اهدای خون انواع مختلفی دارد:

خون کامل: این نوع رایج‌ترین نوع اهدای خون است که طی آن تقریبا خون کامل اهدا می‌شود. خون کامل اهدا شده سپس به اجزای خود-گلبول قرمز، پلاسما و پلاکت- تجزیه می‌شود.

پلاکت: در این نوع اهدای خون از روشی استفاده می‌شود که طی آن شخص اهدا کننده به یک ماشین متصل می‌شود تا پلاکت‌ها و مقداری از پلاسما را از خون فرد گرفته و باقی خون را به اهدا کننده برگرداند.

پلاسما: ممکن است همزمان با اهدای پلاکت، پلاسما نیز اهدا شود یا اینکه به تنهایی اهدا شود.

گلبول‌های قرمز دوگانه: این روش نیز مانند روش اول است که در آن فقط گلبول‌های قرمز جدا می‌شود.

خطرات احتمالی:

اهدای خون کاملا ایمن است. ابزار مورد استفاده در اهدای خون، نو، استریل و یکبار مصرف است و خطر عفونت وجود ندارد.

در صورتی که فرد، بزرگسالی سالم است می‌تواند بدون به خطر انداختن سلامتی‌اش، یک کیسه خون اهدا کند. بدن سالم مایعات از دست رفته را جایگزین می‌کند. پس از چند هفته گلبول‌های قرمز جایگزین می‌شوند.

چه انتظاراتی باید داشته باشید:

به دلیل عفونت‌های منتقل شونده از طریق خون همه افراد نمی‌توانند خون اهدا کنند. گروه‌های زیر جزء افراد پرخطری محسوب می‌شوند که نمی‌توانند خون اهدا کنند:

افرادی که سابقه تزریق مواد مخدر و برخی داروها را بدون تجویز پزشک داشته‌اند، مانند تزریق غیرقانونی استروئیدها یا مخدرها.

مردانی که از سال ۱۹۷۷ با همجنسان خود ارتباط جنسی داشته‌اند.

افرادی که از کنسانتره‌های منعقد کننده خون استفاده کرده‌اند.

افرادی که مبتلا به ایدز هستند.

افرادی که روابط جنسی نامشروع داشته‌اند.

افرادی که پس از تولد یازده سالگی خود مبتلا به هپاتیت شده ‌اند.

افرادی که برای مداوای پسوریازیس از اترتینات استفاده کرده‌اند.

افرادی که مبتلا به بیماری کروزفلد جاکوب هستند یا از بستگان خونی آنها شخصی مبتلا به این بیماری است.

شخص اهدا کننده همچنین تحت یک معاینه فیزیکی مختصر نیز قرار می‌گیرد تا فشار خون، نبض و دمای بدن او اندازه‌گیری شود. یک نمونه خون کوچک از انگشت شخص گرفته می‌شود تا میزان هموگلوبین خون فرد بررسی شود. در صورتی که غلظت هموگلوبین خون فرد طبیعی باشد، شخص می‌تواند خون اهدا کند.

نوشته مصرف داروی اترتینات مانع از اهدای خون در بیماران پسوریازیس می شود اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

پسوریازیس و علائم محرک آن:

شناسایی محرک‌هایتان برای کاهش و یا پیشگیری از بروز علائم پسوریازیس حائز اهمیت است. همیشه نمی توان از بروز علائم پسوریازیس جلوگیری کرد اما با پایبندی به برنامه درمان و دوری از محرک ها می توان این علائم را به حداقل رساند. برای شناسایی محرک های خود و نیز راه های کاهش شیوع بیماری حتما از پزشک خود مشورت بگیرید.

استرس را کاهش دهید:

تنش های روزانه زندگی می تواند بر روی هر کس تاثیر منفی بگذارد اما این قبیل استرس ها برای افراد مبتلا به پسوریازیس، سم است. بدن انسان به انجام واکنش های التهابی در برابر استرس، تمایل دارد که این واکنش می تواند سبب برانگیختن و شعله‌ور شدن پسوریازیس شود. تا جایی که می توانید میزان استرس را در زندگی خود کاهش دهید، چرا که کاهش استرس از اهمیت زیادی برخوردار است.

می توانید امتحان کنید:

روان درمانی: بعد از صحبت با یک روان درمانگر راجع به شرایطتان و عواملی که باعث ایجاد استرس در زندگی شما می شود، ممکن است احساس راحتی بیشتری را تجربه کنید.

یوگا: تمرینات یوگا سطح آرامش جسمی و روانی را افزایش داده و به کاهش استرس کمک می کند.

مدیتیشن و روش های تمدد اعصاب: مراقبه، تکرار یک مانترا و یا تنفس عمیق می تواند در کاهش استرس موثر باشد.

از برخی داروها دوری کنید:

بعضی داروها ممکن است با سیستم خود ایمنی بدن تداخل پیدا کرده و باعث التهاب شوند که این التهاب خود، محرکی برای پسوریازیس است؛ این داروها عبارتند از:

لیتیوم، که برای درمان اختلالات روانی مانند اختلال دوقطبی استفاده می شود.

