کسانی که با بیماری پوستی پسوریازیس دست به گریبان هستند، معمولاً افزون بر درد و رنج بیماری، از تغییر ظاهر پوست و نازیباشدن آن هم شکایت دارند؛ تغییر ظاهری که خیلی ها را به وحشت می‌اندازد و باعث می شود تصور کنند این بیماری واگیردار است، غافل از این که بیماری پوستی پسوریازیس مسری نیست […]
بیماری پوستی پسوریازیس:
«پسوریازیس» یکی از این بیماری هایی است که خیلی‌ها را به اشتباه می اندازد و باعث می‌شود به بهانه پوسته های ایجاد شده روی بدن فرد، از او دوری کنند. البته با توجه به اهمیت و میزان شیوع این بیماری، همه ساله روز بیست و نهم اکتبر مصادف با هشتم آبان را روز جهانی پسوریازیس می نامند؛ روزی که طی آن می توان اطلاعات بیشتر و دقیق‌تری از این بیماری پوستی را به دست آورد.
بیماری پسوریازیس واگیر ندارد:
به گزارش سایت درمانی پسوریازیس بیماری پوستی پسوریازیس یکی از بیماری های التهابی پوست است که علت اصلی بروز آن نیز تاکنون مشخص نشده است. در این بیماری تکثیر پوست زیاد شده و ابتدا در قسمت های خاصی از پوست و سپس در کل بدن، قرمزی، پوسته ریزی و پوسته های صدفی ظاهر می شود. علاوه بر این، اغلب این افراد ناچار هستند فشارهایی را نیز از طرف مردم تحمل کنند؛ مردمی که بدرستی این بیماری را نمی شناسند و با آن آشنا نیستند.
خیلی ها از مسری بودن بیماری های پوستی نگران هستند و با چنین طرز فکری از روبه‌روشدن با مبتلایان به بیماری های مختلف پوستی، از جمله پسوریازیس اجتناب می کنند؛ در حالی که بیماری پوستی پسوریازیس واگیر ندارد و به دیگران سرایت نمی کند. همچنین احتمال اینکه فرزند فردی که به پسوریازیس مبتلاست، به این بیماری مبتلا شود نیز حدود ۶ یا ۷ درصد است و چنانچه هم پدر و هم مادر با این مشکل روبه‌رو باشند، این احتمال نیز افزایش می یابد. ممکن است بیماری در فردی به صورت خفیف بروز کند و در شخصی دیگر شدید باشد. همچنین گاهی بیماری در سنین پایین شروع می‌شود و در مواردی هم فرد را در سنین بالا درگیر می‌کند.
پسوریازیس و باورهای نادرست مردم:
در میان بیماری هایی که تاکنون ناشناخته باقی مانده و علت اصلی بروز‌شان هنوز نامشخص است، می توان نام پسوریازیس را هم دید؛ بیماری‌ای که به دلیل شرایط ظاهری باعث می شود خیلی ها خانه نشین شوند و از ترس باورهای نادرست مردم با دیگران معاشرت نکنند.
شرایط متفاوت خانم ها و آقایان در مواجه با پسوریازیس:
پسوریازیس هر دو جنس را به یک میزان مبتلا می کند. در این میان یک چیز مسلم است و آن اینکه خانم ها از نظر ظاهری بیشتر در اجتماع تحت فشار هستند. شرایط خانم ها و آقایان در جامعه متفاوت است.
در بیشتر مواقع می بینیم آقایی مبتلا به پسوریازیس بسیار وسیع است و به راحتی به زندگی خانوادگی اش ادامه می دهد اما خانم هایی که پسوریازیس دارند، گاه درگیر مشکلات خانوادگی و حتی طلاق می شوند. از سوی دیگر خانم ها نسبت به ظاهر خود حساس ترند و پوشش آنها در محیط منزل کمتر از آقایان است. به همین دلیل برخی از خانم ها حتی بهبودی نسبی را نمی پذیرند و تمایل دارند به بهبودی کامل دست پیدا کنند در حالی که آقایان و خانواده آنها با بهبودی نسبی نیز کنار می آیند.
مشکلات بیماران پسوریازیس در جامعه:
از خانواده که بگذریم، این بیماران در جامعه نیز دچار مشکلاتی می شوند، به عنوان نمونه ممکن است دوست یا همکارشان از دست دادن با آنها امتناع کند یا در مکان های عمومی مانند استخرها به غلط تصور کنند که بیماری واگیر دارد و از ورود آنها جلوگیری کنند. به این ترتیب ممکن است بیمار کم کم از اجتماع کناره گیری کند. جدا ماندن این افراد از اجتماع، نهایتا موجب بروز عوارض روانی و گوشه گیری در آنها می شود. این موضوع خود باعث ایجاد یک توالی معیوب برای بیمار می شود، چرا که یکی از پایه های اصلی درمان در این بیماری داشتن آرامش روحی است. ما باید به اجتماع آموزش دهیم که پسوریازیس آلوده کننده و مسری نیست. در این صورت اگر فردی به اطرافیان خود نام بیماری را اعلام کند، برخورد راحت تر و مراوده معمولی تری با او خواهند داشت. همین موضوع باعث خواهد شد که بیماران آسایش روانی بیشتر و زندگی پربارتری در اجتماع داشته باشند.
درمان های مختلف پسوریازیس:
اغلب مبتلایان به پسوریازیس از وضع ظاهری ایجاد شده در اثر این بیماری ناراحت هستند و دوست دارند وضع بهتری پیدا کنند. اما چاره کار چیست؟ آیا میتوان پوسته‌های ایجاد شده را به روشی خاص درمان کرد؟
به گزارش سایت درمانی پسوریازیس: اگر بیماری در دست ها و صورت نمایان شود که ظاهر خوبی نیز ندارد، فرد ممکن است از حضور در جمع خودداری کند و از این وضع ناراحت باشد. به همین دلیل تمام کسانی که با این مشکل روبه‌رو هستند، دوست دارند درمانی سریع‌تر و موفق‌تر داشته باشند. البته براساس شدت بیماری، درمان های مختلفی هم در نظر گرفته می‌شود؛ ابتدا داروهای موضعی برای بیمار تجویز می‌شود و زمانی که این داروها در مراحل اولیه موثر نباشد، از داروهای خوراکی کمک می گیرند. یکی از درمان های بسیار خوب برای این بیماری نیز نوردرمانی یا فتوتراپی است که طی آن با استفاده از کابین های اشعه و لامپ های مهتابی خاصی با نور UV مشخص، نور مخصوص به بدن افراد تابیده می‌شود؛ این شیوه میتواند در کنترل بیماری موثر باشد.
امروزه داروهای جدیدی با نام داروهای بیولوژیک برای این بیماری مورد استفاده قرار می گیرد که البته خیلی گرانقیمت است و هزینه زیادی دارد. این داروها بیماری را کنترل می‌کند ولی متاسفانه آن را ریشه‌کن نخواهد کرد. پسوریازیس در کل بیماری‌ای نیست که قابل ریشه‌کن شدن باشد و تمام درمان های آن فقط می تواند بیماری را کنترل کند.
