سیستم های تشخیص کامپیوتری جهت شناسایی بیماری پسوریازیس
پسوریازیس یک بیماری پوستی مزمن خودایمنی است. تشخیص افتراقی پسوریازیس نیاز به صرف هزینه و زمان زیادی دارد و تشخیص نادرست و یا با تأخیر آن پیامدهای مخاطره آمیزی برای بیمار به همراه خواهد داشت.
ذخیره تخمدان در بیماران مبتلا به پسوریازیس کاهش یافته است
پسوریازیس یک بیماری التهابی مزمن پوستی چند سیستمیک است. داده های قبلی نشان می دهد که زنان مبتلا به برخی بیماری های التهابی مزمن ذخیره تخمدان را کاهش داده اند.
رابطه سطح بالای فلزات سمی در تشدید و ایجاد پسوریازیس
سطح بالای فلزات سمی می تواند استرس اکسیداتیو را که مسئول التهاب در بیماری زایی پسوریازیس و ویتیلیگو است، افزایش دهد.
جهشی بزرگ در شناخت بیماری التهابی پوستی پسوریازیس
به گزارش روزنامه دیلی میل، پسوریازیس یک بیماری شایع پوستی است که چرخه زندگی سلولهای پوست از حالت طبیعی خارج میشود و به سرعت شروع به تقسیم سلولی میکنند. این مسئله باعث میشود که سلولها به سرعت در سطح پوست تولید شوند. سلولهای پوستی اضافی، در اندازه ها و تکههای قرمز هستند که خارش دارند […]
هپاتوتوكسيسيتی متوتروكسات؛ خطری كه نبايد ناديده گرفته شود
متوتروكسات كه سمیت آن وابسته به دوز میباشد میتواند باعث سركوب مغز استخوان، ضایعات جلدی مخاطی، پنومونیت و سمیت كبدی شود.
اولین داروی خوراکی مونو متیل فومارات برای درمان پسوریازیس
طبق یک اعلامیه مطبوعاتی از داروساز اطلاعات دقیق ایمنی و کارآیی این مطالعه در کنفرانس های آینده پوست ارائه می شود. Anil Namboodiripad معاون ارشد رئیس و رئیس تجارت انحصاری این شرکت گفت که PPC-06 یک مولکول خوراکی با مکانیزم جدید عمل می کند که توانایی رفع نیازهای پزشکی برآورده نشده بیماران پسوریازیس را دارد. […]
۹۰٪ بیماران پسوریازیس از عفونت با ویروس کرونا زنده می مانند
اکتبر ۲۰۲۰ (اخبار HealthDay): محققان در انگلستان بر اساس اولین تجزیه و تحلیل ثبت جهانی بیماران COVID-19 که دارای بیماری پوستی هستند، خبرهای اطمینان بخشی را برای افراد مبتلا به پسوریازیس ارائه می دهند. موارد متوسط تا شدید پسوریازیس با داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی درمان می شوند. این تجزیه و تحلیل از ثبت بین […]
شناسایی ژنهایی که در درمان اگزما و پسوریازیس موثر هستند
به گزارش سایت درمانی پسوریازیس، محققان ۱۰ سال پیش ۱۱۸ ژن مرتبط با بیماریهای پوستی را هدفگذاری کردند و قادر به ترسیم نقشه تعامل این ژنها با بخشهای مختلف بدن شدند. هدف این تحقیقات روی نقش متغیرهای ژنتیکی غیرکدگذاری بود؛ در این حالت، DNA هیچ دستورالعملی برای ایجاد پروتئینها ارائه نمیدهد. ادامه مطالعات نشان داد […]