آرتریت‌ مرتبط‌ با پسوریازیس‌ و التهاب‌ مفاصل‌ مجاور ضایعات‌
آرتریت‌ مرتبط‌ با پسوریازیس‌ و التهاب‌ مفاصل‌ مجاور ضایعات‌

حدود ۳۰ درصد از بیماران مبتلا به پسوریازیس، دچار درد و التهاب مفاصل نیز هستند که به آن آرتریت‌ مرتبط‌ با پسوریازیس‌ (Psoriatic arthritis) می‌ گویند. و در ۵ درصد بیماران شدت التهاب به حدى است که باعث ناتوانى بیمار مى‌ شود. در بعضى از افراد، وقتى که شدت گرفتارى پوست خیلى زیاد است، شدت […]

حدود ۳۰ درصد از بیماران مبتلا به پسوریازیس، دچار درد و التهاب مفاصل نیز هستند که به آن آرتریت‌ مرتبط‌ با پسوریازیس‌ (Psoriatic arthritis) می‌ گویند. و در ۵ درصد بیماران شدت التهاب به حدى است که باعث ناتوانى بیمار مى‌ شود. در بعضى از افراد، وقتى که شدت گرفتارى پوست خیلى زیاد است، شدت گرفتارى مفاصل هم افزایش مى‌ یابد. گاهى با بهبود ضایعات پوستى، از شدت درد مفاصل هم کاسته مى‌ شود.

آرتریت پسوریازیس:

مفصل قسمتی از بدن است که دو استخوان را به هم وصل می‌ کند. عملکرد مفصل عبارت است از حرکت دادن قسمتی از بدن که متصل به استخوان می‌ باشد. آرتریت به معنای التهاب یک یا چند مفصل می‌ باشد. آرتریت‌ مرتبط‌ با پسوریازیس‌ التهاب‌ مفاصل‌ مجاور ضایعات‌ پوستی‌ و ناخنی‌ پسوریازیس می‌ باشد. هر یک‌ از مفاصل‌ بدن‌ ممکن‌ است‌ درگیر شوند، ولی‌ عمدتاً مفاصل‌ انگشتان‌ و مهره‌ های‌ کمری‌ و گردنی‌ مبتلا می‌ شوند. این‌ اختلال‌ معمولاً خفیف‌ بوده‌ و بیشتر بین‌ سنین‌ ۵۰-۳۰ سال‌ شروع‌ شده‌ و در سراسر زندگی‌ به‌ طور متناوب‌ ادامه‌ می‌ یابد.

علایم‌ شایع‌:

آرتریت پسوریازیس همراه با بیماری مزمن پسوریازیس و با علائم زیر آشکار می شود:

  • اغلب آرتریت (ورم مفاصل)، زانو، مچ پا و مفاصل پا را درگیر می کند. معمولا، چند مفصل در یک زمان درگیر می شوند.
  • مفاصل ملتهب دارای درد، ورم، گرما، حساسیت به لمس و رنگ قرمز می باشند. برخی اوقات، التهاب مفاصل انگشتان دست و یا پا می تواند موجب ورم کل دست و پا شود.
  • سفتی مفاصل در صبحگاه نیز یکی از علائم بیماری می باشد.
  • التهاب تاندون ها مخصوصا التهاب تاندون پاشنه پا.
  • التهاب دیواره قفسه سینه و التهاب غضروف متصل کننده دنده ها به جناغ سینه می تواند موجب درد قفسه سینه گردد.

علل‌:

علت‌ این‌ اختلال‌ معمولاً ناشناخته‌ بوده و استعداد ابتلا به‌ آرتریت‌ مرتبط‌ با پسوریازیس‌ ممکن‌ است‌ ارثی‌ باشد. واکنش‌ ایمنی‌ نسبت‌ به‌ یک‌ عفونت استرپتوکوکی‌ و صدمات‌ جسمی‌ یا روحی‌ به‌ ندرت ممکن است دخیل باشند. عفونت‌های‌ استرپتوکوکی‌ (به‌ ندرت‌) و سابقه‌ خانوادگی‌ آرتریت روماتوئید یا پسوریازیس‌ از عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر هستند.

