علائم پسوریازیس گوتات:

این نوع از پسوریازیس به به صورت ضایعات کوچک، قرمز، نقاط جداگانه بر روی پوست ظاهر می شود. ضایعات خالدار معمولا در تنه و اندام ها ظاهر می شود و تعداد آنها صدها عدد است. گاهی اوقات ضایعات در پوست سر، صورت و گوش تشکیل می شود. ضایعات درگیر معمولا به ضخامت ضایعات پسوریازیس پلاکی است.

پسوریازیس گوتات که معمولا در بچه ها ایجاد می شود و به صورت لکه های کوچک قرمز فلس مانند می باشد به سرعت در یک ناحیه بسیار بزرگ از پوست ایجاد می شود. این عارضه معمولا بعد از بیماری های عفونی مثل گلودرد چرکی ایجاد می شود.

محرک های تشدید:

پسوریازیس خالدار اغلب کاملا به طور ناگهانی بروز می کند. انواع محرک های شناخته شده عبارتند از:

عفونت های تنفسی فوقانی

عفونت های استرپتوکوکی

ورم لوزه

استرس

آسیب به پوست

برخی داروها (از جمله داروهای ضد مالاریا و مسدود کننده بتا)

عفونت استرپتوکوکی گلو (strepthroat) این حالت میتواند بدون علامت باشد.

نوشته پسوریازیس خال خال یا گوتات از دوره کودکی شروع می شود اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

این نوع بیماری پسوریازیس در اثر آفتاب سوختگی شدید، کورتیکو استروئید ها و سایر داروها یا انواع دیگر پسوریازیس که به درستی کنترل نشده است تشدید می شود.

این نوع از پسوریازیس به صورت خاص شکل التهابی پسوریازیس است که اغلب بر بیشتر سطح بدن تاثیر می‌گذارد و یک بار یا بیشتر در طول عمر ۳ درصد از افرادی که پسوریازیس دارند رخ می‌دهد. به طور کلی در افرادی که پلاک پسوریازیس ناپایدار به نظر می‌رسد. این به این معنی است که ضایعات به وضوح تعریف نشده است. گستردگی، قرمزی آتشین و لایه برداری از پوست مشخصهٔ این نوع از پسوریازیس است که با خارش شدید و درد همراه است.

توجه: افراد با داشتن یک شعله‌ور شدن پسوریازیس اریترودرمیک باید فوراً به دکتر مراجعه کنند، این شکل از پسوریازیس می‌تواند تهدید کنندهٔ زندگی باشد.

نوشته پسوریازیس اریترودرمیک شدیدترین نوع پسوریازیس اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

پسوریازیس چرک دار که با جوشهای چرکی سفید (تاول چرک غیر عفونی) احاطه شده توسط پوست قرمز به نظر می‌رسد. چرک متشکل از سلول‌های سفید خون است. این یک عفونت نیست، و مسری نمی‌ باشد. پسوریازیس پوسچولر فرم غیر معمول از پسوریازیس است. پسوریازیس پوسچولر به نظر می رسد به عنوان روشنی تعریف شده، برجستگی هایی که با یک مایع ضخیم سفید متشکل از سلول های سفید خون، معمولا به نام پر از چرک مطرح شده است. پوست در زیر و اطراف این برجستگی قرمز است. پسوریازیس پوسچرلر در سنین بزرگسالان، تاثیر آن بر زنان و مردان به طور مساوی می باشد اما در کودکان، این نوع از پسوریازیس تا حدودی بیشتر دختران را تحت تاثیر قرار می دهد.

متوسط ​​سن افراد مبتلا به پسوریازیس پوسچولر ۵۰ سال است و از عوامل زیر می توان به عنوان

عوامل تشدید پسوریازیس پوسچرلر نام برد:

استروئیدهای سیستمیک با دوز بالا

لیتیوم

آسپیرین

هیدروکسی کلروکین، یک داروی ضد مالاریا

اینترفرون آلفا و نوترکیب تزریق اینترفرون بتا

نوشته پسوریازیس چرک دار یا پوسچرلر نوعی نادر از پسوریازیس اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

هرچند ناحیه خاصی مخصوص این نوع از بیماری نیست و این نوع از پسوریازیس می تواند در همه جای بدن ظاهرشود، اما معمولا پسوریازیس پلاکی در آرنج، زانو و پوست سر خود را نشان می دهد. پلاک ها می توانند خشک و خارشدار باشند.

