برچسب: مصرف

مصرف موضعی کانابینوئیدها برای طیفی از بیماری‌ ها منجمله پسوریازیس

کانابینوئیدها (یک کلاس مواد شیمیایی که در حشیش وجود دارد) می‌تواند به عنوان یک داروی موضعی برای طیفی از بیماری‌ های پوستی شامل پسوریازیس، خارش شدید، درماتیت اتوپیک و درماتیت تماسی مفید باشد. این جمع‌بندی یک مرور تازه از سوی پژوهشگران دانشگاه کُلورادو است. تیم مزبور همچنین وجود ارتباطی میان تزریق تتراهیدروکانابینول (THC) – ترکیب مادة روان‌گردان موجود در حشیش – و کاهش رشد تومور در موش‌های مبتلا به ملانوم (کُشنده‌ترین شکل سرطان پوست) را ثبت کرده ‌است.

مطالعه دکتر روبرت دلاواله استادیار درماتولوژی در دانشکدة پزشکی دانشگاه کلورادو:

نویسندة ارشد مطالعه دکتر روبرت دلاواله استادیار درماتولوژی در دانشکدة پزشکی دانشگاه کلورادو اخیراً یافته‌های مطالعه را در نشریة آکادمی درماتولوژی آمریکا” منتشر کرده است.

در ایالات متحد آمریکا حشیش به شکل روزافزون برای استفاده در موارد پزشکی شامل درمان تهوع، درد، و التهاب، قانونی‌ می‌ شود. تعدادی از مطالعات نیز در این مورد تحقیق کرده‌اند که ترکیبات فعال حشیش – که به نام کانابینوئیدها شناخته می‌شوند – ممکن است در زمینة درمان اختلالات پوستی نویدبخش باشند. برای تحقیق خود دکتر دلاواله و همکارانش شواهد موجود در پیوند با این موضوع را مرور کردند.

ویژگی‌های ضد التهابی کانابینوئیدها می‌تواند فواید آنها برای پوست را توضیح دهد. بر مبنای نظر محققان، متون فعلی عنوان می‌ کنند که کانابینوئید می‌تواند درمان مؤثری برای طیفی از اختلالات پوستی، مشخصاً خارش شدید، اختلالی که با خارش شدید مشخص می‌شود، باشد.

برای مثال تیم تحقیق به مطالعه‌ای اشاره می‌کند که در آن ۲۱ فرد بزرگسال دچار خارش شدید به مدت ۳ هفته روزانه دو بار از کرم کانابینوئید استفاده کردند. هشت نفر از این افراد در نتیجة این روش درمانی شاهد محو کامل خارش شدید در خود بودند.

مطالعات دیگری عنوان کرده‌اند که کانابینوئیدها می‌توانند در درمان ملانوم نیز مؤثر باشند. تیم تحقیق به مطالعاتی که کاهش رشد تومور در ملانوم را با تزریق THC در مدل‌های موشی شناسایی کرده‌اند، استناد می‌کند.

ترکیبات ضد التهابی کانابینوئیدها:

محققان همچنین به مطالعاتی اشاره می‌کنند که نشان داده‌اند THC التهاب را در موش‌ها کاهش داده است، که این نکته را خاطرنشان می‌کند که فواید سلامت پوست کانابینوئیدها می‌تواند به ترکیبات ضد التهابی آنها مرتبط باشد.

دکتر دلاواله هشدار می‌دهد که اکثر مطالعات مورد مراجعه در این مرور از نوع مدل‌های حیوانی بوده‌اند، و آزمون‌های بالینی در مقیاس بزرگ برای ارزیابی ایمنی و قابلیت کانابینوئیدهای موضعی برای بیماری‌های پوستی در انسان هنوز باید انجام شود.

در هر حال دکتر دلاواله می‌نویسد، شواهد فعلی نشان می‌دهند که بیماران دچار بیماری‌های پوستی که به درمان‌های مرسوم جواب نمی‌دهند ممکن است از درمان‌ با کانابینوئید موضعی سود ببرند.

