به گزارش سایت درمانی پسوریازیس به نقل از sciencedaily، آلودگی های محیطی یا اختلالات اوتوایمن می تواند منجر به شروع پسوریازیس شوند.
به گزارش سایت درمانی پسوریازیس به نقل از sciencedaily، آلودگی های محیطی یا اختلالات اوتوایمن می تواند منجر به شروع پسوریازیس شوند و تصور می شود که پروتئینی به نام گیرنده آریل هیدروکربن (AhR) در این میان نقشی کلیدی را ایفا می کند و در حس کردن سموم محیطی نقش دارد.
پسوریازیس و تحریک آریل هیدروکربن:
پسوریازیس یک بیماری شایع و طولانی مدت است که موجب خارش یا زخم در در برخی نقاط پوست، قرمزی پوست و حالت فلس فلس مانند نقره ای روی پوست می شود. این مطالعه نشان داد که شدت التهاب همراه با پسوریازیس، به طور غیرقابل انتظاری به وسیله آریل هیدروکربن مهار می شود. نتایج نشان می دهد که تحریک آریل هیدروکربن می تواند علایم ناشی از پسوریازیس را بهبود ببخشد و ممکن است استراتژی جدیدی برای درمان اختلالات پوستی التهابی مزمن ارائه دهند.
اگرچه بسیاری از فاکتورهای ژنتیکی دخیل در پسوریازیس شناسایی شده اند، فاکتورهای محیطی مانند ترکیبات دود تنباکو نیز می تواند در ایجاد این بیماری نقش داشته باشد.
به دلیل این که آریل هیدروکربن در سلول های پوستی به وفور وجود دارند و به آلودگی های محیطی مانند دیوکسین پاسخ می دهند، محققین تصور می کنند که این گیرنده می تواند نقش مهمی در پسوریازیس ایفا کند.
درمان پسوریازیس با تحریک آریل هیدروکربن:
در حال حاضر، برای مداخله های درمانی در پسوریازیس، تمرکز روی تعدیل فعالیت سلول های ایمنی بدن است. این مطالعه پیشنهاد می کند که مولکول هایی که در پوست یافت می شوند نقش مهمی را در ایجاد بیماری پسوریازیس ایفا می کنند.
در این مطالعه، محققین دریافتند که تحریک کردن آریل هیدروکربن در سلول های پوستی با استفاده از نور UV موجب کاهش التهاب در نمونه های پوستی بیماران مبتلا به پسوریازیس می شود، درحالی که مهار فعالیت پروتئین آریل هیدروکربن التهاب را افزایش می دهد.
