برچسب: گیاه

برای تهیۀ دمنوش گیاه ساسافراس از ریشه و پوستۀ درخت ساسافراس استفاده می‌ شود که بومی آمریکای شمالی است. این دمنوش طعمی شبیه به ماءالشعیر دارد و بسیاری از دستورالعمل‌ های قدیمی برای تهیۀ ماءالشعیر شامل این گیاه بوده‌اند. در این مطلب به بررسی خواص دمنوش گیاه ساسافراس و طرز تهیه آن می‌پردازیم. با سایت درمانی پسوریازیس همراه باشید.

خواص دمنوش گیاه ساسافراس برای کمک به درمان پسوریازیس:

خواص دمنوش ساسافراس برای پوست بسیار مفیدند. مصرف کم تا متعادل دمنوش گیاه ساسافراس می‌ تواند به درمان اگزما، پسوریازیس و سایر مشکلات التهابی کمک کند.

سم‌زدایی بدن:

دمنوش ساسافراس به سم‌زدایی سریع‌تر بدن و افزایش تعریق برای دفع سموم از طریق پوست کمک می‌کند. این دمنوش همچنین ادرارآور است و می‌تواند از این طریق نیز سموم، چربی‌ها، نمک و آب اضافه را دفع کند.

سایر فواید:

درمان تب

بهبود هضم

افزایش گردش خون

رفع مشکلات التهابی

طرز تهیه دمنوش ساسافراس:

ریشه ساسافراس را خریداری کرده و به خوبی آن را بشویید. قسمت‌ های اضافه‌ گیاه را از ریشه جدا کنید.

یک قابلمه آب را جوش آورده و ریشه‌ها را اضافه کنید. دَم کردن ریشه‌ های ساسافراس، رنگ آب را به قرمز تیره یا قهو‌ه‌ای تغییر می‌دهد.

بعد از ۵ تا ۱۰ دقیقه دم کشیدن، آب را از صافی بگذرانید تا ریشه‌ها جدا شوند.

عسل یا شیرین‌کننده‌ای را به آب اضافه کنید. دمنوش ساسافراس آماده است.

عوارض جانبی:

مصرف این دمنوش می‌تواند با برخی عوارض جانبی جدی همراه باشد. به همین دلیل حتما قبل از مصرف این دمنوش با پزشک‌تان مشورت کنید.

تعریق

فشارخون بالا

استفراغ

سقط جنین

گندمک نوعی گیاه سالانه است که در قارۀ اروپا یافت می‌ شود و نام علمی آن Stellaria Media می‌ باشد. روش‌های مختلفی برای استفادۀ موضعی از این گیاه وجود دارد که می‌توانند ظاهر و سلامتی پوست را بهبود دهند. گندمک سرشار از مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان‌ها بوده و می‌تواند از استرس اکسیداتیو پیشگیری کند. این گیاه همچنین برای تسکین التهاب ناشی از اگزما، آکنه و پسوریازیس مفید است. گندمک حتی می‌تواند باعث بهبود زخم‌ها و چین‌وچروک پوست شود. در ادامه به بررسی خواص این گیاه خواهیم پرداخت.

مقابله با مشکلاتی نظیر آرتروز، پسوریازیس و سندرم رودۀ تحریک‌پذیر:

گندمک حـاوی ویتـامین E-A اسـت، آنتی اكسیدان بوده، نرم كننده و مرطوب كننـده اسـت و بــه علــت داشــتن پــیشســاز ویتــامین A (كــاروتن) برای پسوریازیس مفید است و برای کسانی که نگران سمی بودن این گیاه هستند، باید بگوییم که مصرف گندمک به طور متعادل کاملا امن است. مصرف گندمک هم به صورت خوراکی و هم به شکل موضعی، برای کاهش التهاب و درد موثر است. این گیاه به ویژه برای کسانی که از مشکلاتی نظیر آرتروز، پسوریازیس و سندرم رودۀ تحریک‌پذیر رنج می‌برند می‌تواند مفید باشد.