دکتر دلاواله می‌گوید: “این بیماری‌ها مشکلات زیادی برای مردم ایجاد می‌کنند و تأثیر مستقیمی بر کیفیت زندگی آنها دارند. این داروها هم‌اکنون در بازار اینترنتی در دسترس هستند و ما نیاز داریم که متخصصان پوست و بیماران را در مورد کاربردهای بالقوة آنها آموزش دهیم.”

هانر وایتمن
ترجمة محمدقاسم رافعی

Source:
medicalnewstoday.com
Topical cannabinoids may help to treat skin diseases
Written by Honor Whiteman
Published: 18 April 2017

منع مصرف پیلینگ با وجود ویتیلیگو، پسوریازیس، اگزما و روزاسه

پیلینگ (Peeling) لایه برداری شیمیایی در قیاس با سایر روش های جوانسازی و بازسازی سطح پوست، تاریخچه مستند و طولانی تری دارد و از اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم بکار رفته است. با وجود بیماری های ویتیلیگو، پسوریازیس، اگزما و روزاسه پیلینگ منع مصرف خواهد داشت.

پیلینگ (Peeling) چیست؟

در طی دهه های گذشته با توجه به ارزان بودن این روش، آسان بودن و در عین حال اثربخشی خوب، مورد اقبال متخصصین پوست و نیز عموم جامعه بوده است. ترکیبات اسیدی و بازی مختلفی در پیلینگ شیمیایی بکار میرود. رایج ترین آنها ترکیبات اسید میوه یا آلفا هیدروکسی اسیدها (AHA)، بتا هیدروکسی اسیدها (BHA)، فنل و تری کلرو استیک اسید (TCA) می باشد.

پیلینگ می تواند سطحی یا عمقی باشد که بر حسب: نوع ماده پیلینگ، غلظت آن، PH و اسیدیته آن و مدت زمان ماندگاری پیلینگ روی پوست متفاوت می باشد.

روش انجام پیلینگ:

در انجام عمل پیلینگ شیمیایی پوست ابتدا باید پوست به طور کامل پاکسازی شود و هیچ نوع مواد آرایشی و مرطوب کننده بر روی پوست موجود نباشد. سپس با زدن مواد مخصوص شیمیایی لایه ای از پوست شروع به تخریب شدن می کند، بعد از گذشتن زمان مناسب طبق نظر متخصص پوست، مواد از روی پوست برداشته می شود، سپس با زدن کرم آنتی بیوتیک و قرار دادن یک پوشش مناسب بر روی پوست، کمک می شود تا ترمیم پوست انجام گیرد.

میزان درد در پیلینگ پوست چه میزان است؟

میزان درد در پیلینگ پوستی، به عمق لایه برداری در روش درمانی بستگی دارد، هرچه میزان عمق در لایه برداری بیشتر باشد احساس سوزش و قرمزی پوست بیشتر می شود. در موارد عمیق لایه برداری بعد از انجام پیلینگ شیمیایی، طبق تجویز متخصص پوست، بیمار از داروهای مناسب استفاده می کند.

موارد منع مصرف انجام پیلینگ:

وجود عفونت فعال مانند تبخال

مصرف آکوتان در ۶ ماه گذشته

لایه برداری عمیق شیمیایی یا مکانیکی در ۱۲ ماه گذشته

وجود بیماری پوستی مانند ویتیلیگو، پسوریازیس، اگزما و روزاسه

عوارض پیلینگ:

تشدید آکنه

عفونت ثانویه باکتریایی، قارچی و ویروسی

اسکار پوستی

تغییرات رنگدانه ای موقت یا دائمی هیپوپیگمانته (روشن تر شدن) و هیپرپیگمانته (تیره تر شدن)

نکته مهم در انجام پیلینگ انتخاب صحیح بیمار و ماده موثر جهت پیلینگ می باشد و در صورت انتخاب ناصحیح، احتمال ایجاد عوارض بسیار بالا خواهد بود.

مصرف اسید فوماریک با نام تجاری (FUMADERM) برای کنترل پسوریازیس

اسید فوماریک (Funaric Acid Esters) با نام تجاری (FUMADERM)، امروزه به طریقه ی سنتزی تهیه و در بعضی از فرمولاسیون های پوستی نظیر داروهای پسوریازیس مصرف می شود. نمک اسید فوماریک رادیکال های آزاد در فرآیند التهاب را رفع می کند. پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است، که در آن سیستم ایمنی بدن به سلول های خود بدن حمله می کند. اثر نمک اسید فوماریک، بر خلاف داروهای دیگر پسوریازیس صرفا برپایه سرکوب یا تعدیل سیستم ایمنی بدن نیست، بلکه با ازبین بردن سموم مخرب “رادیکال های اکسیداتیو” در فرایند التهاب از بقای سلول های عصبی محافظت می کند.

