بیماران پسوریازیس به سمت داروهای جایگزین روی می آورند
بیماران پسوریازیس به سمت داروهای جایگزین روی می آورند

براساس نتایج نظرسنجی منتشر شده توسط متخصصین پوست از دانشگاه جورج واشنگتن (GW) در مجله آکادمی پوست آمریکا، بیماران مبتلا به پسوریازیس اغلب برای درمان علائم خود از روشهای مکمل یا جایگزین استفاده می کنند.

براساس نتایج نظرسنجی منتشر شده توسط متخصصین پوست از دانشگاه جورج واشنگتن (GW) در مجله آکادمی پوست آمریکا، بیماران مبتلا به پسوریازیس اغلب برای درمان علائم خود از روشهای مکمل یا جایگزین استفاده می کنند.

طبق اعلام مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی و التهابی مزمن است که باعث افزایش چرخه رشد سلولهای پوستی می شود و همین امر باعث ایجاد لکه های پوسته پوسته قرمز می شود. درمان های پسوریازیس از پماد موضعی گرفته تا نور درمانی ماوراء بنفش گرفته تا داروها است. پسوریازیس با سایر شرایط جدی مانند دیابت، بیماری قلبی و افسردگی همراه است.

از طریق یک نظرسنجی که توسط بنیاد ملی پسوریازیس توزیع شده است، تیمی به سرپرستی دکتر آدام فریدمن رئیس موقت گروه پوست در دانشکده پزشکی و علوم بهداشتی GW ، دریافتند که بیماران مبتلا به پسوریازیس معمولاً وقتی به درمانهای مکمل یا جایگزین مراجعه می کنند. که با داروهای سنتی عوارض جانبی ناخوشایندی را تجربه نکرده اند.

فریدمن توضیح داد: بیماران به این درمانها متوسل می شوند زیرا آنچه در ابتدا تجویز شده بود، برای آنها کارایی ندارد. “اما آنچه ما از طریق بررسی دریافتیم این است که بیماران ممکن است کاملاً نفهمند که چه داروهایی برای آنها بهترین کار را خواهد کرد.”

در این بررسی مشخص شد که بیماران با استفاده از داروهای مکمل و جایگزین که قبلاً اثربخشی خاصی از خود نشان داده اند جلوی پیشرفت بیشتر بیماری را می گیرند. ویتامین های D و B12 اغلب گزارش مصرف می شوند، در مقابل، indigo naturalis  عصاره گیاهی که در طب سنتی چینی مورد استفاده قرار می گیرد و به عنوان درمانی برای چندین بیماری التهابی شناخته می شود – اثربخشی نشان داده است.

فریدمن گفت: “علاوه بر درمان های انتخاب شده، ما همچنین دریافتیم که کمتر از نیمی از پاسخ دهندگان، درمان های مکمل یا جایگزین را برای دیگران توصیه می کنند.” “این می تواند نتیجه استفاده از روشهای درمانی باشد که توسط شواهد محدود پشتیبانی می شوند.”

فریدمن و تیم وی با اذعان به اینکه این روشها بخشی از اسلحه بیماران است، نشان می دهد که ابتکارات آموزشی که پزشکان را قادر می سازد در مورد داروهای مکمل و جایگزین مبتنی بر شواهد بحث کنند، ممکن است رضایت و نتایج بیمار را بهبود بخشد.