بهتر است غذاهای حاوی روغن های نباتی هیدروژنه و نیز غذاهای سرخ شده نیز از رژیم غذایی فرد مبتلا به پسوریازیس حذف شود، زیرا علائم التهاب را تشدید می کنند.
یکی از علل اصلی ابتلا به بیماری پسوریازیس، اختلال متابولیسم اسید آراشیدونیک می باشد. در حقیقت افراد مبتلا به این بیماری در لایه های مختلف پوست خود مقدار زیادی لکوترین دارند که از اسید آراشیدونیک تولید می شود و باعث بروز التهاب می شود؛ بنابراین توصیه می‌شود اسید آراشیدونیک که در چربی های حیوانی وجود دارد را از رژیم غذایی خود را حذف نمایید. چربی‌های حیوانی در گوشت، پیه و دنبه، شیر، کره و تخم‌مرغ وجود دارد. بهتر است غذاهای حاوی روغن های نباتی هیدروژنه و نیز غذاهای سرخ شده نیز از رژیم غذایی فرد مبتلا به پسوریازیس حذف شود، زیرا علائم التهاب را تشدید می کنند.
اسید آراشیدونیک:
اسید آراشیدونیک یک اسید چرب اشباع نشده ۲۰ کربنی است که دارای ۴ پیوند دوگانه است. این اسید چرب، زیرمجموعه اسیدهای چرب امگا ۶ به حساب می آید. اسید آراشیدونیک یکی از چربی های مهم زیستی است که در بیشتر جانداران آلی، یافت می شود.
اسید آراشیدونیک عمدتاً از اسید لینولنیک موجود در غذا بدست می آید. در بدن تنها به شکل استریفیه، به عنوان یک جزئی از فسفولیپیدهای غشا سلول هست. اسید آراشیدونیک پیش ساز اصلی سنتز پروستانوئیدها می باشد. که به نوبه خود پیش ساز هورمون های مهمی می باشد. این هورمون ها را میتوان به نام هورمون های با اثر کوتاه دانست، که در محل فرآوری خود به گونه موضعی اثر می کنند و با شتاب به گونه خود به خود یا با آنزیم ها تجزیه می شوند. فراورده‌هایی که از سوخت و ساز اسید آراشیدونیک بدست می آیند تأثیرات متنوعی بر فرایندهای زیستی از جمله التهاب هموستاز دارند.
روغن هیدروژنه:
روغن ها و چربی ها دارای فرم های فیزیکی مختلفی هستد. مثلا” روغن مایع، جامد و یا نیمه جامد. روغن های نباتی در دمای معمولی اغلب به شکل مایع هستند مثل روغن بادام، نارگیل، آفتابگردان، زیتون، سویا، کلزا (کانولا) و … ولی روغن های حیوانی در دمای معمولی بیشتر به شکل جامد هستند مثل روغن پیه، دنبه و کره حیوانی.
در صنعت امکان تولید روغن نباتی جامد یا نیمه جامد وجود دارد. این کار در کارخانجات و طی فرآیندهای مختلف انجام می شود. عملیاتی که طی آن روغن نباتی مایع تبدیل به روغن نباتی جامد می شود را هیدروژنه کردن یا هیدروژناسیون می گویند که موجب اشباع شدن اسیدهای چرب متشکله روغن می شود. در نتیجه این فرآیند مقدار اسیدهای چرب اشباع در روغن افـــزایش می یابد و روغن به فرم جامد تبدیل می شود. هر چه میزان اسیدهای چرب اشباع در روغن بالاتر باشد روغن سفت تر است. در صورتی که مقدار اسیدهای چرب اشباع تا حداکثر ۲۵% باشد، برای مصرف مناسب است.
در طی هیدروژناسیون روغن یک اتفاق ناخواسته و نامطلوب رخ می دهد و آن تولید اسیدهای چرب ترانس است. اسید چرب ترانس به دلیل اینکه یک اسید چرب غیر عادی است برای سلامتی خصوصا بیماری های قلبی و عروقی خطرناک است. در روغن های نباتی نیمه جامد مقدار اسیدهای چرب اشباع و اسیدهای چرب ترانس حتی المقدور کاهش یافته است و مصرف آن به جای روغن نباتی جامد توصیه می شود.
