مشخصات‏ گیاه تاجریزی:

تاج‏ریزى سیاه، گیاهى است علفى، یکساله، کوتاه، بلندى آن کمتر از نیم متر است. برگهاى تاجریزی سبز تیره، بیضی شکل، کامل، نوک‏ تیز، کناره‏هاى برگ داراى دندانه‏ هاى درشت با دمبرگ بلند به ساقه متصل است. گلهاى تاجریزی سفید است و در طول تابستان ظاهر می شود. میوه تاجریزی کروى و در ابعاد و شبیه آلوبالوى کوچک ابتدا سبز است ولى پس از رسیدن سیاه ‏رنگ می شود. تاجریزی داراى دم کوتاه که در بن میوه به شکل پنج‏ گوشه سبزى شبیه بن بادنجان دیده می شود.

تاجریزی در اروپا و آسیا در هندوستان و بعضى نقاط آمریکاى شمالى به‏ طور خودرو می روید. در ایران در گرگان، بندر گز، در مازندران در بابل، تمیشان، دره هراز، بین علی آباد و زردبن در ارتفاعات ۷۰۰ مترى، در آمل بین ایستگاه زیراب و شیرگاه، درّه چالوس در گیلان، لاهیجان، جنوب هشت پر در آذربایجان در فارس در حسن‏ آباد در ۴۰ کیلومترى شیراز و سیستان دیده می شود.

خواص تاجریزی در کتاب بوعلی سینا:

عرق تاجریزی درمان کننده اگزما و ناراحتی های پوستی است؛

عرق تاجریزی مفید برای پسوریازیس یا بیماری صدفی است؛

عرق تاجریزی ضد اسپاسم بوده و درد های عصبی را تسکین می دهد؛

عرق تاجریزی برای معده درد مفید است؛

عرق تاجریزی رافع لختگی خون است؛

عرق تاجریزی برطرف کننده جوش است؛

عرق تاجریزی درمان کننده سودا است؛

طبیعت عرق تاجریزی سرد و خشک است؛

ترکیبات شیمیایی گیاه تاجریزی:

در گیاه و در میوه‏ هاى تاجریزی آلکالوئید سولانین‏ و ساپونین‏ وجود دارد نمونه‏اى از گیاه تاجریزی که در آذربایجان روییده، مورد تجزیه قرار گرفته است از تاجریزی ۰۴/ ۰ درصد آلکالوئید سولانین و ۱/۸ درصد گلیکوزید جدا شده است. در تجزیه دیگرى از گیاه تاجریزی آلکالوئیدى به نام سولامارجین‏ جدا شده است. در میوه تاجریزی در حدود ۴/ ۴ درصد و در تخم تاجریزی در حدود ۲۲/ ۱۸ درصد روغن یافت می شود .

در گزارش بررسی هاى دیگرى آمده است که در گیاه تاجریزی سولانین و ساپونین و روغن شامل دی هایدروکسى ستئاریک اسید و لینولئیک اسید و اولئیک اسید . و تتراهایدوکسى ستئاریک اسید و پالمیتیک اسید و استئاریک اسید وجود دارد. در بررسی هایى که در مورد حدود سمیت گیاه تاجریزی به عمل آمده، مقدارى از گیاه مخلوط با علوفه به گوسفند داده شده است و هیچ‏گونه مسمومیتى نشان داده نشده است. معمولا از برگ و سرشاخه‏ هاى گلدار گیاه و تخم تاجریزی به عنوان دارو در طب سنتى استفاده می شود.

نحوه مصرف:

برای بهره‌برداری از این گیاه، مصرف روزانه سه‌ مرتبه از دو تا چهار گرم خشک شده آن به‌ صورت دم‌كرده، توصیه شده است.

همچنین مصرف روزانه عرق تاجریزی نیز می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

احتیاط:

به علت وجود ماده سمی سولانین در برگ‌ ها و سرشاخه‌ های گُل‌دار این گیاه، مصرف آن باید به مقدار كم و در بازه زمانی كوتاهی صورت گیرد؛ لذا در مصرف بیش از حد مجاز آن باید جانب احتیاط را مراعات كرد.