FUMADERM و پسوریازیس:

درمان پسوریازیس با Funaric Acid Esters موجب می‌ شود گلوتاتیون کاهش یافته در طولانی مدت افزایش یابد. این افزایش در نهایت منجر به این می‌ شود که ترجمه ژن‌ های مدیاتورهای التهابی مثل   IL-8, TNF- و مولکول‌های adhesion مثل selection E و I/VCAM-1 تنظیم شود. افزایش آهسته دوز این دارو باعث بهبود تحمل بخصوص در دستگاه گوارش می‌ شود.

بیشتر بیماران درمان شده با Funaric Acid Esters بین دو تا چهار قرص Fumaderm لازم دارند. دوز خاص نگهدارنده سپس با کاهش تدریجی دوز تعیین می‌ شود. می‌ توان درمان با Fumaaric Acid Esters را ناگهانی قطع کرد. پدیده rebound یا تشدید پوسچولی به دنبال قطع دارو اتفاق نمی‌افتد.

حدود ده سال پیش، پروفسور متخصص پوست، مالش پیتر با همکاری، پروفسور هورست متخصص مغز و اعصاب، اطلاع یافت که مخلوطی از نمکهای اسید فوماریک برای درمان پسوریازیس با نام تجاری FUMADERM احتمالا می تواند اثرات مطلوب در بیماری ام اس نیز داشته باشد.

اثر دارو:

براساس مطالعات انجام شده، پس از ۱۶ هفته درمان با Fumaderm بین ۵۰ تا ۸۰ درصد کاهش در PASI به دست می‌آید. در یک مطالعه طولانی مدت پس از ۱۶ هفته PASI به میزان ۱/۷۹ درصد کاهش یافت. هنگامی که از Funaric Acid Esters برای پسوریازیس ولگاریس استفاده می‌ شود، پس از ۶ تا ۸ هفته کارآیی مناسب به دست می‌آید. بسته به فعالیت بیماری پس از قطع دارو، پسوریازیس ولگاریس در طول ماه‌ ها تا هفته‌ ها عود می‌ کند. تاکی‌فیلاکسی تا به حال گزارش نشده است.

کنتراندیکاسیون‌های مطلق دارو:

کنتراندیکاسیون‌ های مطلق دارو عبارتند از: حاملگی، بیماری شدید کلیوی و گوارشی علاوه بر اثر آنتی‌ پرولیفراتیو، این دارو خواص ایمونومدولاتوری هم دارد.

مصرف خربزه تلخ در درمان آکنه، پسوریازیس و اگزما مفید است

مواد غذایی یا نوشیدنی‌ های تهیه شده از خربزه تلخ برای پوست نیز فوایدی دارد. گفته می‌ شود که مصرف خربزه تلخ به طور منظم، باعث درخشان شدن پوست می‌شود و در درمان آکنه، پسوریازیس و اگزما مفید است. با مصرف خربزه تلخ، تسکین طبیعی و آرامش‌ بخشی را تجربه کنید. سوپ خربزه تلخ را برای رهایی از هر یک از این اختلالات پوستی یا برای داشتن پوست زیباتر امتحان کنید. علاوه بر این‌ها، خربزه تلخ یک عامل تصفیه‌ی خون است.

خربزه تلخ:

کارلا یا همان خربزه تلخ یکی از میوه های خاصی است که خواص درمانی فوق العاده ای دارد و متخصصین تغذیه و طب سنتی سفارش بسیاری برای خوردن آن کرده اند. این میوه خاص برای درمان سرطان و دیابت و پسوریازیس و … کاربرد دارد.

