استفاده درمانی داروی تتراکوزاکتاید برای درمان مشکل پوستی پسوریازیس

تتراکوزکتاید یک مشتق سنتزی از هورمون آدرنو کورتیکوتروپیک هورمون (ACTH) که از غده هیپوفیز پیشین ترشح می شود می باشد که از فرم کوتاه اثر آن جهت بررسی طبیعی بودن عملکرد غده فوق کلیه و از فرم طولانی اثر آن جهت درمان و کنترل برخی بیماری های التهابی و خود ایمنی استفاده می شود. تتراکوزکتاید برای درمان بیماری های پوستی که به گلوکوکورتیکوئیدها نیز پاسخ می دهند مانند پمفیگوس، اگزمای مزمن شدید و پسوریازیس به عنوان درمان های طولانی مدت استفاده می شود.

مکانیسم اثر:

تتراکوزکتاید به یک رسپتور خاص در غشای سلولی غده فوق کلیه (آدرنال) متصل شده و در افراد دارای فعالیت آدرنوکورتیکال نرمال باعث تحریک ساخت استروئیدهای آدرنال ( کورتیزول, کورتیزون, ترکیبات با خاصیت آدرنرژیک ضعیف و مقدار کمی آلدوسترون) میشود. این عمل در میتوکندری و از پیش ساز کلسترول انجام می شود.

تتراکوزکتاید در افراد مبتلا به نارسایی اولیه آدرنال تاثیر قابل ملاحظه ای در افزایش سطح پلاسمایی کورتیزول ندارد و به این ترتیب این بیماران غربالگری و شناسایی می شوند.

فارماکودینامیک:

تتراکوزکتاید در غده آدرنال مشابه هورمون ACTH عمل میکند و در صورت سالم بودن غده آدرنال یک تک دوز تزریقی از آن باعث ساخت هورمون های آدرنال خصوصا کورتیزول می شود. این افزایش سطح کورتیزول در خون قابل اندازه گیری است .

در صورت وجود اشکال در غده آدرنال افزایش سطح کورتیزول اتفاق نمی افتد و یا به مقدار اندکی افزایش می یابد. این تست تحت عنوان تست تحریکی سیناکتن شناخته می شود. (سیناکتن نام تجاری تتراکوزاکتاید است)

فارماکوکینتیک:

در تزریق وریدی یا عضلانی تتراکوزکتاید، در افراد سالم طی ۵ دقیقه افزایش غلظت پلاسمایی کورتیزول ایجاد می شود و پس از حدود ۴۵ تا ۶۰ دقیقه حداکثر تاثیر آن که به صورت افزایش غلظت کورتیزول خون است ایجاد خواهد شد. سپس توسط اندوپپتیدازهای سرمی غیرفعال شده و در ادرار دفع می شود.

هشدارها:

واکنش های حساسیتی شدید ممکن است در بیماران مبتلا به آسم یا سایر آلرژی ها ایجاد شود. این واکنش ها طی ۳۰ دقیقه بعد از مصرف دارو ظاهر می شود بنابراین تا ۱ ساعت بعد از تزریق دارو بیمار باید تحت نظر باشد. مصرف طولانی مدت ریسک ایجاد آلرژی را افزایش می دهد.

بیماریهای قلبی عروقی: در فشارخون بالا یا بیماریهای ترومبولیتیک باید با احتیاط مصرف شود.

بیماریهای کبدی: در بیماران مبتلا به سیروز کبدی افزایش اثربخشی دارو ممکن است ایجاد شود.

عفونت ها: در عفونت های حاد و مزمن ( واریسلا, قارچ ها, توبرکلوزیس, آمیبیازیز و …) باید با احتیاط مصرف شود.

در بیماری های زیر باید با احتیاط مصرف شود: میاستنی گراویس, کاتاراکت, گلوکوم, استئوپروزیس, بیماریهای سایکوتیک, نارسایی کلیه و هایپوتیروئیدیسم.

در درمان التهابات چشمی استفاده از تتراکوزکتاید توصیه نمی شود چراکه ممکن است عود مجدد التهاب را افزایش دهد.

نکات قابل توصیه:

در صورت وجود هرکدام از موارد زیر قبل از مصرف دارو با پزشک مشورت شود:

سابقه آلرژی به دارو یا ترکیبات آن و آلرژی به سایر داروها و مواد غذایی و علائمی که ایجاد شده است ( راش پوستی, کهیر, خارش, اشکال در تنفس, سرفه, ادم صورت و زبان)

جاد موارد زیر سریعا به پزشک گزارش شود:

تاکیکاردی, برادیکاردی, ورم بازو یا پا, سرگیجه شدید و تغییرات دید و سردرد شدید

مقدار مصرف:

بزرگسالان

استفاده درمانی:

بیماری های نورولوژیک مانند MS

سندروم وست (انسفالوپاتی میوکلونیک نوزادی همراه با hypsarrhythmia)

بیماری های روماتیسمی:

درمان کوتاه مدت در شرایطی که تحمل پایینی به گلوکوکورتیکوئیدهای خوراکی دارند یا پاسخ بالینی کمی به آن ها داده اند.

