معمولا ده تا چهارده روز از یک آسیب پوستی (Skin damage) مثل بریدن پوست، زخمی شدن یا سوختگی به هر دلیلی، ضایعات پوستی پسوریازیس در محل آسیب ایجاد می شود. این چیزی است که اغلب بیماران مبتلا به پسوریازیس آن را تجربه کرده اند. هرگاه ضربه‌ای به دست شخص مبتلا به پسوریازیس وارد آید، پس از مدتی ضایعات مشابهی در اطراف ضایعه اولیه ایجاد می شود. از خاراندن زخم ها پرهيز كنيد شكي نيست كه پسوريازيس باعث خارش مي شود . در حقيقت نام پسوريازيس از يك لغت يوناني به معناي خارش گرفته شده است. خاراندن باعث كنده شدن زخم ها و سوراخ شدن پوست شده و راه را براي ورود باكتري هموار ساخته و باعث ايجاد عفونت مي شود؛ و همين طور خاراندن باعث خون آمدن و ايجاد زخم در قسمت هاي سالم پوست و به وجود آمدن ضایعات مشابه پسوریازیس خواهد شد. ظهور ضایعات پسوریازیس در محل های آسیب دیده پوست معمولا در پنجاه درصد بیماران پسوریازیس دیده می شود. برخی بیماران ممکن است با یک آسیب پوستی دچار این اختلال شوند و با یک آسیب دیگر دچار این اختلال نشوند.

انواع آسیب های پوستی مرتبط با پسوریازیس:

به طور کلی هرگونه آثار بر جای مانده از آسیب‌ های پوستی یا زخم‌ ها می توانند بیماری پوستی پسوریازیس را تشدید کنند از جمله موارد که باعث ظهور ضایعات پسوریازیس در محل های آسیب دید پوست می شوند عبارتند از:

زخم ها:

زخم‌ها از شایع‌ترین آسیب‌ های پوست به شمار می‌ روند و شامل طیف گسترده‌ای از ضایعات هستند که می‌تواند از یک بریدگی یا سائیدگی کوچک تا زخم‌ های بزرگ و حتی تهدید کننده‌ی حیات را شامل شود. از نظر علمی، به از هم گسیختگی بافت پوست که علاوه بر اپیدرم، دِرم را نیز درگیر کند، اولسِر (ulcer) گفته می‌شود. اگر این از هم گسیختگی فقط محدود به لایه‌ی سطحی پوست (اپیدرم) باشد، سائیدگی (erosion) نام دارد.

زخم‌های کوچک معمولا بدون نیاز به کمک عامل خارجی ترمیم می‌شوند. با این حال برای جلوگیری از تشکیل ضایعات پسوریازیس ممکن است نیاز به کمک داشته باشند. در زخم‌های بزرگ، فراهم آوردن شرایط مناسب برای ترمیم سریع و بدون ‌عارضه یک نیاز اساسی است. عفونت، درد، محدودیت در فعالیت روزانه و بروز ضایعه پسوریازیس  می‌ توانند از عوارض ترمیم باشند.

بریدگی ها، خراش، ساییدگی:

این آسیب‌ها، معمول ترین نوع زخم‌های پوستی هستند که بر اساس عمق آسیب می‌ توانند برای ترمیم به بخیه نیاز داشته یا نداشته باشند. این زخم‌ها به راحتی توسط مکانیسم‌های طبیعی بدن ترمیم می‌شوند؛ با این حال در بسیاری از موارد به خصوص جراحات عمیق، روند ترمیم منجر به تشکیل ضایعات پسوریازیس می شود که از نظر زیبایی فرد را دچار مشکل می‌کند.

