بایگانی‌های سرم - سایت درمانی پسوریازیس http://psoriasiscure.ir/tag/سرم/ جدید ترین دارو ها و شیوه های درمان و کنترل بیماری پوستی پسوریازیس Sat, 18 Dec 2021 16:12:03 +0000 fa-IR hourly 1 https://wordpress.org/?v=6.5.2 http://psoriasiscure.ir/wp-content/uploads/2016/11/cropped-fdgfd-32x32.png بایگانی‌های سرم - سایت درمانی پسوریازیس http://psoriasiscure.ir/tag/سرم/ 32 32 سرم پسوریازیس کف سر تینولا http://psoriasiscure.ir/%d8%b3%d8%b1%d9%85-%d9%be%d8%b3%d9%88%d8%b1%db%8c%d8%a7%d8%b2%db%8c%d8%b3-%da%a9%d9%81-%d8%b3%d8%b1-%d8%aa%db%8c%d9%86%d9%88%d9%84%d8%a7/ http://psoriasiscure.ir/%d8%b3%d8%b1%d9%85-%d9%be%d8%b3%d9%88%d8%b1%db%8c%d8%a7%d8%b2%db%8c%d8%b3-%da%a9%d9%81-%d8%b3%d8%b1-%d8%aa%db%8c%d9%86%d9%88%d9%84%d8%a7/#comments Sat, 18 Dec 2021 16:12:03 +0000 http://psoriasiscure.ir/?p=6864 محصولات تینولا با منشاء گیاهی اسم تجاری شرکت داروسازی ثمین خوارزم می باشد که با همكاری مستقیم كمپانی سپیك فرانسه تولید می شود.

نوشته سرم پسوریازیس کف سر تینولا اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

]]> محصولات تینولا با منشاء گیاهی اسم تجاری شرکت داروسازی ثمین خوارزم می باشد که با همكاری مستقیم كمپانی سپیك فرانسه و با استفاده از مواد اولیه با كیفیت اروپایی توانسته است محصولاتی بسیار موثر در ارتباط با بیماری های درماتولوژی به بازار عرضه کند. یکی از محصولات بسیار با کیفیت این کمپانی سرم پسوریازیس کف سر تینولا است.

سرم پسوریازیس کف سر تینولا:

-از بین برنده قرمزی، پوسته ریزی و خارش پوست سر و جلوگیری از تحریک پوست
-کنترل کننده پسوریازیس و درماتیت سبورئیک
-کاهش دهنده ضخامت و اندازه پوسته ریزی پسوریازیس

راهنمای استفاده:

سرم پسوریازیس کف سر تینولا را به اندازه کافی بر روی سطح پسوریازیس سر بمالید.

نوشته سرم پسوریازیس کف سر تینولا اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

]]> http://psoriasiscure.ir/%d8%b3%d8%b1%d9%85-%d9%be%d8%b3%d9%88%d8%b1%db%8c%d8%a7%d8%b2%db%8c%d8%b3-%da%a9%d9%81-%d8%b3%d8%b1-%d8%aa%db%8c%d9%86%d9%88%d9%84%d8%a7/feed/ 1 بررسی میزان CRP در سرم بیماران مبتلا به پسوریازیس قبل و بعد از NB-UVB http://psoriasiscure.ir/%d8%a8%d8%b1%d8%b1%d8%b3%db%8c-%d9%85%db%8c%d8%b2%d8%a7%d9%86-crp-%d8%af%d8%b1-%d8%b3%d8%b1%d9%85-%d8%a8%db%8c%d9%85%d8%a7%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d9%85%d8%a8%d8%aa%d9%84%d8%a7-%d8%a8%d9%87-%d9%be%d8%b3/ http://psoriasiscure.ir/%d8%a8%d8%b1%d8%b1%d8%b3%db%8c-%d9%85%db%8c%d8%b2%d8%a7%d9%86-crp-%d8%af%d8%b1-%d8%b3%d8%b1%d9%85-%d8%a8%db%8c%d9%85%d8%a7%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d9%85%d8%a8%d8%aa%d9%84%d8%a7-%d8%a8%d9%87-%d9%be%d8%b3/#respond Sun, 21 Apr 2019 11:51:32 +0000 http://psoriasiscure.ir/?p=4380 بیمارانی که مبتلا به پسوریازیس پلاکی متوسط تا شدید بودند التهاب سیستمیک نیز داشتند که این التهاب با سطح بالای CRP آنها نشان داده شد. فعالیت بیماری پوستی، همراهی معنی داری با بالارفتن CRP داشت.

