این تغییرات از بلوغ زودرس کراتینوسیت ناشی از آبشار التهابی در درم شامل سلول های دندریتیک، ماکروفاژها، و لنفوسیتهای تی (سه زیر گروه از سلولهای سفید خون) بوجود می آیند. این سلول های ایمنی از حرکت درم به اپیدرم و ترشح سیگنال های شیمیایی التهابی (سایتوکاین) مانند عامل نکروز توموری آلفا، اینترلوکین ۸۱، اینترلوکین ۶ و اینترلوکین ۲۲ بوجود می آیند. این ترشح سیگنال های التهابی هستند که سلول های کراتینوسیت را به تکثیر تحریک می کنند.

این یک فرضیه است که پسوریازیس شامل نقص در سلول های T تنظیمی، و در سایتوکین نظارتی اینترلوکین ۱۰ می باشد. جهش های ژن پروتئین های درگیر در توانایی پوست به عنوان یک مانع عمل در نشانگر حساسیت برای توسعه پسوریازیس شناخته شده است. DNA یک محرک التهابی در بیماری پسوریازیس است و تحریک گیرنده های روی سلول های دندریتیک خاص، که به نوبه خود تولید سایتوکین اینترفرون a می کند. در پاسخ به این پیامهای شیمیایی از سلولهای دندریتیک و سلولهای T ، همچنین سلول های کراتینوسیت سیتوکین هایی را ترشح می کنند به عنوان اینترلوکین ۱، اینترلوکین ۶ و فاکتور نکروز توموری-a که به سیگنال سلول های التهابی در پایین دست می رسند و تحریک التهاب اضافی می کنند.

سلول های دندریتیک پل دستگاه ایمنی ذاتی و دستگاه ایمنی تطبیقی بدن است. آنها در ضایعات پسوریازیس افزایش می یابند و موجب تکثیر سلول های T و سلول های نوع ۱ کمک کننده T (سلولهای Thl) می شوند. ایمونوتراپی هدفمند و همچنین پسورالن و فرابنفش (PUVA) درمانی می تواند تعداد سلول های دندریتیک را کاهش دهد و به نفع یک لنفوسیت تی کمک کننده در الگوی ترشح سیتوکین بیش از یک پروفایل سیتوکین سلول وابسته به Thl / Thl7 عمل کند. سلول های T پسوریاتیک از درم به اپیدرم حرکت می کنند و اینترفرون Y و اینترلوکین ۱۷ ترشح می کنند. اینترلوکین ۲۳ به القاء تولید اینترلوکین ۱۷ و اینترلوکین ۲۲ شناخته شده است. آثار اینترلوکین ۲۲ در ترکیب با اینترلوکین ۱۷ برای وادار کراتینوسیت به ترشح سایتوکاین نوتروفیل جذب عمل می کند.

نقش مشاوره ژنتیک در بیماری پسوریازیس:

به طور کلی در هر عارضه ای که احتمال ژنتیکی بودن آن وجود داشته باشد، مشاوره ژنتیک ضروری است. و در یک مشاوره دقیق می توان به ارثی بودن یا نبودن بیماری واقف شد. اطلاع در مواردی که فرزند خانواده ای به بیماری ارثی و ژنتیکی مبتلا نیست ، همانقدر برای خانواده اهمیت دارد که فرزند به بیماری ارثی مبتلا باشد. در صورت ارثی بودن بیماری ، میزان بروز آن در فرزندان بعدی نیز اهمیت دارد.

تشخیص پسوریازیس اغلب با معاینه بالینی تشخیص داده میشود و هیچ تست خونی برای تشخیص آن وجود ندارد، هر چند گاهی اوقات انجام برخی آزمایشها برای یافتن علل شعله ور کننده آن ضروری است.

