همچنین لازم به یادآوری است که فرد مبتلابه «پسوریازیس» بعد از حدود دو هفته به بهبود نسبی دست می یابد و ابتدا ضایعات کوچک پسوریازیس در بدنش محوشده و سپس ضایعات شدیدتر (بسته به عمق ضایعات) همانند زخم که هرچه عمیق تر باشد مدت زمان بیشتری برای بازسازی نیاز دارد، ترمیم می شود. همچنین درد مفاصل خیلی کم می شود اما کامل از بین نمی رود و درواقع قابل تحمل می شود. تنها ضایعات ناخن، نسبت به دیگر نقاط بدن، دیرتر خوب می شود ولی بیشتر نمی شود.

مصرف زیاد گوشت قرمز:

اما مصرف زیاد گوشت قرمز ممکن است باعث تشدید بیماری و از سویی دیگر، مصرف روغن ماهی (به علت وجود اسیدهای چرب لازم)، اغلب نقش کمک کننده در درمان این بیماری دارد. علاوه بر اسیدهای چرب اشباع نشده، ویتامین D نیز ممکن است اثرات مفیدی در درمان «پسوریازیس» داشته باشد. مصرف الکل و کشیدن سیگار هم ممکن است باعث تشدید بیماری شود.

علیه بیماری‌ پسوریازیس مقابله کنید:

به گفته محمد علیها یکی از دیگر مبتلایانی که پس از سال‌های طولانی و نتیجه نگرفتن از درمان‌های مختلف به شاتوت پناه برده، مشکل بزرگ این بیماران، صبری است که باید در حین مداوا داشته باشند چون ممکن است بیماران پسوریازیس از خوردن روزی یک لیوان شاتوت و روند مداوی بیماری خسته شوند و این میوه با مزاج‌شان سازگار نباشد، اما مطمئنا استمرار خوردن این آنتی‌اکسیدان طبیعی، به مراتب بهتر از تحمل نگاه کنجکاو و دیدگاه اطرافیان است که ممکن فکر کنند این بیماری مسری و ناعلاج مثل ایدز است.

البته برای آن که بیماران پسوریازیسی به درمان کامل‌تر نزدیک شوند، ‌باید پرهیزهای دیگری هم داشته باشند، کما این که علی‌ محمدیان یکی دیگر از بیماران می‌گوید: «نکته جالبی که طی این دوره بیماری‌ام، متوجه شدم این است که اکثر پزشکان معتقد بودند من نیازی به داشتن رژیم غذایی خاصی ندارم، اما من با حذف مواد قندی، چربی‌های مصنوعی، فست‌فود‌ها و استفاده از میوه‌های رنگدانه‌ساز مثل گوجه‌فرنگی، تمشک، شاتوت، هندوانه و طالبی، ورزش و خواب مناسب توانستم علیه بیماری‌ام مقابله کنم.»

نوشته تاثیر معجزه آسای «شاتوت»، «توت سیاه» در درمان پسوریازیس اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

شاتوت:

شا‌توت گونه‌ ای از توت است که اصل آن از ایران است. بین خانواده توت، درخت شاتوت از همه کوچک‌ تر است. این درخت طول عمر طولانی ‌ای دارد و می ‌تواند برای چند صد سال زنده بماند. میوه شاتوت بزرگ تر از توت سفید و گوشت میوه ها از دیواره گل ها به وجود می آیند که رنگ آنها قرمز تیره یا آبی سیاه می شود. تنها کمی قبل از افتادن از درخت قابل خوردن می شوند. چون تا کمی پیش از رسیدن مزه ترشی دارند که برای خوردن جالب نیستند. زمان گلدهی آن معمولاً اردیبهشت ماه است.