نوشته بررسی میزان CRP در سرم بیماران مبتلا به پسوریازیس قبل و بعد از NB-UVB اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

]]> بیمارانی که مبتلا به پسوریازیس پلاکی متوسط تا شدید بودند التهاب سیستمیک نیز داشتند که این التهاب با سطح بالای CRP آنها نشان داده شد. فعالیت بیماری پوستی، همراهی معنی داری با بالارفتن CRP داشت. فتوتراپی که باعث بهبود ضایعات پوستی پسوریازیسی میشد سبب کاهش التهاب و در نتیجه پایین آمدن سطح CRP میشد.

پسوریازیس پلاکی:

پسوریازیس نوع پلاکی یک بیماری التهابی، مزمن و شایع پوست است که شیوع آن در آسیا بر حسب آمار بین ۰/۴ تا ۰/۷% گزارش شده ولی در دنیا این بیماری ۲% تا ۵% جمعیت را مبتلا می کند. پسوریازیس با تکثیر بیش از حد و اختلال در تکامل کراتینوسیتها مشخص می گردد. از آنجایی که پسوریازیس یک رفتار عود کننده دارد سبب اختلال در کیفیت زندگی بیماران می شود. طبیعت التهابی پسوریازیس توسط ظاهرشدن بالای سیتوکین های پیش التهابی سیستمیک جلدی مانند IL23 ،IL22 ،IL20 ،IL19 ،IL17 ،IL8 ،IL12 ،IL6 ،IL2 ، و IFNγ و TNFα نشان داده شده است.

([narrow band Ultraviolet B[ NB – UVB):

مطالعات بیانگر این است که TNFa سبب ترشح IL6 میشود که آن نیز سبب تحریک کبد و تولید واکنش دهنده های فاز حاد مثل (CRP ( C – reactive protein که به عنوان یک بیومار کر التهابی می باشد می گردد. استفاده از انواع مختلف فتوتراپی به عنوان یک گزینه ی درمانی اصلی برای پسوریازیس ولگاریس در نظر گرفته می شود. فتوتراپی با پرتو فرابنفش نوار باریک ([narrow band Ultraviolet B[ NB – UVB) با طول موج ۳۱۱ نانومتر در پاک شدن ضایعات پسوریازیسی بسیار مؤثر می باشد.

NB-UVB به طور معنی داری نسبت به BB ( broad band ) – UVB در مدت زمان کوتاهی سبب پاک شدن ضایعات پسوریازیسی می شود و فقط در ۱۰٪ موارد منجر به ایجاد سوختگی میشود.

بررسی میزان CRP در سرم بیماران مبتلا به پسوریازیس قبل و بعد از NB-UVB:

هدف از این مطالعه بررسی میزان CRP در سرم بیماران مبتلا به پسوریازیس با نوع پوستی ۳، قبل و بعد از درمان با NB- UVB بود تا بدین طریق بتوانیم حداقل جلساتی که منجر به کاهش نمرهی در Psoriasis Area and Sevirity Index (PASI) بیماران می گردد مشخص نموده و از عوارض فتوتراپی بکاهیم. از آنجایی که CRP یک مار کر پروتئینی واکنش فاز حاد بوده که در عرض ۲۴ تا ۴۸ ساعت بعد از آسیب بافت یا عفونت در سرم قابل شناسایی است و دارای نیمه عمر ۶ تا ۸ ساعت بوده، همچنین طیف پویایی وسیعی داشته و به عنوان یک مار کر مهم در مطالعات بالینی استفاده می شود، به طوری که بعد از یک درمان موفق سطح آن افت کرده و برای پایش روز به روز مناسب بوده و هر زمانی که میزان آن اندازه گیری شود تصویری از حوادث ۱۲ ساعت قبل را ارائه می کند، ما جهت بررسی پاسخ به درمان، میزان سرمی این بیومارکر را بررسی نمودیم.

روش اجرا:

