افراد مبتلا به پسوریازیس ممکن است با سوالات و نظرات رک و بی ادبانه‌ عده‌ای از مردم که فهم درستی از پسوریازیس ندارند، مواجه شوند. خوشبختانه، راه‌هایی وجود دارد که برای داشتن احساس بهتر می توانید آنها را به کار بگیرید. در ادامه مطلب با اشاره به نظرات بیماران دیگر در این مورد به آن ها اشاره می کنیم.

رفتار بی‌ ادبانه‌ دیگران در مواجه با پسوریازیس:

اگر پاسخ های ساده و سریع برای اینگونه افراد داشته باشید، بسیار موثر است. طبق معمول افراد مبتلا به پسوریازیس با این سوال زیاد مواجه می‌شوند که: آیا این بیماری مسری است؟ البته درست است که حتی خود بیماران پسوریازیس هم مانند بقیه مردم نمی خواهند با افرادی ارتباط داشته باشند که به بیماری مسری مبتلا هستند؛ زیرا در این لحظه خطر هر لحظه آنها را تهدید می کند. اما این سوال هنوز هم آزاردهنده است، مطمعنا اگر بثورات شما مسری بود؛ هیچگاه آن را در معرض نمایش دیگران قرار نمی دادید.

عکس العمل محتاطانه مردم در مواجه با افراد مبتلا به پسوریازیس بخصوص هنگامی که پسوریازیس آن ها شعله ور شده به خوبی قابل درک است، وقتی یک پزشک به تازگی تشخیص می دهد که فردی مبتلا به پسوریازیس شدید و گسترده است و ضایعات حتی کف دست و پای فرد را درگیر کرده باشد می تواند برای افرادی که اطلاع کافی از این بیماری ندارند به طور نادرست، به منزله یک هشدار تلقی شود.

رفتار درست در مقابل رفتار های نادرست:

مهتاب عسگری مدت های زیادی است که به بیماری پسوریازیس مبتلاست او می گوید: “اغلب شاهد نگاه های معنی دار اطرافیان به عارضه های قرمز پوستش است، به همین دلیل او خود زودتر از دیگران سر صحبت را باز کرده و از آنها سوال می کند که آیا تمایل دارند که اطلاعات بیشتری راجع به این عارضه های پوستی داشته باشند یا خیر.”

این روش بسیار بهتر از ناراحت شدن و جبه گرفتن در مقابل دیگران جواب می دهد او می گوید: “من به این نتیجه رسیده ام، زمانی که ارامشم را حفظ می کنم دیگران نیز آرام‌اند”

مهتاب عسگری در پاسخ فردی که از او راجع به مسری بودن بیماریش می پرسد می گوید: “من به بیماری پسوریازیس مبتلا هستم که ریشه ژنتیکی دارد و واگیردار نیست” او در حالی که تلاش می کند اطرافیانش را مضطرب و ناراحت نکند سعی می کند عارضه های پوستیش را نیز تا آنجا که ممکن است با لباس بپوشاند. به طوری که حتی در تابستان لباس آستین بلند می پوشد او درک می کند افرادی که برای اولین بار است عارضه های پسوریازیس را می بینند ممکن است احساس وحشت کنند؛ بنابراین سعی می کند به آنها اطمینان دهد که بیماریش واگیردار نیست و هیچ دلیلی برای ترسیدن وجود ندارد.

ممکن است بشنوید که مشکل اصلی کجاست؟ ایا تنها یک خارش معمولی است؟

بله پسوریازیس می تواند با خارش و التهاب همراه باشد اما چیزی که اکثر مردم از آن بی خبرند این است که پسوریازیس یک بیماری جدی است. زهرا نعمت زاده که از کودکی به پسوریازیس مبتلا است می گوید: “برایم عجیب است که مردم با این بیماری، مانند سایر بیماری های معمولی رفتار می کنند، چراکه این بیماری می تواند به التهابات و جراحت منجر شود و حتی در بعضی از تحقیقات به عمل آمده ثابت شده است که پسوریازیس با افزایش احتمال ابتلا به بیماری های قلبی در ارتباط است.”

چه باید کرد؟

لازم نیست به همه توضیح دهید که این بیماری تا چه اندازه جدی است. اما اگر با سوالی از جانب دوستان، اعضای خانواده و یا همکاران مواجه شدید، می توانید به آن به منزله فرصتی برای افزایش آگاهی نگاه کنید. زهرا نعمت زاده از این فرصت تحت عنوان “لحظه آموزش” یاد می کند، او می گوید بهتر است اندکی طنز چاشنی این آگاهی بخشی شود.