در بعضی موارد، اين پلاكها بر روی بافتهاي اسكاری قديمی ديده ميشوند. در مراحل پیشرفته و شدید پسوریازیس پلاکی، پوست دور مفاصل ممکن است، تکه شده و خونریزی نماید.علايم پسوريازيس پلاكي تمايل دارند كه برای هفته‌ها يا ماهها ادامه يابند و ممكن است متناوباً عود كنند.

درمان پسوریازیس پلاکی:

درمان های ذکر شده در زیر ممکن است به تنهایی یا در ترکیب با درمان های دیگر استفاده شوند.

درمان موضعی و بدون استروئید معمولا انتخاب اول در درمان پسوریازیس می باشند درمان های موضعی موجب کم شدن سرعت رشد سلول های پوست و کاهش التهاب می شود.

نوردرمانی شامل افشای پوست به نور ماوراء بنفش به صورت منظم و تحت نظارت پزشک در یک واحد فتوتراپی انجام می شود.

داروهای سیستمیک که در سراسر بدن کار می کنند. آنها برای افراد مبتلا به آرتریت پسوریاتیک و کسانی که با پسوریازیس متوسط ​​تا شدید که مقاوم به درمان های دیگر هستند استفاده می شوند.

به خاطر داشته باشید، هیچ یک از درمان ها آثار واحدی برای همه بیماران پسوریازیس به وجود نمی آورند و کلید درمان بیماری همکاری نزدیک با یک متخصص پوست برای رسیدن به بهبودی است.

نوشته پسوریازیس پلاکی یا والگاریس شایع ترین نوع پسوریازیس اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

افراد درگیر با پسوریازیس حال در هر قسمت از بدنشان که باشد، وقتی زمان برقراری رابطه جنسی فرامی رسد ممکن است دچار تنش و احساس ناراحت کننده ای شوند که توجه آن ها را بیش از اندازه به خود جلب می کند و این احساس آزاردهنده اگر پسوریازیس در کشاله های ران یا ناحیه تناسلی و اندام های جنسی وجود داشته باشد به شدت افزایش می یابد.

همچنین افراد دارای پسوریازیس ممکن است دریابند که اعمال و حرکات جنسی می توانند پسوریازیس را در این قسمت های بدن تحریک نموده یا دچار وخامت کنند؛ اما هیچ یک از این مشکلات بالقوه به این معنا نیست که فرد دارای پسوریازیس تناسلی نباید رابطه جنسی برقرار کند.

راهکارهای عملی بسیاری برای راحت تر ساختن انجام اعمال جنسی وجود دارند:

از جمله این راهکارها استفاده از روان سازها (Lubricants) یا کاندوم برای کاهش اصطکاک در زمان انجام اعمال جنسی است.

همین طور مشکلات مربوط به اعتماد به نفس را می توان با برقراری رابطه ای بر مبنای صداقت و عاشقانه با شریک جنسی از پیش روی برداشت.

توجه:

به یاد داشته باشید که پسوریازیس مسری نیست و از طریق روابط جنسی نیز منتقل نمی شود.

نوشته پسوریازیس می تواند اعضای تناسلی را درگیر کند اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

این نوع پسوریازیس در زیر بغل، کشاله ران، زیر سینه ها و اطراف اندام تناسلی و آرنج ها یافت می شود و باعث بوجود آمدن تکه های صاف و قرمز رنگ به همراه التهاب می گردد. این نوع بیشتر در افراد چاق دیده می شود و با مالش پوست و تعریق بدتر می شود.

این بیماری ممکن است به طور متناوب تظاهر پیدا کند و با دوره های مکرر فروکش و عود شدید همراه گردد. در برخی افراد پسوریازیس تنها عامل آزار دهنده است در گروهی دیگر ممکن است ناتوان کننده باشد، خصوصا در افرادی که مبتلا به آرتریت هستند.

پسوریازیس معکوس و درمان:

از آنجا که پوست در نواحی که معمولا دارای پسوریازیس معکوس می شود نازک تر است، خطر ابتلا به عوارض جانبی ناشی از داروهای موضعی افزایش پیدا می کند همچنین با توجه به جذب سریع دارو و پوست نازک و حساس مبتلا شده به ضایعه استفاده بیش از حد یا سوء استفاده از استروئیدها می تواند پوست را دچار مشکل کند.