این مطالعه بر روی بیماران مبتلا به پسوریازیس نوع پلاکی در بیمارستان فرشچیان همدان مراجعه نموده اند انجام شد. ۳۰ بیمار مبتلا به پسوریازیس نوع پلاکی که برای آنها اندیکاسیون درمان با NB – UVB گذاشته شده بود وارد این مطالعه شدند، که در نهایت مطالعه با ۲۵ بیمار ادامه یافت. این افراد شامل ۱۸ مرد و ۷ زن بودند که متوسط سن آنها ۴۱/۰۸ سال و در محدوده ی ۲۱ تا ۶۷ سال بود. متغیرهای مورد بررسی ما در این مطالعه شامل مقدار CRP در سرم بیماران قبل و بعد از درمان با فتوتراپی، نمره PASI قبل و بعد از درمان، و هم چنین میانگین سطح تغییرات CRP در قبل و بعد از درمان و مقدار عددی ۷۵٪PASI میشد. بر این اساس برای بیمارانی که در طرح وارد شده بودند یک پرسش نامه که شامل سن بیمار، جنس بیمار، درگیری نواحی آناتومیک مختلف و هم چنین سطح درگیری آنها، وجود اریتم، ضخامت و پوسته ریزی در نواحی درگیر به همراه میزان CRP سرم اولیه و هم چنین CRP بعد از درمان، نمرهی PASI قبل و بعد از درمان، تعداد جلسات فتوتراپی و دوز تجمعی اشعه تابیده شده به فرد جهت پاک شدن ۷۵درصدی ضایعات تکمیل می شد.

محاسبه شدت پسوریازیس بر اساس نمره ی PASI:

میزان CRP سرم را از نمونه ی خونی بیماران که قبل از درمان و هم چنین بعد از ۲۵ جلسه درمان یا هر زمانی که بیمار اظهار می داشت که ضایعات پوستی او بهبود یافته است، اندازه گیری می شد. در این روش توسط سانتریفوژ سرم را از نمونه خونی جدا نموده در فریزر تحت برودت ۱۸- نگهداری می کردیم و سپس بررسی و آنالیز سطوح CRP فقط بر روی نمونه های دوگانه ای که قبل از درمان و بعد از درمان گرفته شده بود انجام می شد. که سطح اولیه ی CRP و سطح CRP در انتهای درمان و تغییرات آن محاسبه و در پرسش نامه ی مربوطه ثبت میشد. ما برای سنجش میزان CRP در سرم از کیت آزمایشگاهی (Product Code : ZK044 . L . R MininephTMM Human C-Reactive Protein Kit) که میزان کمتر ا/۳٫۸mg را نرمال گزارش می کرد استفاده نمودیم.

در این تحقيق ما شدت پسوریازیس را بر اساس نمره ی PASI محاسبه نمودیم و نمرهی PASI را قبل و بعد از درمان به دست آوردیم. در نهایت اختلاف بین نمره PASI اولیه و نهایی را مشخص نموده و بر اساس فرمول ۱ میزان ۷۵٪ PASI را حساب نمودیم.

فرمول ۱: چگونگی محاسبه ی میزان بهبودی ضایعات PASI %=(PASI – PASI)/PASI, x100

برای درمان ضایعات پسوریازیسی بیماران از فتوتراپی با NB – UVB با طول موج ۳۱۱ نانومتر به تعداد سه جلسه در هفته استفاده شد که اولین دوز آن ۰/۴J بود و میزان افزایش آن بر طبق پروتکل پیش بینی شده ی بخش پوست بود که این پروتکل در جدول ۱ آمده است.

تحلیل های آماری بر اساس مقادير اوليه و نهایی CRP سرم و مقدار تغییرات آن در ابتدا و انتهای درمان، هم چنین با استفاده از معیارهای بالینی جهت تعیین نمرهی PASI در ابتدا و انتهای درمان انجام شد. سپس از آزمون t جفتی و ضریب همبستگی Spearman جهت مقایسه ی میانگین ها و تعیین ارتباط بین متغیرها و هم چنین از روشهای توصیف داده ها جهت نشان دادن فراوانی ها استفاده نمودیم.

يافته ها:

نتایج به دست آمده از بررسی ۲۵ بیمار که مطالعه را کامل نمودند در جدول ۲ خلاصه شده است.

تعداد ۱۶ نفر از افراد مورد مطالعه دارای PASI ٪۷۵ و بالاتر بودند. بیشترین مقدار سطح CRP سرم در ابتدای درمان ۱۸/۵۸۰mg / l و کمترین آن ۲/۱۰mg / l و میانگین آن ۵/۷۹ بود، بیشترین نمرهی PASI قبل از درمان ۵۳/۱۰ و کمترین آن ۹/۱۰ و میانگین آن ۲۲/۲۰، و بعد از درمان کمترین مقدار سطح CRP برابر ۱/۸۰mg/ l  و بیشترین مقدار آن برابر ۶/۸۸mg/ l میانگین آن ۳/۳۰ بود هم چنین کمترین نمرهی PASI بعد از درمان . (صفر) و بیشترین مقدار آن برابر عدد ۱۵ بود در حالی که میانگین PASI بعد از درمان ۵/۲۷ بود.

