خواص زرشک برای بیماری پوستی پسوریازیس
خواص زرشک برای بیماری پوستی پسوریازیس

گیاه زرشک با نام عملی berberis یکی از قدیمی ترین گیاهانی است که به دلیل خواص دارویی فراوان آن هنوز مورد توجه مردم است. زرشک براي درمان ورم مفاصل و بیماری پوستی پسوريازيس خواص بسیار زیادی دارد مصرف منظم و روزانه زرشک، کبد را از هرگونه مواد سم زا پاک کرده و در اثر مصرف روزانه […]

گیاه زرشک با نام عملی berberis یکی از قدیمی ترین گیاهانی است که به دلیل خواص دارویی فراوان آن هنوز مورد توجه مردم است. زرشک براي درمان ورم مفاصل و بیماری پوستی پسوريازيس خواص بسیار زیادی دارد مصرف منظم و روزانه زرشک، کبد را از هرگونه مواد سم زا پاک کرده و در اثر مصرف روزانه زرشک بیماری پوستی پسوریازیس بهبود پیدا می‌کند،‌ زرشک عملکرد کیسه صفرا و سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند. بررسی اثرات درمانی و كاربردهای زرشك در طب سنتی و پزشكی نوین به تولید فرآورده‌های داوریی از زرشك منجر شده است.

گیاهشناسی:

زرشک درختچه ای دائمی است که ساقه و شاخه های آن خاردار  که ارتفاع آن به ۳ متر می رسد و شاخه های شکننده دارد. در صورتی که پوست ساقه و شاخه ی آن کنده شود زردرنگ است. برگ های بیضی شکل و نوک تیز با دندانه های ریزی دارد که به خارهای نازک و تیز منتهی می شود. این برگ ها به صورت متناوب و گاه فراهم بروی شاخه های جوان قرار می گیرند. گل های آن زردرنگ است که به صورت مجتمع خوشه از شاخه ها آویزان بوده و کم کم به میوه های بیضی و قرمز خوشرنگ ( به طول حداکثر ۷ میلی متر و عرض ۴ میلی متر ) تبدیل می شوند.
میوه بعضی از نژاد های این گیاه زرد،‌ بنفش و یا آبی تیره است که این میوه ها ترش مزه و حاوی دو دانه ی کشیده ی کوچک هستند. کلیه ی قسمت های گیاه از جمله میوه، برگ، ریشه، پوست ریشه، ساقه و گل آن مورد استفاده دارویی می باشد. گیاه زرشک در جنگل های اروپا و آسیا از جمله ایران ( شامل گیلان ، مازندران ، آذربایجان و خراسان ) می روید.

تاریخچه:

مصرف زرشک به قرون وسطی باز می گردد ریش سفیدان بومی سالی شان، از ماهونیا آکوئیفولیوم برای بهبود بیماری های پوستی و سرخپوستان بومی آمریکا دانه های ماهونیا را برای درمان آسکوربوت استفاده می کردند.
جوشانده ی گیاه نیز برای بیماری های روده ای – معده ای و سرفه مصرف می شده است. آلکالوئید بربرین بعنوان منقبض کننده به قطره های چشمی اضافه میشده ولی مصرف آن امروزه رایج نیست . از میوه ی خوراکی زرشک مربا ، ژله و آب زرشک تهیه می شده ولی بدلیل طعم تلخ شاخه و ریشه کاربرد آن در طب سنتی محدود بوده است.

زرشک و ارتباط آن با محیط طبیعی:

انواع زرشک دانه دار به عنوان درختچه‌ای میوه دهنده و خودرو در اکثر مناطق کوهستانی کشورمان به چشم می‌خورد و از آنجایی که از اجزا طبیعی اکوسیستم مناطق کوهستانی است حتی در شرایط سخت و نامساعد نیز میوه فراوانی تولید می‌کنند.

