ذخیره تخمدان در بیماران مبتلا به پسوریازیس کاهش یافته است
ذخیره تخمدان در بیماران مبتلا به پسوریازیس کاهش یافته است

پسوریازیس یک بیماری التهابی مزمن پوستی چند سیستمیک است. داده های قبلی نشان می دهد که زنان مبتلا به برخی بیماری های التهابی مزمن ذخیره تخمدان را کاهش داده اند.

پسوریازیس یک بیماری التهابی مزمن پوستی چند سیستمیک است. داده های قبلی نشان می دهد که زنان مبتلا به برخی بیماری های التهابی مزمن ذخیره تخمدان (ذخیره تخمدان در واقع به موجودی حساب فولیکولهای تخمدان در خانمها گفته میشود.) را کاهش داده اند. این مطالعه ذخیره تخمدان را در بیماران مبتلا به پسوریازیس بررسی می کند.

ذخیره تخمدان در بیماران مبتلا به پسوریازیس کاهش یافته است:

ما به طور تصادفی ۱۴ بیمار زن مبتلا به پسوریازیس و ۳۵ زن سالم را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادیم. یک مصاحبه ویژگی های جمعیت شناختی، سابقه زایمان و ویژگی های قاعدگی را بررسی کرد. شاخص شدت منطقه پسوریازیس (PASI) در بیماران بررسی شد. استروژن، هورمون محرک (FSH)، هورمون (LH)، هورمون محرک تیروئید و با سونوگرافی زنان، حجم تخمدان و تعداد فولیکول آنترال (AFC) در هر دو گروه مطالعه و کنترل اندازه گیری شد. این مقادیر با تغییرات PASI در گروه بیمار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج مطالعه نشان می دهد که بیماری پسوریازیس می تواند ذخیره تخمدان را کاهش دهند.بیماری پسوریازیس با یک روند التهابی ایمنی شناخته می شود که بر روی پوست و مفاصل تأثیر می گذارد اما منجر به شرایط التهابی سیستمیک می شود و به مکانیسم های آسیب شناختی سایر بیماری های التهابی مزمن کمک می کند.شواهد موجود نشان می دهد که زنان مبتلا به بیماری های التهابی مزمن مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) و سندرم آنتی فسفولیپید اولیه (PAPS) ذخیره تخمدان را کاهش داده اند.

اطلاعات جمع آوری شده نشان می دهد که وضعیت هورمونی زنان در دوران بارداری بر روند پسوریازیس تأثیر دارد و در مقابل پسوریازیس بر نتایج بارداری تأثیر دارد.

میانگین سن تشخیص در زنان مبتلا به پسوریازیس ۲۸ سال است، سن اصلی بارداری. بنابراین، بسیاری از بیماران زن مبتلا به پسوریازیس نگران اثرات سو بیماری بر باروری در آینده هستند. کاهش ذخیره تخمدان پدیده ای است که در زنان در اواسط تا اواخر دهه سی و بعضی اوقات مشاهده می شود و با کاهش کیفیت تخمک به خوبی اثبات می شود.

بر اساس مطالعات اخیر، کاهش ذخیره تخمدان در پسوریازیس ممکن است به دلیل کاهش فولیکول های مربوط در نتیجه افزایش تولید VEGF باشد.

زنان در اواسط تا اواخر دهه ۳۰ و اوایل ۴۰ سالگی بخش مهمی از جمعیت نابارور را تشکیل می دهند که بسیاری از آنها به درمان های گران قیمت از جمله فن آوری های کمک باروری احتیاج دارند. با توجه به یافته های ما که از ذخیره تخمدان کاهش یافته در پسوریازیس پشتیبانی می کند، افزایش آگاهی از اثرات پسوریازیس در ذخیره تخمدان و مراجعه سریع به متخصص زنان و زایمان در صورت خطر کاهش ذخیره تخمدان، می تواند برنامه ریزی و مدیریت بارداری را بهبود بخشد.

  • منبع خبر : مجله زنان و زایمان تایوان