مواد موجود در تخم گشنیز قابلیت خنثی سازی اثرات رادیکال های آزاد را داشته و می توانند در کاهش سطوح استرس اکسیداتیو، که خود موجب اگزما، پسوریازیس و روزاسه می شود، نیز مفید باشد.
مواد موجود در تخم گشنیز قابلیت خنثی سازی اثرات رادیکال های آزاد را داشته و می توانند در کاهش سطوح استرس اکسیداتیو، که خود موجب اگزما، پسوریازیس و روزاسه می شود، نیز مفید باشد. تخم گشنیز یکی از مشهورترین گیاهان دارویی است و از مواد مغذی و مزایای بسیاری برای سلامتی برخوردار میباشد. این ماده، که یکی از سنتیترین داروهای گیاهی است، موضوع این نوشتار از سایت درمانی پسوریازیس می باشد. در ادامه، به ارزش غذایی و خواص آن خواهیم پرداخت.
تخم گشنیز چیست؟
تخم گشنیز در واقع میوه گیاه گشنیز است و بر پایه آن نوعی ادویه نیز وجود دارد. این دانه های گرد و قهوهای در سرتاسر جهان برای افزایش طعم و عطر غذا مورد استفاده قرار می گیرند. به طور کلی، تخم گشنیز یکی از مواد پر استفاده در غذاهای آسیایی است و از آن در خورش، سوسیس، نان، شیرینی و حتی ترشی نیز استفاده میشود.
ارزش غذایی تخم گشنیز:
تخم گشنیز مواد مغذی بسیاری دارد، از جمله فیبر، آنتی اکسیدان، ویتامین B، ویتامین C، پتاسیم، روی، مس، منیزیم، منگنز، آهن و کلسیم. بوی این ماده بیشتر به سبب آنتی اکسیدانها و روغن فرار آن است که این خود شامل لینولئیک اسید، اولئیک اسید، لینالول، آلفا پینن و ترپن میباشد.
تنظیم سیستم ایمنی:
برخلاف بسیاری از ادویه جات، تخم گشنیز حاوی مقدار زیادی ویتامین C است و می تواند در تنظیم سیستم ایمنی و افزایش قدرت بدن در برابر عوامل بیماریزا مفید باشد.
کاهش وزن:
از این دانهها میتوان در انواع رژیم لاغری استفاده کرد، چرا که پر فیبر هستند و موجب سیری میشوند و علاوه بر این سرعت متابولیسم بدن را نیز افزایش می دهند.
عوارض جانبی:
تخم گشنیز با وجود خواص متعددی که دارد، عاری از عوارض جانبی نیست. نخست آن که اگر به جعفری و هر گونه گیاهی از خانوادهی چتریان آلرژی دارید، ممکن است به گشنیز نیز آلرژی داشته باشید. دوم آن که مصرف افراطی این دانهها ممکن است مشکلات کبدی، ناراحتی معده و یا افت فشار خون را در پی داشته باشد، لذا سعی کنید به طور متعادل از آن مصرف کنید.
مراقبت از مو:
ترکیبات معدنی غنی موجود در این ماده می توانند در افزایش قدرت و رشد مو مؤثر باشند.