پسوریازیس اغلب با معاینه بالینی تشخیص داده میشود و هیچ تست خونی برای تشخیص آن وجود ندارد، هر چند گاهی اوقات انجام برخی آزمایشها برای یافتن علل شعله ور کننده آن ضروری است. در هر حال در موارد مشکوک، میتوان از بیوپسی پوست استفاده کرد. در این روش پزشک با بریدن تکه کوچکی از پوست و بررسی آن زیر میکروسکوپ، بیماری را تشخیص میدهد. پسوریازیس ممکن است با درماتیت (اگزما) اشتباه گرفته شود. ارزیابی بالینی این بیمار شامل معاینه کامل و انجام آزمایش های مناسب خواهد بود. در بسیاری موارد، معاینه والدین، خواهران و برادران بیمار برای یافتن علایم خفیف بیماری ضروری است. اغلب با تلفيق تمامی این اطلاعات امکان تشخیص ارثی و فامیلی بودن بیماری یا نحوه انتقال آن در فامیل فراهم می شود. متأسفانه همیشه تشخیص دقیق و رضایت بخش ممکن نیست ، با وجود این ، بررسی دقیق و رد میزان بروز بیماری پسوریازیس می توان مشکل بسیاری از خانواده ها را رفع می کند. بعلاوه در صورت عدم تشخیص، الگوی وراثتی را می توان با تجزیه و تحلیل شجره نامه بدست آورد و خطر تکرار را پیش بینی نمود.

مشاوره آگاهی بخش و اطلاعاتی در بیماری پسوریازیس:

در مشاوره ژنتیک بیماری پسوریازیس، تبادل اطلاعات و آموزش خانواده از بخشهای ضروری به شمار می رود. اطلاعات ارائه شده به دلایل مراجعه مشورت جو، تشخیص بیماری و نگرانیهای او بستگی دارد. معمولا بحث با توضیح درباره تشخیص بیماری آغاز می شود. سپس سیر بیماری و پیش آگهی آن و سر انجام راههای انتخابی برای درمان و کنترل آن به بحث گذاشته می شود. آموزش خانواده هنگامی مؤثرتر است که توضیحات مشاوره با اصطلاحات غیر فنی ارائه گردد و درک و استنباط خانواده از مطالب ارائه شده، در مدت مشاوره ارزیابی شود. از این رو، ارائه نمودارهای ساده از الگوهای وراثتی اغلب مفید خواهد بود. در مشاوره های ژنتیکی، توضیح در مورد خطر تکرار این عارضه بسیار مهم است. فقط در صورت وجود آشنایی صحیح مشورت جو با جنبه های طبی، ژنتیکی و روان شناختی عارضه می توان خانواده را با این واقعیت که امکان تکرار مشکل وجود دارد، روبه رو کرد. ارزیابی میزان تکرار این عارضه و بحث درباره راههای انتخابی ممکن، برای بچه دار شدن در مورد کسانی که یک فرزند مبتلا به پسوریازیس دارند و می خواهند دوباره بچه دار شوند، بسیار مهم است. این افراد ممکن است بخواهند بدانند که آیا فرزند مبتلای آنها می تواند این عارضه را به فرزندان خود منتقل نماید یا خیر.

مشاوره حمایتی در بیماری پسوریازیس:

هدف مشاور این است که به افراد با خانواده هایی که با این مشکل رو به رو هستند کمک کند تا فشار روانی حاصل از آن را تحمل نمایند. طبیعت مزمن این بیماری، مراقبتهای حمایتی را ضروری می نماید. این مراقبتها برای اینکه خانواده ها بتوانند با مشکلات خود کنار بیایند، آلام فیزیکی و روانی خود را کاهش دهند و احساس شرم و گناه و حالت انگشت نما شدن خود را میان اطرافیان و خویشان بخوبی تحمل نمایند، ضروری است. مشاوره ژنتیک یک فرآیند تدریجی و پیشرونده است که نباید در انجام آن عجله کرد.

