سمانه همایی اعلام کرد: اگر چه در بیشتر بیماران علائم پوستی قبل از علائم مفصلی بروز می‌کند، اما در تعداد بسیار کمی ابتدا پوست و بعد مفصل گرفتار می‌شود.

وی اظهار کرد: این بیماری مردان و زنان را به یک نسبت درگیر می‌کند در بزرگسالان بیشتر است، اما کودکان هم ممکن است به این بیماری مبتلا شوند.

همایی بیان کرد: علت این بیماری به طور کامل شناخته نشده است، ولی ژنتیک نقش بسیار مهمی در ایجاد این بیماری دارد. عوامل محیطی مانند دلهره، جراحی، سیگار، ضربه، هورمون‌ها، عفونت، چاقی، برخی داروها و… می‌توانند در ایجاد این بیماری تاثیرگذار باشند.

وی ادامه داد: این بیماری بیشتر پوست سر، ناحیه تناسلی، آرنج ها، زانوها و چین‌های بدن را درگیر می‌کند اما می‌تواند باعث تغییر در ناخن‌ها به صورت شیاردار شدن، حفره‌دارشدن و نیز شکنندگی و پوسته شدن آنها شود.

این متخصص روماتولوژی با اشاره به این مطلب که چرا این بیماری برای روماتولوژیست‌ها مهم است ابراز کرد: این بیماری نه تنها می تواند مفاصل محیطی بدن مثل دست و پا را به چندین شکل مختلف درگیر کند بلکه می تواند باعث ایجاد التهاب در اسکلت محوری مثل ستون فقرات و لگن شود. التهاب در محل اتصال تاندون به استخوان در این بیماری باعث درد در مچ و کف پا می شود.

به گفته وی مشکل دیگری که ممکن است ایجاد گردد، التهاب و قرمزی در چشم‌ها است.

همایی گفت: اگر مبتلا به این بیماری در خود یا خانواده هستید در صورت بروز هر یک از علائم ذکر شده پزشک خود را در جریان بگذارید و این قضیه بسیار اهمیت دارد چرا که درگیری هر یک از اندام‌های ذکرشده ممکن است نوع درمان بیماری را تا حدی تغییر دهد.

وی ادامه داد: بهترین کار برای کنترل این بیماری همکاری نزدیک با پزشک و مصرف به موقع داروها است. همین طور این بیماران می بایست رژیم غذایی سالمی داشته باشند. از خشک شدن پوست خود جلوگیری و از کرم های آبرسان و ضدآفتاب مناسب استفاده کنید.

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جهرم گفت: به دلیل اینکه این بیماری تا حد زیادی ژنتیکی است نمی‌توان جلوی بروز آن را گرفت، ولی با رعایت عوامل تشدیدکننده می‌توان شدت علائم را کنترل کرد.

همایی اضافه کرد: از آنجایی که ضربه در ایجاد ضایعات پوستی نقش دارد این بیماران باید مراقب باشند به پوستشان ضربه وارد نشود و اگر سیگاری هستند در اسرع وقت سیگار را ترک کنند.

این متخصص روماتولوژی با اشاره به بایدها و نبایدهای تغذیه برای بیماران مبتلا به پسوریازیس گفت: میوه‌هایی از قبیل گیلاس، انواع توت‌، سبزی با برگ‌های سبز، ماهی های غنی از امگا۳ مانند سالمون، ساردین و ..، ادویه‌های حاوی آنتی‌اکسیدان مانند آویشن، مریم گلی، زیره، زنجبیل، روغن‌هایی که برای قلب مفید هستند مانند روغن زیتون، روغن نارگیل، دانه ها و مغزها، آنتی اکسیدان هایی از قبیل ویتامین C، ویتامینE، ویتامین B۱۲، بتاکاروتن و سلنیوم پیشنهاد می‌شود.

به گفته وی خوراکی‌ها و نوشیدنی‌هایی که تا حد امکان این بیماران باید از آن اجتناب کنند شامل غذاهای فرآوری‌شده شده، چربی‌های موجود در گوشت قرمز، لبنیات، صیفی مانند بادمجان، گوجه فرنگی، سیب زمینی و فلفل، مواد غذایی حاوی گلوتن، خانواده مرکبات و الکل است.

همایی گفت:تنها تاثیرات برخی از این غذاها روی بیماری پسوریازیس مورد بررسی قرار گرفته که آن هم به طور ۱۰۰ درصد اثبات نشده است؛ بنابراین هیچ باید و نباید قاطعی برای تغذیه در بیماری پسوریازیس وجود ندارد پس در خوردن هیچ خوراکی حتی مفید افراط نکنید.

وی ادامه داد: نکته مهم دیگر در مورد این بیماری اینکه سلول‌های چربی در بدن، پروتئین‌هایی را می‌سازند که خود حالت التهابی ایجاد می کنند پس عجیب نیست که کاهش وزن کمک زیادی به کاهش التهاب و بهبود علائم در این بیماران بکند.

نوشته ریسک ۵ تا ۳۰ درصدی درگیری مفصلی در بیماران پسوریازیس اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

وی افزود: این بیماری می تواند در هرگروه سنی، جنس و نژادی دیده شود و غالبا تا قبل از ۴۰ سالگی بروز پیدا می کند.

مظفرپور ادامه داد: علت بروز این بیماری به طور دقیق شناخته نشده ولی تا حد قابل توجهی تحت تاثیر اختلال فعالیت سیستم ایمنی و ژنتیک افراد است و سابقه خانوادگی مثبت در ایجاد آن نقش مهمی ایفا می کند.