زخم سوختگی:

سوختگى‌هاى سطحى عموماً به آنتى‌ بيوتيک‌ هاى موضعى نياز ندارند. ثابت شده که پوشانيدن زخم و به حداقل رسانيدن ميزان تماس آن با هوا، سرعت اپى‌ تلياليزه شدن مجدد را افزايش و درد را کاهش مى‌دهد. اگر زخم عفونى نشود، خود به‌ خود ترميم خواهد شد. در سوختگى‌ هاى با ضخامت کامل مى‌ توان به‌ جاى پمادهاى موضعى از جايگزين‌هاى پوستى استفاده کرده. پس از انواع سوختگی ممکن است ضایعات پسوریازیس در محل سوخته شده بروز کند.

زخم بستر:

زخم‌های بستر یا زخم‌های فشاری به آسیب‌هایی گفته می‌شود که در اثر باقی ماندن طولانی مدت بدن در یک حالت ثابت ایجاد می‌شوند. در این حالت به دلیل اختلال در خونرسانی، منطقه‌ی تحت فشار دچار تحریک و تخریب بافتی و نهایتا زخم‌های عمیق می‌گردد. این زخم‌ها می‌توانند ضایعات پسوریازیس را به همراه داشته باشد.

عرق سوز شدن:

عرق سوز در نتیجه‌ انسداد مجاری عرق به علت گرما و رطوبت زیاد محیط است که باعث نشت محتویات عرق به لایه‌های سطحی پوست (اپی‌ درم) می‌شود.
ضایعات ناشی از از عرق‌ سوز با توجه به نوع آن در نوزادان و بالغین متفاوت است. در نوزادان تظاهرات پوستی اغلب به شکل ضایعات سفید رنگ کوچک در ناحیه سر، گردن و نیمه فوقانی تنه است؛ در حالی که در بالغین به شکل ضایعات التهابی قرمز رنگ و سوزش دار است که در نواحی در معرض سایش مانند گردن، کشاله‌ی ران و شکم به وجود می‌ آید که می تواند تشدید ضایعات پوستی پسوریازیس را به همراه خود داشته باشد.

زبری و ضخامت پوست:

زبری پوست (لیکنیفیکاسیون) پدیده‌ی شایعی است که بر اثر عوامل مختلفی به‌ وجود می‌آید. افزایش سن، شرایط محیطی مانند تماس مکرر با آب و مواد شیمیایی یا سرمای مداوم، پسوریازیس، آلرژی‌ های پوستی مانند انواع درماتیت‌ها و کار فیزیکی سخت (کار کردن با وسایل ورزشی) همه از عواملی هستند که منجر به زبری و ضخامت پوست شده و پوست زبر شده را محیای تشکیل ضایعات پسوریازیس می‌کنند.
پینه‌ها معمولاً ضخیم شدن موضعی پوست هستند که در مناطق تحت سایش یا فشار زیاد به وجود می‌آیند. کف دست و پا و در مجاورت مفاصل مانند آرنج، زانو و انگشتان شایعترین مناطق تشکیل پینه هستند.

گزش حشرات:

بسیاری از حشرات مانند عنکبوت های سمی، زنبور و شپش خطرناک هستند اما فقط تعداد کمی از آنها مانند کنه زیر پوست ما نفوذ می کنند. وقتی در حال لذت بردن از طبیعت هستید، مراقب کنه ها باشید. وقتی به گیاهان و علف ها دست می زنید، ممکن است این حشره کوچک به شما حمله کند. کنه ها معمولا باعث انتقال بیماری نمی شوند اما محل گزش را مستعد تشدید ضایعات پسوریازیس می کنند.

چسب زخم:

در صورتی که پوست شما به چسب حساسیت دارد حتما به پزشک خود اطلاع دهید تا از چسب های مخصوص پوست حساس استفاده کند.
خارش پوست در زیر چسب یا اطراف آن معمولا ناشی از عللی مثل واکنش پوست زیر چسب ، تعریق زیر چسب و یا حساسیت است. اغلب ۲۴ ساعت پس از تعویض چسب ممکن است پوست را به سمت ضایعه پسوریازیس سوق دهد و به خاطر حساسیت شدید پوستی درمان طولانی لازم شود.