پسوریازیس و اگزما هر دو وضعیت التهابی در پوست هستند که به شکل لکه‌ های رنگی همراه با خارش ظاهر می‌شوند. جالب است که اکثر افراد مبتلا به این شرایط، سطح آنتی‌ اکسیدان پایینی دارند.

اگرچه باید تحقیقات بیشتری انجام شود اما به ‌نظر می‌رسد رژیم غذایی سرشار از آنتی ‌اکسیدان می‌تواند با کاهش استرس اکسیداتیو به کاهش فاز اشتعال پسوریازیس و اگزما کمک کند. خوشبختانه بلوبری در تمام فصل ‌های سال در دسترس است و همین گنجاندن آنتی ‌اکسیدان در رژیم غذایی را ساده می‌کند.

فیبر در سلامت میکروبیوم دستگاه گوارش (مجموعه ‌ای از باکتری‌های درون دستگاه گواش) نقش مهمی دارد. مطالعات جدید ارتباط نزدیک بین سلامت دستگاه گوارش و پوست را نشان می‌دهند.

دیسبیوزیس باکتریایی (به معنای عدم تعادل باکتری‌های دستگاه گوارش) هم ممکن است با مشکلات پوستی از جمله آکنه، پسوریازیس، اگزما، روزاسه و پیری زودرس در ارتباط باشد.

بلوبری منبع بی‌نظیر فیبر است و در یک فنجان (۱۴۸ گرم) آن، تقریبا چهار گرم فیبر وجود دارد. بنابراین به سلامت میکروبیوم و به طبع آن پوست سالم کمک خواهد کرد.

می توانید از مزایای بلوبری، هم به صورت خوراکی و هم با محصولات موضعی حاوی از آن بهره جویید. بلوبری یکی از موادی است که برای پوست بسیار مفید است و احتمالا برای شما جالب است که بدانید این ماده چگونه به حفظ جوانی و سلامت پوست کمک می‌کند.

نوشته افزایش توانایی پوست در مقابله با التهاب پسوریازیس با بلوبری اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

علایم سلولیتیس:

اگرچه علایم سلولیتیس ممکن است در هر نقطه از بدن بروز یابد، احتمال آسیب دیدن پاها از همه نقاط دیگر بدن بیشتر است. نواحی آسیب دیده دچار موارد زیر می ‎شوند:

گرم

حالت افتادگی

التهاب

متورم

قرمز

دردناک

برخی از مردم ممکن است دچار تاول، رنگ پریدگی پوست یا نقاط برجسته شوند. آنها ممکن است به تب، لرز، تهوع یا حالت رعشه مبتلا گردند.

غدد لنفاوی ممکن است متورم شده و حالت افتاده پیدا کنند. اگر سلولیتیس به ناحیه پا آسیب رسانده باشد غدد لنفاوی ناحیه کشاله ران ممکن است متورم شده یا حالت افتادگی پیدا کنند.

علل سلولیتیس:

باکتری ‎های گروه استرپتوکوکی و استافیلوکوکی به شکل شایع در سطح پوست وجود دارند و به طور معمول ضرری به همراه ندارند، اما به هر جهت اگر آنها وارد پوست شوند می‎توانند سبب ایجاد عفونت گردند.

برای اینکه باکتری به لایه‌های عمیق‎تر پوست دسترسی پیدا کند، به مسیری برای ورود نیاز دارد که معمولاً از میان یک پارگی یا درز در پوست می‎گذرد. پارگی یا شکاف در پوست ممکن است بر اثر عوامل زیر ایجاد گردد:

بریدگی یا زخم برخی اختلالات پوست مثل اگزما، پای ورزشکار، یا پسوریازیس

اولسر

سوختگی

گزش حشرات

بریدگی هنگام اصلاح

برخی از مردم بدون وجود شکافی در پوست به سلولیتیس دچار می‎ شوند.

درمان سلولیتیس:

درمان‎ های زیر به طور معمول برای سلولیتیس توصیه می‎ شوند:

سلولیتیس تقریباً در همه موارد به سرعت به آنتی‎بیوتیک جواب می‎ دهد. انواع متفاوتی از آنتی‎بیوتیک ‎ها را می‎توان برای درمان سلولیتیس مورد استفاده قرار داد. نوع آنتی‎بیوتیک تجویز شده به نوع باکتری مسبب عفونت که دکتر ظن به وجود آن دارد، وابسته است. آنتی‎بیوتیک‎ها معمولاً برای مصرف در طول یک دوره ۵ تا ۱۰ روزه تجویز می ‎شوند، اما در عین حال ممکن است که در برخی موارد درمان تا ۱۴ روز ادامه پیدا کند.