کاهش کلسترول بد با خربزه تلخ:

خربزه تلخ به پایین آمدن سطح کلسترل خطرناک کمک می‌ کند. علاوه بر این، خربزه تلخ برای جلوگیری از ریسک‌ هایی که در برابر سلامتیتان قرار دارند، به طور کاملا طبیعی روی بدن کار می‌ کند. کلسترول بالا را تنها می‌توانید با آزمایش خون تشخیص بدهید.

خربزه تلخ و کاهش وزن:

خربزه تلخ نیز مانند بسیاری از سایر گیاهان کالری بسیار پایینی دارد و سیرکننده است. با مصرف خربزه تلخ می‌ توانید وزن‌تان را کم کنید یا وزن مناسبتان را حفظ کنید. همان خواصی که از بدن در برابر پسوریازیس محافظت می‌ کند، در کاهش وزن و حفظ وزن مناسب نیز موثر است. خربزه تلخ میزان فراوانی از مواد مغذی دارد، و این دلیل دیگری است بر فایده‌ای که در روند کاهش وزن دارد.

داروی مقوی کبد:

مصرف منظم نوشیدنی تهیه شده از خربزه تلخ، چندین و چند فایده برای کبد و به طور کلی بدن دارد. این نوشیدنی به فرآیند هضم غذا کمک می‌ کند، عملکرد کیسه صفرا را بهبود می‌ دهد، و باعث کاهش احتباس مایعات می‌ شود. با استفاده از این داروی مقوی کبد، می‌توانید از شر سیروز کبدی، هپاتیت، و یبوست خلاص شوید. نوشیدنی خربزه تلخ را دست کم یک بار در روز بنوشید تا از مزایای آن بهره‌مند شوید. مصرف این نوشیدنی همچنین به کاهش وزن کمک می‌ کند، و می‌ تواند علائم و نشانه‌های سندروم روده‌ی تحریک‌پذیر را کاهش دهد

سیستم ایمنی بدن را تنظیم می کند:

داشتن یک سیستم ایمنی سالم برای کنترل پسوریازیس حیاتی است. خربزه تلخ را به برنامه‌ غذاییتان اضافه کنید تا از مزایایی که برای سلامتی دارد بهره‌مند شوید. سرماخوردگیتان را فورا متوقف کنید یا از بروز آن جلوگیری کنید و در عین حال به سلامت دستگاه گوارشتان کمک کنید. از آلرژی غذایی جلوگیری کنید یا آن را محدود کنید، و از شر عفونت مخمر به طور طبیعی خلاص شوید. یکی دیگر از فواید بیتر ملون این است که رفلاکس اسید و سوء هاضمه را تسکین می‌ دهد.

بهبود پسوریازیس با مصرف موضعی مخلوط پودر گیاه گلرنگ و عسل

گلرنگ (کاجیره، کاغاله، کافشه) با نام علمی Carthamus tinctorius بومی ایران است و در حال حاضر در بیشتر نقاط دنیا کشت می‌ شود. مخلوط پودر این گیاه با عسل را بر روی خشکه‏ های پسوریازیس بمالید، در بهبود این بیماری موثر می ‏باشد.

مشخصات:

گلرنگ یکی از گیاهان دارویی است که در طب سنتی کاربرد دارد و دارای مشخصات زیر است؛ گیاهی است یکساله با ارتفاع در حدود ۶۵ سانتی متر کمی خاردار و منظره کلی ان بخصوص گل های آن شباهت با خارخسک دارد.

ترکیبات شیمیایی:

گل‌ های لوله‌ای این گیاه دارای ماده‌ای قرمز رنگ به نام کارتامین می‌ باشد که در آب به مقدار کم حل می‌ شود ولی در الکل محلول است. کارتامین به علت رنگ زیبایی که دارد در رنگرزی به کار می‌ رود. ماده زردرنگی نیز در گل این گیاه وجود دارد که زرد گلرنگی خوانده می‌ شود.

میوه گلرنگ دارای پروتئین و حدود ۶۰٪ روغن است که اگر به طریقه فشار سرد به دست آید روغن خوبی برای تغذیه است. این روغن حدود ۷٪ اسیدهای چرب اشباع شده، ۲۰٪ اسید اولئیک، ۶۵ ٪ اسید لینولئیک و ۵٪ اسید لینولنیک دارد.