نتیجه گیری:

افراد مبتلا به پسوریازیس در معرض افزایش خطر ابتلا به دیگر شرایط مزمن و جدی به عنوان «بیماری های همراه» هستند. تخمین زده می شود که تا ۳۰ درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس به ورم مفاصل پسوریاتیک مبتلا می شوند. افراد مبتلا به بیماری پسوریازیس همچنین در معرض خطر بیشتر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، افسردگی، انواع سرطان، دیابت، و بیماری های دیگر می باشند. پسوریازیس جنبه روانی- تنی دارد. از آنجایی که بیماری زمینه وراثتی و ژنتیکی دارد و ممکن است با بیماریهای دیگر همراه باشد انجام جلسات مشاوره ژنتیکی ضروری است. همچنین علاوه بر زمينة وراثتی، عوامل روانی- اجتماعی نیز در تظاهرات بالینی این بیماری نقش عمده را ایفا می کنند که ضرورت انجام مشاوره ژنتیک را برای حمایت این بیماران دوچندان می کند. اثرات بیماری پسوریازیس بر روی کیفیت زندگی و در نتیجه ناتوانی روحی و اجتماعی بیمار بیشتر از ناتوانی جسمی بیمار است. انجام مشاوره ژنتیک برای درمان اختلالات خلقی بیمار و خانواده اش می تواند به کاهش علائم بیماری نیز کمک نماید. در حال حاضر این بیماری درمان قطعی ندارد، اما داروهای بسیاری وجود دارند که با استفاده از آنها، بیماری پسوریازیس کنترل می شود. با توجه به متفاوت بودن پسوریازیس در افراد مختلف، روش درمان در هر فرد بسته به سن، جنس، شغل، وسعت بیماری و بسیاری از عوامل دیگر متفاوت خواهد بود.

نوشته نقش مشاوره ژنتیک در بیماری پسوریازیس (بیماری صدف) اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

پسوریازیس و بیماری کرون:

پسوریازیس نوعی بیماری مزمن پوستی است که باعث می‌ شود سلول‌ های پوستی سریعا روی سطح پوست جمع شده و منجر به ضخیم شدن پوست، شکل‌گیری پوسته‌ های نقره‌ای و یا لکه‌ های قرمز و خشک و خارش‌دار می‌ شود. سوای این مسئله این بیماری می‌ تواند خطر تعدادی از مشکلات سلامت شما را هم افزایش دهد که یکی از آن ها بیماری کرون بوده که در ادامه در مورد آن بیشتر توضیح می دهیم.

تعریف بیماری کرون:

بیماری کرون عبارت‌ است‌ از یک‌ بیماری‌ التهابی‌ ایلئوم‌ (قسمت‌ پایینی‌ روده‌ کوچک‌)، روده‌ بزرگ‌ و سایر نقاط‌ دستگاه‌ گوارش‌؛ و نیز التهاب‌ گره‌های‌ لنفاوی‌ و پرده‌ پوشاننده‌ روده‌ها.

علائم و نشانه ها:

درد شکمی‌ همراه‌ با دل‌ پیچه‌ خصوصاً پس‌ از غذا؛ درد گاهی‌ در قسمت‌ پایینی‌ شکم‌ در سمت‌ راست‌ است‌ که‌ با آپاندیسیت‌ ممکن‌ است‌ اشتباه‌ شود.

کاهش‌ اشتها و وزن‌

س‌ بودن‌ شکم‌ به‌ هنگام‌ لمس‌؛ وجود توده‌ شکمی‌ که‌ شاید لمس‌ شود.

گاهی‌ اجابت‌ مزاج‌ خون‌ آلود

عقب‌ماندگی‌ رشد در کودکان‌

علل و عوامل خطرساز:

ناشناخته‌ هستند. این‌ بیماری‌ می‌تواند با بروز عفونت‌ باکتریایی‌ تشدید شود اما موارد زیر در آن نقش دارند.

آلرژی‌ غذایی‌

خانوادگی‌ بیماری‌ کرون‌

سیگار کشیدن‌ هم‌ یکی‌ از عوامل‌ خطر باشد

درمان بیماری:

امکان‌ دارد اقدامات‌ تشخیصی‌ شامل‌ موارد زیر باشد:

۱) سیگموئیدوسکوپی‌ یا کولونوسکوپی‌ (اولی‌ عبارت‌ است‌ از دیدن‌ راست‌ روده‌ و قسمت‌ پایینی‌ روده‌ بزرگ‌ از داخل‌ با وسیله‌ای‌ مخصوص‌ که‌ سر آن‌ منبع‌ نور قرار دارد، و دومی‌ عبارت‌ است‌ از دیدن‌ داخل‌ روده‌ بزرگ‌ با یک‌ وسیله‌ فیبرواپتیک‌ انعطاف‌پذیر که‌ سر آن‌ منبع‌ نور قرار دارد)؛ عکس‌برداری‌ از روده‌ کوچک‌ و بزرگ‌ با اشعه‌ ایکس‌

۲) درمان‌ با هدف‌ بهبود علایم‌ صورت‌ می‌ گیرد.