بیماری های پوستی:

درمان طولانی مدت برای اختلالات پوستی که به گلوکوکورتیکوئیدها نیز پاسخ می دهند مانند پمفیگوس، اگزمای مزمن شدید، پسوریازیس

بیماری های دستگاه گوارش مانند کولیت اولسراتیو و آنتریت منطقه ای

شیمی درمانی: درمان کمکی برای تحمل بهتر داروهای شیمی درمانی

کودکان:

بررسی نارسایی آدرنال ( تست تشخیصی برای بررسی نارسایی اولیه آدرنال یا ثانویه ):

کوچکتر از ۱ ماه: ۰٫۰۱۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر دوز به صورت عضلانی یا وریدی

۱ ماه تا ۲ سال: ۰٫۱۲۵ میلی گرم عضلانی یا وریدی طی ۲ دقیقه

بزرگتر از ۲ سال:۰٫۲۵ تا ۰٫۷۵ میلی گرم عضلانی یا وریدی طی ۲ دقیقه

در صورت نیاز به دوز تحریکی بیشتر, ۰٫۲۵ میلی گرم با انفوزیون وریدی با دوز ۰٫۰۴ میلی گرم در ساعت طی ۶ ساعت تزریق شود.

بررسی هایپرپلازی مادرزادی غده آدرنال:

۱ میلی گرم به ازای هر متر مربع از سطح بدن در هر دوز . حداکثر دوز مجاز ۱ میلی گرم.

تداخلات دارویی:

استروژن، والپروات سدیم، هیدروکورتیزون، اسپیرونولاکتون، پریمیدون، فنی توئین، نیترازپام، دیازپام، فنوباربیتال، کلونازپام

موارد مصرف دارو:

بررسی نارسایی آدرنوکورتیکال، بیماری های درماتولوژیک، بیماری های خود ایمنی، بیماری های اندوکرین، همولیتیک

موارد منع مصرف دارو:

ازدیادحساسیت به این دارو و ترکیبات آن

عوارض جانبی دارو:

برادی کاردی، افزایش فشارخون، ادم محیطی، تاکیکاردی، راش، کهیر، قرمزی در محل تزریق، آنافیلاکسی، واکنش های حساسیتی، خونریزی آدرنال

مصرف در بارداری دارو:

C

استفاده از قره قات یا قره قاط برای بیماری پوستی پسوریازیس

قره قات یا قره قاط (Redcurrant) با نام علمی Ribes rubrum میوه‌ای جنگلی است جهت درمان خارش پوست، پسوریازیس، سودای پوستی، قره‌قاط با کمی جوش‌شیرین، گل همیشه بهار و شیر را مخلوط نموده و روی موضع بمالید.

قره قات چیست ؟

یکی از گیاهان دارویی است که در طب سنتی بکار برده می شود و داراری مشخصات زیر است؛

قره قات یا قره قاط بومی اروپای غربی و شمال کشورهای ایتالیا، اسپانیا، لهستان و پرتغال است. قره قات در جنگلهای منطقه ارسباران، مخصوصا جنگلهای اطراف روستای عباس‌آباد، نیز به وفور یافت میشود. ارتفاع بوته قره قات یک الی یک و نیم متر است و گاهی تا به دو متر نیز می‌رسد. شکوفه‌ها، بعلت رنگ زرد مایل به سبز شان تا حدی نامرئی هستند. میوه‌ها در خوشه‌های آویخته پدید می‌آیند. هر خوشه ۳ الی ۱۰ میوه قرمز شفاف با قطر ۸ الی ۱۲ میلیمتر را شامل میشود. هر درختچه ۳ الی ۴ کیلو میوه در سال میدهد.

فصل رویش:

میوه‌ها در اواسط تابستان میرسند.

نامهای دیگر:

قرقوط، قرقروط، قرقروت،مقل، قره قاط یا قارا قات، انگورفرنگی قرمز، به انگلیسی Redcurrant با نام علمی Ribes rubrum

ترکیبات شیمیایی:

دارای ویتامین B 17 می باشد.

خواص درمانی:

خواص قره قات و چگونگی استفاده آن برای رفع سوء مزاج؛

مصرف مرتب آن ضد چربی تری گلیسیرید، کلسترول بد خون و کاهش خطر سکته قلبی است.