روغن ذرت، سویا و آفتابگردان را مایع مصرف کنید:
روغن سویا، آفتابگردان و کانولا، ذاتا روغن مایع اند؛ ولی چون در کارخانجات مواد غذایی اگر جامد شدند فسادپذیری شان کم می شود و بسته بندی و حملشان آسان تر است پس آنها را به شکل جامد تولید می کنند که این کار را با هیدروژنه کردن آنها انجام می دهند و در این تبدیل، باعث تولید«ایزومرترانس» می شوند که بسیار خطرناک است و چربی های بد خون (LDL) را بالا برده و چربی خوب خون را کاهش می دهند. بنابراین، این روغن ها به صورت مایع شان قابل قبول هستند و باید به صورت مایع مصرف شوند؛ ولی اگر این محصولات را در صنایع غذایی جامد کرده باشند، در این صورت چون حاوی اسید چرب ترانس شده اند، چندان سالم نخواهند بود. در ضمن اگر در تولید شیرینی و بیسکویت های کرم دار هم از این روغن استفاده شود، باز هم این محصولات سالم نخواهند بود.
روغن ماهی؛ برای پسوریازیس ها:
مصرف متعادل روغن ماهی نیز تری گلیسرید خون را کاهش می دهد. به کسانی که دچار افزایش تری گلیسرید خون هستند یا افرادی که پسوریازیس دارند و معمولا تری گلیسریر خونشان بالا است، مصرف روغن ماهی توصیه می شود، زیرا روغن ماهی باعث کاهش این چربی مضر در خون می شود. به این افراد همچنین توصیه می کنیم گوشت قرمز را با گوشت ماهی تازه جایگزین کنند، البته بهتر است همه گوشت ماهی را بیشتر مصرف کنند.
روغن کانولا:
روغن کانولا دارای مقادیر قابل توجهی ویتامین E است. این روغن بدون کلسترول بوده و اسیدهای چرب اشباع نشدنی دارد. به همین خاطر برای کاهش خطر تشدید پسوریازیس بسیار مفید است. از آنجایی که این روغن در برابر حرارت بسیار مقاوم است شما می توانید برای سرخ کردن بسیاری از مواد غذایی از این روغن استفاده کنید.
روغن زیتون:
جالب است بدانید این روغن علاوه بر سرخ کردن می توانید در انواع سالاد به جای سس های مختلف استفاده شود. این روغن عملکرد محافظتی برای معده داشته و آن را از زخم و التهاب مصون نگه می دارد. نتایج تحقیقات جدید نشان می دهد روغن زیتون نوعی آنتی اکسیدان دارد که برای فروکش پسوریازیس موثر است.
روغن آفتابگردان:
به یقین می توان گفت بهترین روغن برای سرخ کردن و پخت و پز مواد غذایی روغن آفتابگردان است. این روغن به میزان بسیار زیادی ویتامین E دارد و از مشکلات قلبی و عروقی جلوگیری می کند.
روغن سویا:
بهتر است روغن سویا را برای سرخ کردن مواد استفاده نکنید بلکه آن را در درجه حرارت های کم هنگام پخت و پز یا حتی تهیه سالاد به کار گیرید. بهترین کاربرد روغن سویا هنگام طبخ برنج است. این نوع روغن علاوه بر جلوگیری از بیماری های قلبی، رشد انواع سلول های سرطانی را نیز متوقف می کند.
روغن هسته انگور:
روغن هسته انگور منبع خوبی از اسید های چرب غیر اشباع است و در نتیجه از ابتلا به بیماری های قلبی، دیابت و فشار خون جلوگیری می کند. این روغن سرشار از ویتامین E است و کلسترول ندارد. HDL را افزایش داده و LDL که کلسترول بد است را کاهش می دهد. از این روغن می توانید در تهیه انواع سالاد و پختن مواد غذایی استفاده کنید.
روغن ذرت:
روغن ذرت تنها روغنی است که هر ۲ نوع خوب و بد کلسترول را کاهش می دهد که این در واقع برای افرادی که به طور معمول کلسترول بالایی دارند معجزه می کند. روغن زیتون برای درمان پسوریازیس و بیماری های پوستی نیز مفید است. از آنجایی که پایداری این روغن زیاد است برای انواع مصرف از جمله سرخ کردن های زیاد و طولانی مدت کاربرد دارد.
روغن زیتون، یکی از بهترین روغن هایی است که می توانید جایگزین روغن مصرفی منزلتان کنید. مصرف متعادل این روغن نه تنها می تواند کلسترول خون را کاهش دهد، بلکه می تواند LDL را نیز کاهش دهد. امروزه در تمام کشورهای پیشرفته دنیا روغن غالبی که خانواده ها مصرف می کنند، روغن زیتون است و این روغن را تمام دنیا به عنوان بهترین روغن خوراکی می شناسند.