خواص درمانی:

برای گلرنگ خاصیت قاعده آور و ضد التهاب و تحلیل برنده تومور مغزی قایل هستند.

اگر ۴۰ گرم شیره آن را با قند و شکر سرخ و یا عسل بخورند برای استسقاء عمومی یا التهاب عمومی بدن مفید است.

برای درمان خارش پوست و خارش ناشی از بهق ،برص یا ویتیلیگو ، آنرا با کمی سرکه بر روی محل عارضه بمالید و پس از ساعتی بشوئید.

مخلوط پودر این گیاه با عسل را بر روی خشکه‏ های پسوریازیس بمالید، در بهبود این بیماری موثر می ‏باشد.

خوردن یک الی دو فنجان از شیره تخم آن قبل از غذا برای کمک به دفع سنگ کلیه مفید است.

ماساژ با روغن آن بر روی کلیه یا محل درد خصوصا بعد از حمام روزی ۲ الی ۳ مرتبه برای درمان سوء مزاج کلیه مفید است.

خوردن یک الی دو گرم آن روزی دوبار صبح و شب قبل از غذا برای کمک به درمان گرفتگی عضلات مفید است.

کاهش ۳۳ درصدی مرگ و میر ناشی از آرتریت پسوریاتیک با مصرف استانین ها

با خودتان می گویید استاتین داروی کاهنده چربی خون است، این چه ربطی به پسوریازیس دارد؟ حق با شماست، اما این نتیجه تحقیقات دانشمندان ماساچوست در بوستون آمریکا است: که استاتین‌ ها می‌ توانند خطر مرگ را در میان بیماران مبتلا به انواع خاصی از آرتریت پسوریاتیک کاهش بدهند. گزارشی از این مطالعه در نشست سالانه کالج روماتولوژی آمریکا در واشنگتن ارائه شده است. محققان بیمارستان عمومی ماساچوست در این مطالعه متوجه شدند که استاتین‌ ها، خطر مرگ را تا یک‌ سوم در میان بیماران مبتلا به اسپوندیلیت آنکیلوزان و آرتریت پسوریاتیک کاهش می‌ دهند. ورم مفاصل پسوریاتیک یک شکل مزمن آرتریت است که با التهاب پوست و مفاصل همراه است. علائم آن شامل درد و تورم مفصل بوده و اگر درمان نشود، این شرایط می‌ تواند به آسیب مفصل منجر شود .شروع ورم مفاصل پسوریاتیک معمولا بین سنین ۳۰ تا ۵۰ رخ می‌ دهد. در حالی که استاتین‌ ها با کاهش کلسترول خطر ابتلا به بیماری‌ های مختلف را کاهش می‌ دهد، مطالعات جدید نشان داده‌اند که این داروها همچنین خواص ضدالتهابی دارند که این امر به نفع سلامت قلب و عروق است.

استانین ها و کارایی آن ها:

استاتین‌ ها گروهی از داروهای کاهنده کلسترول خون هستند که با مهار آنزیم کاهنده اچ‌ام‌جی-کوآ (HMG-CoA reductase) عمل می‌ کنند. استاتین‌ ها معمولاً در پیشگیری از بروز بیماری‌ های قلبی عروقی ناشی از افزایش چربی خون استفاده می‌ شوند.

محققان بیمارستان عمومی ماساچوست در بوستون دریافتند که استاتین‌ ها مرگ و میر بیماران مبتلا به اسپوندیلیت آنکیلوزان و آرتریت پسوریاتیک را تا یک سوم کاهش می‌ دهد.

اسپوندیلیت آنکیلوزان شکلی از آرتریت است که با التهاب مفاصل در ستون فقرات و گاهی اوقات مناطق دیگر بدن همراه است. علایم اسپوندیلیت آنکیلوزان شامل درد و سفتی کمر بوده که اغلب در اواخر نوجوانی یا اوایل بلوغ آغاز خواهد شد .در موارد شدید، التهاب طولانی مدت می‌تواند به کلسیفیکاسیون منجر شود.

کلسیفیکاسیون(Calcification) به معنی جمع شدن کلسیم در یکی از بافت‌ های بدن است.