نوشته پسوریازیس معکوس را بیشتر بشناسید اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

علل اصلی ریزش مو در بیماران پسوریازیس: معمولا علت اصلی ریزش مو یکی یا بیشتره دلایل زیر است:

پوسته دادن شدید پوست سر:

هنگامی که پسوریازیس پوست سر شدید است، پوسته های بسیار ضخیمی شروع به رشد میکنند. از بین بردن شدید این سطوح، اغلب باعث ریزش مو و همچنین پوست سر میشود.

خارش شدید:

پسوریازیس می تواند موجب خارش باور نکردنی شود، اما غالبا خاراندن پوست سر باعث کشیده شدن پوست و ریزش مو میشود. تکرار این کشیدن ها می تواند منجر به یک نوع ریزش مو به نام “کشش آلوپسی” شود.

درمان بیش از حد سخت پسوریازیس:

گاهی اوقات درمان پسوریازیس باعث از دست دادن موها میشود. برخی از داروهای مورد استفاده در درمان پسوریازیس پوست سر، مانند سالیسیلیک اسید می تواند به طورموقت موجب آسیب مو و منجر به ریزش مو شود. همچنین، هر نوع درمان بیش از حد شدید و یا مداوم می تواند موجب ازهم گسیختگی و ریزش مو شود. در اغلب موارد، ریزش مو تا زمان توقف درمان ادامه دارد.

استرس:

ابتلا به پسوریازیس می تواند استرس زا باشد. در برخی افراد، استرس منجر به ریزش مو میشود. تحقیقات نشان می دهد که استرس می تواند باعث شود تا بسیاری از موها به فاز “چرخه استراحت رشد مو(telogen) ” وارد شود. مو به مدت ۳ ماه در مرحله استراحت باقی می ماند. در پایان این مرحله، بدن تمام موهای در فاز استراحت را میریزد. وقتی که در یک زمان موهای بیش از حدی به مرحله استراحت برسند، بدن یکباره مقدار زیادی مو را میریزد.

راهنمایی متخصصین پوست برای کنترل پسوریازیس پوست سر:

در حالی که ممکن است به نظر برسد کنترل ریزش مو به علت پسوریازیس، تقریبا غیرممکن است، مدیریت پسوریازیس پوست سرمی تواند به طورموثری سبب کاهش ریزش مو شود. در اینجا راهنمایی هایی از طرف متخصصین پوست برای کنترل پسوریازیس پوست سر وجود دارد:

درمان:

• برطرف کردن پوسته ها با کشیدن مسواک به آرامی روی پوست. برطرف کردن و از بین بردن پوسته ها یک بخش ضروری از درمان پسوریازیس پوست سر است. راه حل این است که به آرامی انجام شود. چیدن پوسته ها می تواند پوست را بدتر کند و ، منجر به افزایش پسوریازیس شود. با گذشت زمان ، همچنین چیدن پوسته ها می تواند موجب گسترش alopecia شود ، یک نوع از ریزش مو.

• درمان پوست سر، مو نیست. وقتی که درخواست داروی موضعی برای پسوریازیس میشود، از جمله شامپوهای درمانی ، حتما از رسیدن دارو به پوست سر و شسته شدن کامل از روی همه نقاط، مطمئن شوید.

• اگر درمان بیش از حد خشن به نظر می رسد ، با یک متخصص پوست صحبت کنید. پوست سر مبتلایان به پسوریازیس ضخیم است ، بنابراین برای درمان پسوریازیس پوست سر، ممکن است نسبت به مناطق دیگر از داروی قوی تر استفاده شود. اگر دارو موجب نگرانی میشود، با یک متخصص پوست صحبت کنید. تعدادی درمان برای پسوریازیس پوست سر وجود دارد. جای گزینی درمان میتواند به عنوان درمان چرخشی کمک کننده باشد.

• اگر برای جلوگیری از ریزش مو چیزی به نظرتان نمی رسد ، با متخصص پوست مشورت کنید. علل بسیاری برای ریزش مو وجود دارد. علت ریزش مو در بیماران ممکن است ربطی به پسوریازیس و یا درمان آن نداشته باشد. نازک بودن ارثی پوست یا طاسی، از شایعترین علت ریزش مو است، که روی میلیونها نفر تاثیر می گذارد. متخصص پوست می تواند باعث کمک به تشخیص عامل اصلی ریزش مو و پیشنهاد گزینه های درمان شود.