هنگامی که سیستم ایمنی بدن، با سلول ها و بافت های سالم می جنگد، آرتریت پسوریازیس می تواند به وجود آید و پاسخ غیرطبیعی سیستم ایمنی باعث التهاب در مفاصل و پوست می گردد. ترکیبی از عوامل ژنتیکی، ایمنی و محیطی نیز می توانند در ایجاد این بیماری دخیل باشند.

عواقب‌ مورد انتظار:

این‌ اختلال‌ در حال‌ حاضر غیر قابل‌ علاج‌ محسوب‌ می‌ گردد. مشخصه‌ این‌ بیماری‌ دوره‌ های‌ مکرر فروکش‌ و شعله‌ور شدن‌ به‌ طور حاد است‌. البته‌ علایم‌ بیماری‌ با درمان‌ قابل‌ تسکین‌ یا کنترل‌ بوده‌ و موارد معدودی‌ از بهبود خودبه‌خود بیماری‌ گزارش‌ شده‌ است‌. تحقیقات‌ علمی‌ درباره‌ علل‌ و درمان‌ این‌ بیماری‌ ادامه‌ داشته‌ و این‌ امید وجود دارد که‌ درمان‌ هایی‌ مؤثرتر و در نهایت‌ علاج‌ بخش‌ عرضه‌ گردد. به‌ ندرت ‌پیشرفت‌ به‌ سوی‌ ناتوانی‌ شدید در حرکت‌ ممکن‌ است‌ رخ‌ دهد.

افراد در معرض خطر آرتریت پسوریازیس:

  • این بیماری در هر سنی و جنسی دیده می شود، اما معمولا بیماران مبتلا ۳۰ تا ۵۰ ساله می باشند.
  • حدود ۴۰ درصد افراد مبتلا به این بیماری، دارای سابقه خانوادگی ابتلا به مشکلات پوستی و یا مفاصل بوده اند.
  • اگر شما دارای والدین مبتلا به این بیماری باشید، سه برابر بیشتر از دیگران، احتمال ابتلا به این بیماری را خواهید داشت.
  • اگر بیماری پسوریازیس را داشته باشید، یکی از بزرگترین عوامل خطر برای ابتلا به این بیماری را دارید.

تشخیص آرتریت پسوریازیس:

  • تشخیص این بیماری بر اساس یافته های پسوریازیس و آرتریت های التهابی ستون فقرات و یا دیگر مفاصل می باشد.
  • در بیماران آرتریت پسوریازیس، آزمایش خون نظیر سرعت رسوب کردن خون ممکن است انجام شود.
  • هنگامی که یک و یا دو مفصل بزرگ مانند زانو ملتهب باشند، آرتروسنتز انجام می شود.
  • عکسبرداری با اشعه X، آسیب غضروف و یا استخوان در اثر آرتریت ستون فقرات و یا مفاصل دست را نشان می دهد.

انواع آرتریت پسوریازیس:

پنج نوع مختلف این بیماری بر اساس مفصل درگیر عبارتند از:

  1. آرتریت پسوریازیس متقارن:
    بر مفاصل متقارن بدن اثر دارد. آرتریت روماتوئید نمونه ای از آرتریت پسوریازیس متقارن می باشد.
  2. آرتریت پسوریازیس نامتقارن:
    معمولا یک و یا سه مفصل بزرگ و یا کوچک بدن را درگیر می کند مانند: مفاصل زانو، ران، یک یا چند بند انگشت.
    این نوع آرتریت پسوریازیس، بر مفصل های جفت و یا مفاصل متقارن اثر نمی کند.
  3. آرتریت پسوریازیس مربوط به انگشت:
    این نوع، غالبا مفاصل کوچک در انگشتان دست و پا و نزدیک ناخن ها را درگیر می کند. برخی مواقع، آرتریت پسوریازیس مربوط به انگشت با استئوآرتریت اشتباه گرفته می شود.
    استئوآرتریت یک بیماری مزمن است که باعث بدشکلی غضروف مفصلی و استخوان می شود.
  4. اسپوندیلیت:
    بر ستون فقرات اثر گذاشته و باعث التهاب و سفتی مفاصل گردن، کمر، ستون فقرات و لگن می شود و موجب می شود که مشکل در حرکت داشته باشید.
    از بهترین ورزش ها برای بیماران آرتریت پسوریازیس، شنا، پیاده روی و دوچرخه سواری می باشد.
  5. آرتریت موتیلان:
    نوع شدید، بدشکلی و یا تحلیل استخوان ها و مخرب آرتریت پسوریازیس می باشد. هنگامی که این بیماری بر دست اثر می گذارد، باعث پدیده ای به نام انگشت تلسکوپی می گردد.
    این نوع بر مفاصل کوچک در انگشتان دست و پا که نزدیک به ناخن می باشد، اثر دارد. باعث کاهش عملکرد مفاصل درگیر می شود.خوشبختانه، این نوع بسیار نادر می باشد.

