مشخص شده که درمان با استاتین باعث کاهش سطح نشانگرهای التهابی در اندوتلیوم عروقی می‌شود. بنابراین، بدیهی است که مدیریت کلسترول برای به حداقل رساندن خطر CVD ضروری است. علاوه بر این، نتایج مطالعه ترومبوز ضد التهابی نشان داد که مهار سایتوکاین‌های التهابی خطر CVD را کاهش می‌دهد. نتایج همچنین تأیید کرد که درمان ضد التهابی با استفاده از canakinumab باعث کاهش عود موارد CVD می‌شود.

کاناکینومب (Canakinumab) با نام تجاری ایلاریس (Ilaris) که نام اولیه‌اش «ACZ885» بود، یک آنتی‌بادی مونوکلونال است که اینترلوکین ۱ بتا را هدف قرار می‌دهد.

یافته های این مطالعه اهمیت درمان پسوریازیس را نه تنها به عنوان یک بیماری پوستی بلکه به عنوان یک بیماری سیستمیک برای جلوگیری از عوارض قلبی عروقی کشنده برجسته کرد. تمرکز بر چاقی، دیابت، دیس لیپیدمی، سندرم متابولیک و فشار خون بالا که اغلب با پسوریازیس مرتبط است و ارائه یک درمان یکپارچه توسط پزشکان برای کنترل بیماری این بیماران ضروری است. سیتوکین های التهابی، در درجه اول TNF-α، IL-17 و IL-23، باعث پسوریازیس و اختلال عملکرد عروقی می‌شوند. در نتیجه، این فرضیه وجود دارد که داروهای بیولوژیکی که این مولکول‌ها را هدف قرار می‌دهند می‌توانند به طور مثبت بر پاتوژنز پسوریازیس و خطر CVD تأثیر بگذارند.

بیماری‌های قلبی‌عروقی (CVD)، گروهی از بیماری‌ها هستند که بیماری قلبی و سکته مغزی را در برمی‌گیرند. دستورالعمل‌های پیشگیری از CVD، بر استفاده از نمرات خطر تأکید می‌کنند، معادلاتی که از متغیرهای بالینی برای برآورد احتمال وقوع نخستین حمله قلبی یا سکته مغزی بهره می‌برند، تا تصمیمات درمانی را در جمعیت عمومی هدایت کنند.

نوشته تاثیر مثبت داروهای بیولوژیک در کارکرد قلب بیماران پسوریازیس! اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

التهاب مزمن در افراد مبتلا به پسوریازیس با ایجاد پلاک در عروق قلب همراه است که خطر بیماری عروق کرونر را افزایش می دهد. در درمان بیولوژیک، بیماران تزریق های مبتنی بر پروتئین را برای کاهش التهاب دریافت می کنند.

دکتر Nehal Mehta، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: “این اولین بار است که یک مطالعه تصویربرداری بر روی انسان نشان می دهد که یک سال التهاب مداوم و درمان نشده می تواند به عروق قلب آسیب برساند و ما می توانیم این آسیب را معکوس کنیم.” وی رئیس آزمایشگاه التهاب و بیماری های قلب و عروق در انستیتوی ملی قلب، ریه و خون ایالات متحده است.

Nehal Mehta افزود: “التهاب درمان نشده خطرناک است. شما فقط منتظر یک حمله قلبی یا سکته مغزی هستید.”

این مطالعه بر روی یک نوع پلاک کرونر خطرناک به نام هسته نکروزه غنی از لیپید متمرکز شده است. از سلولهای مرده و بقایای سلول تشکیل شده و مستعد پارگی است. پارگی پلاک می تواند منجر به حمله قلبی یا سکته شود.

این مطالعه شامل ۲۰۹ بیمار ۳۷ تا ۶۲ ساله مبتلا به پسوریازیس بود. برای دریافت درمان بیولوژیک (۱۲۴ بیمار) انتخاب شدند و ۸۵ بیمار به گروه کنترل تقسیم شدند و کرم های موضعی و نور درمانی دریافت کردند.

پس از یک سال درمان، سی تی اسکن نشان داد که بیمارانی که تحت درمان بیولوژیک قرار گرفتند، ۸٪ کاهش پلاک کرونر داشتند، در حالی که در گروه کنترل افزایش جزئی داشتند.

این یافته ها حتی پس از سازگاری محققان با عوامل خطر قلبی عروقی و شدت پسوریازیس نیز وجود داشت. این مطالعه در ۱۵ سپتامبر در مجله Circulation Cardiovascular Imaging منتشر شده است.

Nehal Mehta در یک خبرنامه ژورنالی گفت: “داشتن پلاک ملتهب که مستعد پارگی است، طی ۱۰ سال خطر حمله قلبی را ۵ برابر می کند.”

Nehal Mehta خاطرنشان کرد: درمان با استاتین های کاهش دهنده کلسترول پلاک کرونر را تقریبا ۶ تا ۸ درصد کاهش می دهد. وی افزود: “به همین ترتیب، درمان ما با بیولوژیک پلاک بعد از یک سال پلاک کرونر را به همان میزان کاهش داد. این یافته ها نشان می دهد که درمان بیولوژیک برای درمان پسوریازیس ممکن است به همان اندازه استاتین درمانی در عروق قلب مفید باشد.”