مراقبت از مو

• سعی کنید شامپوهایتان را تغییر دهید. به نوبت از شامپوهای داروئی و غیر داروئی استفاده کنید تا در جلوگیری از خشک شدن بیش از حد پوست سر و مو، کمک کند. برای اطمینان، قبل از استفاده از این روش با متخصص پوست مشورت کنید.

• بعد از هر شامپو از لوسیونهای نرم کننده استفاده کنید که می تواند به حفظ رطوبت پوست سر کمک کند. یک نرم کننده غیر داروئی نیز ممکن است برای کاهش بوی باقی مانده از برخی شامپوهای قیری، مفید باشد.

• اجازه دهید هوا موها را خشک کند. پوست مبتلا به پسوریازیس به شدت خشک است. سشوار می تواند خشکی را تشدید کند و ریزش مو را افزایش دهد. محدود کردن استفاده از سشوار و ژلهای حالت دهنده برای کاهش خشکی کمک می کند.

• در باره گزینه های حالت دهنده مو، ابتدا با متخصص پوست مشورت کنید. در حالی که رنگ مو ، حالت دهنده های دائمی ، صاف کننده ها و اسپری های مو می تواند خودش موجب تقویت عزت نفس شود، همچنین می توانند پسوریازیس پوست سر را تحریک کنند. تا به حال در بعضی موارد، مواد شیمیایی به موهای شکننده آسیب زده است که منجر به ریزش مو شده است. قبل از استفاده از هر یک از این محصولات مراقب مو، محصول را در یک قسمت کوچک از پوست آزمایش کنید یا از متخصص پوست سئوال کنید که چگونه می توان از این محصول استفاده کرد.

مراقبت از خود :

• ناخن ها را کوتاه نگه دارید. برای بسیاری از افراد ، خاراندن اجتناب ناپذیر است. ناخن های کوتاه می تواند یکی ازراههای خاراندن پوست سر باشد که از زخم کردن جلوگیری کند.

• پوشیدن کلاه یا روسری یا تراشیدن سر. تا زمانی که مو رشد میکند ، این استراتژی می تواند برخی از تشویش های ناشی از ریزش فراوان مو را کاهش دهد.
• عضو گروه پشتیبانی پسوریازیس شوید. تاثیرات روانی ریزش مو ، حتی به طور موقت ، می تواند ناراحت کننده باشد. به اشتراک گذاشتن تجارب به حس تنهائی و سرخوردگی کمک می کند. برای پیدا کردن و یا شروع یک گروه پشتیبانی، سایت بنیاد ملی پسوریازیس را در مورد گروه های حمایتی ببینید.

نگاه خوش بینانه :

در حالی که ریزش مو در بیماران می تواند احساس آنها را ویران کند ، دانستن بعضی از حقایق کلیدی در مورد پسوریازیس پوست سر میتواند برخی از اضطراب ها را کاهش دهد.

حقیقت اول: به محض اینکه پسوریازیس پوست سر نمایان میشود ، بیشتر بیماران تصور میکنند که ریزش موهای آنها موقتی است.

در مرحله دوم، زمانی که بیمار با پزشکان متخصص پوست مشورت میکند، برای افرادی که به مدت طولانی از پسوریازیس رنج می برند بسیار عالی است که، برای درمان آنها راهنمایی وجود دارد.

نوشته مدیریت پسوریازیس پوست سر چگونه است؟ اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

از هـمـه مــهمتر آن که ناخن هـا سلامت عمومی بدن را بازتاب می کنند. اگر چه تغیرات ناخن همراه با بسیاری از شرایط ممکن است متغیر باشد، این تغییرات به ندرت اولین علامت برای بیماریست و بسیاری از ناهنجاری های ناخن بی ضرر هستند مثلا همه افراد با ناخن سفید همیشه مبتلا به هپاتیت نیستند اما اگر شما در مورد ظاهر ناخن های خود به سوال جدی برخورد کردید حتما با یک متخصص پوست مشورت کنید.

