لیسترین را به عنوان یک دهانشویه ضد عفونی کننده می شناسیم. کمی می سوزد و نفس شما را به طرز چشمگیری تازه می کند.
لیسترین را به عنوان یک دهانشویه ضد عفونی کننده می شناسیم. کمی می سوزد و نفس شما را به طرز چشمگیری تازه می کند. در حال حاضر، همان راه حل نعناع به عنوان یک درمان بالقوه پسوریازیس به صورت آنلاین مورد بحث قرار می گیرد … و در حالی که همه ما یک درمان خانگی را دوست داریم، این یکی ممکن است بیش از حد عجیب باشد که درست باشد.
وقتی نوبت به مقابله با بیماری‌هایی مانند پسوریازیس می‌رسد، دانستن اینکه کدام درمان ارزشمند است و کدامیک میتواند شرایط را بدتر کند، میتواند باعث صرفه‌جویی در زمان و ناراحتی شما شود.
لیسترین همیشه دهانشویه نبود:
لیسترین در سال ۱۸۷۹ توسط مردی از سنت لوئیس به نام جوزف لارنس اختراع شد. لارنس در تلاش بود تا یک ضد عفونی کننده جراحی بسازد و راه حلی ابداع کرد که شامل الکل، روغن اکالیپتوس، منتول و تیمول و موارد دیگر بود.
اما بیش از یک ضد عفونی کننده جراحی، لارنس گفت که ساخته جدید او می تواند زخم ها را تمیز کند، پای ورزشکاران را درمان کند و شوره سر را درمان کند. تا سال ۱۸۹۵ بود که لیسترین به عنوان یک محصول برای سلامت دهان و دندان شناخته شد و حتی پس از آن هنوز تجویز می شود برای گلودرد و سرماخوردگی.
آیا ترکیبات لیسترین می تواند پسوریازیس را آرام کند؟
پسوریازیس یک بیماری خودایمنی است که با تکه های قرمز رنگ پوست برجسته ظاهر می شود. این لکه ها معمولا خشک هستند و می توانند باعث سوزش و خارش شوند. در حالی که می دانیم لیسترین نمی تواند یک بیماری خودایمنی را درمان کند، آیا احتمالی وجود دارد که مواد تشکیل دهنده بتوانند این علائم را تسکین دهند؟
“درمانهای خانگی [for psoriasis] دکتر تین نگوین، متخصص پوست در مرکز پزشکی یادبود ساحل نارنجی در فونتین ولی، کالیفرنیا، می‌گوید: اگر حاوی روغن‌ها یا روان‌کننده‌های دیگر برای پوست باشند، ممکن است موثر باشند و ممکن است کمک کنند. نگوین می‌گوید روغن اکالیپتوس موجود در لیسترین میتواند مقدار خاصی تسکین ایجاد کند.
به گفته دکتر تسیپورا شینهاوس از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، هم منتول و هم الکل می توانند لکه های پسوریازیس را خنک کنند و خارش بیماران را از بین ببرند.