برای بیماران تصلب شرائین، گرفتگی عروق و فشار خون مفید می باشد.

کسانی که سرطان دارند از دمکرده قره قاط بنوشند.

جهت درمان خارش پوست، پسوریازیس، سودای پوستی، قره‌قاط با کمی جوش‌شیرین، گل همیشه بهار و شیر را مخلوط نموده و روی موضع بمالید.

برای درمان اگزما پوستی و آکنه میتوان قره‏ قات را روی آن گذاشت.

خوردن آن خاصیت پاک‏ کنندگی معده، روده، کبد، خون و کلیه ها را دارد.

قره قات و دبابت، میل کردن مرتب آن بعد از هر وعده غذا پایین آورنده مقدار دیابت خون یا قند خون می باشد.

برای رفع خونریزی سینه و افزایش اشتها می توان آنرا میل کرد.

جهت مداوای نقرس و کاهش اسید اوریک (اوره) خون مورد استفاده قرار می گیرد.

در درمان کچلی سر را در حمام با قارا می‏سایند و می‏شویند.

آرتریت، روماتیسم را بهبود می بخشد و به‏ طور موضعی در پیوره، ژانژیویت، زخم دهان و پزوریازیس مورد مصرف درمانی دارد.

برای مداوای شوره سر تفاله سرکه و تفاله غوره را با آب‏لیمو مخلوط کنید و بر سر بمالید و پس از چهار ساعت در حمام بشویید و بعد سر را با قره قات حل شده ماساژ داده، کمی صبر کنید و سپس دوش بگیرید.

ملاحظات و طرز تهیه:

قره قات نباید با قره قروت و بلوبری (Blueberry) اشتباه شود. آن میوه‌ها طعمی مایل به شیرین دارند. متأسفانه این اشتباه اسامی، بعلت نایابی نسبی قره قات و شناخته شدن بلوبری از طریق ارتباط با جهان غرب، حتی در محیط های آکادمیک شیوع پیدا کرده است.

پرهیزات و مضرات:

مصرف بدون مصلح آن برای سرد مزاجان مضر است .

دانشمندان ۱۶ علامت ژنتیکی مربوط به بیماری پوستی پسوریازیس را کشف کردند

به گزارش سایت درمانی پسوریازیس به نقل از «بنیاد جهانی پسوریازیس» یک مطالعه جدید بر روی ساختار ژنتیکی این بیماری که در دانشگاه میشیگان به سرپرستی آقای الدر انجام‌ شده است آزمونهای گسترده‌ای بر روی فراوانی و تنوع ژنتیک افراد مبتلا به این بیماری انجام‌ شده است. آن‌ ها داده‌ها را در هشت گروه مختلف که بیش از ۳۹۰۰۰ بودند را مورد آزمون قراردادند. این آزمون تاکنون بزرگ‌ترین آزمون از نظر تعداد نمونه بوده است.

در مطالعه این بیماری ژن‌هایی مثل IL-23 و HLA موردتوجه قرار گرفتند. ژن HLA بزرگ‌ترین علامت ژنتیکی این بیماری بوده است.

به گفته الدر ما از طریق مرکز عصبی سیستم ایمنی بدن فهمیدیم که این ساختار پیچیده‌تر از چیزی که فکر می‌ کردیم است. در واقع این قسمت از ژن‌ها هفت علائم مختلف از بیماری پسوریازیس را در خود نشان می‌ دهند اما حتی این تحقیق نیز داده‌ های موردنیاز برای تعیین نوع ژنتیکی این بیماری مشخص نکرده است. الدر می‌گوید ما هنوز نیمی از دلایل ژنتیکی مربوط به بروز این بیماری را پیدا نکرده‌ایم. و در ادامه باید تحقیقات و گسترده‌ای در مورد ژن‌های خاص این بیماری انجام شود.

درباره پسوریازیس:

یکی از بیماری‌های پوستی مربوط به ایمنی بدن که باعث بروز علائم قرمز و پوسته‌پوسته شدن سطح پوست می‌شود بیماری پسوریازیس است که هنوز یک یا دو درصد از جمعیتی که به آن مبتلا هستند در نگرانی چرایی بروز آن به سر می‌برند.

پسوریازیس (بیماری پوستی صدف) بیماری مزمنی است که طی آن، سیستم ایمنی بدن با فرستادن سیگنال‌های اشتباه به سلول‌های پوست، موجب رشد بیش از حد آن‌ها می‌شود. به طوری که سلول‌های جدید پوست، در طی چند روز (به‌جای چند هفته) رشد می‌کنند. بدن، این سلول‌های اضافی پوست را از بین نمی‌برد. بلکه سلول‌های اضافی در سطح پوست تجمع می‌یابند و لکه‌های پسوریازیس را تشکیل می‌دهند.