ورم مفاصل پسوریاتیک یک شکل مزمن آرتریت است که با التهاب پوست و مفاصل همراه است. علائم آن شامل درد و تورم مفصل بوده و اگر درمان نشود، این شرایط می‌ تواند به آسیب مفصل منجر شود .شروع ورم مفاصل پسوریاتیک معمولا بین سنین ۳۰ تا ۵۰ رخ می‌ دهد.

با این وجود پژوهش‌ های جدید نشان می‌ دهد که مصرف استاتین‌ ها علت مرگ و میر ناشی از این مشکلات را تا ۳۳ درصد کاهش می‌ دهد.

هر دو بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان و پسوریازیس خطر مرگ ناشی از بیماری‌ های قلبی عروقی را افزایش می‌ دهد.

در حالی که استاتین‌ ها با کاهش کلسترول خطر ابتلا به بیماری‌ های مختلف را کاهش می‌ دهد، مطالعات جدید نشان داده‌اند که این داروها همچنین خواص ضدالتهابی دارند که این امر به نفع سلامت قلب و عروق است.

تحقیقات دانشمندان ماساچوست در بوستون آمریکا:

لازم به ذکر است که این دو نوع خاص از آرتریت‌، یعنی اسپوندیلیت آنکیلوزان و آرتریت پسوریاتیک، خطر مرگ بر اثر بیماری‌ های قلبی عروقی را بالا می‌ برند. در این مطالعه، ۲ هزار و ۹۴ نفر از بیماران مبتلا به اسپوندیلیت آنکیلوزان و آرتریت پسوریاتیک مورد بررسی قرار گرفتند که بین سال‌ های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۴ میلادی از استاتین‌ ها استفاده می‌ کردند. اطلاعات مربوط به آنان دقیقا با ۲ هزار و ۹۴ نفر از بیماران دیگر مقایسه شد که استفاده از استاتین‌ ها برایشان در نظر گرفته نشده بود. آمار نهایی نشان دادند که استفاده از استاتین، خطر مرگ بر اثر همه علت‌ ها و بیماری‌ ها را در بین این بیماران ۳۳ درصد کاهش می‌ دهد.

مصرف داروی اترتینات مانع از اهدای خون در بیماران پسوریازیس می شود

اهدای خون یک عمل داوطلبانه است. فرد می‌پذیرد که از خون خود به شخصی که نیاز دارد اهدا کند. میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا هر سال نیازمند دریافت خون می‌شوند. برخی افراد طی عمل جراحی به خون نیاز پیدا می‌کنند. برخی نیز پس از تصادف یا در اثر بیماری به خون یا اجزای آن نیاز می‌یابند. اهدای خون در تمامی این موارد می‌تواند کمک کننده باشد. پیش از اهدای خون، فرد یک فرم سابقه پزشکی محرمانه را پر می‌کند که شامل سوالاتی است که برخی از رفتارهای پرخطر آلوده کننده خون را مورد بررسی قرار می‌دهد. تمامی این اطلاعات به صورت محرمانه باقی می‌ماند. افرادی که برای مداوای پسوریازیس از اترتینات (Tigasone) استفاده کرده‌اند جزء گروه‌های پرخطری محسوب می‌شوند که نمی‌توانند خون اهدا کنند.

اهدای خون انواع مختلفی دارد:

خون کامل: این نوع رایج‌ترین نوع اهدای خون است که طی آن تقریبا خون کامل اهدا می‌شود. خون کامل اهدا شده سپس به اجزای خود-گلبول قرمز، پلاسما و پلاکت- تجزیه می‌شود.

پلاکت: در این نوع اهدای خون از روشی استفاده می‌شود که طی آن شخص اهدا کننده به یک ماشین متصل می‌شود تا پلاکت‌ها و مقداری از پلاسما را از خون فرد گرفته و باقی خون را به اهدا کننده برگرداند.

پلاسما: ممکن است همزمان با اهدای پلاکت، پلاسما نیز اهدا شود یا اینکه به تنهایی اهدا شود.

گلبول‌های قرمز دوگانه: این روش نیز مانند روش اول است که در آن فقط گلبول‌های قرمز جدا می‌شود.

خطرات احتمالی:

اهدای خون کاملا ایمن است. ابزار مورد استفاده در اهدای خون، نو، استریل و یکبار مصرف است و خطر عفونت وجود ندارد.