مقدار و میزان تغییرات مشاهده شده بین CRP قبل و بعد از درمان در شکل ۱ نشان داده شده است. مقدار نمرهی PASI قبل و بعد از درمان در شکل ۲ نشان داده شده است. ارتباط بین CRP بعد از درمان با نمرهی ۷۵٪ PASI در شکل ۳ نشان داده شده است.

بحث:

نتایج گزارش شده در این مطالعه بیان کننده ی این است که در بیماران مبتلا به پسوریازیس سطوح CRP در سرم، بالا می رود که این مقدار افزایش به درجه ی فعالیت بیماری پوستی بستگی دارد. که فعالیت بیماری پوستی نیز توسط نمرهی PASI سنجیده میشود.

CRP یک پروتئین واکنشی فاز حاد است و به عنوان یک بیومار کر التهاب سیستمیک شناخته می شود. در این مطالعه سطح CRP سرم بعد از درمان با فتوتراپی به طور معنی داری کاهش یافت (۰۰۰۱>P).

مطالعه ای که توسط Biljan و همکاران روی ۷۰ بیمار مبتلا به پسوریازیس:

در مطالعه ای که توسط Biljan و همکاران روی ۷۰ بیمار مبتلا به پسوریازیس انجام شد، مشاهده شد که پارامترهای التهابی مثل CRP سرم به طور معنیداری با تظاهرات بالینی بیماری پسوریازیس ارتباط دارد (۰۰۰۵>P) و نتایج بیان کننده ی این بود که پسوریازیس یک بیماری التهابی است که بالارفتن سطح پاسخ های التهابی با شدت بیماری رابطه دارد و از سنجش سطح CRP سرم به عنوان یک مار کر مهم پیش آگهی برای تشدید پسوریازیس می شود استفاده کرده

مطالعه ی مقطعی که روی ۷۳ بیمار مبتلا به پسوریازیس توسط Coimbra و همکارانش:

در یک مطالعه ی مقطعی که روی ۷۳ بیمار مبتلا به پسوریازیس توسط Coimbra و همکارانش انجام گرفت، مشاهده شد که سطح CRP با نمرهی PASI ارتباط دارد و هم چنین درمان با NB- UVB سبب کاهش سطح CRP در سرم بیماران می شود. در نتیجه پیشنهاد شد که CRP سرم به عنوان یک مار کر مفیدی برای تشخیص شدت پسوریازیس می باشد و از آن برای پایش فعالیت بیماری یا پاسخ به درمان استفاده کرد؟

مطالعه ی دیگری که توسط Chodorowska بر روی ۱۷۵ بیمار مرد مبتلا به پسوریازیس انجام شد:

مطالعه ی دیگری که توسط Chodorowska بر روی ۱۷۵ بیمار مرد مبتلا به پسوریازیس انجام شد و فعالیت بالینی بیماری پسوریازیس بر طبق نمرهی PASI محاسبه شده بود، نشان داد که سطح CRP سرم در فاز حاد بیماری افزایش داشت (۰۰۰۱>P)”.

مطالعه ای که توسط Strober و همکارانش روی بیماران مبتلا به پسوریازیس:

مطالعه ای که توسط Strober و همکارانش روی بیماران مبتلا به پسوریازیس جهت بررسی تأثیر اتاترسپت (Etanercept) در سطح CRP سرم انجام گردید مشخص شد که بیماران مبتلا به پسوریازیس نوع پلاکی متوسط تا شدید پوستی با بالارفتن سطح CRP سرم به طور معنی داری همراه می باشد.

استفاده از مارکرهای التهابی مخصوصأ hs- CRP برای بررسی شدت پسوریازیس و پاسخ به درمان:

در مطالعه ای که توسط Kanelleas و همکاران با عنوان نقش مارکرهای التهابی در ارزیابی شدت بیماری و پاسخ به درمان در بیماران مبتلا به پسوریازیس انجام شد، نشان داده شد که بعد از درمان مارکرهای التهابی مثل CRP سرم کاهش می یابد (۰۰۰۱>P) و نمرهی PASI با hs – CRP ارتباط داشت و نتیجه گیری شد که از مارکرهای التهابی مخصوصأ hs- CRP برای بررسی شدت پسوریازیس و پاسخ به درمان می شود استفاده نمود. و ترکیبی از مارکرهای التهابی مثل CRP به همراه نمرهی PASI ممکن است نشان دهنده ی وضعیت التهابی در پسوریازیس باشد.