انواع اصلی داروهایی که بطور معمول برای کولیت روده استفاده می شود عبارت از داروهای ضد التهاب و داروهایی است که علائم بیماری را از بین می برد. مصرف داروهای ضد التهاب اولین مرحله درمان بیماری التهاب روده است. این داروها شامل آمینوسالیسیلات ها و کورتیکو استروئیدها است. برای‌ تخفیف‌ علایم‌ می‌ توان‌ از گرما استفاده‌ کرد. برای‌ این‌ کار گذاشتن‌ بالشتک‌ های‌ گرم‌کننده‌ یا کمپرس‌ گرم‌ روی‌ شکم‌ مناسب‌ است‌.

۳) حمام‌ آب‌ گرم‌ نیز می‌ تواند به‌ کم‌ کردن‌ ناراحتی‌ کمک‌ کند.

۴) مراقب‌ خونریزی‌ به‌ هنگام‌ اجابت‌ مزاج‌ باشید.

۵) هرگونه‌ نمونه‌ مشکوک‌ را برای‌ بررسی‌ به‌ آزمایشگاه‌ ببرید.

۶) گاهی‌ جراحی‌ (ایلئوستومی‌) برای‌ در آوردن‌ ناحیه‌ ملتهب‌ روده‌ انجام‌ می‌ گیرد، اما درمان‌ غیرجراحی‌ ارجحیت‌ دارد.

پیشگیری:

در حال‌ حاضر نمی‌توان‌ از آن‌ پیشگیری‌ به‌ عمل‌ آورد.

نوشته ارتباط بیماری پسوریازیس با بیماری کرون یکی از بیماری‌های التهابی روده اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

این روند بطور معمول حدود یک ماه به طول می‌انجامد، اما در جریان پسوریازیس، چرخه حیات سلول‌های پوست بر اثر همان اشکالات سیستم ایمنی، سرعت یافته در نتیجه چندین لایه سلول مرده در سطح پوست تجمع پیدا می‌کنند که همان پوسته‌های پسوریازیس را تشکیل می‌دهند.همچنین قابل ذکر است که بیماری پسوریازیس مسری نیست و برای بروز این بیماری باید زمینه ژنتیکی در فرد وجود داشته باشد و افرادی که این زمینه را ندارند، با احتمال کمتری به این بیماری مبتلا نمی‌شوند.

بیماری پسوریازیس، یک بیماری شایع پوستی:

بیماری پسوریازیس، یک بیماری شایع پوستی است که، چرخه زندگی سلول‌های پوستی را بهم می‌ زند. پسوریازیس با افزایش سرعت ساخت سلول بر سطح پوست ، باعث بوجود آمدن تکه های نقره ای ضخیم و خارش دار، خشک و یا تکه های قرمز که گاهی اوقات دردناک هم هستند، می‌شود. این تکه ها بیشتر در نقاط اطراف پوست سر، آرنج و زانو ظاهر می‌شوند. برای بعضی از افراد بیماری پسوریازیس فقط آزاردهنده است، اما برای بعضی دیگر این بیماری بخصوص اگر با ورم مفاصل همراه باشد، باعث از کار افتادگی می‌شود.

ريشه لغت پسوريازيس از يك كلمه يوناني است كه به معناي خارش است. اين بيماري لزوماً خارش دار نبوده با پلاكهاي قرمز رنگ همراه با پوسته ريزی مشخص مي شود. پسوريازيس اشكال گوناگون با شدتهاي متفاوت داشته، بیماری پسوریازیس اغلب اوقات خفیف است به طوریکه بیمار به سختی متوجه ابتلا خود به بیماری میشود، اما گاهی این بیماری می تواند چنان شدید باشد که بیمار باید برای درمان در بیمارستان بستری شود.

نوشته بیماری پسوریازیس چیست؟ اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.