زینک اکساید برای پیشگیری از آفتاب‌سوختگی، پیری زودرس پوست، درمان خشكی پوست، اختلالات پوستی و عفونت‌هایی نظیر سوختگی‌های خفیف، اگزما، آماس سوزش‌دار، خراشیدگی‌ها، آكنه ولگاریس، ادرار سوختگی، شوره و سبوره،سمیت با پیچك سمی،كچلی، خارش، پسوریازیس، گزش حشرات، زردزخم و زخم‌های واریسی به كار می‌رود.
مکانیسم اثر زینک اکساید:
اكسید روی با ایجاد یك سد فیزیكی باعث بازتاب، پراكنده كردن و جذب اشعه ماوراء بنفش و اشعه مرئی نورخورشید شده و نفوذ آن را از طریق اپیدرم به حداقل می‌رساند. به علاوه دارای اثرهای قابض، محافظ و ضدعفونی كننده پوست نیز می‌باشد. این دارو مهاركننده رشد باكتری‌ها نیز می‌باشد كه تا حدودی به اثر كاهش PH ناشی از آن مربوط می‌باشد.
عوارض جانبی زینک اکساید:
مصرف عوامل ضد افتاب ندرتاً ممكن است باعث جوش، درماتیت آلرژیك تماسی (سوزش وخارش پوست)، درماتیت تماسی فتوآلرژیك (قرمزی و التهاب زودهنگام پوست)، تحریك پوستی (سوختگی،خارش و قرمزی پوست) و بثورات پوستی شود.
هشدار ها زینک اکساید:
سالمندان ممكن است متعاقب مصرف عوامل ضد آفتاب دچار كمبود ویتامین D شده و به دنبال آن به نرمی استخوان، پوكی استخوان یاشكستگی استخوان مبتلا شوند.
توصیه های دارویی زینک اکساید:
از تماس دارو با چشم‌ها باید خودداری شود.
در صورتی كه زخم مورد نظر عمیق باشد یا سوختگی شدید وجود داشته باشد، به پزشك باید مراجعه گردد.
دارو باید نیم ساعت قبل از قرار گرفتن در معرض نور خورشید، به طور یكنواخت روی پوست مالیده شود.
