برچسب: تشدید پسوریازیس

کویتیشن یک روش جدید و بدون نیاز به جراحی برای حذف چربی های اضافی بدن است. این روش بسیار جدید و نوپا است، اکثر مراکزی که این دستگاه‌ ها را به منظور لاغری موضعی معرفی می‌ نمایند، برای تبلیغ این دستگاه‌ ها آن را روشی امن و بی‌خطر معرفی می‌ کنند؛ در حالی‌ که کسی نمی‌ داند این امواج قوی که سلول‌ های چربی بدن را در هم می‌ شکنند، چه تأثیراتی می‌تواند بر اعضای داخلی بدن داشته باشد. لازم به ذکر است استفاده از دستگاه کویتیشن به ویژه در بیماران پوستی مبتلا به کهیر، اگزما، عفونت پوستی و پسوریازیس ممنوع است.

دستگاه کویتشین:

دستگاه کویتشین با امواج اولتراسوند کار می کند. کویتیشن یک روش جدید و بدون نیاز به جراحی برای حذف چربی های اضافی بدن است. در این روش نیاز به بیهوشی و عمل جراحی نیست. دراثر ضربه امواج اولتراسوند با فرکانس زیاد با مولکول های آب میان بافتی حباب های کوچکی درحاشیه سلول های چربی ایجاد می کنند. این حباب ها به شدت تحت تاثیر امواج اولتراسوند بوده و دارای لرزش وفوران بوده و دراثر ضربه این حباب ها با دیواره های سلول های چربی و شکستن آن ها سبب پارگی دیواره ی سلول های چربی و بیرون ریختن تری گلیسیریدو خروج آب درون سلولی می گردد.

اسیدهای بوسیله سیستم گردش لنفاوی به کبد فرستاده می شوند و در آنجا به مولکول های دیگری تبدیل می شوند. در جلسات کویتیشن مقداری از سلول های چربی ازبین می رود وچون این سلول ها منشعب نشده و زیاد نمی شوند به همین دلیل درمان با کویتیشن ثابت است. بدون جراحی و با روش کویتیشن سلول های چربی از بین می رود.

در حقیقت کویتیشن با شکستن سلول چربی و انحلال چربی ها باعث ازبین رفتن این سلول ها می شود. آب درون سلولی بوسیله سیستم لنفاوی تخلیه و بوسیله کلیه ها به شکل ادرار دفع می شود.

تقریبا یکی دو روز بعد از انجام کویتیشن دفعات ادرار افزایش می یابد. نوشیدن آب فراوان در همان جلسه و روز بعد از جلسه توصیه می گردد. چربی درون سلولی با کویتیشن آزاد شده بوسیله آنزیم ها به گلیسرول و اسیدهای چرب آزاد تجزیه می شود.

مشکلات استفاده از دستگاه کویتیشن:

کما اینکه مطالعات نشان می‌ دهد که این امواج علاوه بر بافت چربی؛ بافت عروقی، ماهیچه‌ای و عصبی را نیز تحت تأثیر قرار می‌ دهند. از طرفی دیگر، ذرات چربی که از بافت چربی آزاد می‌ شوند، در بدن به گردش در می‌ آیند و می‌ توانند وارد جریان خون شوند و سطح چربی‌ های خون را بالا برند و اگر آزمایش خونی بعد از استفاده از این دستگاه‌ ها انجام دهید خواهید دید که پروفایل چربی خون شما شامل تری‌ گلیسرید و کلسترول افزایش نشان می‌ دهد؛ و همان طور که مطلع هستید افزایش چربی خون، فرد را مستعد ابتلا به بیماری‌ های قلبی عروقی، سکته‌ های قلبی و مغزی، گرفتگی عروق، فشارخون بالا، چربی خون بالا، دیابت و … می‌نماید.

همچنین چربی اضافه‌ای که وارد جریان خون شده است، باید به نحوی از بدن خارج شود و مکانیسم خروج این چربی از راه تصفیه توأم کبدی و کلیوی می‌ باشد. افزایش چربی خون که با استفاده از این دستگاه‌ها ایجاد می‌ شود، بار اضافی زیادی را بر کبد و کلیه‌ ها وارد می‌آورد و ریسک ابتلا به کبد چرب و سیروز کبدی، نارسایی کلیوی، دفع خون از ادرار و … را افزایش می‌ دهد.