برخی از مردم دچار سلولیتیس شدید نیازمند درمان در بیمارستان هستند، به ویژه اگر سلولیتیس حالت تخریب کننده داشته باشد، یا اگر بیمار دچار تب شدید گردد، یا استفراغ داشته باشد، یا اگر به دارو پاسخ ندهد، یا اگر با برگشت سلولیتیس مواجه شود. اغلب مردمی که درمان در مورد آنها در بیمارستان انجام می‌شود آنتی‎بیوتیک را به صورت تزریق داخل وریدی در ناحیه بازو دریافت می‎کنند.

تشخیص و پیامدهای سلولیتیس:

تشخیص سلولیتیس در اکثر مواقع به آسانی میسر است و به طور معمول نیازی به انجام تست‎های پیچیده ندارد. دکتر بیمار را معاینه کرده و علایم موجود در وی را مورد ارزیابی قرار می‎دهد. اگرچه اکثر موارد سلولیتیس بر اثر باکتری‎های استرپتوکوکی و استافیلوکوکی ایجاد می‎شود، دیگر مشکلات پزشکی مثل بیماری لایم ممکن است شبیه به سلولیتیس باشند، بنابراین پیگیری بالینی وضعیت پس از تشخیص سلولیتیس از سوی پزشک اهمیت دارد.

در صورت وجود زخم سر باز امکان نمونه‌گیری با سواب از سوی دکتر وجود دارد. این کار به تشخیص نوع باکتری مسبب سلولیتیس کمک می‌کند. به هر جهت، این نمونه‎ ها به آسانی و بر اثر وجود چند نوع مختلف باکتری که روی پوست زندگی می‎کنند، آلوده می‎شوند. پس از درمان، بیمار نیاز دارد تا برای پیگیری وضعیت خود به دکتر مراجعه کند تا بتوان کارآیی درمان را تأیید کرد.

درصد اندکی از بیماران ممکن است دچار پیامدهای جدی شوند که عبارتند از:

عفونت خون و سپسیس: اگر باکتری بتواند وارد جریان خون شود، بیمار در ریسک بالایی برای ابتلا به سپسیس قرار خواهد گرفت. فرد دچار سپسیس ممکن است تب، تپش قلب، تنفس سریع، افت فشار خون (هیپوتانسیون)، سرگیجه در هنگام ایستادن، کاهش جریان ادرار، و پوست سرد، رنگ پریده و عرق کرده داشته باشد.

انتقال عفونت به دیگر نواحی بدن: این مورد بسیار نامعمول است، اما باکتری مسبب سلولیتیس می‎تواند به دیگر نقاط بدن منتقل شود که این نقاط عضلات، استخوان‎ها یا دریچه‌های قلب را شامل می‎شود. اگر چنین اتفاقی رخ دهد، بیمار نیازمند درمان اورژانسی خواهد بود.

ورم مداوم: مردمی که برای مداوای سلولیتیس خود به طور کامل درمان نمی‎شوند، در ریسک بالایی برای ابتلا به ورم مداوم در ناحیه آسیب دیده قرار دارند.

در اکثریت موارد درمان سلولیتیس کارآمد و مؤثر است، و فرد با هیچ گونه عوارضی مواجه نخواهد شد.

پیشگیری از سلولیتیس:

اگرچه برخی از موارد سلولیتیس قابل پیشگیری نیست، کارهایی هست که مردم می‎توانند برای کاهش خطر ابتلا به آن انجام دهند.

درمان بریدگی‌ ها و خراشیدگی ‎ها: اگر پوست بر اثر بریدگی، نیش حشرات یا تیغ اصلاح دچار پارگی یا خراش شود، باید برای کاهش خطر عفونت محل زخم را تمیز و ضد عفونی کرد.

کاهش احتمال خراش و عفونت پوست: خطر بروز خراشیدگی در پوست با کوتاه نگه داشتن ناخن‎ها به میزان قابل توجهی کاهش پیدا می‎کند.

مراقبت مناسب پوست: اگر پوست خشک باشد، استفاده از مرطوب کننده‎ها مانع از ترک برداشتن پوست می‎شود. افراد دارای پوست چرب نیازی به استفاده از مرطوب کننده ندارند. مرطوب کننده‎ها به پوستی که هم‎اکنون دچار عفونت است کمکی نمی‎کنند.

محافظت از پوست: پوشیدن دستکش و پیراهن آستین بلند در هنگام باغبانی، و عدم استفاده از لباس‎های آستین کوتاه در صورت وجود خطر خراشیدگی یا بریدگی کمک کننده است.

وزن در صورت چاقی: چاقی احتمال ابتلا به سلولیتیس را افزایش می‎دهد.