پسوریازیس ممکن است مسری به نظر برسد، اما در واقع چنین نیست. پسوریازیس از طریق تماس با فرد مبتلا منتقل نمی‌شود. یک فرد برای ابتلا به پسوریازیس باید ژن‌های عامل آن را از طریق وراثت در بدن خود داشته باشد.

۱۶ علامت ژنتیکی مربوط به بیماری پوستی پسوریازیس:

طبق یک مطالعه جدید که در مجله Nature Communications منتشر شده است، ۱۶ نشانه ژنتیکی جدید شناسایی شده است که می توانند حداقل ۲۸ درصد از اجزای ارثی بیماری پوستی پسوریازیس را توضیح دهند.

دکتر جیمز تی سالمند، استاد پوست در دانشکده پزشکی دانشگاه میشیگان، در یک مصاحبه مطبوعاتی گفت: ما می دانیم که بسیاری از ژن ها، هر کدام با یک اثر نسبتا کوچک، در بازی ایجاد پسوریازیس نقش ایفا می کنند. این ژنها، همراه با محرک های محیطی – استرسی مردم را به سمت پسوریازیس هدایت می کنند.

محققان ۱۶ منطقه جدید ژنتیکی مرتبط با افزایش حساسیت به پسوریازیس را شناسایی کردند. این مناطق شامل ژن هایی هستند که نقش کلیدی در فعال سازی، تسلیح و عملکرد T-cell و از جمله IL31، PTPN2 و FASLG دارند. سلول های T جزء مهمی از سیستم ایمنی بدن هستند.

این مطالعه با عنوان “متاآنالیز در مقیاس بزرگ، معماری ژنتیکی را برای انواع مختلف پسوریازیس توصیف می کند.”

کشف ۱۶ ناحیه مرتبط با پسوریازیس می تواند به تحقیقات آینده در آینده کمک کند و به اهداف جدید برای توسعه درمان ها منجر شود.

رابطه آرتریت پسوریاتیک با مشکل پوستی پسوریازیس

بعضی افراد تصور می‌کنند که آرتریت پسوریاتیک فقط روی مفصل‌ ها تاثیر می‌ گذارد و ارتباطی با مشکلات پوستی ندارد. با این‌حال، واقعیت این است که بسیاری از افراد مبتلا به آرتریت پسوریاتیک به پسوریازیس هم مبتلا هستند که می‌تواند باعث شکل‌گیری بثورات پوستی و ناخن‌های حفره‌دار شود.

آرتریت پسوریاتیک علاوه بر مشکلات مفصلی، می‌تواند باعث درد و گرفتگی شدید در رباط متصل به استخوان شود. این بیماری حتی می‌ تواند به بیماری التهابی چشم منجر گردد، افراد بیمار را در معرض خطر ابتلا به سندرم متابولیک، پوکی استخوان، افسردگی قرار دهد و خطر بروز حمله‌ های قلبی و سکته مغزی را در میان آنان بالاتر ببرد. مطالعات نشان داده‌اند که آرتریت پسوریاتیک حتی با بیماری‌های التهابی روده (IBD) و آسیب‌دیدگی ریه‌ها مرتبط است.

بخش دیگری از مردم برخلاف گروه قبلی، تصور می‌ کنند که بیماری آرتریت پسوریاتیک همیشه با بیماری پسوریازیس پوستی همراه است. به‌گفته جوزف مارکنسون، روماتولوژیست و از اعضای دانشکده پزشکی ویل کورنل، اگرچه افراد مبتلا به آرتریت پسوریاتیک معمولا سابقه ابتلا به پسوریازیس را هم دارند، اما همیشه به این بیماری پوستی مبتلا نمی‌ شوند. براساس گزارش کالج روماتولوژی آمریکا، حدود ۱۵ تا ۳۰ درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس، به آرتریت هم مبتلا می‌ گردند.

تصور اشتباه دیگر، این است که شدت بیماری پسوریازیس همیشه به شدت بیماری آرتریت پسوریاتیک بستگی دارد. متخصصان معتقدند که در برخی موارد، نوعی همبستگی بین شدت پسوریازیس و آرتریت وجود دارد. برای مثال، زمانی که علائم آرتریت پسوریاتیک شدت می‌ گیرد، ممکن است که وضعیت پوست هم بدتر شود. با این‌حال، نکته مهم این است که این نوع ارتباط همیشه در همه بیماران وجود ندارد.