به گفته محققان، همراه با بیماران مبتلا به پسوریازیس، یافته های این مطالعه می تواند برای افرادی که دیگر بیماری التهابی مزمن مانند اچ آی وی، لوپوس و آرتریت روماتوئید دارند، که همچنین خطر بیماری قلبی را افزایش می دهند، پیامدهایی داشته باشد.

Nehal Mehta گفت: “ما قبلاً هرگز نتوانسته ایم ترمیم پلاكی ملتهب مانند این را در انسان نشان دهیم. درمان بیولوژیك التهاب سیستمیك و فعال سازی سیستم ایمنی بدن را كاهش می دهد و تأثیر مطلوبی در بهبود سلامت كلی عروق دارد.”

نوشته کمک برخی از داروهای پسوریازیس به پیشگیری از بیماری های قلب اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

پسوریازیس و مشکلات قلبی:

پسوریازیس می‌ تواند یک عامل خطرزای مستقل برای سکته قلبی خصوصا در افراد جوانی باشد که پسوریازیس شدید دارند. اما باید بدانید که تنها جوانان در معرض این اختلال قرار ندارند. محققان یافته‌ های پزشکی مختلفی را در بیش از ۶۸۰۰۰۰ بیمار مورد بررسی قرار دادند و به این نتیجه رسیدند افرادی که در سنین ۴۰ سالگی دچار پسوریازیس شدید باشند نسبت به افرادی که بیماری پوستی ندارند، خطر بروز حملات قلبی در آنها دو برابر است.

این تحقیق بر روی ۱۲۷۰۰۰ بیمار با پسوریازیس خفیف، ۳۸۳۷ بیمار با پسوریازیس شدید و ۵۵۶۹۹۵ بیمار تحت کنترل انجام شد. در یک دوره‌ پنج ساله، میزان سکته قلبی در گروه تحت کنترل، چیزی حدود ۲ درصد بود در حالی‌ که این میزان در گروهی که پسوریازیس خفیف و شدید داشتند، به ترتیت ۱.۸ درصد و ۲.۹ درصد ثبت شد.

محققان می‌گویند: یافته‌ های ما بسیار جدید است و بنابراین برای تایید آنها باید تحقیقات و آزمایشات بیشتری انجام شود. از طرفی باید بیمارانی را که پسوریازیس دارند تشویق کرد تا جسورانه به دنبال درمان عوامل تغییرپذیر و خطرزای قلبی‌ و عروقی خود باشند.

با این‌که تحقیقات جدید، ارتباط بین پسوریازیس و بیماری قلبی‌ و عروقی را تأیید می‌ کند، تمام یافته‌ هایی که تاکنون با توجه به تحقیقات بالینی و بیمارستانی صورت گرفته نشان می‌ دهد که نمی‌ توان هیچ کنترلی بر عوامل خطرزای قلبی و ‌عروقی داشت.

تشخیص بیماری قلبی:

قلب انسان از عضله، دریچه‌ها، عروق و حفره‌ های متعددی تشکیل شده است. هر گاه یکی از این اجزا آسیب ببیند، عوارضی برای بیمار ایجاد می ‎شود، اما تشخیص نوع آسیب در قلب بدون استفاده از ابزارهای گوناگون پزشکی تقریبا غیرممکن است. خوشبختانه تجهیزات نوین پزشکی کار پزشکان را در تشخیص زود هنگام و درمان بیماری‌ های قلبی آسان کرده است:

نوار قلبی (الکتروکاردیوگرافی):

نوار قلبی، فعالیت الکتریکی قلب را ثبت می‌ کند و نشان‌ دهنده نحوه عملکرد ریتم قلب است. با نوار قلب می‌ توان تا حد زیادی شواهدی از سکته قلبی را مشخص کرد. این روش قابل‌ دسترس و ارزان بوده، ولی مشکل این وسیله، دادن اطلاعات کلی است و نمی‌ توان با نوار قلب، به جزییات اختلال قلبی پی برد.

رادیوگرافی از قفسه سینه:

همان عکسبرداری ساده از قفسه سینه است که در آن اندازه قلب، سایه قلب و بافت ریه و استخوان‌ ها مشخص می‌ شود. بررسی با این ابزار هم جنبه کلی دارد.

اکوکاردیوگرافی:

برای اطلاع از وضعیت دریچه‌ ها و حفره‌ های قلبی، عملکرد پمپاژ و اختلال‌های مادرزادی قلبی، می‌ توان از وسیله‌ای به نام اکوکاردیوگرافی استفاده کرد. مکانیسم کارکرد این وسیله با استفاده از امواج ماورای‌ صوت است. مزیت این ابزار، بی‌خطر بودن آن (حتی برای خانم‌های باردار) و قدرت بالای آن در تشخیص‌ است.

ام.آر.آی:

وسیله MRI می تواند عروق، عملکرد، آناتومی و حفره‌های قلب را به خوبی نشان دهد و به نظر می‌ رسد در آینده بهترین روش برای تشخیص بیماری‌ های قلبی باشد.

آنژیوگرافی:

جزو روش‌های تهاجمی برای بررسی قلب است. در روش آنژیوگرافی بیمار باید بستری شود و از شریان کشاله ران یا دست، کاتترهای نازکی را به قلب می ‎فرستند و داخل عروق کرونر تزریق انجام می‌ شود تا عروق و حفره‌های قلبی بررسی شوند.

نوشته ارتباط بیماری پسوریازیس با افزایش خطر سکته قلبی اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.