طرز مصرف موضعی:

۲۰۰ گرم گیاه را به مدت ۵ دقیقه در ۲۰۰ سی سی آب بجوشانید و سپس بگذارید سرد شود. بعد از صافی رد کنید و در شیشه تیره نگهداری کنید. این ترکیب به مدت ۱ هقته در یخچال قابل نگهداری است.

روزانه سه مرتبه بر روی ضایعات بمالید.

کاهش وزن:

بسیاری از مردم چای گندمک را مصرف می‌ کنند، زیرا خواص ملین و ادرارآور دارد که می‌ تواند به کاهش وزنِ آبی کمک کند. علاوه بر این، برخی مطالعات نشان می‌ دهند که این گیاه دارویی اشتها را سرکوب کرده و به محدود کردن کالری مصرفی و کاهش وزن کمک می‌کند.

درمان مشکلات تنفسی:

برخی از آنتی‌اکسیدان‌های موجود در گندمـک مانند ساپونین، می‌توانند همانند خلط‌آور در دستگاه تنفسی عمل کرده و به خارج شدن خلط از بدن کمک کنند. این باعث می‌شود تا التهاب در دستگاه تنفسی از بین رفته و تنفس طبیعی بازیابی شود. همچنین دفع خلط به از بین بردن بسیاری از عفونت‌ها نیز کمک می‌کند.

افزایش سرعت التیام:

استفاده از ضماد یا کمپرس‌ های این گیاه بر روی زخم، گردش خون و جریان خون را تحریک کرده و از زخم در برابر عفونت‌ها محافظت می‌کند. این موارد باعث می‌شوند تا سرعت التیام زخم افزایش یابد.

عوارض جانبی:

علیرغم فواید بی‌نظیر این گیاه، مصرف گندمـک می‌تواند با برخی عوارض جانبی همراه باشد که شامل واکنش‌های آلرژیک (حساسیت) و مشکلات بارداری هستند.

برخی از مردم به گندمـک حساسیت دارند. تماس با این گیاه در چنین افرادی می‌تواند باعث بروز خارش و قرمزی پوست شود. مصرف خوراکی گندمک می‌تواند ناراحتی‌های گوارشی و حالت تهوع به وجود آورد. در ابتدا مقدار کمی از این گیاه را مصرف کنید تا واکنش بدنتان به آن را متوجه شوید.

مصرف در بارداری:

ترکیبات قدرتمندی در گندمک یافت می‌شوند که به اندازۀ کافی مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند. به همین دلیل، مصرف این گیاه دارویی برای زنان باردار و شیرده پیشنهاد نمی‌شود.

گیاه خلال دندان با نام علمی (AMMI VISNAGA) مقادیر زیادی پسورالن (به صورت متوکسی پسورالن) دارد، پس اعتبار آن برای درمان پسوریازیس منطقی به نظر می رسد. روش جدید PUVA در واقع قدمتی هزارساله دارد. مصریان باستان و سرخپوستان امریکا گیاهان دارای پسورالن را روی لکه های پوستی قرمز بدن (احتمالاً پسوریازیس) می مالیدند و در آفتاب می نشستند. آخرین مطالعات بر روی روش تأثیر پسورالن در درمان متمرکز شده است. این ترکیبات از تقسیم سلولی جلوگیری می کنند، و به این ترتیب مانع تقسیم زودهنگام سلول های پوستی و ایجاد لکه های  پسوریازیس می گردند. اگر به گیاه تازهٔ خلال دندان دسترسی دارید، می توانید این روش باستانی درمان را امتحان کنید. البته باید مراقب باشید، اگر احساسی کردید درمان پسوریازیس پوست تان را تحریک کرده است، آن را ادامه ندهید.