انگور اورگان بر روی پوست برای درمان اختلال پوستی پسوریازیس استفاده می شود

انگور اورگان گیاهی است که ریشه و ساقه آن مصرف دارویی دارد. انگور اورگان بر روی پوست برای درمان یک اختلال پوستی به نام پسوریازیس و به عنوان یک ضد عفونی کننده استفاده می شود. این اسم کمی گمراه کننده است، این گیاه همیشه سبز است. نام رسمی این گیاه ماهونیا آکویفولیوم (Mahonia aquifolium) است. کرمی را خریداری کنید که ۱۰% مواد تشکیل دهنده آن گیاه انگور اورگان باشد. استفاده از این نوع کرم‌ها در درمان پسوریازیس نقش مؤثری دارد.

نحوه کارکرد انگور اورگان:

ترکیبات شیمیایی موجود در ارگون برای مقابله با عفونت های قارچی و باکتریایی و التهابی مفیدند.

موارد مصرف و اثرگذاری انگور اورگان:

پسوریازیس. استفاده از یک کرم حاوی ۱۰% عصاره ارگون از شدت بیماری کاسته و بر کیفیت زندگی فرد می افزاید. اثرگذاری آن برابر کرم دایونکس است.

اثرات انگور اورگان:

پوست خشک و ملتهب (اگزما و پسوریازیس) استفاده از یک کرم مخصوص حاوی عصاره ارگون برای ۱۲ هفته از عوارض بیماری می کاهد.

زخم های معده

سوزش سر دل

ناراحتی معده

عوارض جانبی و ایمنی انگور اورگان:

استفاده از کرم ارگون بر روی پوست بی خطر است. می تواند عوارضی چون خشکی، سوزش، تحریک و واکنش آلرژیک ایجاد کند.

ملاحظات و هشدارها:

حاملگی و شیردهی: استفاده از کرم ارگون به دلیل یک ترکیب شیمیایی به نام بربرین خطرناک است و می تواند باعث وارد آمدن آسیب به مغز جنین شود. همچنین از طریق شیر مادر نیز می تواند منتقل شود.

کودکان: استفاده برای کودکان و بخصوص نوزادان خطرناک است و می تواند به مغز آسیب برساند مخصوصاً در کودکان مبتلا به یرقان.

تداخلات انگور اورگان:

سیکلوسپورین: بدن برای دفع، آن را تجزیه می کند. مصرف ارگون این فرآیند را کند می کند و باعث عوارض می شود.

داروهای تجزیه شونده در کبد: مصرف همزمان ارگون سرعت تجزیه این داروها را در کبد کاهش داده عوارض آنها را افزایش می دهد. مثل سیکلوزپورین، لواستاتین، کلاریترومایسین، ایندیناویر و سیلدنافیل.

دوز مصرفی انگور اورگان و استفاده بر روی پوست:

برای پسوریازیس: کرم ارگون ۱۰% دو تا سه بار در روز.

التهابات زبان (زبان جغرافیایی) یکی از تظاهرات بیماری پوستی پسوریازیس

زبان عضو مهمی است که در بعضی بیماری های سیستمیک مانند پسوریازیس ممکن است دچار تظاهرات متعدد گردد. یافته های پژوهش ها نشان می دهد که زبان جغرافیایی و زبان شیاردار با شیوع نسبتا زیادی در بیماران مبتلا به پسوریازیس مشاهده میشوند و متغیرهایی مانند سن و شدت ضایعات پوستی به طور معنی داری با شیوع زبان جغرافیایی در این بیماران ارتباط دارد. بنابراین پیشنهاد میشود که بیماران مبتلا به زبان جغرافیایی از نظر وجود بیماری پسوریازیس مورد بررسی و معاینه قرار گیرند.

بررسی فراوانی نسبی زبان جغرافیایی و زبان شیاردار در بیماران مبتلا به پسوریازیس:

در این پژوهش توصیفی – تحلیلی مقطعی، ۱۳۸ بیمار مبتلا به پسوریازیس (۷۹ مرد و ۵۹ زن) مورد معاینه قرار گرفتند. روش جمع آوری اطلاعات شامل بررسی تاریخچه پزشکی بیمار و انجام معاینات داخل دهانی بود.

شیوع زبان جغرافیایی در زنان کمی بیش از مردان بود ولی تفاوت بین آنها معنی دار نبود. با افزایش سن، فراوانی زبان جغرافیایی با اختلاف معنی داری افزایش یافت. همین طور بین شیوع زبان جغرافیایی و مدت زمان ابتلا، میزان درگیری پوستی و سابقه بستری شدن در بیمارستان، ارتباط معنی داری وجود داشت. از طرفی، شیوع زبان شیاردار در مردان کمی بیش از زنان بود ولی تفاوت بین آنها معنی دار نبود. همین طور زبان شیاردار با دیگر متغیرها ارتباط معنی داری نداشت.