ممکن است بشنوید که: من نمیخواهم شما را لمس کنم!

وجود پسوریازیس در رابطه های عاطفی ممکن است خاطرات تلخی در پی داشته باشد. وقتی پای قرار گذاشتن به میان می آید افراد به طرز کاملا عجیبی تغیر رفتار داده و حتی ممکن است نامهربان و خشن شوند. زهرا نعمت زاده در این مورد می گوید: “او فرصت های ازدواج بسیاری را به دلیل ظاهر پوستی خود از دست داده است.”

او می گوید: “معمولا بیماران پسوریازیس از شروع یک رابطه جدید احساس خجالت می کنند چراکه ممکن است عارضه های پوستی بر روی پوست صورت و یا حتی دستانشان هم وجود داشته باشد. به گفته او در این وضعیت بیماران بسیار حساس و آسیب پذیرتر می شوند و از برخورد طرف مقابل خود واهمه دارند. البته اگر چنین چیزی هم وجود داشته باشد باید به طرف مقابل حق داد که از این وضعیت آگاه باشد.”

کاری که شما می توانید انجام دهید این است که در همان ابتدای رابطه خود به بیماری خود اشاره کنید و آن را باز کنید، زیرا در این صورت طرفین تکلیف خود را بهتر می دانند. درست است که در اولین ملاقات، توضیح یک بیماری پوستی سخت است و کار راحتی نیست ولی بهتر است این کار را انجام دهید. اعتماد به نفس داشته باشید و با جرات راجع به بیماریتان به دیگران توضیحات لازم را ارائه دهید.

ممکن است آنها بگویند چنین وضعیتی را دوست ندارند اما اشکالی ندارد؛ شاید همین عاملی باشد که شما بتوانید به آنها بفهمانید که داشتن چنین شرایط پوستی واقعا به چه معناست. زهرا نعمت زاده می گوید: “شاید بزرگترین معضلی که او تا به حال در رابطه با بیماریش تجربه کرده است، داشتن عارضه های شوره مانند بر روی گوش و پوست سرش بوده است، چرا که اغلب مردم گمان می کنند که او شوره سر داشته و یا سر خود را به خوبی شست و شو نمی دهد.”

گاهی پیش می آید که شما هیچ آمادگی قبلی برای برخی واکنش ها ندارید. اگر در چنین موقعیت هایی قرار گرفتید و با سوالی مواجه شدید که شما را بسیار غافلگیر کرد، بهتر است بگویید که : در زمان مناسب تر حتما پاسخ شما را خواهم داد، الآن وقت کافی برای انجام این کار ندارم.

ممکن است بشنوید چاره ای ندارید باید با بیماریت کنار بیایی!

بدانید که این جملات کاملا هم صحیح نیست چرا که راه هایی وجود دارد که بیماری شما را تا حد زیادی بهبود می بخشد. اگر پزشکتان شما را ناامید کرد و یا باعث ایجاد تنش در شما شد، بدانید که هر پزشکی اطلاعات کافی راجع به این بیماری ندارد، بهتر است به پزشک دیگری نیز مراجعه کنید.

شاهرخ اشبه یکی دیگر از مبتلایان به پسوریازیس پلاکی می گوید: “درست است که بیماری ما درمان قطعی ندارد ولی هیچگاه نباید از جستجو و امتحان راه های جدید باز بمانیم. در چند دهه اخیر شاید اطلاعات موجود راجع به پسوریازیس بیش از هر بیماری پوستی دیگری روند رو به رشدی را طی کرده است.” می توانید برای دسترسی برای دسترسی به آخرین اطلاعات و تحقیقات انجام شده راجع به بیماری پسوریازیس به وبسایت درمانی پسوریازیس به نشانی psoriasiscure.ir مراجعه کنید.

حتی با در ذهن داشتن پاسخ های سریع و آماده هم ممکن است احساس خوبی نداشته باشید. شاهرخ به خاطر می آورد که روزی پسر کوچکی به مادرش می گفت: “مادر آن مرد را ببین، همه بدنش پر از نیش حشرات است!”

سخت است که مردم از شما دوری کرده و به گونه ای رفتار کنند که انگار به طاعون مبتلا هستید. گاهی اوقات بهتر است خجالت را کنار گذاشته و احساستان را به کسانی که آزارتان می دهند منتقل کنید. هر گاه احساس ناراحتی کردید، بهتر است با یک فرد مبتلا به پسوریازیس که شرایط شما را به خوبی درک می کند، درد و دل کنید.