برچسب: پسوریاتیک

کپسول سلدرین ۳۵۰ نوعی روان کننده برای غشای سلول های بدن است و خاصیت کشسانی سلول ها را تقویت می کند در نتیجه این محصول باعث نرم شدن مفاصل و افزایش مایع سینوویال می شود.

کپسول سلدرین ۳۵۰ به عنوان یک جایگزین عالی برای گلوکوزامین معرفی شده است. آرتریت یا التهاب مفاصل از عوارض بیماری های خود ایمنی یا عفونت مفصلی حاصل آرتروز است. علاوه بر آن بیماری های متابولیک مانند نقرس نیز عوارضی همچون التهاب مفاصل و درد دارند. عارضه آرتریت با ایجاد خشکی، تورم، محدودیت هایی در حرکت و گاها تغییر شکل همراه می باشد.

درد های مفصلی به دلیل علت های تشکیل دهنده متفاوتی که دارند، از درمان های مختلفی برخوردار می باشند. برای هر درد مفصلی ایجاد شده تنها با تشخیص دقیق علت به وجود آورنده آن می توان درمانی مناسب را ارائه کرد.

سلدرین:

سلدرین ترکیبی از اسید های چرب است که می تواند منشا حیوانی یا گیاهی داشته باشد. آزمایشات نشان می دهد این مکمل اثری مشابه روغن ماهی دارد و باعث کاهش التهاب می شود. در نتیجه کپسول سلدرین ۳۵۰ با کنترل التهاب و کاهش آن درد های ناشی از آن را تسکین می دهد و به انعطاف پذیری مفاصل کمک کند. در نتایج حاصل از آزمایشات افزایش بیان مارکرهای غضروف ساز (آگرکان، کلاژن نوع II، سیندکان ۳ و سولفات کندرویتین) به دنبال مصرف مکمل سلدرین مشاهده شده است.

مشخصه های محصول:

-مصرف این محصول به درمان و جلوگیری از ابتلا به بیماری های مفصلی کمک می کند.

-تحرک و انعطاف پذیری نیز با استفاده از این کپسول ها بهبود میابد.

-کپسول سلدرین همچنین در کاهش درد های ایجاد شده به علت بیماری های مفصلی نقش دارد.

-سرعت پیشروی و آسیب دیدگی در بیماری های رماتیسم و نقرس نیز با مصرف این محصول کم تر می شود.

-محصول کپسول سلدرین ۳۵۰ از خواص ضد التهابی برخوردار است.

نحوه مصرف:

افراد بالای ۱۲ سال می توانند روزانه یک عدد کپسول سلدرین ۳۵۰ را مصرف نمایند. میانسالان نیز در صورت نیاز می توانند تا ۲ عدد کپسول در روز مصرف نمایند.

نکات قابل توجه:

-در صورت داشتن بیماری زمینه ای قبل از مصرف کپسول سلدرین ۳۵۰ با پزشک خود مشورت کنید.

-دوز مصرفی و یا تعداد مصرفی خود را بدون اطلاع پزشک یا داروساز خود تغییر ندهید.

-در دوران بارداری یا شیردهی قبل از مصرف با پزشک معالج خود مشورت کنید.

شیوه نگهداری:

-کپسول سلدرین ۳۵۰ را در جایی خشک و در دمای کمتر از ۲۵ درجه نگهداری کنید.

-محصول سلدرین ۳۵۰ میلی گرم هلث اید را در محیطی دور از دسترس اطفال قرار دهید.

در مرحله اولیه بیماری آرتریت پسوریاتیک، درمان جایگزین کاملاً موجه است. این شامل دنبال کردن یک رژیم غذایی برای کاهش تظاهرات پسوریازیس و داروهای ضد درد و التهاب در مفاصل است. به بیماران توصیه می شود که به صورت جزئی مصرف کنند اما اغلب از مصرف غذاهای زیر جلوگیری می کنند:

شکلات و الکل؛

قهوه و چای قوی؛

چربی های حیوانی؛

غذاهای دودی و تند

پلی آرتریت پسوریازیس با تغییرات التهابی شدید در مفاصل به همراه تشدید پسوریازیس یا بدون آن – درمان با روش پالس درمانی با داروهایی مبتنی بر متیل پردنیزولون (metipred ،methylprednisolone ،cortinef) دگزامتازون یا پردنیزولون. دوزهای این داروها باید تا حد ممکن برای سرکوب التهاب باشد.