سطح CRP در سرم بیماران با پسوریازیس پلاکی متوسط تا شدید بالا میباشد:

با توجه به مطالعات فوق و نتایج حاصل از بررسی های ما مشخص شد که سطح CRP در سرم بیماران با پسوریازیس پلاکی متوسط تا شدید بالا میباشد و این نشان دهنده ی این است که پسوریازیس یک بیماری التهابی سیستمیک بوده و درمان با فتوتراپی با NB – UVB با طول موج ۳۱۱ نانومتر منجر به بهبودی ضایعات پسوریازیسی می گردد و هم چنین سطح CRP سرم را کاهش می دهد که مطالب فوق توسط بررسی های آماری انجام شده بین ارتباط سطح CRP سرم و نمره ی PASI سنجیده شده، بر اساس مشاهدات و معاینات بالینی بیماران مبتلا به پسوریازیس مشخص می گردد. جهت بررسی عوارض جانبی مزمن فتوتراپی با NB- UVB ، مطالعات بیشتر و هم چنین پیگیری طولانی مدت بیماران لازم است.

نوشته بررسی میزان CRP در سرم بیماران مبتلا به پسوریازیس قبل و بعد از NB-UVB اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

]]> http://psoriasiscure.ir/%d8%a8%d8%b1%d8%b1%d8%b3%db%8c-%d9%85%db%8c%d8%b2%d8%a7%d9%86-crp-%d8%af%d8%b1-%d8%b3%d8%b1%d9%85-%d8%a8%db%8c%d9%85%d8%a7%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d9%85%d8%a8%d8%aa%d9%84%d8%a7-%d8%a8%d9%87-%d9%be%d8%b3/feed/ 0 بررسی سطح پرولاكتین سرم در بیماران مبتلا به پسوریازیس http://psoriasiscure.ir/%d8%a8%d8%b1%d8%b1%d8%b3%db%8c-%d8%b3%d8%b7%d8%ad-%d9%be%d8%b1%d9%88%d9%84%d8%a7%d9%83%d8%aa%db%8c%d9%86-%d8%b3%d8%b1%d9%85-%d8%af%d8%b1-%d8%a8%db%8c%d9%85%d8%a7%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d9%85%d8%a8%d8%aa/ http://psoriasiscure.ir/%d8%a8%d8%b1%d8%b1%d8%b3%db%8c-%d8%b3%d8%b7%d8%ad-%d9%be%d8%b1%d9%88%d9%84%d8%a7%d9%83%d8%aa%db%8c%d9%86-%d8%b3%d8%b1%d9%85-%d8%af%d8%b1-%d8%a8%db%8c%d9%85%d8%a7%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d9%85%d8%a8%d8%aa/#respond Mon, 15 Apr 2019 14:03:57 +0000 http://psoriasiscure.ir/?p=4243 پسوریازیس یک بیماری مزمن التهابی است که به نظر میرسد تحـت تأثیر عوامـل ژنتیـک و ایمونولوژیـک ایجـاد میگردد.

نوشته بررسی سطح پرولاكتین سرم در بیماران مبتلا به پسوریازیس اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

]]> پسوریازیس یک بیماری مزمن التهابی است که به نظر میرسد تحـت تأثیر عوامـل ژنتیـک و ایمونولوژیـک ایجـاد میگردد. مطالعات متعدد نشان داده اند که هورمونهای مختلف مانند پرولاکتین احتمـالاً نقـش مهمـی در ایجـاد و گـسترش ایـن بیماری دارند. این مطالعه با هدف تعیین سطح سرمی پرولاکتین در بیماران مبتلا به پسوریازیس و مقایسه ی آنان بـا افـراد سـالم انجام گرفته است.

پسوریازیس و انواع آن:

پسوریازیس یک بیماری شایع، مزمن و عود کننده است که با پلاکهای مدور، اریتماتو و پوسته دار مشخص می شود. پسوریازیس انواع مختلف بالینی از قبیل اشکال پلاکی، معکوس، پوسچولار و اریترودرمیک دارد. این بیماری همچنین می تواند درگیری اعضایی مانند سر، ناخن و مفاصل را ایجاد نماید. شیوع این بیماری در جمعیت عمومی، ۳-۱٪ (متوسط ۲٪) گزارش شده است.

علت پسوریازیس پیچیده و به خوبی شناخته نشده است:

علت پسوریازیس پیچیده و به خوبی شناخته نشده است در کنار فاکتورهای مختلفی که در پاتولوژی آن نقش ایفا می کنند هورمونها نیز شرکت دارند. پرولاکتین هورمونی نوروپپتیدی است که بطور اصلی در ساقه هیپوفیز تولید می شود و یک ایمونومدولاتور مهم به حساب می آید هر چند در نواحی خارج هیپوفیز نیز می تواند تولید گردد.