خصوصیات گیاهشناسی:

“خلال دندان” گیاهی یکساله به ارتفاع حدود ۶۰ تا ۱۲۰ سانتیمتر است. ساقه آن دارای خطوط باریک سبز رنگ و محکم، ریشه کم انشعاب، برگ ها دارای بریدگی های متعدد، سبز و رنگ و رایحه ای مخصوص دارند. خلال دندان دارای غلاف هایی مثلثی شکل، گل آذین چتر مرکب با تعداد زیادی شعاع های اصلی (در هر چتر ۲۵ تا ۴۵ شعاع)، ضخیم و بلند به طول ۵ تا ۷ سانتیمتر که هر یک در انتها به شعاع های فرعی در حدود ۳۰ عدد به طول ۰٫۵ تا ۱٫۵ سانتیمتر منشعب می شود.

این شعاع های کوتاه ، هر یک به گلی سفیدرنگ ختم می شوند. در محل انشعابات اولیه و ثانویه زوایدی برگ مانند (گریبانک) جدا می شود که طول آنها معادل طول شعاع های اصلی و فرعی است. بنابراین، گل آذین این گیاه بسیار متراکم، سنگین و بزرگ به نظر می رسد. که در انتهای ساقه های گلدهنده به فراوانی (۱۷ تا ۲۵ عدد) ظاهر می شوند. میوه های ریز (شبیه زنیان)، دارای طعم نامأنوس و کمی تلخ که به تعداد زیاد بر روی گل آذین تشکیل می شوند. هنگام رسیدن میوه ها، شعاع ها به رنگ کاه درآمده، محکم و خم شده در مرکز گل آذین قرار می گیرند و شاید وجه تسمیه گیاه به خلال دندان، همین موضوع باشد.

ترکیبات شیمیایی:

گیاه خلال دندان داری ۱% خلین، ویسناگین، گلیکوزید خلول، اسانس (۲/۰ درصد)، استرول و فلاونوئید است.

گیاه خلال دندان برای درمان پسوریازیس:

گیاه خلال دندان برای درمان آسم مصرف می شده است، ولی در اصل به عنوان دارویی ادرارآور و برای درمان پسوریازیس به کار می‌رود که به این بیماری «صدفک» یا «داء الصدف» هم می گویند و یک بیماری پوستی مرتبط با سیستم ایمنی بدن است. ترکیبات اصلی تشکیل دهنده این گیاه «فوروکرومون‌ها» از جمله خِلین و visnagin، کومارین، زردینه، روغن فرار و فیتواسترول‌ها هستند. گیاه خلال دندان به طور عمده ضد انقباض، ضد آسم و تسکین دهنده است.

طریقه مصرف:

این گیاه در منابع بسیاری برای درمان پسوریازیس توصیه شده است. این گیاه را باید به صورت موضعی در محل پسوریازیس استفاده نمائید. برای اين منظور روزانه دوبار ۱۰ گرم گياه دارویی خرد شده را در یک چهارم ليتر آب به صورت چای دم می كنید. سپس آنرا صاف و آماده كرده و آن را بر روی زخم ها می مالید.

عوارض احتمالی:

در برخی افراد مصرف گیاه خلال دندان موجب سردرد، تهوع و گاهی حساسیت نوری می شود.

گیاه آب قاشقی یا آب بشقابی با نام علمی (Centella asiatica) متعلق به خانواده گیاهانی همانند جعفری، کرفس و هویج است. این گیاه به بهبود شرایط پوست مانند پسوریازیس کمک می کند، تب را کاهش می دهد، گردش خون را کاهش می دهد، التهاب را کاهش می دهد، افسردگی و اضطراب را کاهش می دهد، و به مبارزه با رادیکال های آزاد که می توانند باعث زخم معده شود، می پردازد.

آب بشقابی:

آب بشقابی یک داروی سنتی است که امروزه بعد از حدود دو هزار سال همچنان در هندوستان بعنوان یک گیاه دارویی مهم شناخته می شود. این گیاه به طور سنتی در کشورهای غربی برای درمان مشکلات پوستی مزمن و جراحات کاربرد دارد.