در صورتی که فرد، بزرگسالی سالم است می‌تواند بدون به خطر انداختن سلامتی‌اش، یک کیسه خون اهدا کند. بدن سالم مایعات از دست رفته را جایگزین می‌کند. پس از چند هفته گلبول‌های قرمز جایگزین می‌شوند.

چه انتظاراتی باید داشته باشید:

به دلیل عفونت‌های منتقل شونده از طریق خون همه افراد نمی‌توانند خون اهدا کنند. گروه‌های زیر جزء افراد پرخطری محسوب می‌شوند که نمی‌توانند خون اهدا کنند:

افرادی که سابقه تزریق مواد مخدر و برخی داروها را بدون تجویز پزشک داشته‌اند، مانند تزریق غیرقانونی استروئیدها یا مخدرها.

مردانی که از سال ۱۹۷۷ با همجنسان خود ارتباط جنسی داشته‌اند.

افرادی که از کنسانتره‌های منعقد کننده خون استفاده کرده‌اند.

افرادی که مبتلا به ایدز هستند.

افرادی که روابط جنسی نامشروع داشته‌اند.

افرادی که پس از تولد یازده سالگی خود مبتلا به هپاتیت شده ‌اند.

افرادی که برای مداوای پسوریازیس از اترتینات استفاده کرده‌اند.

افرادی که مبتلا به بیماری کروزفلد جاکوب هستند یا از بستگان خونی آنها شخصی مبتلا به این بیماری است.

شخص اهدا کننده همچنین تحت یک معاینه فیزیکی مختصر نیز قرار می‌گیرد تا فشار خون، نبض و دمای بدن او اندازه‌گیری شود. یک نمونه خون کوچک از انگشت شخص گرفته می‌شود تا میزان هموگلوبین خون فرد بررسی شود. در صورتی که غلظت هموگلوبین خون فرد طبیعی باشد، شخص می‌تواند خون اهدا کند.

مصرف کپسول اترتینت (ETRETINATE) برای مقابله با پسوریازیس مقاوم

کپسول اترتینت (ETRETINATE) با نام تجاری Tegison از گروه دارویی رتینوئیدها بوده که برای مقابله با پسوریازیس مقاوم کاربرد دارد. رتینوئیدها مشتقات ویتامین A و شامل acitrctin, etretinate و isotretinoin می‌ باشند. ایزوترتینوئین به علت اثرات کمتر جهت پسوریازیس تایید نشده است. اثرات اترتینت از آسیترتین جهت درمان پسوریازیس بیشتر است ولی به علت عوارض بیشتر اترتینت اکثر مطالعات اخیر بر روی آسیترتین می‌ باشد. رتینوئیدها، بر روی فعالیت میتوزی و (تمایز) differentiation کراتینوسیت و کاهش مهاجرت نوتروفیل‌ ها به داخل اپیدرم، اثر دارد.

شکل دارویی:

کپسول ۱۰ و ۲۵ میلی گرمی

مصرف در حاملگی: گروه x

موارد مصرف:

پسوریازیس مقاوم

میزان مصرف:

۱ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم در روز و در انواع شدید میزان دارو افزایش یابد.

موارد منع مصرف:

حساسیت شدید دارویی، زنان حامله و کودکان

عوارض جانبی مهم:

درد شکم، تهوع، خارش، خشکی بینی، پوسته ریزی، افزایش حساسیت به نور، هپاتیت، اختلالات چشمی، سرگیجه، اضطراب، عفونت گوش، تب، خشکی دهان.

توجهات پزشکی- پرستاری:

نباید همزمان داروی حاوی الکل یا ترکیبات ضد عرق را تجویز نمود. اثر پلاسمایی افزایش تری گلسیرید در این دارو افزایش می یابد.

آموزش بیمار- خانواده:

هرگونه مشکلات بینایی در حین درمان پزشک اطلاع داده شود.

به بیمار آموزش دهید دارو را با غذا و شیر ( چرب) مصرف کند.

بیمار نباید در طول درمان و چند سال پس از آن خون اهداء کند.

به علت اختلال در چشم، از رانندگی اجتناب شود.

شرایط نگهداری:

در دمای معمولی اتاق نگهداری شود.