خطر تشدید بیماری پسوریازیس با تاتو یا خالکوبی
خطر تشدید بیماری پسوریازیس با تاتو یا خالکوبی

متاسفانه خالكوبی و یا تاتو در جامعه ما ایرانیان بسیار شایع شده است. مخصوصا در خانم ها كه با خالكوبی ابرو ها، خط چشم، ‌خط لب و انواع نقاشی های مختلف روی بدن مواد شیمیایی را وارد پوست خود می كنند. در افراد مبتلا به پسوریازیس و اگزما، خالکوبی ممکن است باعث شعله‌ ور شدن […]

متاسفانه خالكوبی و یا تاتو در جامعه ما ایرانیان بسیار شایع شده است. مخصوصا در خانم ها كه با خالكوبی ابرو ها، خط چشم، ‌خط لب و انواع نقاشی های مختلف روی بدن مواد شیمیایی را وارد پوست خود می كنند. در افراد مبتلا به پسوریازیس و اگزما، خالکوبی ممکن است باعث شعله‌ ور شدن این بیماری‌ های مزمن شود، تشدید بیماری با تورم و خارش همراه بوده و می‌ تواند در یک یا چند دهه پس از عمل خالکوبی رخ دهد. بعضی اختلالات پوستی در مناطق تاتو دیده می شود، که می تواند برای اولین بار دیده شده و یا تشدید شود. مهمترین اتفاقی که پس از تاتو امکان رخ دادن دارد، بروز واکنش آلرژیک پوست به یکی از موارد موجود در تاتو است. طبق آمار ۷۵ درصد افرادي که اقدام به تاتو کردن مي کنند پس از مدت کوتاهي از کرده خود پشيمان مي گردند.

تاریخچه:

قرن‌ها پیش از این‌ که ستارگان عالم موسیقی و سینما و دیگر مشاهیر دست به خالکوبی بزنند، این رسم میان قبایل بومی سراسر جهان رواج داشته است. از مائوری‌ های نیوزیلند گرفته تا بومیان سرخپوست و کشورهای آسیای جنوب شرقی. قدیمی‌ ترین خالکوبی متعلق به مردی مومیایی شده از آمریکای جنوبی ـ مربوط به مومیایی‌ های چینکورو ـ است. در واقع جایی که الان شمال شیلی و جنوب پرو قرار دارد. روی لب بالایی این مومیایی سبیل نازک مدادی خالکوبی شده بود.

در برخی فرهنگ‌ ها زنان معمولا برای زیباتر شدن اقدام به خالکوبی می‌ کردند و برخی دیگر به دلایل خرافی مانند بیشتر شدن مهر شوهر، خوشبختی و دور کردن چشم بد این عمل را انجام می‌ دادند. خال‌ های زیبا کننده معمولا بوته گل یا گنجشک زیر گردن یا تک خال روی چانه و میان دو ابرو بود. خالکوبی در دوره‌ های مختلف به دلایل گوناگون دچار ممنوعیت شد و گاهی در فرهنگ‌ های مختلف به آن به چشم تحقیر نگریسته می‌ شد.

چگونگی انجام تاتو:

تاتو توسط تزريق جوهر به زير پوست صورت مي گيرد. تزريق توسط يک سوزن که به يک ابزار مخصوص متصل مي باشد انجام مي گيرد. اين ابزار سوزن را ۳۰۰۰ -۵۰ بار در دقيقه به سمت بالا و پايين مرتعش کرده و جوهر را تا عمق ۱ ميلي متر به درون پوست تزريق ميکند.

جوهر را در خارجي ترين لايه پوست يا همان اپيدرم تزريق نمي کنند زيرا اين لايه از پوست مرتبا در حال ريزش و جايگزيني مي باشد.  بنابراين تاتو را نميتواند به مدت طولانی حفظ کند. جوهر در لايه ميانی پوست يا درم تزريق ميگردد که سلولهای ثابتی داشته و باعث ميگردد تاتو برای هميشه دست نخورده باقی بماند.

ترکیبات تاتو:

مهم ترین اتفاقی که پس از تاتو امکان رخ دادن دارد، بروز واکنش پوست به یکی از مواد موجود در تاتو است. در بیشتر موارد، رنگدانه تاتو یا مشتقات آن که بر روی پوست می ماند، باعث بروز واکنش می شود. از جمله ترکیباتی که باعث بروز واکنش پوست به تاتو می شود جیوه است این ماده خطرناک مناطق قرمز در تاتو را درگیر می کند احتمال دارد که واکنش آلرژیک شدیدتر شده و با تشدید اگزما و پسوریازیس همراه باشد. بروز ناگهانی تحریک، ورم و قرمزی قسمتی که تاتو روی آن انجام شده است، در عرض چند هفته یا حتی چند سال پس از انجام تاتو دیده می شود. واکنش تحریکی معمولا محدود به منطقه تاتو است، ولی گاهی اوقات وسیع تر شده و با تشدید پسوریازیس و پوسته ریزی همراه می شود.

سایر خطرات و مشکلاتي تاتو:

همیشه تاتو کردن می‌تواند با خود ویروس‌ های بیماری‌ های عفونی مانند زگیل، ایدز، هپاتیت و زخم زرد را به افراد منتقل کند. این بیماری‌ ها از طریق سوزن دستگاه‌ های تاتو می‌تواند به افراد دیگر منتقل شود و فرد جدید به بیماری‌ هایی با منشا باکتری و ویروس مبتلا شود.

در عمل تاتو کردن آنچه بیشتر از همه اهمیت دارد، واکنش تاتو است. بدن می‌تواند به این رنگ‌ها واکنش نشان دهد. این واکنش‌ها لزوما در نقطه تاتو شده خود را نشان نمی‌دهند، بلکه می‌توانند واکنش‌های سیستمیک و پراکنده در بدن باشند. این واکنش‌ها که به واکنش‌های سارکوئیدوز معروفند می‌تواند همه بدن را درگیر کند.
درمان این نوع از واکنش سخت است. علائم واکنش به تاتو، سفتی و قرمزی و برجستگی محل تاتوست که در این حالت از کورتون‌ های تزریقی داخل ضایعه استفاده می‌ کنیم.
در برخی موارد، سیستم دفاعی بدن به رنگ تاتو حساسیت نشان می‌دهد، در نتیجه علائمی مانند سرفه، تنگی نفس و خستگی زودرس بروز می‌کند. البته باید گفت این واکنش نادر است.

روش هاي برداشت تاتو:

روش هاي برداشت تاتوي دايم به قرار زير است:

۱- سايش پوست : ابتدا پوست تا حد انجماد سرد گشته سپس توسط ابزارهاي ويژه اي پوست را سايش مي دهند که اين روش درد و خونريزي را در پي دارد.

۲- جراحي: در اين روش موضع مورد نظر توسط چاقوي جراحي شکاف داده شده سپس تاتو برداشته شده و مجددا پوست را بخيه ميزنند.

۳- ليزر: اين روش آسانترين روش بر طرف ساختن تاتوي دايم ميباشد اما هزينه آن زياد است. بنابراين هرگاه علاقه مند به داشتن تاتو بر روی پوست خود مي باشد بهتر است از تاتوهاي غير دايم و موقتي استفاده کنيد که هم کم خرجتر و هم بي خطر مي باشند.