Source
Cellulitis: Symptoms, causes, and treatments
Last updated Wed 19 April 2017
By Christian Nordqvist
Reviewed by William Morrison, MD

نوشته افزایش ریسک ابتلا به سلولیتیس با اختلالاتی مثل اگزما یا پسوریازیس اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

پسوریازیس:

در بیماری پسوریازیس، سلول های بازال یا مادر که بین طبقه اپیدرم و درم قرار گرفته اند آسیب می بینند. به طور طبیعی سلول های جدید حدود ۲۸ روز طول می کشد تا از طبقه مادر به سطح پوست برسند و به صورت سلول های مرده درآمده و شبیه چرک از پوست دفع شوند. در بیماری پسوریازیس، سلول های جدید به سرعت و در عرض ۳ روز به طبقه سطحی پوست می رسند و لذا سلول ها هنوز نمرده و روی هم جمع می شوند و به صورت پوسته ای نقره ای درمی آیند. از طرفی به دلیل سرعت حرکت و رشد عروق پوست فعال شده و زمینه ای قرمز ایجاد می کنند.

بلوغ زودرس:

به ظاهر شدن علائم بلوغ از جهت فیزیکی و هورمونی در دختران قبل از سن ۸ سالگی و در پسران قبل از سن ۹ سالگی بلوغ زودرس اطلاق می گردد. در ابتدا این کودکان بلندتر از همسن های خود هستند. ولی بدلیل بلوغ زودرس استخوان ها، در نهایت قد کوتاهتری در بلوغ خواهند داشت. در دختران با بزرگ شدن پستان ها شروع پریود ماهانه ظاهر شده و در پسران با افزایش شهوت که بصورت اختلالات رفتاری تظاهر می کند.

عوارض بلوغ زودرس:

کودکان در مقابل استرس های زمان جوانی قرار می گیرند و نمی دانند چه کار باید بکنند. این کودکان از نظر جسمی تظاهرات بلوغ را دارند ولی تجربه کافی را ندارند. دختران با ظاهر شدن علائم پریود ممکن است دچار مشکلات روحی گردند. در هر دو جنس بدلیل افزایش تمایل به شهوت، رفتارهای ناهنجار مثل خودارضایی شیوع دارد.

در مواجهه با بیماران دچار بلوغ زودرس به چه علایمى باید توجه کنیم؟

همان طور که قبلا گفتیم این مشکل مى تواند به صورت اشکال متنوع و علایم مختلفى همراه باشد. تشخیص بموقع و اقدام سریع درمانى اغلب کمک زیادى به رفع مشکل بیمار مى کند. بروز علایم ثانویه جنسى به طور زودرس یکى از علایم مهم است. یکى از این علایم پرمویى و رویش زودرس موهاى زیر بغل و ناحیه زهار است. حتى گاهى رویش مو در صورت هشداردهنده است. اگر چنانچه اعضاى تناسلى خارجى دخترى مبهم باشد و در تشخیص مذکر و مونث بودن او تردید وجود دارد در اسرع وقت باید به پزشک مراجعه شود.

شواهدى از علایم کم کارى تیروئید و سابقه مصرف داروهاى حاوى استروژن عواملى هستند که منجر به بلوغ زودرس کاذب مى شوند و باید مورد توجه قرار بگیرند. رشد نامتناسب و یا متوقف شده طولى استخوانها نیز مهم است. سردردهایى که با تغییرات جنسى زودرس همراهند از اهمیت خاصى برخوردارند.

وجود ناراحتى گوارشى همراه مثل پولیپهاى روده قابل توجه اند. وجود برخى تغییرات مخاطى و تغییر رنگ مخاط و پوست و لکه هاى شیر قهوه اى پوستى ممکن است در تشخیص بیمارى موثر باشد.

گاهى نیز با وجود ترشح شیر از سینه به طور زودرس یا  ”  گالاکتوره ” باید به فکر بلوغ زودرس جنسى باشیم.

نکته مهم دیگرى که باید به آن توجه کنیم وجود علایم عصبى و روانى است. اضطراب و افسردگى ممکن است در اثر بروز عدم تعادل هورمونى و یا ناشى از اختلال در هویت جنسى ایجاد شوند; بنابراین تشخیص بموقع و درمان سریع و مناسب در پیشگیرى از بیمارى اعصاب و روان و حفظ بهداشت روانى به طور نسبى موثر است.

روش های درمان بلوغ زودرس:

اکثر موارد بلوغ زودرس در مواقعی که اختلال هورمونی عامل آن باشد با درمان مناسب براحتی قابل کنترل می باشد و در مواردی نیز که علت بلوغ زودرس ژنتیکی یا تحت تاثیر عوامل محیطی می باشد ضمن کنترل و محدود کردن عوامل مسبب می توان با استفاده از داروهایی که سبب تاخیر و کندی روند بلوغ می شوند بدون عارضه جدی و دراز مدت نسبت به درمان بیماری اقدام نمود و اکثر دختران تا سن قبل ۱۲ سالگی و پسران تا سن قبل ۱۴ سالگی به راحتی قابل درمان می باشند.

