پسوریازیس که باعث ایجاد پوسته های خارش دار و دردناک و لکه های قرمز روی پوست می شود، با سیستم ایمنی بدن مرتبط است. این مطالعه، منتشر شده در مجله درماتولوژی تحقیقی، نشان می دهد که اسیدهای صفراوی ممکن است پسوریازیس را با متوقف کردن سلول های T ایمنی از تولید پروتئین پیش التهابی به نام IL-17A و مسدود کردن حرکت سلول های ایمنی به سمت محل التهاب درمان کنند.

Sam T. Hwang، استاد و رئیس بخش پوست در UC Davis Health و نویسنده ارشد این مطالعه گفت: «مطالعات ما نشان داد که اسیدهای صفراوی به طور قابل توجهی التهاب پوست را بدون ایجاد عوارض جانبی سیستمیک آشکار مهار می‌کنند.

اسیدهای صفراوی چیست؟

اسیدهای صفراوی در کبد تولید می شوند و به قسمت اول روده کوچک ترشح می شوند تا به هضم غذا کمک کنند. در حالی که بیشتر اسیدهای صفراوی دوباره جذب کبد می شوند، بخش کوچکی از آن به روده بزرگ می رود. در آنجا، آنها توسط میکروبیوتای روده به اسیدهای صفراوی ثانویه از جمله اسید لیتوکولیک (LCA)، اسید دئوکسی کولیک (DCA) و ۳-oxoLCA تبدیل می شوند.

اسیدهای صفراوی در جذب چربی و تعادل کلسترول در خون مهم هستند. مطالعات قبلی نقش آنها را به عنوان مولکول های سیگنال دهنده کلیدی در تنظیم ایمنی پوست و بیماری های التهابی شناسایی کرده اند.

هوانگ و همکارانش قبلاً نشان داده بودند که رژیم های غذایی پیش التهابی، مانند رژیم های غنی از چربی ها و قندهای ساده، نوع باکتری های موجود در روده را تا حد زیادی تغییر می دهند و احتمالاً منجر به تغییر در سطوح این اسیدهای صفراوی ثانویه می شوند.

اسیدهای صفراوی به کاهش وضعیت پوستی شبیه پسوریازیس در موش کمک می کند:

اینترلوکین ۲۳ (IL-23) پروتئینی است که توسط سلول های ایمنی تولید می شود. مسئول بسیاری از واکنش های خود ایمنی التهابی از جمله پسوریازیس است. در یکی از مطالعات خود، محققان به موش‌ها DNA IL-23 تزریق کردند تا پاسخی شبیه به بیماری پوستی پسوریازیس را القا کنند.

آنها دریافتند که در مقایسه با موش‌هایی که درمان پلاسبو دریافت کرده‌اند، تمام موش‌هایی که با هر یک از سه اسید صفراوی ثانویه درمان شده‌اند، قرمزی، پوسته‌ریزی و ضخامت گوش کمتری دارند. اسیدهای صفراوی LCA بیشترین بهبود را در تورم گوش نشان دادند.

در آزمایش دیگری، دانشمندان LCA خوراکی را بیش از دو روز قبل از استفاده از ایمیکیمود، یک اصلاح کننده پاسخ ایمنی که در درمان بیماری های پوستی استفاده می شود، به موش ها دادند. آنها دریافتند که موش های تحت درمان با LCA نسبت به موش هایی که اسیدهای صفراوی به آنها داده نشده بود، التهاب پوست کمتری داشتند.

از آنجایی که LCA خوراکی ممکن است باعث واکنش های روده مانند اسهال، یبوست و درد معده شود، محققان همچنین به بررسی دادن LCA از طریق تزریق داخل وریدی در موش های تحت درمان با IL-23 پرداختند. مشابه LCA خوراکی، تزریق LCA در موش نیز علائم پوستی پسوریازیس را بهبود بخشید.

اسیدهای صفراوی واسطه پاسخ ایمنی هستند:

پیش از این، محققان دریافتند که نوعی پروتئین گیرنده به نام گیرنده کموکاین ۶ (CCR6) و شریک اتصال آن، لیگاند کموکاین CC 20 (CCL20) با التهاب ناشی از پسوریازیس مرتبط هستند. CCR6 یک عامل حیاتی برای مهاجرت سلول های T – نوعی گلبول سفید – به محل آسیب است.

در این مطالعه جدید، محققان دریافتند که در مدل موش IL-23، کراتینوسیت ها (سلول های غالب در لایه بیرونی پوست) به عنوان منبع اصلی CCL20 در پوست عمل می کنند.

آنها دریافتند که LCA تولید پروتئین پیش التهابی IL-17A را کاهش می دهد، از تولید CCL20 سلول های پوست جلوگیری می کند و از پیشرفت پسوریازیس جلوگیری می کند.

