خاصیت ضد التهابی ویتامین ب برای بیماران پسوریازیس
خاصیت ضد التهابی ویتامین ب برای بیماران پسوریازیس

ویتامین B از نوع ویتامین‌ های محلول در آب بوده و به حفظ رطوبت و جوانی پوست كمك می كند، این ویتامین با خاصیت ضد التهابی خود موجب بهبود تحریكات پوستی در بیماران مبتلا به پسوریازیس می‌ شود. كاهش ویتامین B منجر به ایجاد درماتیت، خارش و واكنش‌ های پوستی خواهد شد بنابراین باید در […]

ویتامین B از نوع ویتامین‌ های محلول در آب بوده و به حفظ رطوبت و جوانی پوست كمك می كند، این ویتامین با خاصیت ضد التهابی خود موجب بهبود تحریكات پوستی در بیماران مبتلا به پسوریازیس می‌ شود. كاهش ویتامین B منجر به ایجاد درماتیت، خارش و واكنش‌ های پوستی خواهد شد بنابراین باید در رژیم غذایی افرادی كه دچار التهابات پوستی و بیماری پسوریازیس هستند از منابع حاوی این ویتامین استفاده شود.

ویتامین B:

ویتامینها به دو گروه محلول در آب و محلول در چربی تقسیم می‌شوند. ویتامین های گروه B در گروه ویتامین های محلول در آب قرار دارند و شامل ویتامین های B1 تا B12 می باشند. با اینکه گروه ویتامین B برای بیماری پوستی پسوریازیس بسیار مفیدند اما تا زمانی که به کمبود این ویتامین ها دچار نشده اید ضرورتی ندارد مکمل آن ها را مصرف کنید.

رابطه ویتامین B با پسوریازیس:

کمبود ویتامین B در بدن، منجر به ایجاد اختلال در عملکرد طبیعی سیستم عصبی مرکزی، سیستم ایمنی بدن، خارش پوست، چرب شدن پوست و مو، پوسته ریزی، و تشدید بیماری پوستی پسوریازیس می شود. ویتامین‌ های گروه B با کاهش استرس و افسردگی، موجب سلامتی پوست و اعصاب شده و برای سلامت پوست و ماهیچه‌ ها ضروری هستند. همچنین التهاب پوست یا درماتیت سبورئیک هم ناشی از کمبود ویتامین B2 است. استفاده طولانی مدت از آنتی‌ بیوتیک‌ ها باعث از بین رفتن میکروب‌ های مفیدی که در روده بزرگ برخی از ویتامین‌ های گروه B را تولید می‌کنند، فراهم آورده و کمبود ویتامین B را نیز به همراه دارند.

منابع ویتامین B:

در کل، ما هشت نوع ویتامین B داریم که شش تای آنها از ویتامین های مورد نیاز بدن هستند. هر کدام از این ویتامین ها، کارآرایی خاصی در بدن دارد و با یکدیگر هم ترکیب میشوند که عبارتند از:

  • ویتامین B1 (تیامین):
    در تعادل عصبی، جلوگیری از یبوست و بیماری پوستی، بیماری بربری، سوخت و ساز مواد هیدروکربنه نقش دارد. این ویتامین قند خون را به انرژی تبدیل می کند و محافظ قلب و کنترل کننده بیماری قند است. در معالجه کم خونی موثر است. کمبود آن موجب مات و کدر شدن دید چشم ها و گیج خوردن در زمان راه رفتن می شود. این ویتامین در پوست گندم، برنج، گردو، حبوبات و غلات یافت می شود.
  • ویتامین B2 (ریبوفلاوین):
    این ویتامین لازمه سوخت و ساز و تولید انرژی است و مصرف آن بخصوص برای افرادی که ورزش می کنند و فعال و پرکار هستند ضرورت دارد. در کم خونی و بروز بعضی سرطان ها موثر است کمبود آن بیشتر در افراد مبتلا به بیماری قند (دیابت) و اگزما دیده می شود. علامت کمبود آن ترک خوردن گوشه لب، حساس شدن چشم ها در مقابل نور می باشد. در سبزیجات چون اسفناج و جعفری، برگ چغندر، جوانه ها و خرما وجود دارد.
  • ویتامین B3 (نیاسین):
    این ویتامین در پایین آوردن کلسترول و مقابله با بیماریهای قلبی و عروقی و پوستی و همچنین کاهش فشار خون و تسکین میگرن و درد آرتروز مفید است.
    در غلات کامل، نان سبوس دار، سبزیجات تازه، اسفناج، غلات و تخم مرغ وجود دارد.
  • ویتامین B4: در ساخت و ترکیب هسته پروتئین ها بسیار مفید است و در چغندر قرمز وجود دارد.
  • ویتامین B5: دارای اثر محرک و محافظ پوست در اگزما و پسوریازیس، مخاط ها، ناخن، رشد و نمو مو و سلول های کبدی می باشد و در میوه و سبزی تازه وجود دارد.
    ویتامین B6 (پیرویدوکسین): در تشکیل گلبول های قرمز خون و تثبیت منیزیم ضروری است. دستگاه دفاعی بدن را تنظیم می کند. کمبود آن نوروپاتی گزگز پاها را سبب می شود. در سبزیجات سبز، آناناس، خرمالو و انبه وجود دارد.
  • ویتامین B9: کمبود آن سبب کم خونی می گردد. در سیب زمینی، گندم وجود دارد.
  • ویتامین B12 (کوبالامین): به میزان بسیار کم مورد نیاز بدن است. به سختی در گیاهان یافت می شود. ضد کم خونی، مقوی قلب، ضد نوروپاتی (گزگز دست و پا)، سبزیجات برگ سبز، سبزی خوردن، جوانه جو، مالت یافت می شود.
  • ویتامین B15: مقوی قلب است و با تحریک غده هیپوفیز عمل می کند و در برنج و زردآلو بیشتر یافت می شود.