نوشته افزایش احتمال ابتلا به پسوریازیس با بلوغ زودرس در زنان و مردان اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

ارتباط بین اختلال افسردگی و آرتریت پسوریاتیک:

محققان می‌گویند که در مطالعات پیشین، نوعی ارتباط بین اختلال افسردگی ماژور و افزایش خطر ابتلا به التهاب سیستمیک پیدا کرده‌اند. همین رابطه می‌تواند این نکته را برای ما روشن کند که چرا ابتلا به افسردگی، خطر ابتلا به آرتریت پسوریاتیک را نیز افزایش می‌دهد.

در این مطالعه، ‌اطلاعات مربوط به بیش از ۷۰ هزار نفر از افراد مبتلا به بیماری پسوریازیس مورد بررسی قرار گرفتند که وضعیت همه آنان به مدت ۲۵ سال پیگیری شده بود. محققان در بررسی نهایی حتی عواملی مانند سن و عادت‌های تغذیه‌ای آنان را نیز در نظر گرفتند. یافته‌هایی نهایی نشان دادند که افراد مبتلا به افسردگی، بسیار بیشتر از دیگران با خطر ابتلا به آرتریت پسوریاتیک مواجه هستند.

براساس گزارشی که National Psoriasis Foundation ارائه می‌کند، بیش از ۳۰ درصد افراد مبتلا به پسوریازیس، دچار این بیماری مفصلی می‌شوند. یکی از متخصصان درباره این موضوع می‌گوید: «خیلی از مردم تصور می‌کنند که دردها یا تیرکشیدن‌های مفصلی، ربطی به پسوریازیس ندارند و فقط بخشی از مشکلات ناشی از افزایش سن هستند، اما چنین تصوری اشتباه است. اگر مبتلا به پسوریازیس هستید و با مشکلاتی مثل التهاب یا دردهای مفصلی مواجه شده‌اید، حتما به پزشک مراجعه کنید تا در صورت ارتباط این دردها با بیماری پسوریازیس، اقدامات لازم برای کنترل آن‌ها انجام شود».

افسردگی در کمین بیماران پسوریازیس:

یکی از تحقیقات اخیر نشان می‌ دهد که بیماران مبتلا به پسوریازیس ممکن است با افزایش خطر ابتلا به افسردگی روبه‌رو شوند. این تحقیق بر اساس مطالعه موردی بر روی ۱۲۳۸۲ نفر از بیماران انجام شده است تا رابطه بین افسردگی و پسوریازیس را بررسی کند. نتایج نهایی نشان داد ۱۶.۵ درصد بیماران مبتلا به پسوریازیس علائم مربوط به افسردگی ماژور داشتند و در واقع خطر ابتلا به افسردگی ماژور در بین این بیماران تا ۲ برابر بیشتر است.

حتی زمانی که عوامل خطری مثل سن، جنسیت، نژاد، شاخش توده بدن، فعالیت فیزیکی، سابقه کشیدن سیگار، سابقه سکته قلبی، سکته مغزی و دیابت در این مطالعه در نظر گرفته شد، باز هم افسردگی ماژور به طرز چشمگیری در بین افرادی که مبتلا به پسوریازیس بودند، مشاهده می‌شد. به نظر سرپرست این تیم تحقیقاتی، دلیل ارتباط بین پسوریازیس و افسردگی می‌تواند این باشد که افراد مبتلا به پسوریازیس نسبت به واکنش‌ های دیگران و فضای عمومی جامعه درباره بیماریشان نگرانی دارند و هر لحظه اعتماد به نفس‌شان بخاطر این موضوع پایین می‌ آید و تصور بدی نسبت به خودشان پیدا می‌ کنند. او معتقد است که مردم باید بدانند که پسوریازیس مسری نیست و لازم نیست با دیدن این افراد واکنش‌ های عجیب و غریب نشان داد.

راه هایی رهایی از افسردگی:

۱۰ توصیه برای رهایی از افسردگی، اضطراب و تندخویی:

تنفس آرام

گذراندن اوقاتی در طبیعت

خواب مطلوب و نیرو بخش

گذراندن زمان بیشتری همراه با نزدیکان

قبول اینکه همه چیز عالی نیست.

تغذیه متعادل و نوشیدن زیاد آب

ریلکسیشن و روش های تمرکز

یادگیری عذر خواستنت از دیگران

یادگیری شناخت خود

نوشته افسردگی + پسوریازیس = افزایش خطر ابتلا به آرتریت پسوریاتیک اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.