از عوارض دیگر استفاده از این دستگاه‌ ها مشکلات پوستی ناشی از ثابت بودن پروب کویتیشن و بی‌ توجهی تیم درمانی می‌ باشد که منجر به سوختگی پوستی، التهاب و اسکار در ناحیه تحت امواج می‌ شود.

در کلینیک‌های زیبایی، استفاده از دستگاه کویتیشن که برای کاهش چربی‌ های موضعی در نواحی خاصی از بدن استفاده می‌ شود، به افراد دارای اضافه‌ وزن و چاقی که هیچ‌ گونه بیماری زمینه‌ای ندارند، توصیه می‌ شود؛ اما در همین افراد هم استفاده از این روش کاملا ایمن و بی‌خطر نمی‌ باشد و بهتر است با احتیاط بیشتری به این دستگاه‌ ها نزدیک شد.

موارد منع استفاده از دستگاه کویتیشن:

بارداری

شیردهی

بیماری پوستی به عنوان مثال پسوریازیس

افرادی که مبتلا به بیماری کلیوی یا دیابت

افراد مبتلا به سنگ کیسه صفرا

افراد مبتلا به بیماری قلبی عروقی

افراد مبتلا به سرطان

افراد مبتلا به افسردگی

افراد مبتلا به ایدز ، هپاتیت، صرع، آسم، انعقاد خون

افراد زیر ۲۰ سال و بالای ۵۰ سال

مواد شیمیایی موجود در رنگ مو در برخی از بیماران پسوریازیس حساسیت و خارش شدید ایجاد می‌ كند و حتی ممكن است موجب بروز ضایعات و تشدید پسوریازیس در پوست سر شود. در برخی موارد به دلیل استفاده بیش از حد از رنگ مو، پوست سر دچار پسوریازیس شدید می‌ شود و حتی ممكن است از خود عفونت ترشح كند. چنین افرادی نباید از هر نوع رنگ مویی استفاده كنند. دكلره كردن و مش كردن موها نیز موجب شكنندگی و ریزش موها می‌ شود و استفاده دائمی از این مواد شیمیایی هم بروز آسیب جدی به ریشه مو و ریزش دائمی موی سر را در پی دارد.

رنگ مو و پسوریازیس:

معمولا رنگ موها ترکیبات شیمیایی مختلفی دارند. یکی از این ترکیبات که می تواند باعث تشدید پسوریازیس پوست سر شود، ماده ای به نام «پارافنیلن دیامین» است که در رنگ موهایی با رنگ تیره استفاده می شود. بد نیست بدانید که پوست ۳/۶ درصد افرادی که از رنگ مو استفاده می کنند، نسبت به این ماده حساسیت نشان می دهد بنابراین اگر خودتان در خانه موهایتان را رنگ می کنید یا آرایشگر هستید، باید هنگام رنگ کردن موها، دستکش به دست کنید و پوست گردن و پشت گوش را پیش از رنگ کردن کاملا بپوشانید تا دچار حساسیت های ناشی از آن نشوید. تورم گوش‌ها و پیشانی هم از عوارض رنگ‌ های شیمیایی است.

رنـگ کـردن مـوها اصـلا توصیـه نمی شـود زیرا رنگ هایی که برای موها استفاده می شوند، حاوی مواد شیمیایی مختلفی هستند. البته اگرچه امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی تمام کارخانه های تولید رنگ سعی می کنند عوارض این محصولات را به حداقل برسانند و مشکلاتشان را کم کنند ولی بازهم توصیه ما، استفاده نکردن از مواد شیمیایی برای رنگ کردن موها و بخصوص در افرادی که از مشکلات پوستی پسوریازیس و اگزما رنج می برند می باشد.

حساسیت به رنگ مو:

حساسیت ممکن است فقط قرمزی یا قرمزی همراه با خارش یا حتی شدیدتر از این موارد به صورت تورم اطراف چشم، دلمه روی صورت، گردن و پوست سر باشد. لازم است اشاره کنیم حساسیت به یک رنگ یا یک مارک خاص ممکن است نشان دهنده حساسیت به همه رنگ ها باشد. گاهی فرد به اکسیدان ها و حتی مارک چند رنگ حساسیت نشان می دهد. در این موارد باید از دیگر رنگ های نیمه دائمی به شرط تست پوستی قبل از رنگ کردن مو، استفاده کند.