گاهی اوقات با افزایش سن ناخن ها بسیار رنگ پریده یا سفید می شوند. اما می تواند نشانه ای از یک بیماری جدی هم باشد، مانند بیماری پوستی پسوریازیس.

پسوریازیس ناخن:

پسوریازیس می تواند ناخن های انگشت و پا را مبتلا کند و باعث ایجاد فرورفتگی های کوچک، رشد غیر طبیعی ناخن و تغییر رنگ آن گردد. ناخن های فرد مبتلا ممکن است شل یا از بستر آن جدا شود که به انکولیز می گویند.

در موارد شدید ناخن ها خرد می شوند و فرو می ریزند.سطح ناخن موج دار و یا حفره دار میتواند نشانه های اولیه پسوریازیس و یا آرتریت های التهابی باشد. تغییر رنگ ناخن مشترک است؛ پوست زیر ناخن قهوه ای مایل به قرمز به نظر می رسد.

پسوریازیس یک بیماری مزمن التهابی سیستمیک است و پوست، ناخن، مفاصل را درگیر می کند. ناخن ها تقریباً در ۵۰% بیماران مبتلا به پسوریازیس درگیر می شوند و تداوم آن تا پایان عمر بین ۸۰ تا ۹۰ درصد تخمین زده شده است.

ناخن ها به ندرت تنها قسمت درگیر در این بیماری می باشد. مهمتر از آنچه ذکر شد این است که پسوریازیس ناخن می تواند منجر به درد و ناراحتی شدید و منجر به اختلال در کیفیت زندگی و کار بیمار شود.

ارتباط پسوریازیس ناخن و ورم مفاصل:

یک ارتباط بسیار قوی بین پسوریازیس ناخن با ورم مفاصل پسوریاتیک وجود دارد. در ۷۰ درصد بیماران مبتلا به ورم مفاصل پسوریاتیک ابتلا به بیماری ناخن گزارش شده است. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد پسوریازیس ناخن می تواند علامت بیماری مفصل پیش رونده در سال های آتی زندگی بیمار باشد. برای برخی از بیماران پسوریازیس ناخن دست در مقایسه با ناخن انگشت پا دارای مشکلات زیادتری است.

به علاوه پسوریازیس ناخن انگشت پا در درجه دوم عفونت های قارچی قرار دارد که می تواند منجر به پیچیده شدن ارزیابی درمان گردد. درمان با استفاده از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی (immunosuppressive medications) می تواند در گسترش عفونت قارچی ناخن (onychomycosis) در بیماران مبتلا به پسوریازیس ناخن انگشت پا تاثیر گذار باشد. به همین دلیل است که در اغلب بررسی ها پسوریازیس ناخن انگشت پا به صورت مجزا مورد مطالعه قرار می گیرد.

از نظر بالینی با توجه به ناحیه فرایند التهاب، بیماری ناخن به شکل های مختلفی بروز می کند. درگیر شدن ماتریکس ناخن منجر به سوراخ سوراخ شدن ناخن (Nail pitting) (شایع ترین یافته در پسوریازیس ناخن)، دیستروفی ناخن، سفید شدن می شود. از نشانه های پسوریازیس بستر ناخن جدا شدن بدون درد ناخن از بستر آن (اونیکولیز)، ایجاد لکه های روغنی، هیپرکراتوز subungual و خونریزی اسپلینتر می باشد.

شاخص شدت درگیری پسوریازیس ناخن (NAPSI) برای اندازه گیری تغییراتی که در طول زمان در بیماری ناخن رخ می دهند مورد استفاده قرار می گیرد. با استفاده از این مقیاس هر ناخن به چهار ربع تقسیم می شود. برای هر ربع یک نمره برای نشانه بیماری ماتریکس و یک نمره برای نشانه درگیری بستر ناخن اختصاص داده می شود. برای ناخنی که در آن هیچ یک از علائم بیماری وجود نداشته باشد نمره صفر در نظر گرفته می شود.. حداکثر نمره برای هر ناخن ۸ می باشد (۴ نمره برای ماتریکس و ۴ نمره برای بیماری بستر ناخن) . با این حساب حداکثر نمره NAPSI با اندازه گیری بیماری انگشتان دست ۸۰ و برای یک انگشت خاص حداکثر نمره ۸ است.