داروهای ضد مالاریا، مثل کلروکین و هیدروکسی کلروکین که برای پیشگیری از مالاریا استفاده می شوند.

ایندرال، که برای درمان فشار خون بالا مورد استفاده قرار می گیرد.

ایندومتاسین، که یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی است که برای درمان آرتریت به کار می رود.

با پزشک خود راجع به هر دارویی که با نسخه یا بدون نسخه می گیرید، مشورت کنید. پزشک شما ممکن است در صورت مشکوک بودن دارو، برای جلوگیری از ابتلای شما به پسوریازیس شدیتر داروی دیگری تجویز کرده و یا دوز استفاده از آن را تغیر دهد. بنابراین از استفاده خودسرانه از داروها بپرهیزید حتی اگر یقین دارید دارویی که استفاده می کنید محرکی برای پسوریازیس به شمار نمی رود.

جلوگیری از آسیب پوست:

آسیب های پوستی می تواند محرکی برای پسوریازیس در برخی افراد باشد. که این موضوع تحت عنوان پدیده کوبنر شناخته می شود. آفتاب سوختگی و خراشیدیگی آسیب های پوستی شایعی هستند که محرکی برای پسوریازیس به حساب می آیند. مراقبت صحیح از پوست می تواند مانع از بروز این قبیل صدمات شود. زمانی که مشغول به انجام فعالیت هایی هستید که خطر آسیب دیدگی پوست را به دنبال دارد، باید اقدامات احتیاطی خود را چندیدن برابر کنید، برای مثال:

در صورتی که میخواهید برای مدت زمان طولانی خارج از منزل باشید حتما از کلاه لبه دار و کرم ضد آفتاب استفاده کنید.

در هنگام رسیدگی به باغچه ها و نظافت منزل استفاده از لباس آستین بلند و دستکش را فراموش نکنید.

در فعالیت های خارج از منزل جوانب احتیاط را در نظر بگیرید.

هده هر یک از علائم پسوریازیس بعد از یک آسیب پوستی، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید. درمان پدیده کوبنر وابسته به اقدام سریع شماست.

جلوگیری از عفونت:

عفونت ها محرکی برای پسوریازیس به حساب می آیند چرا که باعث ایجاد تنش در سیستم ایمنی می شوند، که آن هم پاسخ التهابی به دنبال خواهد داشت. گلو درد میکروبی در مورد خاص به خصوص در کودکان می تواند نقطه آغازی برای پسوریازیس خال خال به شمار برود.

اگرچه عوامل برانگیزاننده پسوریازیس ممکن است بعد از یک گوش درد، ورم لوزه، عفونت تنفسی و عفونت پوستی ظاهر شوند. بنابراین هر زمان شک کردید که به عفونتی دچار شده اید سریعا به فکر درمان آن باشید؛ اگر پوست شما دچار اسیب و یا زخمی شده، محل زخم را به خوبی ضد عفونی کرده و برای جلوگیری از عفونت آن را پانسمان کنید، راه های دیگر برای جلوگیری از عفونت عبارتند از:

شست شوی مرتب دست ها در طول روز

پرهیز از به اشتراک گذاری خوراکی، نوشیدنی و ظروف غذا با دیگر افراد

خود داری از قرار گرفتن در معرض افراد بیمار به خصوص کودکان

استفاده از یک رژیم غذایی سالم:

به نظر می رسد که چاقی و اضافه وزن بر روی علائم پسوریازیس تاثیر منفی خواهند داشت. بنابراین بهتر است با ورزش منظم، استفاده از یک رژیم غذایی سالم وزن خود را کنترل کنید. اگر با این موضوع مشکل دارید می توانید از یک متخصص تغذیه کمک بگیرید. قطعا متخصص تغذیه به شما کمک خواهد کرد که میزان و نوع غذای مصرفی خود را مدیریت کنید تا نهایتا به وزن ایده‌آل خود برسید.

مصرف برخی غذاها می تواند موجب به وجود آمدن التهاب در بدن شود و علائم پسوریازیس را در بعضی افراد تحریک کند. در مقابل غذاهایی وجود دارند که می توانند التهاب را کاهش داده و مانع شعله ور شدن پسوریازیس شوند.

غذاهایی که ممکن است باعث التهاب شوند، عبارتند از:

گوشت قرمز

لبنیات

غذاهای پر چرب

غذاهای فرآوری شده

قند های تصفیه شده

گوجه، سیب زمینی و فلفل

مرکبات

غذاهایی که ممکن است سبب کاهش التهاب شوند، عبارتند از:

ماهی های چرب از جمله سالمون و تن

دانه هایی مانند تخم کتان و تخم کدو تنبل

مغزها به خصوص گردو و بادام

برگ سبز مانند اسفناج و کلم پیچ

اگر رژیم غذایی شما فاقد مواد مغذی خاصی است، بهتر است؛ که از ویتامین ها و مکمل ها نیز استفاده کنید. البته فراموش نکنید که قبل از مصرف هر گونه ویتامین یا مکمل پزشک خود را در جریان قرار دهید، چرا که برخی از آن ها ممکن است با داروهای خاصی تداخل داشته باشند.

نوشته چگونه مانع شعله‌ور شدن پسوریازیس شویم؟ اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.