گیرنده های پرولاکتین روی کراتینوسیت های پوست دیده شده اند و نشان داده شده است که این هورمون به طور موثری منجر به رشد کراتینوسیت ها در پسوریازیس می شود. همچنین پرولاکتین ارتشاح سلول T تیپ یک را در ضایعات پسوریازیس از طریق بعضی کموکین ها القا می کند (اینترفرون گاما). در پاره ای از مطالعات تشدید پسوریازیس در حضور پرولاکتینوما دیده شده است. به دلیل رویکرد جدید به سمت مطالعات پایه درباره نقش بالینی پرولاکتین و مطرح شدن روش های تشخیصی و درمانی جدید پسوریازیس به ویژه با استفاده از داروهای کاهنده پرولاکتین مانند بروموکریپتین در این مطالعه به تعیین سطح سرمی این هورمون در بیماران مبتلا به پسوریازیس، ارتباط آن با شدت بیماری و مقایسه ی آنها با افراد سالم پرداخته شد.

روش کار بررسی سطح پرولاکتین سرم در بیماران مبتلا به پسوزیاریس (دکتر اکرم انصار، دکتر زهرا امامی بیمارستان پوست فرشچیان همدان):

در این مطالعه ی مورد- شاهدی، ۲۴ نفر از بیماران مبتلا به پسوریازیس که در فاصله زمانی یک سال به درمانگاه و بخش پوست بیمارستان فرشچیان همدان مراجعه کرده بودند، بررسی شدند.

معیارهای ورود به مطالعه افرادی بودند که بیماری آنها بر اساس معاینه بالینی و سپس بیوپسی پوست و بررسی پاتولوژی محرز شده بود و حداقل در یک ماه گذشته تحت هیچگونه درمان دارویی موضعی و سیستمیک جهت ضایعات خود قرار نگرفته بودند. برای گروه کنترل نیز ۲۴ نفر از افراد سالم داوطلب مراجعه کننده به درمانگاه پوست که از نظر سن و جنس، با گروه مورد همسان سازی شده بودند انتخاب گردیدند. افراد گروه کنترل هیچگونه بیماری پوستی و یا سیستمیک نداشتند. اطلاعات دموگرافیک و بالینی بیماران توسط یک متخصص مجرب در پرسشنامه ثبت گردید.

در هر دو گروه معیارهای خروج از مطالعه وجود هر گونه بیماری مزمن، اتوایمیون و سایر بیماریهای التهابی غیر از پسوریازیس طی سه ماه گذشته بود. همچنین سابقه مصرف داروهایی که سطح پرولاکتین را تغییر می دهد (داروهای ضدافسردگی و ضد جنون، استروژن، H2 بلاکر، متیل دوپا، متوکلوپرامید، فنوتیازین، رزرپین، ور راپامیل و…) هر گونه شرایطی که سطوح هورمون را تغییر میدهد (تروما به سر، پرولاکتینوما، بیماری های هیپوتالاموس، تیرویید و کلیه ) و بدخیمی یا شرایط خاص فیزیکی و روحی که منجر به مخدوش کردن نتایج می شد لحاظ گردید. در زنان، بارداری، شیردهی و نامنظمی قاعده گی نیز جزو موارد خروج در نظر گرفته شد.

برای اندازه گیری میزان پیشرفت یا بهبود این بیماری از استاندارد Psoriasis Area & Severity Index ; PASI استفاده شد در این استاندارد چهارفاکتور مختلف اندازه گیری میشود که عبارتند از:

ضخامت پوست،

پوسته ریزی،

آریتم (قرمزی پوست)

وسطح پلاکهای روی پوست.

این فاکتورها باید در چهار قسمت سر، بدن، دست و پای بیمار اندازه گیری شود. بیمارانی که در جهی شدت بیماری آنها برحسب سیستم امتیازدهی PASI تا ۷/۵ بود، در گروه با | شدت خفیف، از ۷/۵ تا ۵ /۱۲ در گروه متوسط و بیش از ۵ /۱۲ در گروه شدید طبقه بندی شدند. لازم به ذکر است که حداقل درجهی شدت بیماری ۱ و حداکثر آن ۲۰ می باشد. و از همه شرکت کنندگان در مطالعه، ۵ میلی لیتر خون وریدی جهت اندازه گیری سطح سرمی پرولاکتین در وضعیت ناشتا گرفته شد.