نکته مهم: بیماران پوستی پسوریازیس از آن دسته از مواد غذایی حاوی ویتامین B که رابطه مستقیمی با تشدید بیماری پوستی پسوریازیس ندارند استفاده کنند.

میزان مورد نیاز:

از آنجا که ویتامین های B محلول در آب هستند، به هیچ عنوان در بدن ذخیره نمی شوند و اگر بیشتر از حد مورد نیاز مصرف شود، روزانه از بدن دفع می شود. از اینرو واجب است که هر روز به مقدار لازم از این ویتامین مصرف کنید تا دچار کمبود نشوید.

مقدار توصیه شده برای مصرف ویتامین B به اندازه ۱٫۳ میلیگرم در روز تا سن ۵۰ سالگی و بعد از آن ۱.۷ میلیگرم در روز است. اما معمولاً توصیه می شود که اگر میزان کالری های مصرفیتان ۲۰۰ کالری عادی در روز است، مصرف خود را تا ۲ میلیگرم در روز بالا بیاورید.

برای اکثر افراد، به شرط اینکه از انواع و اقسام مواد غذایی در رژیم خود استفاده کنند، مشکلی در تامین ویتامین های B مورد نیاز بدن نخواهد بود. مسمومیت زا بودن این ویتامین فقط زمانی اتفاق خواهد افتاد که مقدار بسیار زیادی از این ماده را به صورت مکمل استفاده کنیم و زمانیکه چنین مسئله ای رخ دهد، اختلالات عصب شناختی یا بیحسی و کرختی در فرد ایجاد خواهد شد.

خطر کمبود ویتامین B:

علائم کمبود این ویتامین شامل موارد زیر است اما دقت کنید که فقط محدود به اینها نیست:

  • زخم شدن زبان و مشکلات پوستی
  • کج خلقی و زودرنجی
  • گیجی
  • احساس افسردگی
  • تشنج

تداخل های احتمالی:

  • ویتامین B۶ در صورتی که کمتر از مقادیر مورد نیاز دریافت شود در متابولیسم جذب آهن نیز اثر منفی دارد.
  • کمبود دریافت ویتامین B۶ مقدار روی را در پلاسما کاهش داده و جذب آن را نیز مختل می کند.
  • مس در جذب و کاربرد کادمیوم اختلال می کند مولیبدن موجب افزایش دفع ادراری آن شده و کمبود ویتامین B۶، جذب مس را کم می کند.
  • تریپتوفان پیش ساز سنتز آن است، کمبود ریبوفلاوین می تواند موجب شود تا سنتز نیاسین مختل شود. کمبود ویتامین B۶ نیز تأثیری مشابه با کمبود ریبوفلاوین دارد زیرا هردو ویتامین به عنوان کوفاکتور ضروری در سنتز آن هستند.
  • مصرف قرص های کلرید پتاسیم که به آرامی در طول دستگاه گوارش باز می شوند جذب ویتامین B۱۲ را کم می کند. اگر همزمان با وجود بیماری کم خونی هماتولوژیک ناشی از کمبود B۱۲، مقدار زیادی فولات مصرف شود موجب می شود علایم آن باوجود بیماری مخفی بماند.
  • جذب ویتامین B۱۲ به وسیله مصرف مت فورمین که برای درمان افزایش قند خون استفاده می شود، کاهش می یابد. همچنین مصرف زیاد ویتامین سی (۵۰۰ میلی گرم یا بیشتر) باعث تخریب این ویتامین می شود.
  • ویتامین B۶ اثر لوودوپا داروی بیماری پارکینسون را مهار می کند برای اطلاعات بیشتر در مورد ویتامین B6 با پزشک صحبت کنید
  • میزان جذب ویتامین B1 در افرادی که الکل زیاد مصرف می کنند، کاهش می یابد.

موارد احتیاط:

  • ویتامین B12 غیرسمی است، اما در مصرف بیش از ۲ میکروگرم آن در روز، اثرام مفید شناخته شده ای وجود ندارد.
  • ویتامین B6 وقتی به مقدار زیاد (۲۰۰ میلی گرم یا بیشتر در روز) و به مدت طولانی مصرف شود می تواند باعث مشکلات عصبی شود. قطع مصرف آن باعث بهبودی مشکلات می شود.
  • اسید فولیک از ویتامین‌های گروه B محسوب می شود و در خون ‌سازی تأثیر مهمی دارد. اگر مکمل این ویتامین به مقدار زیاد مورد استفاده قرار گیرد، ترکیبات غیرقابل جذبی با روی تشکیل می‌ دهد، در نتیجه از جذب این عنصر جلوگیری می ‌کند و موجب دفع روی و عوارض کمبود این ماده‌ی معدنی در بدن می ‌شود.