کاربردهای درمانی:

قسمت مورد استفاده: کل گیاه با اثرات مهمی مانند آداپتوژن، ضد التهاب، تونیک، التیام دهنده زخم ها

آب بشقابی اثرات بالقوه زیادی دارد که مهمترین خواص آن بر محور توانایی این گیاه در ترمیم بافتها و ترمیم زخمهاست. این گیاه ترمیم زخم را تسریع کرده و خطر ایجاد اسکار (برآمدگی پوست در محل زخم بعد از بهبودی زخم) را کاهش می دهد.

استفاده از این گیاه در طب سنتی برای درمان جذام نشان از توانایی آن برای داده و این موضوع می تواند شاهدی بر تأثیر این گیاه بر ترمیم بافتهای آسیب دیده باشد. این گیاه را می توان به صورت لوسیون بر روی پوست برای درمان برخی مشکلات پوستی مثل سوختگیهای خفیف، پسوریازیس و زخمهای جزئی استفاده کرد.

طرز استفاده:

۲۰۰ گرم گیاه آب قاشقی را به مدت ۵ دقیقه در ۲۰۰ سی سی آب بجوشانید و سپس بگذارید سرد شود. بعد از صافی رد کنید و در شیشه تیره نگهداری کنید. این ترکیب به مدت ۱ هقته در یخچال قابل نگهداری است.

روزانه سه مرتبه بر روی ضایعات بمالید.

سایر کاربردها:

به نظر می رسد که آب بشقابی در صورت استفاده داخلی به تقویت سیاهرگها کمک کند و بدین صورت برای درمان زخم های پا، نارسایی های وریدی و رگ های واریسی قابل تجویز باشد.

عنوان یک درمان زمینه ای (از بین برنده عوامل ایجاد کننده بیماری) می تواند برای بسیاری از مشکلات بهداشتی درمانی مفید باشد. خصوصیات آداپتوژنیک آن نیز می تواند توانایی بدن برای مقابله و سازگاری با شرایط تنشهای فیزیکی و روانی را بالا ببرد.

گلرنگ (کاجیره، کاغاله، کافشه) با نام علمی Carthamus tinctorius بومی ایران است و در حال حاضر در بیشتر نقاط دنیا کشت می‌ شود. مخلوط پودر این گیاه با عسل را بر روی خشکه‏ های پسوریازیس بمالید، در بهبود این بیماری موثر می ‏باشد.

مشخصات:

گلرنگ یکی از گیاهان دارویی است که در طب سنتی کاربرد دارد و دارای مشخصات زیر است؛ گیاهی است یکساله با ارتفاع در حدود ۶۵ سانتی متر کمی خاردار و منظره کلی ان بخصوص گل های آن شباهت با خارخسک دارد.

ترکیبات شیمیایی:

گل‌ های لوله‌ای این گیاه دارای ماده‌ای قرمز رنگ به نام کارتامین می‌ باشد که در آب به مقدار کم حل می‌ شود ولی در الکل محلول است. کارتامین به علت رنگ زیبایی که دارد در رنگرزی به کار می‌ رود. ماده زردرنگی نیز در گل این گیاه وجود دارد که زرد گلرنگی خوانده می‌ شود.

میوه گلرنگ دارای پروتئین و حدود ۶۰٪ روغن است که اگر به طریقه فشار سرد به دست آید روغن خوبی برای تغذیه است. این روغن حدود ۷٪ اسیدهای چرب اشباع شده، ۲۰٪ اسید اولئیک، ۶۵ ٪ اسید لینولئیک و ۵٪ اسید لینولنیک دارد.

خواص درمانی:

برای گلرنگ خاصیت قاعده آور و ضد التهاب و تحلیل برنده تومور مغزی قایل هستند.

اگر ۴۰ گرم شیره آن را با قند و شکر سرخ و یا عسل بخورند برای استسقاء عمومی یا التهاب عمومی بدن مفید است.

برای درمان خارش پوست و خارش ناشی از بهق ،برص یا ویتیلیگو ، آنرا با کمی سرکه بر روی محل عارضه بمالید و پس از ساعتی بشوئید.

