پیمکرولیموس در درمان پسوریازیس و امراض پوستی التهابی مختلف
پیمکرولیموس در درمان پسوریازیس و امراض پوستی التهابی مختلف

پیمکرولیموس (pimecrolimus) یک تضعیف کننده سیستم ایمنی است. پیمکرولیموس با تضعیف سیستم ایمنی بدن گسترش درماتیت آتوپیک (اگزما) بر روی پوست را کاهش می دهد.

پیمکرولیموس (pimecrolimus) یک تضعیف کننده سیستم ایمنی است. پیمکرولیموس با تضعیف سیستم ایمنی بدن گسترش درماتیت آتوپیک (اگزما) بر روی پوست را کاهش می دهد. پیمکرولیموس موضعی در درمان موارد شدید درماتیت آتوپیک (اگزما) مقاوم به درمان های دیگر بکار می رود. پیمکرولیموس در درمان بیماری‌های پوستی التهابی مختلف، به عنوان مثال، درماتیت سبورئیک، لوپوس اریتماتوس پوستی، لیکن پلان دهانی، ویتیلیگو، و پسوریازیس مؤثر است.

فارماکوکینتیک پیمکرولیموس:

پیمکرولیموس پس از مصرف موضعی جذب به قدری اندک است که قابل شناسایی در خون نیست. مطالعات برون تنی نشان داده است که پیمکرولیموس ۷۴-۸۷% به پروتئین های پلاسما متصل می شود. شواهدی دال بر وجود متابولیسم پوستی دارو نیز وجود ندارد.

مقدار مصرف پیمکرولیموس:

بزرگسالان و کودکان با سن ۲ سال و بیشتر: یک لایه نازک به صورت موضعی، ۲ بار در روز.

توجه: چنانچه پس از ۶ هفته مصرف مداوم پیمکرولیموس علائم و نشانه های بیماری برطرف نشد، بازنگری بیمار به منظور تشخیص درماتیت آتوپیک صورت پذیرد.

مصرف پیمکرولیموس در بارداری:

C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. ) هشدارها در رابطه با مصرف پیمکرولیموس موارد نادری از بدخیمی پوستی و لنفوم در بیماران مصرف کننده پیمکرولیموس گزارش شده است و اگر چه رابطه علیتی ثابت نشده است ولی از مصرف بلند مدت پیمکرولیموس موضعی خودداری شودو استفاده محدود به نواحی درگیر شود.

عوارض جانبی پیمکرولیموس:

تهوع

سردرد

یبوست دردشکمی

استفراغ اسهال

التهاب مخاط بینی

موارد منع مصرف

پیمکرولیموس کودکان زیر ۲ سال ازدیادحساسیت به این دارو و ترکیبات آن

نکات قابل توصیه در مورد پیمکرولیموس:

۱-از تماس با چشم ها و مخاط و مناطق آلوده به عفونت های ویروسی و باکتریایی فعال خودداری شود.

۲-در صورتیکه علائم و نشانه های بیماری برطرف گردید مصرف پیمکرولیموس را متوقف کنید.

۳-چنانچه پس از ۶ هفته مصرف مداوم پیمکرولیموس علائم و نشانه های بیماری برطرف نشد، بازنگری بیمار به منظور تشخیص درماتیت آتوپیک صورت پذیرد.

۴-از مصرف طولانی مدت بصورت مداوم پیمکرولیموس بپرهیزید.

۵-بعد از مصرف کرم دستها را بشوئید.

۶- از تماس با نور آفتاب یا نور مصنوعی شدید پرهیز کنید.

۷- بعد از مصرف کرم می توانید از یک نرم کننده استفاده کنید.

۸- اگر بعد از ۶ هفته علائم بیماری بهتر نشد مصرف کرم را قطع کنید.

۹- در صورت عفونی بودن درماتیت آتوپیک ابتدا آنتیبیوتیک موضعی استفاده شودسپس دارو جهت اگزما مصرف شود.

۱۰- مصرف دارو احتمال ابتلا به عفونت های هرپسی را زیاد می کند.

لینک کوتاه :