مشکلات پوستی پسوریازیس می تواند از علائم پوستی پایین بودن سطح پی‌اچ محسوب شود. پوست نیز یکی از اندام‌ های مسئول دفع سموم از بدن است. زمانی که اسید زیادی در جریان خون وجود دارد، مستعد التهاب ها و سم بیشتری می‌ شود. در چنین شرایطی، کبد اغلب نمی‌ تواند سم‌ های اسیدی بدن را از بین ببرد و پوست تلاش می‌ کند تا با دفع آن‌ ها، این مشکل را رفع کند. این فرایند سم‌زدایی به شکل آکنه، آلرژی‌ ها، تحریکات پوستی پسوریازیس و اگزما بروز می‌ کند.

پی‌اچ (pH):

پی‌اچ (pH) اصطلاحی است که احتمالاً به گوشتان خورده است. این اصطلاح مخفف هیدروژن بالقوه است. پی‌اچ بدن غلظت هیدروژن-یون مایعات بدن را اندازه‌گیری می‌ کند. میزان پی‌اچ بدن بین ۰ تا ۱۴ متغیر است. هر چه سطح پی‌اچ مایعات بدن بالاتر باشد، حاوی اکسیژن بیشتری بوده و قلیایی‌تر خواهند بود.

میزان اسیدی بودن بدن همان میزان اسید موجود در مایعات بدن را نشان می‌ دهد، در حالی که میزان قلیایی بودن بدن اشاره به توانایی مایعات بدن برای خنثی‌ سازی اسید دارد.

مایعات درون بدن مانند بزاق، ادرار و خون برای فرایندهای اصلی مانند انتقال اکسیژن و مواد مغذی در سراسر بدن، هضم مواد غذایی، لیز کردن مسیر گوارشی کلی و حفاظت از بدن ضروری هستند.

هر چه سطح پی‌اچ مایعات بدن پایین‌تر باشد، اکسیژن و اسید آن‌ ها کمتر خواهد بود. پی‌اچ بین ۰ تا ۷ خنثی در نظر گرفته می‌شود.

سطح پی‌اچ مایعات بدن باید در محدوده زیر قرار گیرند تا سالم در نظر گرفته شوند:

• پی‌اچ خون: ۷/۳۵  الی  ۷/۴۵
• پی‌اچ ادرار: ۴/۶ – ۸
• پی‌اچ بزاق: ۷/۰ – ۷/۵

اگر سطح پی‌اچ هر کدام از مایعات بدن کمتر از میزان تعیین‌ شده باشد، بدین معنی است که بدن نمی‌ تواند اسیدهای سیستم خود را به طور کامل از بین ببرد. در نتیجه بدن ممکن است بیش‌ از حد اسیدی باشد.

با این حال، بسیاری از مردم میزان پی‌اچ بدنشان را آزمایش نمی‌کنند؛ زیرا علائم عمومی اسیدی بودن بدن را نمی‌شناسند.

علائم اسیدی بودن بدن:

درد مفاصل و درد عضلات

پوسیدگی و حساسیت لثه

دیابت

افزایش وزن و یا چاقی

نقص سیستم ایمنی بدن

مشکلات پوستی

وضوح ذهنی کاهش یافته

خستگی مزمن

چگونه می‌ توان سطح اسید بدن را پایین آورد و آن را به طور طبیعی قلیایی کرد:

۱) آب موردنیاز بدن را تأمین کنید:

تأمین آب موردنیاز بدن باعث می‌ شود اسید اضافی از طریق سیستم و دستگاه گوارش دفع شود.

روز خودتان را با نوشیدنی آب ولرم و لیمو شروع کنید: اگرچه لیمو میوه‌ای اسیدی است؛ اما تفاوت کلیدی در این است که آب‌لیمو در خارج از بدن اسیدی است و زمانی که وارد بدن می‌ شود و تحت سوخت‌وساز بدن قرار می‌ گیرد، اثر قلیایی پیدا کرده و به بالا بردن سطح پی‌اچ کمک می‌ کند.

۲) افزایش مصرف سبزی‌ های برگ‌دار سبزرنگ:

کلم‌برگ، کلم بروکلی، خیار، اسفناج، خربزه، برگ چغندر، کاهو، کدو سبز، کنگر فرنگی، کرفس و مارچوبه سبز (مارچوبه سفید اسیدی است) جزو سبزی‌ های سبز قلیایی هستند. بهتر است از آب سبزی‌ های قلیایی به عنوان آب‌میوه سالم و سبز استفاده کرده و آن را در وعده صبحانه بنوشید.

مصرف کافئین، الکل، نوشابه، گوشت فرآوری شده، تنقلات فرآوری شده و قند فرآوری شده و مصنوعی را متوقف کنید: تمامی این مواد غذایی بسیار اسیدی هستند.

۳) تأمین کلسیم و منیزیم:

کلسیم و منیزیم مواد معدنی ضروری برای حفظ سلامت استخوان‌ ها، دندان‌ ها، عضلات، سیستم عصبی و قلب محسوب می‌ شوند. زمانی که پی‌اچ بدن پایین است، بدن برای حفظ تعادل قلیایی، مجبور می‌شود کلسیم را از استخوان و منیزیم از عضلات استخراج کند. این امر باعث کمبود این مواد در بدن می‌شود.

۴) مصرف مواد غذایی ارگانیک:
از مصرف مواد غذایی به‌دست‌آمده از طریق مهندسی ژنتیک که معمولاً حاوی مواد شیمیایی و آلاینده‌ های دیگر هستند، خودداری کنید.

چرا بدن pH خود را تنظیم نمی کند؟

بدن این کار را انجام می دهد، اما باید بهایی را برای انجام آن پرداخت کند. تمامی بافت ها و مایعات بدن به استثنای معده قلیایی هستند. اگر بدن بیش از اندازه اسیدی شود، بافت های مختلف عناصر تشکیل دهنده قلیا را از بخش های دیگر بدن دریافت خواهند کرد و سپس محیطی با شرایط کمتر از حد مطلوب برای این بخش های اهدا کننده شکل می گیرد. در نتیجه، اگرچه بدن می تواند pH خود را تنظیم کند، اما بخش های دیگر باید بهای آن را پرداخت کنند.