این مقیاس شدت وسعت بیماری در ناخن را نشان می دهد اما با استفاده از این مقیاس نمی توان شدت درگیری ناخن را محاسبه کرد. از این رو یک NAPSI اصلاح شده پیشنهاد شده است که به هر دو درگیری بستر و درگیری ماتریکس ناخن نمره شدت ۳۰-۰ را اختصاص می دهد. برخی از مطالعات از نمره شدت یک ناخن هدف و یا از یک نمره شدت کلی استفاده می کنند.

مقیاس های دیگر نیز برای اندازه گیری شدت درگیری ناخن مورد استفاده قرار گرفت است اما اغلب مطالعاتی که در اینجا مورد بررسی قرار گرفته اند شکلی از NAPSI را به کار گرفته اند. استفاده از طیف گسترده ای از اقدامات عینی با مداخلات متنوع در مطالعات پسوریازیس ناخن مقایسه نتایج درمان را دشوار ساخته است.

درمان پسوریازیس ناخن:

مجموعه ای از گزینه های درمان پسوریازیس ناخن در دسترس می باشند از جمله می توان به محصولات موضعی، مداخلات رویه ای و عامل های سیستیک دهانی و بیولوژیکی اشاره کرد. نفوذ ضعیف داروهای موضعی به ناخن و بافت های اطراف آن، درد ناشی از تزریق داخل ضایعه، عوارض جانبی و نظارت بر درمان سیستمیک و پایبندی بیمار به درمان از عوامل مهم دردرمان بیماری ناخن می باشد.

به دلیل آنکه بسیاری از روش های معمول که غالباً برای درمان پسوریازیس به کار گرفته می شوند منتشر نشده اند و از کارآزمایی تصادفی، دو سویه کور و تحت کنترل با پلاسبو به منظور درمان بیماری ناخن استفاده شده است، بررسی های اخیر کوکران به پزشکان کمکی در جهت اتخاذ یک تصمیم آگاهانه به منظور انتخاب بهترین روش درمان برای بیماران مبتلا به پسوریازیس ناخن نمی کند. نقد و بررسی های متعددی در ارتباط با پسوریازیس ناخن و روش های درمان توسط دیگران منتشر شده است.

همچنین مجموعه ای از توصیه ها در کنفرانس اجماع دلفی در همین ارتباط منتشر شده است. هدف ما بر این است که با یک نگاه انتقادی به بررسی و شناسایی روش های انتشار یافته و ارائه روش های بر پایه شواهد به منظور درمان بیماران متبلا به این اختلال چالش برانگیز می باشد.

با اینکه درمان پسوریازیس ناخن می تواند دشوار باشد اما تاثیر قابل توجهی بر زندگی اشخاص دارد. تعداد کمی از مقالات مرتبط با کارآزمایی تحت کنترل وجود دارد که روش های درمانی پسوریازیس ناخن را مورد ارزیابی قرار داده اند.

شواهد براساس جست و جو در پایگاه PubMed برای مقالات مرتبط با درمان پسوریازیس ناخن از ۱ جولای ۱۹۴۷ تا ۱۱ می ۲۰۱۴ بدون محدودیت زبان ادامه یافت.

یافته ها:

توصیه های درمانی برای چهار سناریو بالینی پسوریازیس ناخن بر اساس شواهد بررسی شده در این مطالعه و نظر متخصصین هیئت پزشکی بنیاد ملی پسوریازیس گسترش یافت. در روش درمان پسوریازیس ناخن بین توجه به شدت بیماری پوست، ورم مفاصل پسوریاتیک، شدت بیماری ناخن با اختلال همزمان تاثیر بر کیفیت زندگی تعادل برقرار شود. تمام بیماران باید مورد ارزیابی عفونت های قارچی (onychomycosis) قرار بگیرند زیرا عفونت های قارچی می توانند بیماری پسوریازیس ناخن را بغرنج کنند.