وی افزود: پسوریازیس یک بیماری غیر التهابی پوست با منشا ایمنی بوده و شایع ترین تظاهر آن، پلاک هایی با پوسته های سفید و ضخیم و حاشیه مشخص است که بیشتر در ناحیه سر، زانوها و آرنج دیده می شود ولی می تواند سایر قسمت ها از جمله ناخن ها و مفاصل را نیز به صورت شایعی درگیر کند.

این متخصص پوست و مو، گفت:

عوامل محرک محیطی از جمله ضربه، عفونت ها، مصرف سیگار و الکل، استرس های روحی و روانی و مصرف بعضی از داروها می تواند باعث بروز این بیماری در افراد مستعد یا تشدید ضایعات قبلی بیمار شود.

وی افزود: نکته حائز اهمیت آن است که این بیماری مسری نبوده و در اغلب اوقات با درمان های مناسب، قابل کنترل خواهد بود ولی به دلیل سیر مزمن و طولانی مدت، لازم است بیمار به صورت منظم تحت نظر متخصص پوست باشد.

مظفرپور تاکید کرد:

طیف وسیعی از داروها و مداخلات غیر دارویی جهت درمان بیماری پسوریازیس در دسترس هستند از جمله استروئید های موضعی و مشتقات ویتامین D، نوردرمانی، لیزر درمانی و داروهای خوراکی و تزریقی تعدیل کننده سیستم ایمنی که با توجه به سن بیمار، شدت و وسعت ضایعات، وضعیت سلامت عمومی و شرایط اقتصادی و اجتماعی بیمار در مورد روند درمان، تصمیم گیری می شود.

وی ادامه داد: به رغم اینکه بیماری پسوریازیس می تواند جنبه های مختلف زندگی بیمار را تحت تاثیر قرار دهد اما در صورت درمان به موقع و مناسب و پیگیری های منظم، فرد می تواند از کیفیت زندگی خوب و مناسبی برخوردار گردد.

نوشته پسوریازیس شایع ترین بیماری پوستی با شیوع دو درصدی اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

استانین ها و کارایی آن ها:

استاتین‌ ها گروهی از داروهای کاهنده کلسترول خون هستند که با مهار آنزیم کاهنده اچ‌ام‌جی-کوآ (HMG-CoA reductase) عمل می‌ کنند. استاتین‌ ها معمولاً در پیشگیری از بروز بیماری‌ های قلبی عروقی ناشی از افزایش چربی خون استفاده می‌ شوند.

محققان بیمارستان عمومی ماساچوست در بوستون دریافتند که استاتین‌ ها مرگ و میر بیماران مبتلا به اسپوندیلیت آنکیلوزان و آرتریت پسوریاتیک را تا یک سوم کاهش می‌ دهد.

اسپوندیلیت آنکیلوزان شکلی از آرتریت است که با التهاب مفاصل در ستون فقرات و گاهی اوقات مناطق دیگر بدن همراه است. علایم اسپوندیلیت آنکیلوزان شامل درد و سفتی کمر بوده که اغلب در اواخر نوجوانی یا اوایل بلوغ آغاز خواهد شد .در موارد شدید، التهاب طولانی مدت می‌تواند به کلسیفیکاسیون منجر شود.

کلسیفیکاسیون(Calcification) به معنی جمع شدن کلسیم در یکی از بافت‌ های بدن است.

ورم مفاصل پسوریاتیک یک شکل مزمن آرتریت است که با التهاب پوست و مفاصل همراه است. علائم آن شامل درد و تورم مفصل بوده و اگر درمان نشود، این شرایط می‌ تواند به آسیب مفصل منجر شود .شروع ورم مفاصل پسوریاتیک معمولا بین سنین ۳۰ تا ۵۰ رخ می‌ دهد.

با این وجود پژوهش‌ های جدید نشان می‌ دهد که مصرف استاتین‌ ها علت مرگ و میر ناشی از این مشکلات را تا ۳۳ درصد کاهش می‌ دهد.

هر دو بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان و پسوریازیس خطر مرگ ناشی از بیماری‌ های قلبی عروقی را افزایش می‌ دهد.

در حالی که استاتین‌ ها با کاهش کلسترول خطر ابتلا به بیماری‌ های مختلف را کاهش می‌ دهد، مطالعات جدید نشان داده‌اند که این داروها همچنین خواص ضدالتهابی دارند که این امر به نفع سلامت قلب و عروق است.

تحقیقات دانشمندان ماساچوست در بوستون آمریکا:

لازم به ذکر است که این دو نوع خاص از آرتریت‌، یعنی اسپوندیلیت آنکیلوزان و آرتریت پسوریاتیک، خطر مرگ بر اثر بیماری‌ های قلبی عروقی را بالا می‌ برند. در این مطالعه، ۲ هزار و ۹۴ نفر از بیماران مبتلا به اسپوندیلیت آنکیلوزان و آرتریت پسوریاتیک مورد بررسی قرار گرفتند که بین سال‌ های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۴ میلادی از استاتین‌ ها استفاده می‌ کردند. اطلاعات مربوط به آنان دقیقا با ۲ هزار و ۹۴ نفر از بیماران دیگر مقایسه شد که استفاده از استاتین‌ ها برایشان در نظر گرفته نشده بود. آمار نهایی نشان دادند که استفاده از استاتین، خطر مرگ بر اثر همه علت‌ ها و بیماری‌ ها را در بین این بیماران ۳۳ درصد کاهش می‌ دهد.

نوشته کاهش ۳۳ درصدی مرگ و میر ناشی از آرتریت پسوریاتیک با مصرف استانین ها اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.