وی افزود: این بیماری می تواند در هرگروه سنی، جنس و نژادی دیده شود و غالبا تا قبل از ۴۰ سالگی بروز پیدا می کند.

مظفرپور ادامه داد: علت بروز این بیماری به طور دقیق شناخته نشده ولی تا حد قابل توجهی تحت تاثیر اختلال فعالیت سیستم ایمنی و ژنتیک افراد است و سابقه خانوادگی مثبت در ایجاد آن نقش مهمی ایفا می کند.

وی افزود: پسوریازیس یک بیماری غیر التهابی پوست با منشا ایمنی بوده و شایع ترین تظاهر آن، پلاک هایی با پوسته های سفید و ضخیم و حاشیه مشخص است که بیشتر در ناحیه سر، زانوها و آرنج دیده می شود ولی می تواند سایر قسمت ها از جمله ناخن ها و مفاصل را نیز به صورت شایعی درگیر کند.

این متخصص پوست و مو، گفت:

عوامل محرک محیطی از جمله ضربه، عفونت ها، مصرف سیگار و الکل، استرس های روحی و روانی و مصرف بعضی از داروها می تواند باعث بروز این بیماری در افراد مستعد یا تشدید ضایعات قبلی بیمار شود.

وی افزود: نکته حائز اهمیت آن است که این بیماری مسری نبوده و در اغلب اوقات با درمان های مناسب، قابل کنترل خواهد بود ولی به دلیل سیر مزمن و طولانی مدت، لازم است بیمار به صورت منظم تحت نظر متخصص پوست باشد.

مظفرپور تاکید کرد:

طیف وسیعی از داروها و مداخلات غیر دارویی جهت درمان بیماری پسوریازیس در دسترس هستند از جمله استروئید های موضعی و مشتقات ویتامین D، نوردرمانی، لیزر درمانی و داروهای خوراکی و تزریقی تعدیل کننده سیستم ایمنی که با توجه به سن بیمار، شدت و وسعت ضایعات، وضعیت سلامت عمومی و شرایط اقتصادی و اجتماعی بیمار در مورد روند درمان، تصمیم گیری می شود.

وی ادامه داد: به رغم اینکه بیماری پسوریازیس می تواند جنبه های مختلف زندگی بیمار را تحت تاثیر قرار دهد اما در صورت درمان به موقع و مناسب و پیگیری های منظم، فرد می تواند از کیفیت زندگی خوب و مناسبی برخوردار گردد.

نوشته پسوریازیس شایع ترین بیماری پوستی با شیوع دو درصدی اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.