ارتباط شاتوت و پسوریازیس:

مصرف متناوب شاتوت می‌ تواند به کنترل و بهبود بیماری پوستی پسوریازیس کمک بسزایی کند. محققان انجمن تغذیه آمریکا، شاتوت را در مقایسه با ۴۰ نوع میوه تازه دیگر، به عنوان اولین میوه از نظر فعالیت آنتی‌ اکسیدانی قرار داده‌اند که می تواند در کنترل پسوریازیس موثر باشد. خاصیت ضدالتهابی از دیگر فواید این میوه است که می‌ تواند برای درمان بیماری آرتریت پسوریاتیک (درد مفاصل)‌ که بیشتر بیماران پسوریازیس را گرفتار کرده مفید باشد.

شاتوت به دلیل برخورداری از فسفر بالا خاصیت ضد استرس آن اثبات شده و برای پوست مفید است. این میوه منبع غنی ویتامین سی به شمار رفته و سیستم ایمنی بدن را تنظیم می کند.

ترکیبات شاتوت:

شاتوت دارای فیتوکمیکال‌ های قوی مانند آنتوسیانین است. آنتوسیانین رنگدانه ‌ای است که رنگ سیاه شا‌توت از آن ناشی می ‌شود. سایر آنتی ‌اکسیدان‌ ها و فنول‌ های موجود در شاتوت شامل موارد زیر هستند: الاژیک اسید، روتین، گالیک اسید، هیدروکافئیک اسید، پی کوماریک اسید، سینامیک و آنتی‌ اکسیدان‌ های مشهور یعنی ویتامین ‌های ای و سی.

شاتوت‌ حاوی مقدار مناسبی از ویتامین A بوده و به همین دلیل در شادابی و ترمیم پوست نقش بسزایی دارد. آنتی اكسیدان ها عاملی قوی و ممانعت كننده در برابر گسترش بیماری پوستی پسوریازیس می باشند.

نحوه مصرف:

مصرف متناوب شاتوت می‌ تواند در کنترل و بهبود بیماری پسوریازیس نقش فراوانی داشته باشد. در این‌ باره توصیه می‌ شود بیمار باید روزانه تقریبا ۱۰۰ تا ۱۵۰  گرم شاتوت، را (ترجیحا ناشتا) میل کرده و تا ۳۰ دقیقه بعد از آن هیچ غذایی نخورد.

چند توصیه:

در مصرف شاتوت همواره نکات زیر را در نظر بگیرید:

• شاتوت در معرض آ‌لودگی‌ های مختلفی قرار دارد. این میوه در صورت تماس با فضله پرندگان بر روی درخت ممکن است با میکروب ‌های سالمونلا، ایکولای و انواع ویروس ‌ها و قارچ‌ ها آلوده شود.
• نکته دیگر سموم دفع آفات است که ممکن است در این محصول استفاده شود. این میوه به دلیل آن که بدون پوست است و از آنجا که سم مستقیما وارد گوشت این میوه می ‌شود، اگر فاصله زمانی استفاده از سم تا مصرف میوه رعایت نشود فرد با توجه به نوع سم مصرفی در معرض انواع بیماری ‌های کبدی و سرطان ‌زا قرار می ‌گیرد.
• از سوی دیگر شاتوت به دلیل آن که در گروه میوه‌ های نرم قرار دارد، شستشوی آن سخت و گاهی ناممکن است. بر این اساس بهتر است این میوه زمانی که از درخت چیده می‌ شود و تا حدودی قابلیت شستشو داشته و به دور از آلودگی‌ های محیطی است تهیه، شستشو و میل کنید.
• در صورتی که شاتوت تازه به سرعت فریز شود، می ‌تواند مواد مغذی خود را به خوبی حفظ کند.
• اگر شاتوت را با شکم پر بخورید، تولید گاز و نفخ می‌کند.
• اگر شاه توت را روی غذایی مانند ماست بخورید تولید اسهال می‌ کند.
• بعد از خوردن شاتوت، غذا و خوراکی‌ های ترش میل نکنید.
• شاتوت از نظر طبیعت، سرد و خشک است و قابض.

نوشته کنترل و بهبود بیماری پسوریازیس با مصرف متناوب شاتوت اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.