برای نوعی از بیماری که فقط محدود به ناخن ها می شود کورتیکو استروئید های (کورتون) موضعی با قدرت بالا با و یا بدون کلسی پوترپول گزینه اولیه می باشد. در بیمارانی که شدت درگیری ناخن بسیار است درمان موضعی ناخن اثر بخش نبوده است و adalimumab، ustekinumab، etanercept، تزریق کورتون داخل ضایعه، متوترکسات سدیم (methotrexate sodium) و acitretin برای درمان توصیه می شوند. برای بیمارانی که شدت درگیری پوست و ناخن شدید است ادالیمومب، استکینوماب و اتانرسیت به شدت توصیه می شوند و متوترکسات، ترتین، Infliximab و apremilas توصیه می شوند. در خاتمه برای بیماری که درگیری در نواحی ناخن، پوست و مفصل شدید است ادالیمومب، اتانرسیت، استکینوماب، اینفلیکیسماب، متوترکسات، اپرمیلاست و گولیموماب (golimumab) توصیه می شوند.

نتیجه گیری:

درمان پسوریازیس ناخن با چالش های بالینی همراه می باشد، داده های کارآزمایی بالینی محدود و نتایج متناقضی در این باره منتشر شده است. از این رو اساس مقاسیه گزینه های درمانی با با مشکل مواجه شده است. توصیه های درمانی انجمن پزشکی بنیاد ملی پسوریازیس در تصمیم گیری های مرتبط با انتخاب گزینه درمان به پزشکانی که بیماران مبتلا به پسوریازیس ناخن را مداوا می کنند کمک خواهد نمود.

نوشته پسوریازیس ناخن چیست؟ اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

اندازه ایـن لـکه هـا متــغیر است و ممـکن اســـت کــوچک و گاهی خیلی بزرگ (بزرگتر از کف دست) باشد. با دانستن اینکه به کدام نوع از پسوریازیس مبتلا هستید به شما و دکترتان کمک می کند تا به یک برنامه درمانی دقیق و متناسب با نوع پسوریازیس خود اقدام کنید

پسوریازیس انواع مختلفی دارد و به شکل های مختلف ایجاد می شود که در شدت، طول مدت، محل، شکل و طرح فلس ها متفاوت است.

پسوریازیس به شکل‌های مختلف با ویژگی‌های متمایز به نظر می‌رسد. به طور معمول، یک فرد تنها یک نوع از پسوریازیس را در یک زمان دارد. به طور کلی، یک نوع از این ضایعات پاک خواهد شد و نوع دیگری از پسوریازیس در پاسخ به محرک جدید به وجود می‌آید.

بنیاد ملی پسوریازیس در یک دسته بندی انواع پسوریازیس را به طور رسمی به ۵ نوع تقسیم کرد:

پسوریازیس پلاکی یا والگاریس (Plaque Psoriasis)

پسوریازیس خال‌خال یا گوتات (Guttate psoriasis)

پسوریازیس معکوس (Inverse psoriasis) (همچنین به عنوان پسوریازیس intertriginous شناخته می‌شود)

پسوریازیس چرک‌دانه‌ای یا پوسچرلر (Pustular psoriasis)

پسوریازیس اریترودرمیک (Erythrodermic psoriasis)

انواع پسوریازیس بر حسب محل ضایعه بر روی بدن:

پسوریازیس می‌تواند در هر نقطه‌ای از بدن مانند بر روی پلک، گوش، دهان و لب‌ها، چین‌های پوست، دست و پا، و ناخن خود را نشان دهد. پوست در هر یک از این سایت‌ها متفاوت است و نیاز به درمان متفاوت دارد. علاوه بر این، پسوریازیس می‌تواند به طور گسترده‌ای در میان افراد و در پاسخ به درمان متفاوت باشد. نور درمانی یا درمان‌های موضعی اغلب زمانی که پسوریازیس به یک بخش خاص از بدن محدود است استفاده می‌شود. با این حال، پزشکان ممکن است داروهای خوراکی یا تزریقی را تجویز کنند اگر پسوریازیس تا حد زیادی کیفیت زندگی یک شخص را تحت تاثیر قرار داده باشد. درمان‌های موثر در دسترس هستند، بدون توجه به جایی که خود پسوریازیس قرار گرفته است.

پسوریازیس پوست سر (Scalp Psoriasis)

پسوریازیس صورت (Facial Psoriasis)

پسوریازیس کف دست و پا (Hand and foot psoriasis)

پسوریازیس ناخن (Nail Psoriasis)

پسوریازیس تناسلی (Genital Psoriasis)

پسوریازیس پوست های چین دار (Corrugated skin psoriasis)

نوشته آیا پسوریازیس انواع مختلفی دارد؟ اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.