استفاده از شامپوهای مخصوص موهای رنگ شده:

به دلیل اینکه خشکی و کدر شدن موها یکی از عوارض رنگ کردن آنهاست. افرادی که موهایشان را رنگ می کنند باید از شامپوهای مخصوص موهای رنگ کرده که حاوی نرم کننده هستند، استفاده کنند. البته استفاده از نرم کننده هم مناسب است چون رنگ مو باعث آسیب به لایه های خارجی مو یا همان کوتیکول می شود و استفاده از یک ماده نرم کننده صدمات ناشی از آن را تا حدودی برطرف می کند و باعث نرمی و لطافت موها می شود. افرادی با موهای خشک یا موهای بلند هم می توانند از شامپوهایی که ترکیبات نرم کننده دارند، استفاده کنند.

فواصل منطقی در رنگ کردن موها:

برای حفظ سلامت و شادابی موها، اصلا رنگ کردن آنها را توصیه نمی کنیم ولی اینکه رنگ کردن موها چند وقت به چند وقت خوب است، به نوع رنگ و جنس موها و سرعت رشدشان بستگی دارد. به طور کلی هرچه این فاصله بیشتر باشد، بهتر است. استفاده بیش از حد از رنگ مو توصیه نمی شود و افرادی که به استفاده از رنگ‌ های شیمیایی علاقه دارند نباید بیش از سه‌ بار در سال از این مواد استفاده کنند.

دکلره یا رنگ:

معمولا برخی از مواد رنگی مانند مواد دکلره، اکسیدان هم دارند. بهتر است بدانید هم رنگ مو و هم مواد اکسیدانی به علت داشتن ترکیبات شیمیایی و فعل و انفعالاتی که روی ساقه مو انجام می دهند، می توانند باعث آسیب به موها شوند. اکسیدان هایی با غلظت بالا آثار به مراتب مخرب تر بر روی موهای ما دارند.

وقتی افراد از مواد اکسیدانی استفاده می کنند به علت تماس با مواد شیمیایی، ممکن است پوست و مویشان تحریک شود و بیماری پسوریازیس آنها تشدید شود. اگر غلظت موادی که روی سر گذاشته می شود، بیش از اندازه باشد، این مواد باعث ایجاد سوختگی پوست کف سر هم می شوند. به دلیل اینکه به سرعت با پروتئین های پوست و مو ترکیب می شوند و می توانند حالت سوختگی را روی پوست به وجود بیاورند. اگر کسی دچار سوختگی پوست سر در اثر استفاده از مواد رنگی و دکلره بشود، باید بلافاصله به متخصص پوست و مو مراجعه کند تا پزشک درمان سوختگی شیمیایی انجام دهد.

توصیه هایی برای کاهش اثرات مضر رنگ مو:

از رنگ موهای استاندارد استاندارد و دارای مجوز وزارت بهداشت استفاده کنید.

هرگز رنگ مو را بیشتر از زمان تعیین شده، روی موهای خود نگه ندارید.

بعد از استفاده از رنگ، سر را با آب خوب بشویید.

رنگ موهای مختلف را باهم مخلوط نکنید، زیرا ممکن است مواد مضری ایجاد شود.

هنگام استفاده از رنگ مو، از دستکش استفاده کنید.

قبل از رنگ کردن مو با یک شامپوی مناسب، موها را شستشو دهید.

هرگز بعد از رنگ کردن موها از مواد صاف‌کننده یا فرکننده استفاده نکنید.

پس از رنگ کردن، از مواد تقویت‌کننده مو استفاده کنید.

از تعویض مکرر رنگ مو اجتناب کنید.

رنگ مو را در فاصله های زمانی طولانی تری استفاده کنید، زیرا هر چند عوارض رنگ مو در درازمدت پدید می آید، ولی هر چه فاصله زمانی رنگ کردن موها طولانی تر شود، بهتر است.

هرگز از رنگ موی شیمیایی برای رنگ کردن ابروها استفاده نکنید.

سعی کنید رنگ کردن موها را تا حد امکان و تا زمانی که بالا رفتن سن، آنها را خاکستری کرده است، به تعویق بیندازید.

قبل از هر بار استفاده از یک نوع رنگ مو، حتما کمی از آن را روی پوست دست تان امتحان کنید و در صورت عدم بروز واکنش حساسیتی مانند قرمزی و تحریک، آن را روی موها به کار ببرید.