بر روند پسوریازیس تأثیر نمی گذارد، اما باعث کاهش تغییرات التهابی در مفاصل می شود. به عنوان داروهای نسلهای قدیمی (دیکلوفناک، اورتوفن، نمیمسیل) و داروهای جدید انتخابی (ملوکسیکام، موتالالیس، روموکسیکام) استفاده می شود.

گلوکوکورتیکوئیدهای کوتاه مدت یا طولانی مدت (هیدروکورتیزون، کنالوگال، دیپسپان) می توانند به مفاصل بزرگ تزریق شوند. بعضی اوقات آنها به معرفی سیتوستاتیک (متوترکسات) متوسل می شوند.

علاوه بر مالش، کمپرس و حمام، طب سنتی توصیه می کند که به رژیم غذایی رعایت کنید. یک رویکرد منظم در درمان آرتریت پسوریاتیک، کلید موفقیت در مبارزه با تشدید است.

مهمترین مؤلفه در درمان آرتروز پسوریاتیک ورزش درمانی است. بیمار می تواند انتخاب کند که در کلاس ها شرکت کند. این می تواند یک مراجعه به درمانگاه یا انجام مجموعه ای از تمرینات در خانه باشد.

كپسول فيتوآرتريت (Phytoarthrit Capsule) دارای خاصیت آنتی اکسیدان بوده و می تواند خشکی صبحگاهی مفاصل را بهبود بخشیده و درد آن را کاهش دهد. اثر ضد التهابی فيتوآرتريت با اثر ضد التهابی داروهای استروئیدی و غیر استروئیدی با فنیل بوتازون قابل مقایسه است. این دارو با مهار سنتز پروستاگلاندین های التهابی، اثر ضد التهابی خود را آشکار می سازد.

اجزای فرآورده:

در هر کپسول فیتوآرتریت، عصاره خشک زرد چوبه ۱۵۷/۵ میلی گرم، کندر ۱۵۰ میلی گرم، عصاره خشک زنجبیل ۱۵۰ میلی گرم و عصاره گیاه پنجه گربه (Cats claw) ۵۰ میلی گرم موجود است.

زرد چوبه: روغن های فرار (۵/۵%-۱/۳%) مانند مونوترپنها، سزکوئی ترین ها و استراسیدهای چرب حاوی سزکویی ترین مانند تومرون، آرتومزون، زینجیبرن، مواد رنگی کورکومین، دس متوکسی کورکومین و بیس دس متوکسی کورکومین.

زنجبیل: روغن های فرار ۳%- ۲/۵% مواد زرینی، کتون های فنولی غیر فرار، جینجرول ها، زین جی برن، زین جی برول، برنئول، سینئول و فلاندن درن.

کندر: حاوی ۶۰% صمغ و ۹% -۵% روغن فرار و ترکیبات ترپنوئید اسید بوزولیک و اسید آلفا بوزولیک می باشد.

پنجه گربه (Cat’s claw): حاوی آلکالوئیدهای پنتاسیکلیک اکسین دل (ایزوپترویترویودین Isopteropodine، پترویودین، Ptropodine، آلدالوئیدز Aldaloides، میترافیلین، رینکوفیلین و گلیکوزیدهای اسید کینویک) می باشد.

موارد منع مصرف و احتیاط:

۱- زردچوبه در بیماران با سابقه سنگ صفرا و مبتلا به زخم معده نباید با دوزهای بالا مصرف شود.

۲- مطالعات نشان می دهد که زنجبیل و گیاه پنجه گربه بر تجمع پلاکتی اثر متقابل داشته و مانع ایجاد لخته خونی می شود. بنابراین با ترکیبات ضد انعقاد مانند آسپرین، هپارین و وارفارین (کومادین) نباید همزمان مصرف شود.

۳- به علت اثر کاهنده گلوکز خون دربیماران دیابتی که مصرف داروهای کاهنده قند خون دارند باید با احتیاط مصرف شود.

عوارض جانبی:

مصرف مستمر زرد چوبه می تواند موجب تحریک دستگاه گوارش شود. در افراد حساس ممکن است موجب بروز بثورات جلدی، اسهال و سوزش سر قلب شود.

مصرف در دوران بارداری و شیردهی:

مصرف کپسول فیتوآرتریت در خانم های باردار و شیرده مجاز نمی باشد.

موارد مصرف:

کاهش درد در مفاصل.

