آلودگی هوا (Air pollution) به طرق گوناگونی می‌تواند آثار زیانبار درازمدت و کوتاه مدتی بر سلامت انسانها بگذارد. تاثیر آلودگی هوا بر افراد مختلف متفاوت است. آسیب پذیری بیماران پسوریازیس در برابر آلودگی هوا بسیار بیشتر از سایرین است. به گفته متخصصان پوست رابطه مستقیمی میان تشدید بیماری های پوستی و به ویژه بیماری های پسوریازیس و اگزما با میزان سرب و آلاینده های موجود در هوا وجود دارد. با توجه به این که پوست، بزرگ‌ترین و وسیع‌ ترین ارگان بدن است، کاملاً طبیعی خواهد بود که تماس با مواد مختلف یا جذب آنها توسط پوست، مشکلاتی برای سلامت ییماران پوستی ایجاد کند.

آلودگی هوا و پسوریازیس:

ذرات معلق موجود در هوای آلوده در اثر تماس با پوست می‌تواند باعث ایجاد خارش و خشکی ضایعات پسوریازیس شوند. علاوه بر این، آلودگی هوا پس از جذب مواد و با توجه به نوع ذرات معلق موجود در هوا ممکن است رنگدانه‌ های پوست را تغییر داده و موجب کم‌ رنگی یا تیرگی پوست شود. هوای آلوده دارای ذرات هیدروکربن، گوگرد و ذرات معلق است که پوست به ویژه پوست بیماران مبتلا به پسوریازیس را تحریک می کند و در این میان قسمت هایی مانند پوست سر، دست ها و صورت به ویژه دور چشم ها بیشتر از سایر نقاط بدن آسیب می بیند.

در هوای آلوده برخی از مشکلات پوستی که از قبل وجود داشته اند، تشدید می شوند و برخی ناراحتی ها هم بدون سابقه ی قبلی به وجود می آیند. افرادی که سابقه ی بیماری های پوستی و آلرژی های پوستی دارند، در این شرایط مشکلات بیشتری را تجربه می کنند و شکایت بیماران پسوریازیس نیز از بیماران دیگر بیشتر می شود. در موارد افزوده شدن آلاینده ها و کاهش ضخامت لایه ازون، ازدیاد اشعه ی ماورابنفش تابیده شده بر پوست می تواند به بروز سرطان های پوستی منجر شود.

رادیکال های آزاد موجود در هوای آلوده هم اکسیژن موجود در سلول های پوست را تخلیه کرده و هم تولید شدن کلاژن را در پوست کاهش می دهد و با این روش، موجب پیدایش چین و چروک، زبری و خشکی پوست می شود. ذرات کربن موجود در هوا نیز می تواند از پوست عبور کرده و فرآیند التهاب را فعال تر کند. ضمنا کلر موجود در آب خانگی نیز پوست را خشک تر کرده و منجر به بروز چین و چروک و خشکی پوست می شود.

جلوگیری از تشدید پسوریازیس در آب و هوای آلوده:

با توجه به اینکه هیچ راهی برای اجتناب از آلاینده های آب و هوا و اثرات مضر آنها بر پوست وجود ندارد و نیز دوری کامل از آلاینده های آب و هوا امکان پذیر نیست ولی با استفاده از روش های ساده زیر می توان آسیب های ناشی از آلاینده ها بر پوست را کاهش داد:

مرطوب کننده ها:

مرطوب کننده خوب پوست را آبرسانی کرده و سدی در حد فاصل پوست و رادیکال های آزاد و سایر آلاینده ها ایجاد می کند.

ضدآفتاب:

از آنجایی که آلودگی هوا لایه ازن را خراب می کند و در نتیجه رادیکال های آزاد و اشعه فرابنفش بیشتری با پوست تماس پیدا می کند و از طرف دیگر قرارگیری بیشتر در برابر اشعه فرابنفش نیز چین و چروک و سرطان های پوستی را افزایش می دهد بنابراین توصیه می شود هر روز حتی در روزهای ابری ضدآفتاب مناسبی را بر پوست صورت، گردن و دست بزنید. به دلیل چربی موجود در مواد آرایشی، در صورت استفاده از این مواد، آلودگی هوا بیشتر جذب پوست می‌شود و مدت زمان بیشتری نیز باقی می‌ماند. به همین دلیل بهترین کار این است که از مواد آرایشی، کمتر استفاده و سریع از روی پوست پاک شود.

مواد مکمل:

با توجه به اینکه ویتامین C و آنتی اکسیدان ها با رادیکال های آزاد موجود در بدن مقابله کرده و تولید شدن آلاینده ها را متوقف کرده و آسیب وارد بر پوست را دفع می کند بنابراین در صورتی که ویتامین C موجود در رژیم غذایی کمتر از حد مجاز باشد، می توان از مکمل های ویتامین C یا مولتی ویتامین استفاده کرد.

پاک کننده ها و مواد لایه بردار ملایم:

با توجه به اینکه تماس طولانی مدت آلاینده ها موجب آلرژی و حساسیت، تشدید پسوریازیس و اگزما و آسیب عروق خونی می شود، برای حفاظت از آلودگی پوست و برداشتن آلاینده ها از سطح خارجی پوست باید هر روز دست و صورت را شسته و هفته ای دو مرتبه لیف ملایم کشید. برای اجتناب از آسیب رسانی کلر موجود در آب خانگی نیز می توان پوست را با آب معدنی شست وشو داد.

خوردن آب کافی:

نوشیدن آب زیاد و کافی روزانه موجب می شود پوست آبرسانی شده و رشد سلول ها و گردش خون پوست بیشتر شود. از طرف دیگر با توجه به اینکه نوشیدن آب آلاینده دار می تواند به پوست آسیب برساند بنابراین توصیه می شود از آب های سالم استفاده شود.