داروی ضدالتهابی و فاقد کورتون ناپروکسن برای آرتریت پسوریاتیک
داروی ضدالتهابی و فاقد کورتون ناپروکسن برای آرتریت پسوریاتیک

ناپروکسن در تسکین دردهایی نظیر آرتریت پسوریاتیک (التهاب مفاصل)، رگ به رگ شدن عضلات یا ضرب دیدگی استخوان، کمردرد، نقرس و دردهای قاعدگی کابرد دارد.

ناپروکسن (Naproxen) متعلق به دسته ای از داروها است که به نام دارهای ضد التهاب فاقد کورتون معروف هستند. ناپروکسن در تسکین دردهایی نظیر آرتریت پسوریاتیک (التهاب مفاصل)، رگ به رگ شدن عضلات یا ضرب دیدگی استخوان، کمردرد، نقرس و دردهای قاعدگی کابرد دارد. این دارو با کاهش التهاب و تسکین درد به بهبود وضعیت بیماران آرتریت کمک می کند.

طرز عمل ناپروکسن:

ناپروکسن با مسدود کردن اثر آنزیم سیکلوکسیژناز، منجر به کاهش ساخت ماده ای شیمیایی به نام پروستاگلاندين در بدن می شود که مسئول ایجاد درد و التهاب در ناحیه ی آسیب دیده می باشند. در نتیجه با مهار آنزیم های سکلوکسیژناز و کاهش تولید پروستاگلاندين، درد و التهاب کاهش می یابد.

آرتریت پسوریازیس چیست؟

مبتلایان به پسوریازیس بیماری که تکه های پوستی قرمز، سفید یا نقره ای رنگ خارش دار در بدن ایجاد می کند ممکن است به آرتریت پسوریازیس هم گرفتار شوند. التهاب پوست ناشی از نقص سیستم ایمنی بدن است. سیستم ایمنی علاوه بر پوست ممکن است به مفاصل نیز حمله کند و باعث تورم و خشکی آنها گردد. تشخیص زودهنگام بیماری به پیشگیری یا محدود شدن بیماری کمک زیادی می کند.

پیش از مصرف ناپروكسن:

در صورت بارداری و یا شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید تا داروی مناسب شرایط شما را برایتان تجویز نماید.

در صورت سابقه ی آسم، حساسیت، زخم معده یا دوازدهه و بیماری های گوارشی(مانند کرون)، بیماری قلبی یا عروقی، لوپوس، مشکلات کبدی، کلیوی، بیماری پارکینسون، صرع و سایر موارد به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورتی که سابقه ی فشار خون بالا و يا وجود لخته در عروق را دارید، پزشک خود را مطلع نمایید.

از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجادکند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خوددر اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید.

در صورت سابقه ی حساسیت به داروهای ضد درد (مانند آسپرین،  ايندومتاسين،  سلکوکسیبوایبوپروفن و. . . ) به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورت سابقه ی قند یا کلسترول خون بالا به پزشک خود اطلاع دهید.

در افراد بالای ۶۵سال این دارو باید احتیاط بیشتر و تحت نظر پزشک مصرف شود.

در صورتی كه سيگاری هستيد، به پزشک خود اطلاع دهید.

نحوه ی صحیح مصرف ناپروکسن:

امروزه انواع مختلفی از قرص خوراکی ناپروکسن ساخته شده و در بازار دارویی موجود می باشد که معمولا نوع ساخت و روکش قرص، با هم متفاوت هستند. در نتیجه برای نصف کردن، حل کردن یا خرد کردن و همچنین نحوه ی مصرف دارو حتما بروشور موجود در جعبه را مطالعه نمایید زیرا برخی از قرص ها (مانند قرص های با روکش باز شونده در روده) نباید نصف یا جویده شوند.

در صورت مصرف طولانی مدت، مقدار و تعداد دفعات مصرف در روز را از پزشک خود بپرسید. نسبت به شرایط، ممکن ۵۰۰ میلی گرم تا ۱ گرم یعنی در یک تا دو نوبت در روز نیاز داشته باشید.

مقدار مصرف این دارو در اطفال با توجه به سن آنها محاسبه می گردد.

در صورتي كه ناپروكسن را بدون تجويز پزشك از داروخانه تهيه نموده ايد، مصرف آن را بصورت ٢٥٠ميلي گرم تا سه نوبت در روز و حداكثر تا سه روز ادامه دهيد.

بهتر است ناپروكسن را همراه با يك ليوان شير یا پس از یک وعده غذای سبک مصرف نمایید تا عوارض گوارشی ناشی از آن کمتر شود.

در صورت فراموشی یک نوبت مصرف دارو، از مصرف نوبت فراموش شده صرف نظر نمایید و نوبت بعدی را طبق برنامه مصرف نمایید. به هیچ وجه مقدار دارو در یک نوبت را دوبرابر ننمایید.

توصیه های ناپروکسن:

ممکن است در ابتدای مصرف پزشک شما جهت کاهش احتمال بروز عوارض گوارشی، ناپروکسن را با مقدار کم تجویز نماید. با این حال در صورتی که نیاز به مصرف طولانی مدت این دارو دارید، پزشک می تواند همراه آن، از دارو های محافظت کننده از معده تجویز نماید تا عوارض کاهش یابد.

در صورت مصرف طولانی مدت، تحت نظر پزشک خود بمانید تا آزمایشات و معاینات دوره ای لازم، انجام شود.

در صورتی که مبتلا به آسم می باشید، ممکن است علائمی مانند خس خس سینه و مشکل تنفسی در شما با مصرف این دارو تشدید شود. در صورت بروز این عوارض، این دارو را قطع نمایید و به پزشک خود مراجعه نمایید.

در صورتی که قصد عمل جراحی یا درمان دندانپزشکی را دارید به پزشک خود در مورد مصرف این دارو اطلاع دهید.

عوارض شایع ناپروکسن:

علائم گوارشی مانند سوء هاضمه، سوزش سردل، معده درد و. . . از علائم شایع داروهای NSAIDs می باشد که برای کاهش آنها مصرف دارو پس از غذا توصیه می شود. در صورت ادامه دار شدن این عوارض با پزشک خود مشورت نمایید.

جهت بهبود اسهال ناشی از مصرف این دارو، مصرف وعده های غذایی ساده و مایعات به مقدار کافی توصیه می شود.

در صورت بروز یبوست، رژیم سرشار از فیبر (میوه و سبزیجات) و مصرف مایعات به اندازه ی کافی توصیه می شود.

احساس تهوع ناشی از این دارو با مصرف وعده های غذایی سبک و پرهیز از غذاهای پرچرب و پرادویه کاهش می یابد.

در صورت مشکلات تنفسی، و هرگونه علائم حساسیت دارویی (مانند ورم صورت و دهان) به پزشک خود مراجعه نمایید.

در صورت مشاهده دفع خون یا مدفوع تیره، استفراغ حاوی خون یا شکم درد شدید، مصرف دارو را قطع و به پزشک خود مراجعه نمایید.