نوشته عرق تاجریزی مفید برای پسوریازیس یا بیماری صدفی است اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

مصرف الکل و تشدید پسوریازیس:

بسیاری از مبتلایان به پسوریازیس به این نکته رسیده‌اند که مصرف الکل به خصوص به مقدار زیاد، باعث شعله‌ور شدن پسوریازیس آنها و بدتر شدن شرایطشان می شود. این پدیده اغلب در مردان مبتلا به پسوریازیس بیشتر از زنان مشاهده می شود. در حالی که قطعا معلوم نیست چه ارتباطی بین مصرف الکل و شعله‌ور شدن پسوریازیس وجود دارد ولی شواهدی برای اثبات این رابطه موجود است.

به علاوه مصرف الکل باعث خشک شدن بدن و پوست می‌ شود و همین خشکی پوست سبب شعله‌ور شدن پلاک های خشک پسوریازیس می شود. نوشیدن مقدار کافی آب و پرهیز از مصرف مقادیر زیاد الکل و نوشیدنی های الکلی می تواند از بروز این مشکل جلوگیری کند.

مصرف الکل و تداخل با داروها:

بسیاری از داروهایی که برای درمان پسوریازیس استفاده می شوند مانند آسیتریتین و متوترکسات، درون کبد پردازش می شوند و الکل برای کبد سم است، این بدان معنی است که مصرف مشروبات الکلی همزمان با مصرف دارو می تواند خطر بروز عوارض جانبی را افزایش دهد که برخی از آنها می توانند بسیار خطرناک باشند. هنگام استفاده از این داروها، پزشک به صورت مرتب آزمایش هایی از خون شما به عمل خواهد آورد تا از عملکرد کبدتان در مواجه با این قبیل داروها اطلاع کافی پیدا کند.

اگر مشروبات الکلی مصرف می کنید و در آزمایش های خون شما وجود مشکلی گزارش شود، در این صورت شما نه تنها احتمال آسیب به کبدتان را افزایش داده‌اید؛ بلکه باعث توقف مصرف داروهایی می شوید که به بهبودی شرایط پوستی شما کمک خواهند کرد.

به علاوه ما شاهد بیماران پسوریازیس بوده‌ایم که با کاهش مصرف الکل به درمان پاسخ داده‌اند، حتی به داروهایی که اصلا انتظار نمی رفت که موثر واقع شوند.

تاثیر الکل بر ذهن و بدن:

الکل تاثیرات متعددی بر روی بدن دارد که پوست هم از این قاعده مستثنی نیست. مصرف الکل با توجه به کالری که دارد می تواند منجر به اضافه وزن و چاقی غیر طبیعی شما بشود. همانطور که می دانید بیماران پسوریازیسی که دچار عارضه چاقی و اضافه وزن هستند بیشتر در معرض پیشرفت پسوریازیس هستند و درمان دارویی آنها مشکل خواهد بود.

اعتیاد به الکل و مصرف بیش از حد آن در بین بیماران پسوریازیسی شایع‌تر است؛ شاید به این دلیل که می خواهند با مصرف مقدار زیاد الکل قدری بر درد و مشکلات ناشی از این بیماری غلبه کنند. کنترل و کاهش مصرف الکل نکته حائز اهمیتی است و در صورتی که نمی توانید در مواجه با مصرف الکل برخورد مسلط داشته باشید، حتما به پزشک مراجعه کنید و برای مقابله با استرس ناشی از این بیماری می توانید از روش های سالمی نظیر انجام تمرینات ورزشی، مدیتیشن و یوگا بهره ببرید.

مصرف الکل و حاد شدن افسردگی:

افراد مبتلا به پسوریازیس در معرض شدید خطر افسردگی قرار دارند. آن گونه که تخمین زده شده است حدودا از هر ۴ نفر مبتلا به پسوریازیس ۱ نفر به افسردگی دچار است. مصرف الکل می تواند به بدتر شدن این افسردگی دامن بزند، برای مقابله با افسردگی حتما در نظر داشته باشید که با یک پزشک یا روانپزشک ارتباط برقرار کنید، چرا که امروزه داروهای متعددی برای درمان افسردگی موجود است. مراجعه به پزشک پوست شما هم می تواند مفید باشد، زیرا اگر شواهد دال بر بهبود بیماری شما باشد از لحاظ روحی آرامتر خواهید شد.

بنابراین استفاده از الکل نه تنها بر پسوریازیس بلکه بر تمام بدن و نیز روان شما تاثیر منفی جبران ناپذیری خواهد گذاشت. اگر شاهد تاثیرات ناگوار الکل بر روی پسوریازیس خود هستید به کلی آن را کنار بگذارید.

نوشته چرا الکل و پسوریازیس میانه خوبی ندارند؟ اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.