نمونه ها به آزمایشگاه رفرانس ارسال شده، با بهره گیری از روش ELISA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. جهت نگهداری، نمونه ها در دمای ۲۰- سلسیوس منجمد شدند. کیت ها نیز در دمای  ۸- ۲ سلسیوس در یخچال نگهداری گردیدند. کیت مورد استفاده جهت اندازه گیری پرولاکتین قادر به اندازه گیری در محدوده ۵/۲±۸/۳۶ نانوگرم در میلی لیتر بود. باتوجه به این واقعیت که افراد هیپوتیرویید سطح پرولاکتین بالاتری دارند، سطح TSH سرم نیز در تمام شرکت کنندگان طرح، جهت پیدا کردن هرگونه هیپوتیروییدی همزمان چک شد و مقادیر غیر طبیعی از مطالعه خارج شدند. کیت مورد استفاده جهت اندازه گیری TSH قادر به اندازه گیری در محدوده ۶/۵-۰/۳۵ میکروگرم در میلی لیتر بود.

پس از تایید و تصویب طرح توسط کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی همدان، روند درمان با رضایت آگاهانه، آزادانه و کتبی افراد صورت گرفت. هیچگونه مداخلهی درمانی خارج از روال توضیح داده شده، صورت نپذیرفت و هزینه ی آزمایشات بر افراد تحمیل نگردید. مشخصات و اطلاعات بیماران کاملا محفوظ و محرمانه ماند و به بیماران راجع به طرح توضیح کافی داده شد.

تمامی اطلاعات به دست آمده وارد نرم افزار SPSS نسخه ۱۹شده، با استفاده از آزمون ا مستقل و آنالیز واریانس (ANOVA) تجزیه و تحلیل گردیدند. همچنین از تست های man witney و kruskal wallis استفاده گردید.

نتایج:

افراد دو گروه از نظر جنس و سن با تناظر یک به یک انتخاب شدند. از مجموع ۴۸ فرد بررسی شده ۳۳ نفر (۷۵ / ۶۸ ) مرد و ۱۵نفر (%۲۵/ ۳۱) زن بودند. افراد مورد بررسی در محدوده سنی ۷۷-۲۱ سال با میانگین ۴۵/۷±۹/۱۵ سال بودند (جدول ۱). همچنین میانگین مدت زمان ابتلا در بیماران، ۱۲/۹±۸/۶ سال بود.

در آزمون آماری انجام شده با توجه به مقدار ۸۶٫۰=P بدست آمده ارتباط معنادار آماری بین سطح سرمی پرولاکتین و شدت بیماری یافت نشد. سطح سرمی پرولاکتین در بیماران در محدوده ۲۰-۸/۲
نانو گرم در میلی لیتر و در افراد سالم در محدوده ۵-۵/۲ نانو گرم در میلی لیتر در جدول ۳ مشاهده می شود.

با توجه به نتایج جدول و مقدار ۰٫۰۴=P بدست آمده از آزمون آماری می توان تفاوت معنی داری را بین میانگین سطح سرمی پرولاکتین در بیماران مبتلا به پسوریازیس و افراد سالم پذیرفت.

مطالعه ای که عزیز زاده و همکاران در سمنان:

مطالعات اندکی به بررسی سطح سرمی پرولاکتین در بیماران پرداخته اند. در مطالعه ای که عزیز زاده و همکاران در سمنان و روی ۳۰ بیمار مبتلا به پسوریازیس در مقایسه با ۳۰ فرد سالم انجام دادند، ارتباط بین شدت بیماری پسوریازیس و سطح سرمی پرولاکتین مشخص شد. (۰٫۰۰۳=P ) هر چند که متوسط پرولاکتین سرم در افراد پسوریازیس به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل نبود.

مطالعه دیلم کاریرز و همکاران:

دیلم کاریرز و همکاران در سال ۲۰۱۱ در بارسلونا به مقایسه سطح سرمی پرولاکتین در ۲۰ نفر قبل و بعد از درمان موضعی با پماد تاکلسیتول پرداختند. بر اساس یافته های آنها سطح سرمی پرولاکتین در بیماران به طور معنی داری بیشتر از افراد سالم بود ( ۱٫ ۰۰۰>P) و بعد از درمان به طور معناداری این سطح کاهش یافت ( ۱٫ ۰۰۰=P). همچنین بین سطح سرمی پرولاکتین و PASI نیز ارتباط معناداری وجود داشت ( ۲ ۰٫۰=P).