درمان آرتریت پسوریازیس:

‌هدف‌ درمانی‌ عبارت است از کنترل‌ ضایعات‌ پوستی‌ و التهابات مفصلی‌ با کمترین عوارض ممکن برای بیماران مبتلا به آرتریت پسوریازیس از طریق روش های زیر:

  • داروهای ضدالتهابی:
    مصرف داروهای ضد التهابی نظیر: متوترکسات، کورتیکواستروئید، داروهای ضدمالاریا، تزریق‌ کورتون به‌ داخل‌ مفاصل‌ و…..
  • مراقبت های فردی:
    از مفاصل خود محافظت کنید. از اعمال فشار به مفاصل خود خودداری کنید، مثلا به زور درب شیشه را باز نکنید، با دو دست خود اجسام سنگین را بلند کنید، و برای باز کردن درب، با تمام بدن به درب فشار وارد آورید، نه فقط با انگشتانتان درب را باز کنید.
  • کنترل وزن:
    وزن خود را متعادل کنید. وزن متعادل، فشار کمتری به مفاصل وارد می کند و باعث کاهش درد و افزایش تحرک بدن می شود. یکی از بهترین کارها برای افزایش رساندن مواد مغذی به بدن، کاهش کالری دریافتی و افزایش مصرف میوه ها و سبزیجات و غلات سبوس دار می باشد.
  • ورزش:
    از بهترین انواع ورزش ها برای بیماران آرتریت پسوریازیس، شنا، پیاده روی و دوچرخه سواری می باشد. قبل از ورزش، انجام حرکات کششی و یا حمام آب گرم و یا استفاده از وسایل گرماده برای استراحت عضلات بیماران بسیار مفید است.
  • کمپرس سرد و گرم :
    به علت آنکه کمپرس سرد، بی حس کننده می باشد، پس درد را احساس نمی کنید. از کمپرس سرد می توانید چندین بار در روز و به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه استفاده کنید. کمپرس گرم نیز باعث شل شدن عضلات و تسکین درد می شود.
  • مبارزه با خستگی :
    مبارزه با درد و التهاب باعث می شود که شما احساس خستگی کنید. به علاوه برخی از داروهای مورد استفاده برای بیماران آرتریت پسوریازیس باعث خستگی می شوند. بهترین راه برای مبارزه با خستگی آن است که از نظر بدنی فعال باشید و قبل از ظهور هر نوع علامت خستگی، استراحت کنید.
  • آتل بندی:
    بی‌ حرکت‌ کردن‌ مفاصل‌ بیمار، با آتل‌ ممکن‌ است‌ انجام‌ شود.
  • آفتاب گرفتن:
    برنامه‌ ریزی‌ دوره‌ های‌ منظم‌ آفتاب‌ گرفتن‌ در حد متوسط‌ کمک‌ کننده‌ است‌. سعی‌ کنید در زمان ابتلا به این بیماری در بیرون‌ از خانه‌ تماس‌ با آفتاب‌ را افزایش‌ دهید. اگر گرم‌ کردن‌ مفاصل‌ باعث‌ تسکین‌ درد نشد، کمپرس‌ سرد را امتحان‌ کنید.
  • مصرف متناوب ویتامین D:
    ویتامین D و کلسیم نیز به حفظ سلامت غضروف کمک می‌ کنند. تحقیقی نشان داد که مقدار کم ویتامین D ممکن است موجب افزایش بروز بیماری آرتریت پسوریازیس گردد.

نکته: این برنامه ها با توجه به وضعیت هر بیمار و قابلیت های جسمی او انجام می گیرد.