ژنروی شی، دستیار محقق در دپارتمان پوست کالیفرنیا دیویس و سرپرست این مطالعه گفت: دادن اسیدهای صفراوی یا استفاده از درمان هایی که کار اسیدهای صفراوی را تنظیم می کند ممکن است برای کنترل التهاب پسوریازیس مفید باشد. “کار ما توضیحی برای چندین مطالعه آزمایشی کوچک قبلی در مورد مکمل‌های اسید صفراوی خوراکی در بیماران پسوریازیس ارائه می‌دهد که منجر به بهبود پسوریازیس آنها شد.”

نوشته نقش اسیدهای صفراوی در بیماران مبتلا به پسوریازیس اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

قطره خوراکی سیلیمارین:

قطره خوراکی سیلیمارین به درمان آسیب های کبدی کمک فراوانی میکند این قطره در کاهش کلسترول خون تاثیر چشمگیری دارد. قطره خوراکی سیلیمارین داروی مقوی برای کبد چرب است چراکه از کبد در برابر عواملی مانند کبد چرب سیروز کبدی محافظت میکند.

قطره خوراکی سیلیمارین میزان التهاب را کاهش داده و تاثیرات آنتی اکسیدان بالقوه ای دارد. آنتی اکسیدان ها از سلول های بدن در برابر آسیب دیدگی ناشی از فرآیندهای شیمیایی حفاظت می کنند

سیلیمارین بخاطر داشتن خواصی نظیر اثرات ضد التهابی و آنتی اکسیدانی باعث بهبود هپاتیت و سیروز کبدی می‌شود و از رشد سلولهای سرطانی، مرگ سلولها، تشکیل سنگ صفرا و سوهاضمه نیز جلوگیری می‌کند..

خواص گیاه ماریتیغال در بهبود ناراحتی های کبد و صفرا از دوره یونان باستان شناخته شده بود. پلینیوس حکیم دو هزار سال قبل مصرف عصاره گیاه را همراه با عسل برای دفع سنگ صفرا توصیه می نمود. در دوره قـرون وسطی نیز برای بهبود بیماری های کبد و صفرا که به مالیخولیا منسوب می کردند از این گیاه استفاده می نمودند.

استفاده از این گیاه در دوران معاصر به سال ۱۹۶۸ بر می گردد. هنگامیکه برای نخستین بار فلاونوئیدهای اصلی ماریتیغال (از جمله سیلیبین، سیلی کریستین و سیلی دیانین) شناسایی شده و در مجموع بنام سیلیمارین معرفی شدند. هرچند سیلیمارین در تمام پیکره ی گیاه ماریتیغال یافت می شود ولی بیشترین میزان آن در دانه های رسیده این گیاه موجود است. این گیاه به صورت خودرو در نقاط مختلف کشور بویژه استان های آذربایجان، گلستان و فارس می روید ولی رقم زراعی آن برای نخستین بار در کشور توسط زنده یاد استاد رضا امیدبیگی مدیر تحقیق و توسعه شرکت دارویی زردبند کشت گردید و در حال حاضر در مزارع این شرکت تولید و فرآوری می گردد.

سیلیمارین میزان التهاب را کاهش داده و تاثیرات آنتی اکسیدان بالقوه ای دارد. آنتی اکسیدان ها از سلول های بدن در برابر آسیب دیدگی ناشی از فرآیندهای شیمیایی حفاظت می کنند.

این گیاه در درمان اختلالات فوق کلیوی وسندرم روده ملتهب کاربرد دارد و برای درمان اختلال پوستی نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

خارمریم یکی از بهترین گیاهان محافظ کبد، خارمریم می‌باشد. اثرات محافظت کبدی شامل موارد زیر است:

خاصیت خنثی کردن رادیکال‌های آزاد:

خاصیت ضداکسیدان آن چندین بار از ویتامین E بیش تر است و از این طریق محافظ خوبی برای کبد است.

محافظت کبد از مواد شیمیایی و داروها:

سیلی مارین از طریق خنثی کردن الکل، گالاگتوزآمین، کربن تتراکلراید، سم آمانیتا و غیره، کبد را محافظت می‌کند.

تحریک سنتز پروتئین‌ها در کبد:

به احتمال قوی تحریک تولید سلول‌های جدید کبد از طریق ساخت پروتئین در کبد به وسیله سلی مارین است.

خاصیت ضد تورم:

سلی مارین دارای خاصیت قوی ضد تورم می‌باشد.

نوشته حل سنگ‌های صفراوی و کمک به درمان پسوریازیس با سلی مارین اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.