این پژوهش نشان داد که ۳۹/۸۵ درصد از بیماران مبتلا به پسوریازیس دارای زبان جغرافیایی و ۲۳/۹۱ درصد دارای زبان شیاردار بودند. ۴/۳۴ درصد از بیماران هر دو ضایعه را با هم داشتند.

پسوریازیس و ضایعات روی زبان:

پسوریازیس یک بیماری پوستی مهم با شیوع ۳-۱ درصد است که در زنان و مردان به یک اندازه شایع میباشد. این بیماری به طور ژنتیکی منتقل میشود و ممکن است میلیونها نفر از مردم استعداد ابتلا به آن را داشته باشند، اما برای ایجاد آن ترکیبی از عوامل محیطی مثل استرس نیز لازم است. مشخصه این بیماری، دوره های مزمن و راجعه تشدید و تخفیف است که از لحاظ جسمی و عاطفی تضعیف کننده میباشد. ضایعات این بیماری به صورت پاپولهای قرمز پوسته دهنده و یا پلاکهای گرد تا بیضی شکل است. پوسته ها چسبنده و سفید نقرهای هستند و ممکن است هر سطحی از پوست را مبتلا کنند ولی بیشتر آرنج، زانو، پوست سر و ناخن ها درگیر میشوند.

بعضی بیماران خارش، تب، بی حالی و حتی علایم آرتریت را نشان میدهند . بعضی از بیماران مبتلا به پسوریازیس ضایعاتی را بر روی زبان دارند که از بین آنها زبان جغرافیایی و زبان شیاردار شیوع بیشتری دارند . اما این سوال وجود دارد که آیا تظاهرات دهانی ( زبان جغرافیایی) در بیماران مبتلا به پسوریازیس ناشی از تظاهرات بیماری در داخل دهان است؟ پژوهشهای زیادی در این مورد انجام شده است که از جمله میتوان به پژوهش U Casper و همکاران اشاره کرد. دراین پژوهش مشخص شد که از نظر هیستوپاتولوژیک، ضایعات مخاطی پسوریازیس به خصوص در نوع پوستولار خصوصیات زبان جغرافیایی را دارد بر پایه این ها پژوهش و همین طور بررسی های بالینی میتوان این فرضیه را بیان کرد که زبان جغرافیایی یکی از تظاهرات بیماران مبتلا به پسوریازیس است.

درمان زبان جغرافیایی:

در اینجا راه هایی برای درمان زبان جغرافیایی می باشد که عبارتست از:

انتخاب رژیم غذایی:

برای کاهش ناراحتی زبان جغرافیایی، از مواد غذایی محرک دوری کنید چون ممکن است بدتر شود و زخم التیام نیابد:

اجتناب از خوردن غذاهای گرم، تند، اسیدی یا شور.

اجتناب از استعمال توتون و تنباکو.

اجتناب از آب نبات و یا دیگر محصولات غذایی که طعم تندی دارند.

اجتناب از میوه ها و سبزیجات اسیدی.

مصرف مواد غذایی بسیار شیرین را کاهش دهید.

مصرف مایعات:

در طول روز مقدار کافی آب بنوشید. همچنین می توانید آب با تکه های کوچک یخ بنوشید.

خوردن تکه های یخ زده میوه همراه با آب و سبزیجات مانند هندوانه و خیار.

مخلوط، آب میوه یا آب سبزیجات بنوشید.

روزانه ۱ تا ۲ لیوان آب نارگیل بنوشید

چای های گیاهی سرد مانند چای سبز یا بابونه بنوشید.

از نوشیدنی های شیرین اجتناب کنید، و مصرف زیاد چای ، قهوه و نوشیدنی های الکلی را کاهش دهید.

گلیسیرین گیاهی:

یکی دیگر از درمان های خانگی خوب برای زبان جغرافیایی گلیسیرین گیاهی است. این باعث می شود که سریعتر خوب شود چون زبان را مرطوب نگه می دارد. و حتی به خلاص شدن از بوی بددهان هم کمک میکند یک توپ پنبه ای را در گلیسیرین گیاهی خیس کنید و ۵ دقیقه بر روی زبان گذاشته و صبر کنید، سپس با یک مسواک نرم زبان را برس کنید. با آب گرم بشویید. دو بار در روز برای چند روز توصیه می شود حتی می توانید با استفاده از یک دهانشویه گلیسیرینه ۲ یا ۳ بار در روز بشوئید.

