گروهی از محققان ژاپنی دریافته‌اند که هورمون زنانه استرادیول، پسوریازیس را سرکوب می‌کند و نقش محافظتی آن، زمینه‌ای برای ظرفیت درمانی آن فراهم می‌کند.

تتسویا هوندا از دانشکده پزشکی دانشگاه Hamamatsu گفت: نتایج ما نه تنها مکانیسم‌های مولکولی تفاوت‌های جنسیتی در پسوریازیس را نشان می‌دهد، بلکه به ما کمک می‌کند نقش فیزیولوژیکی استرادیول را درک کنیم.

این گروه از موش های ناک اوت شرطی شده (مدل های حیوانی دستکاری شده ژنتیکی که در آن یک ژن خاص در یک بافت خاص یا بر اساس القاء غیرفعال می شود و محققان می توانند عملکرد یک ژن خاص در طول زمان یا حذف بافت خاص را برای مطالعه مکانیسم های بیماری انسانی درک کنند). آزمایش شده با برداشتن تخمدان ها اما غنی شده با مکمل های استرادیول یا دارونما.

برخلاف موش های نوع وحشی، موش های ناک اوت شرطی شده بدون استرادیول طبیعی تخمدان علائم التهاب شدید پوستی را نشان دادند.

وقتی استرادیول داده شد، موش‌ها سیتوکین‌های IL-17A و IL-1β را تولید کردند کلاسی از مولکول‌های پروتئین محلول در آب که از سلول‌های مختلفی ترشح می‌شوند، عمدتاً در پاسخ به یک محرک، و مسئول انتقال پیام‌ها بین سلول‌ها هستند. در سلول های ایمنی نوتروفیل (نوعی گلبول سفید که به ترمیم بافت آسیب دیده و عفونت کمک می کند) و ماکروفاژها (گروهی از سلول های فعال در سیستم ایمنی بدن انسان) معکوس شد و التهاب را کاهش داد. این اثر در نوتروفیل های انسانی در شرایط آزمایشگاهی نیز مشاهده شد.

چیزی که برای محققان جالب بود این بود که چگونه فقدان گیرنده های استروژن در سلول های ایمنی باعث می شود استرادیول در برابر سیتوکین ها بی اثر شود.

محققان نتیجه گرفتند که این یافته ها نشان می دهد که استرادیول با تنظیم سلول های نوتروفیل و ماکروفاژها التهاب پسوریازیس را سرکوب می کند.

این یافته ها در مجله آلرژی و ایمونولوژی بالینی در مقاله ای با عنوان “استرادیول پسوریازیس را در موش ها با تنظیم عملکرد نوتروفیل ها و ماکروفاژها سرکوب می کند” منتشر شد.

نوشته با یک هورمون زنانه پسوریازیس را درمان کنید! اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

درمان پسوریازیس برای یک قسمت دیگر از بدن می تواند برای ناحیه تناسلی مضر باشد.:

درمان پسوریازیس برای یک قسمت دیگر از بدن می تواند برای ناحیه تناسلی مضر باشد. مثلاً تازاروتین می تواند این ناحیه را تحریک کرده و پسوریازیس تناسلی را تشدید کند. هر نوع نوردرمانی (UVB، PUVA یا درمان لیزری) می تواند ریسک ایجاد سرطان دستگاه تناسلی را افزایش دهد.

پسوریازیس تناسلی مقعد:

پسوریازیس در نواحی مقعد به صورت قرمز و غیر فلسی و گاهی با خارش همراه است. نشانه های این عارضه می تواند مشابه با عفونت قارچی، خارش هموروئید و وجود کرمک مقعدی باشد.
پسوریازیس تناسلی مقعد می تواند منجر به خونریزی مقعدی، درد در هنگام عبور مدفوع و خشکی شود. چین های مقعد ممکن است مبتلا به زخم ها و قرمزی شدید شوند گرچه پوست این قسمت حساسیت کمتری دارد اما درمان آن دشوار است.

بین ۳۳ تا ۶۳ درصد افراد مبتلا به پسوریازیس، نشانه های این عارضه را در نواحی تناسلی شان دارند.:

پسوریازیس تناسلی معمولاً به همراه پسوریازیس معمولی پوست به وجود می آید. تحقیقی که اخیراً انجام شده تخمین می زند که بین ۳۳ تا ۶۳ درصد افراد مبتلا به پسوریازیس، نشانه های این عارضه را در نواحی تناسلی شان دارند.

به دلیل اینکه ناحیه مبتلا به پسوریازیس می تواند ظاهر متفاوتی پیدا کند و باعث ایجاد احساس بد در فرد شود، افراد مبتلا به پسوریازیس تناسلی باید با شریک خود در مورد این عارضه بی پرده صحبت کنند. گرچه روابط جنسی می تواند منجر به تحریک ناحیه شود اما پسوریازیس تناسلی یک بیماری انتقالی نیست و نباید در فعالیت جنسی تاثیری بگذارد.

پس از رابطه جنسی، ناحیه را به آرامی شستشو دهید. این کار کمک می کند که پوست کمتر تحریک شود. اگر از دارو استفاده می کنید، پس از شستشوی ناحیه مبتلا آن را مصرف کنید.

نوشته از تماس ادرار یا مدفوع با موضع مبتلا به پسوریازیس جلوگیری کنید اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.