مخلوط پودر این گیاه با عسل را بر روی خشکه‏ های پسوریازیس بمالید، در بهبود این بیماری موثر می ‏باشد.

خوردن یک الی دو فنجان از شیره تخم آن قبل از غذا برای کمک به دفع سنگ کلیه مفید است.

ماساژ با روغن آن بر روی کلیه یا محل درد خصوصا بعد از حمام روزی ۲ الی ۳ مرتبه برای درمان سوء مزاج کلیه مفید است.

خوردن یک الی دو گرم آن روزی دوبار صبح و شب قبل از غذا برای کمک به درمان گرفتگی عضلات مفید است.

گیاه ترشک ( به انگلیسی Dock ) نوعی گیاه است که انواع مختلفی دارد. گیاه ترشک در مجموع یک گیاه سرد مزاج قابض و مدر می باشد. به گزارش «هلث مد» برگ این گیاه مصرف غذایی و ریشه و برگ آن نیز خاصیت دارویی دارد. ترشک ضدالتهاب، خنک کننده و معرق بوده و برای درمان بیماری‌ های پوستی مانند اگزما، خارش صفراوی و پسوریازیس در افراد گرم مزاج مناسب است.

خواص درمانی ترشک درشت:

برای مداوای غدد لنفاوی گردن، اختلالات حاد پوستی و نوعی بیماری خونی ناشی از کمبود ویتامین C توصیه می شود.

دانه های این گیاه به عنوان تسکین دهنده برای بهبود درد مفاصل استفاده می شود.

همه انواع ترشک برطرف کننده صفرا می باشند و خلط صالح و سازگار بوجود می آورد.

ترشک برای تصفیه خون، افزایش کارآیی کبد، کلیه و روده ها مفید است.

جوشانده برگ و دانه های آن به صورت موضعی برای درمان دمل موثر است.

برای تقویت مو، ناخن و کیفیت پوست موثر است. ضمنا برای درمان خارش پوست، می توانید آب آنرا بر روی محل عارضه بمالید.

برای معالجه بیماری های سوداوی باید یک مشت آنرا بجوشانند و با آب آن کمپرس کنند.

محل رویش:

برگ‌های ترشک سه ضلعی و سبز یا ارغوانی رنگ و دارای گل‌های ریز سفید، زرد و صورتی است. گونه‌ای از این گیاه نیز برگ‌های سبز با خط‌های نقره‌ای دارد. ترشک دارای غده‌هایی است که در هر فصلی از سال می‌توانید آن‌‌ها را از هم جدا کنید.

این گیاه در مناطق معتدل کشور می‌روید و از قدیم به عنوان یک سبزی مفید و موثر از آن استفاده می‌شده است، اما امروزه استفاده‌ی درمانی آن افزایش پیدا کرده است. عشایر از دانه‌های این گیاه استفاده می‌کنند.

در مناطق جلگه‏ای و باز استان گیلان در اطراف رشت، بندر انزلی، لاهیجان و آستارا به فراوانی می‏روید.

روش مصرف برای بیماران پسوریازیس:

روزانه یک قاشق مرباخوری از پودر ترشک را در دو لیوان آب بجوشانید و قبل از هر غذا یک دوم از آنرا (همراه با مصلح) میل کنید. به این منظور، ترشک را در رژیم غذایی‌ خود بگنجانید مانند خوردن آش ترشک به مدت ۱۴ روز.

جهت درمان موضعی پسوریازیس‏ بدن و بخصوص ناخن ها می توانید مقدار ۵۰۰ گرم برگ، ساقه و ریشه ترشک را نرم کوبیده در ۵۰۰ گرم سرکه انگور پخته تا به قوام‏ آید، محلول را روزانه سه مرتبه به محل بیماری بمالید.

ترکیبات شیمیایی ترشک شامل:

آهن، ویتامین A، ویتامین C به خاطر داشتن فیبر زیاد، موجب فعالیت حرکات دودی شکل روده و تنظیم فعالیت دستگاه گوارش و سلامتی انسانی می شود.