آلوئه ورا:

خواص ضد التهابی و شفا بخش آلوئه ورا یک درمان موثر برای انواع مختلف مشکلات دهان و دندان، از جمله زبان جغرافیایی است. علاوه بر این، به خلاص شدن از شر بوی بد دهان هم مفید است ژل برگ آلوئه را استخراج کرده و زبان خود را بشوئید . ۱۰ دقیقه صبر کرده سپس با آب ولرم بشوئید هر روز چند بار این کارر ا تکرار کنید یا آب آلوئه ورا ۲ یا ۳ بار در روز بشوئید.

سرکه: اگر در زبان نشانه هایی از عفونت یا برفک دهان باشد، سرکه سیب یک انتخاب درمانی خوب است. pH طبیعی موجوددر آن دهان را متعادل کرده و با عفونت مبارزه میکند. طعم ترش و اسیدی آن ممکن است باعث سوزش شود، اما به زودی از بین می رود. مخلوط ۱ قاشق غذاخوری سرکه سیب خام و ¼ قاشق چای خوری جوش شیرین را در یک لیوان آب بریزید. به عنوان یک دهانشویه ۲ یا ۳ بار در روز توصیه می شود ۱ قاشق غذا خوری از سرکه سیب و عسل خام را در یک لیوان آب بریزید. به آرامی و جرعه جرعه یکبار در روز دهانتان را بشوئید.

ویتامین B:

ممکن است به علت کمبود ویتامین B باشد. پس باید غذاهای غنی ویتامین B بخورید این ویتامین حتی از بدتر شدن این بیماری جلوگیری می کند.

روی: کمبود روی نیز به مشکلات دهان و دندان ارتباط دارد. از این رو، مصرف یک مکمل روی یا خوردن غذاهای غنی از روی توصیه می شود. روی به شکل قرص، کپسول و قرص های مکیدنی است: مکمل روی در اشکال مختلف آمده است. برای دوز صحیح دکتر خود مشورت کنید.

نکات دیگر:

مالیدن مکعب یخ بر روی زبان برای تسکین موقت.

حتی می توانید از استروئید ضد التهابی موضعی بر روی زبان بزنید چون به کاهش درد و ناراحتی ناشی از آن کمک میکند.

بهداشت دهان و دندان با دو بار مسواک زدن در روز و کشیدن نخ دندان لازمست.

اجتناب از خراش دادن.

اجتناب از خمیر دندان که دارای مواد افزودنی تارتار، طعم دهنده های زیاد و یا مواد سفید کننده باشد.

علت بوجود آمدن زبان جغرافیایی استرس هم میتواند باشد . سعی کنید سطح استرس را کاهش دهید.

یک برنامه سم زدایی و پاکسازی هم داشته باشید.

هضم ناقص پروتئین یکی از عوامل بیماری پوستی پسوریازیس

احتمالاً عوامل غذایی از جمله هضم ناقص پروتئین یکی از عوامل بیماری پسوریازیس یا صدف است. چنانچه هضم ناقص انجام گیرد یا میزان جذب اسیدهای آمینه در روده ها ناکافی باشد، باکتری ها اسیدهای آمینه را به صورت ترکیبات سمی تجزیه می کنند. تعدادی از سم ها نیز باعث بروز بیماری پسوریازیس می شود؛ به عنوان مثال تعدادی از اسیدهای آمینه سمی به نام پلی آمین ها (پوترسین، اسپرمیدین، کاداورین) در افراد مبتلا به پسوریازیس، بالاتر از سطح طبیعی است. این مواد سهم زیادی در تشکیل پلاک های پوستی دارد. پایین آمدن سطح پلی آمین ها در پوست و ادرار با بهبود بالینی این بیماری همراه است. بهترین راه جلوگیری از تشکیل بیش از حد پلی آمین ها مصرف کم پروتئین به ویژه از طریق غذاهای حیوانی و همزمان افزایش مصرف مواد فیبری است.

سم زدایی و کمک به کنترل پسوریازیس:

برای کمک به بدن برای حذف سموم شما می توانید روش سم زدایی را امتحان کنید. انجام این کار سبب می شود تا روده های متورم شده تان بهبود یابد و پوستتان دوباره سلامتی خود را بازیابد. البته شما می توانید سم زداهای مختلفی را امتحان کنید. یک رژیم ۳ روزه برای سم زدایی می توانید در مقابله با پسوریازیس موثر باشد. رژیمتان را به موارد زیر محدود کنید:

مقدار زیادی آب، مایعات، سوپ، آب میوه

میوه های تازه

سبزیجات سبز

آجیل

توصیه به بیماران پسوریازیس:

بهترین توصیه به بیماران پسوریازیس این است که با بیماری خود مدارا کنند و از درمان دلسرد نشوند و تحت‌ نظر پزشک به درمان‌ ها ادامه دهند. هر چه پذیرش بیماری توسط بیمار بیشتر باشد و آن را معضل زندگی خود نداند، شدت بیماری کمتر است. سعی کنند زندگی عادی و روزمره خود را هر چه طبیعی‌تر ادامه دهید و نگذارید این بیماری، شما را از پا بیندازد. با کشف داروهای جدید امکان کنترل بیماری بسیار بیشتر از سابق است. از استرس‌ های روانی تا حد امکان بپرهیزید و چنانچه دچار بیماری ‌های داخلی شدید، متخصص پوست خود را هم در جریان بگذارید.