ترکیبات مهم زرشک:

زرشک دارای مزاج سرد و خشک است و ریشه و چوب زرشک حاوی مقادیر زیادی آلکالوئید از جمله : پروتوبربرین ها ( مانند بربرین ، پالماتین و جاتوری زین ) ، مشتقات ایزوکینولین ( از جمله اوکسی آکانتین و بربامین ) و دیگر آلکالوئید ها مانند برولسین ، ماکنوفلورین و کلمبامین است.
ریشه ی زرشک ممکن است تا ۳ درصد آلکالوئید داشته باشد. سه آلکالوئید بربرین ، اوکسی آکانتین و بربامین از مهمترین اجسام ریشه و چوب زرشک هستند. زرشک خوراکی حاوی ویتامین c ، قند ها و پکتین است.

داروشناختی و اثرات مهم:

ترکیبات ریشه و چوب زرشک دارای خاصیت قوی ضد پسوریازیس، ضد باکتری، ضد قارچ، ضد تورم و التهاب، ضد اکسیدان، درمان آکنه و عفونت های کاندیدیایی ( قارچی ) است.
مطالعات مختلف نشان داده که اثرات ضد میکروبی و ضد قارچی این ترکیبات در مواردی حتی از آنتی بیوتیک های موجود قوی تر است.

سمیت و عوارض جانبی:

مسمومیت با آلکالوئید های زرشک با استفراغ ، نفریت ( التهاب کلیه ) ،‌رخوت ( کرختی ) و خواب آلودگی شروع می شود. همچنین فراورده های موضعی زرشک ممکن است باعث سوزش ،‌قرمزی و خارش پوست شود. قابل ذکر است که آلکالوئید ها در خود گیاه وجود دارند ولی میوه ها خوراکی هستند و مصارف زیادی بصورت مربا، ژل و آبمیوه در دنیا دارند.

مصرف در دوران بارداری و شیردهی:

با توجه به اینکه آلکالوئید های زرشک محرک رحم هستند،‌ زنان حامله و شیرده باید آن را با احتیاط مصرف کنند.

اشكال موجود:

زرشك در شكل چاي، كپسول، عصاره ها، مايع يا تنتورها و يا پماد موضعي عرضه ميشود. عصاره هاي حاصل از اين ماده به صورت دارويي حاوي ۸ تا ۱۲ درصد محتواي الكالوئيد ايزوكينولين استاندارد شده است.

طریقه و میزان مصرف:

تنتور : روزانه ۲ تا ۴ میلی لیتر بصورت خوراکی مصرف شود
پوست ساقه : روزانه ۵/۱ تا ۳ گرم بصورت جوشانده مصرف شود
پودر پوست ساقه : روزانه ۵/۰ تا ۱ گرم پودر پوست خشک بصورت جوشانده مصرف شود
پودر پوست ریشه : روزانه ۱ گرم بصورت دمکرده مصرف شود
میوه : روزانه ۵ گرم در ۱۵۰ میلی لیتر آب مصرف شود

براي درمان آرتريت پسوريازيس و ناراحتيهاي پوستي دیگر می توانید از عصاره زرشک برای مصرف موضعی نیز استفاده کنید و ۱۰ درصد عصاره زرشك را روزانه سه بار روي پوست بدن بماليد.

تداخل هاي احتمالي:

ميزان مصرف بالاي اين گياه به مدت طولاني مي تواند سبب ناراحتي معده و روده ها شود، و جذب ويتامين B كافي در بدن را مشكل كند.

نکات قابل توجه:

۱- گونه ی دیگر گیاه زرشک ، بربریس آکوئی فولیوم می باشد که به آن ماهونیا آکوئی فولیوم نیز می گویند. این گونه از نظر خواص مانند گونه ی ولگاریس است.
۲- بیشترین مواد موثره زرشک ( از جمله آلکالوئید ها ) درریشه ی آن وجود دارد و داروهای مختلف زرشک را از این قسمت تهیه می کنند. بنابراین بیشترین تاثیر دارویی و درمانی این گیاه مربوط به ریشه ی آن است و میوه بعضی از این ترکیبات را در خود داشته و بیشتر مصرف خوراکی دارد.
۳- در مورد میوه ی زرشک تحقیقات زیادی در حال انجام است و در آینده ی نه چندان دور مواد و خواص بیشتری از آن گزارش خواهد شد.