مطالعه گور پلی اوغلو که در سال ۲۰۰۸ در اروپا:

در مطالعه گور پلی اوغلو که در سال ۲۰۰۸ در اروپا انجام شد، ۳۹ بیمار مبتلا به پسوریازیس با ۳۶ فرد سالم مقایسه شدند، ۹ بیمار سطح بالای پرولاکتین را نشان دادند اما زیر ۱۰۰ نانوگرم در هر میلی لیتر بود (که حداقل میزان برای تشخیص پرولاکتین مطالعه حاضر می باشد) و اختلاف مشخصی بین سطوح پرولاکتین در بین بیماران و گروه کنترل یافت نشد. همچنین ارتباط آماری معنی داری نیز بین شدت بیماری پسوریازیس و سطوح پرولاکتین دیده نشد.

مطالعه ای که توسط فرهاد هند جانی و همکاران در شیراز:

در مطالعه ای که توسط فرهاد هند جانی و همکاران در شیراز روی ۹۰ فرد انجام شد، رابطه ای بین سطح سرمی پرولاکتین در دو گروه کنترل و بیمار پیدا نشد. همچنین بین شدت پسوریازیس و پرولاکتین رابطه ای یافت نشد ( ۶۰۴ . ۰ = P) ایشان پیشنهاد کرده اند که مطالعات بیشتری بر روی سطح سرمی پرولاکتین در مبتلایان به پسوریازیس انجام گیرد تا نقش دقیق آن در پاتوژنز بیماری مشخص شود.

مطالعه رباطی و همکاران در بیمارستان شهدای تجریش تهران:

مطالعه رباطی و همکاران در بیمارستان شهدای تجریش تهران بر روی سطح سرمی گروهی از هورمون ها (تیرویید، پرولاکتین و کورتیزول) در ۳۰ بیمار مبتلا به پسوریازیس و مقایسه آن با افراد سالم نشان داد که بین سطح سرمی پرولاکتین در بیماران و گروه کنترل اختلاف آماری معنی داری وجود ندارد اما یک کاهش واضح پرولاکتین بعد از درمان مشاهده شد ( ۵٫ ۰۰۰>P). همچنین هیچ ارتباطی بین سطح هورمونها و PASI مشاهده نگردید.

بیشتر بودن سطح سرمی پرولاکتین در بیماران پسوریاتیک در مطالعه حاضر منطبق با یافته های اکثر مطالعات ذکر شده است، هر چند که با توجه به تناقض های دیده شده در نتایج مطالعات مختلف بخصوص بین شدت بیماری پسوریازیس و سطوح پرولاکتین، به نظر می رسد انجام بررسی های وسیعتر در این زمینه مورد نیاز باشد. همچنین از آنجایی که نقش خصوصیات ژنتیکی جوامع مختلف بر سطوح سرمی هورمونهای بررسی شده غیر قابل کتمان است، توصیه میشود مطالعات بیشتری به ویژه با رویکرد ژنتیکی در این زمینه صورت گیرد.

نتیجه نهایی:

یافته های مطالعه حاضر نشان داد که تفاوت پیدا شده بین سطح خونی پرولاکتین در گروه بیماران و افراد سالم معنی دار است ولی ارتباطی بین شدت بیماری و سطح سرمی پرولاکتین یافت نشد. بالا بودن سطح سرمی پرولاکتین در بیماران پسوریازیس ممکن است به عنوان یک نشانگر بیولوژیک در فعالیت بیماری نقش ایفا کند.

سپاسگزاری:

این مقاله حاصل پایان نامه دستیاری پوست می باشد و برای انجام آن از کمک مالی هیچ مؤسسه یا ارگانی استفاده نشده است. بر خود لازم می دانیم از سرکار خانم دکتر فرزانه اثنی عشری مشاور آماری و کلیه بیمارانی که با حضورشان امکان انجام این طرح رافراهم نمودند سپاسگزاری کنیم. همچنین مراتب قدردانی خود را از کلیه اساتید، دستیاران و پرسنل محترم بخش پوست بیمارستان فرشچیان همدان اعلام میداریم.

نوشته بررسی سطح پرولاكتین سرم در بیماران مبتلا به پسوریازیس اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

]]> http://psoriasiscure.ir/%d8%a8%d8%b1%d8%b1%d8%b3%db%8c-%d8%b3%d8%b7%d8%ad-%d9%be%d8%b1%d9%88%d9%84%d8%a7%d9%83%d8%aa%db%8c%d9%86-%d8%b3%d8%b1%d9%85-%d8%af%d8%b1-%d8%a8%db%8c%d9%85%d8%a7%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d9%85%d8%a8%d8%aa/feed/ 0