تفاوت بیماری پوستی پسوریازیس و بیماری پوستی روزاسه

پسوریازیس و روزاسه، هر دو توسط عوامل ژنتیکی و عوامل مرتبط با سن ایجاد می شوند. اما دو بیماری پوستی متفاوت هستند. پسوریازیس می تواند تمام بدن را در گیر کند و با پلاک های قرمز و پوسته پوسته بر روی پوست مشخص می شود. اما روزاسه، معمولا تنها بر روی صورت به خصوص بینی یا گونه ایجاد شده و باعث گرگرفتگی می شد. در موارد شدیدتر، آکنه روزاسه باعث آکنه و کلفت شدن پوست می شود. تفاوت دیگر این دو بیماری در دلایل ایجاد آن می باشد که در ادامه به آنها اشاره میکنیم.

دلایل پسوریازیس:

پسوریازیس یک بیماری ناشی از نقص در سیستم ایمنی بدن است که باعث می شود سلول های پوست بیش از حد تولید شود. در نتیجه قرمزی و فلس بر اثر ازدیاد سلول های پوستی ایجاد می شود. شیوع پسوریازیس می تواند توسط موارد زیر ایجاد شود:

عفونت

استرس

هوای سرد

الکل

داروهای تجویزی خاص

پسوریازیس مسری نیست.

دلایل روزاسه:

روزاسه یک بیماری پوستی طولانی مدت است که باعث می شود پوست صورت قرمز و تحریک شود. مراحل متنوعی از روزاسه وجود دارد. مراحل اولیه عمدتا در پوست صورت ایجاد می شود و باعث التهاب می شود. اما مراحل پیشرفته این بیماری شامل آکنه و کلفت شدن پوست می شود.

روزاسه ممکن است ارثی باشد اما می تواند از عوامل دیگری نیز ناشی شود. بر اساس گزارش آکادمی درماتولوژی آمریکا American Academy of Dermatology، علل متعددی برای روزاسه وجود دارد که ناشی از پاسخ ایمنی بدن است.

این علل عبارتند از:

باکتری های خاص

مشکلات روده

وجود کرم بر روی پوست

وجود پروتئینی که به طور معمول از پوست محافظت می کند.

عوامل دیگری که می توانند باعث روزاسه شوند عبارتند از:

ورزشی های سخت و دشوار

نور خورشید

غذاهای ادویه دار

باد

هوای سرد

مصرف الکل

استرس

چگونه می توان علائم روزاسه را کنترل کرد؟

روزاسه قابل درمان نیست. اما شما می توانید با چند گام ساده علائم آن را کنترل کنید. اولین قدم این است که برای مراقبت از پوست حتما از مواد پاک کننده ملایم و محصولات مراقبت از پوست تهیه شده بر مبنای آب و بدون روغن استفاده کنید.

در گام دوم تایید می شود که از مصرف مواد زیر اجتناب کنید:

الکل

اسانس و منتول

عنبر سائل

لایه بردار ها

این مواد ممکن است علائم شما را تحریک کنند. در گام بعدی پزشک ممکن است درمان با استفاده از کرم های آنتی بیوتیکی و آنتی بیوتیک های خوراکی را تجویز کند.

در گام چهارم باید لیستی از عواملی که بر روی پوستتان تاثیر می گذارد و یا غذاهایی که می خورید تهیه کنید. این کار باعث می شود که عامل محرک را به سادگی شناسایی کنید.

دیگر مراحل مدیریت بیماری عبارتند از:

اجتناب از قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید و استفاده از کرم های ضد آفتاب

اجتناب از نوشیدن الکل

استفاده از لیزر و نور درمانی برای کاهش علائم ممکن است برخی از علائم بیماری روزاسه را تشدید کند.

برای کاهش ضخیم شدن پوست از درمان میکرودرم استفاده کنید.

از داروهای چشم و آنتی بیوتیک ها برای روزاسه چشم استفاده کنید.

از آب گرم برای شستشوی بدن استفاده نکنید.

تن در معرض حرارت زیاد خودداری کنید.