مقدار مصرف:

۲باردرروز هرنوبت۱ کپسول فیتوآرتریت با کمی آب بعد از غذا میل شود.

آرتریت پسوریاتیک (PSA) یک نوع از ورم مفاصل است که در افراد مبتلا به پسوریازیس رخ می دهد. آرتریت پسوریاتیک از آن جا که یک بیماری مفصلی است، می تواند خفیف یا شدید باشد. این بیماری در بین افراد سنین ۲۰ تا ۵۰ سال شایع است. علت PSA ناشناخته است. با این حال، متخصصان معتقدند که ژن ها در ابتلا به آن نقش مهمی دارند.

انواع آرتریت پسوریاتیک:

پنج نوع مختلف از PSA تا به حال شناسایی شده است.

PsA به صورت متقاون: این نوع از آرتریت به صورت قرینه در مفاصل هر دو طرف بدن ایجاد می شود. این نوع از آرتریت پسوریاتیک به آرتریت روماتوئید (RA) شباهت دارد. با این حال، آرتریت پسوریاتیک خفیف تر از RA است و باعث تغییر شکل کمتری در مفاصل می شود. این نوع از آرتریت متقارن، می تواند فرد را کاملا ناتوان کند.

PsA به صورت نامتقارن: این نوع آرتریت به صورت نامتقاون در مفاصل دو طرف بدن مشاهده می شود و می توان گفت تنها در یک طرف بدن رخ می دهد. مفاصل مبتلا به این نوع آرتریت درد دارند و قرمز می شوند. PsA نامتقارن معمولا خفیف است.

PsA اینترفاالنژیال دیستال غالب (DIP): آرتریت پسوریاتیک اینترفاالنژیال دیستال غالب در مفاصل نزدیک به ناخن شکل می گیرد. این مفاصل، به نام مفاصل دیستال شناخته می شوند. خوشبختانه این نوع آرتریت تنها در پنج درصد از موارد رخ می دهد. به طور کلی DIP، نوع کلاسیک PSA است.

PsA اسپوندیلیت: این نوع آرتریت بر روی ستون فقرات تاثیر می گذارد. در این بیماری کل ستون فقرات از گردن تا پایین کمر ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرند. PsA اسپوندیلیت می تواند حرکت دادن مفاصل را بسیار دردناک کند. دست ها، پاها، ران ها، بازوها و لگن نیز ممکن است با PSA اسپوندیلیت درگیر شوند. التهاب ستون فقرات علامت اصلی PsA اسپوندیلیت در پنج درصد از افراد مبتلا به PSA است.

آرتریت Mutilans: یک نوع شدید از PSA است و می تواند به زخم بستر شبیه باشد. کمتر از پنج درصد از افراد مبتلا به این بیماری، به این نوع از آرتریت پسوریاتیک مبتلا هستند. آرتریت mutilans معمولا بر روی دست و پا تاثیر می گذارد. اما ممکن است در گردن و کمر نیز درد ایجاد کند.

علائم PSA عبارتند از:

خستگی

خشکی صبحگاهی مفاصل

تکه های فلس مانند پوست، این نشانه ممکن است هنگامی که آرتریت شعله ور می شود بدتر شود.

سوراخ سوراخ شدن ناخن

جدایی ناخن از بستر خود

متورم و حساس شدن مفاصل

دردناک شدن عضلات و تاندون ها

قرمزی و درد چشم

تشخیص آرتریت پسوریاتیک:

برای تشخیص PsA نیاز است که علل دیگر ورم مفاصل، مانند RA و نقرس حذف شوند. این کار را می توان با چند آزمون زیر انجام داد:

فاکتور روماتوئید (RF) یک آنتی بادی است که می تواند در زمان ابتلا به آرتریت روماتوئید در بدن وجود داشته باشد. این فاکتور معمولا در PsA وجود ندارد. آزمایش خون می تواند به پزشکان کمک کند که این آنتی بادی را در بدن تشخیص داده و تفاوت بین PSA و RA را متوجه شوند.

عکس اشعه ایکس از دست می تواند نشان دهد که علت درد فرسودگی مفاصل ناشی از ساییدگی انتهای استخوان است یا خیر. این علامت معمولا بعد از پیشرفت PsA رخ می دهد.

آزمایش میکروسکوپی مایع مفصلی می تواند وجود نقرس را رد کند. کریستال های اسید اوریک در بدن افراد مبتلا به PsA وجود ندارد.