خصوصیات گیاهشناسی:

“خلال دندان” گیاهی یکساله به ارتفاع حدود ۶۰ تا ۱۲۰ سانتیمتر است. ساقه آن دارای خطوط باریک سبز رنگ و محکم، ریشه کم انشعاب، برگ ها دارای بریدگی های متعدد، سبز و رنگ و رایحه ای مخصوص دارند. خلال دندان دارای غلاف هایی مثلثی شکل، گل آذین چتر مرکب با تعداد زیادی شعاع های اصلی (در هر چتر ۲۵ تا ۴۵ شعاع)، ضخیم و بلند به طول ۵ تا ۷ سانتیمتر که هر یک در انتها به شعاع های فرعی در حدود ۳۰ عدد به طول ۰٫۵ تا ۱٫۵ سانتیمتر منشعب می شود.

این شعاع های کوتاه ، هر یک به گلی سفیدرنگ ختم می شوند. در محل انشعابات اولیه و ثانویه زوایدی برگ مانند (گریبانک) جدا می شود که طول آنها معادل طول شعاع های اصلی و فرعی است. بنابراین، گل آذین این گیاه بسیار متراکم، سنگین و بزرگ به نظر می رسد. که در انتهای ساقه های گلدهنده به فراوانی (۱۷ تا ۲۵ عدد) ظاهر می شوند. میوه های ریز (شبیه زنیان)، دارای طعم نامأنوس و کمی تلخ که به تعداد زیاد بر روی گل آذین تشکیل می شوند. هنگام رسیدن میوه ها، شعاع ها به رنگ کاه درآمده، محکم و خم شده در مرکز گل آذین قرار می گیرند و شاید وجه تسمیه گیاه به خلال دندان، همین موضوع باشد.

ترکیبات شیمیایی:

گیاه خلال دندان داری ۱% خلین، ویسناگین، گلیکوزید خلول، اسانس (۲/۰ درصد)، استرول و فلاونوئید است.

گیاه خلال دندان برای درمان پسوریازیس:

گیاه خلال دندان برای درمان آسم مصرف می شده است، ولی در اصل به عنوان دارویی ادرارآور و برای درمان پسوریازیس به کار می‌رود که به این بیماری «صدفک» یا «داء الصدف» هم می گویند و یک بیماری پوستی مرتبط با سیستم ایمنی بدن است. ترکیبات اصلی تشکیل دهنده این گیاه «فوروکرومون‌ها» از جمله خِلین و visnagin، کومارین، زردینه، روغن فرار و فیتواسترول‌ها هستند. گیاه خلال دندان به طور عمده ضد انقباض، ضد آسم و تسکین دهنده است.

طریقه مصرف:

این گیاه در منابع بسیاری برای درمان پسوریازیس توصیه شده است. این گیاه را باید به صورت موضعی در محل پسوریازیس استفاده نمائید. برای اين منظور روزانه دوبار ۱۰ گرم گياه دارویی خرد شده را در یک چهارم ليتر آب به صورت چای دم می كنید. سپس آنرا صاف و آماده كرده و آن را بر روی زخم ها می مالید.

عوارض احتمالی:

در برخی افراد مصرف گیاه خلال دندان موجب سردرد، تهوع و گاهی حساسیت نوری می شود.

نوشته گیاه خلال دندان با مقادیر زیادی پسورالن با پسوریازیس مقابله می کند اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

ارتباط پسوریازیس و بیماری های لثه:

این مطالعه جزو اولین بررسی های انجام شده روی ارتباط این دو بیماری است و لزوما به این معنی نیست که بیماری لثه می تواند منجر به مرض پوستی پسوریازیس شود.

دکتر جوئل جلفاند از متخصصان پوست دانشگاه پنسیلوانیا که در این مطالعه حضور نداشته یادآور شد: ما درباره فاکتورهای خطرزایی که عامل بروز بیماری های مزمن التهابی نظیر پسوریازیس هستند اطلاعات چندانی در اختیار نداریم.

وی خاطرنشان ساخت: این مطالعه یکی دیگر از فاکتورهای خطرزای بالقوه را در این زمینه ارائه می کند که به لحاظ تئوریک می توان با اصلاح آن در آینده خطر ابتلا به پسوریازیس را کاهش داد.

لثه سالم چه خصوصیاتی دارد؟

لثه سالم دارای قوای محکمی بوده و کاملاً بر روی استخوان چسبیده است. همچنین در محل تماس با دندان کاملاً صاف و دارای لبه تیز می‌باشد. رنگ لثه سالم صورتی است، ‌ولی در برخی افراد که رنگ چهره تیره دارند،‌ روی لثه آنها هم لکه‌های قهوه ای رنگ دیده می‌شود. اگر سایر علایم لثه سالم مشاهده می‌گردد و فقط رنگ آن قهوه‌ای است این لثه هم سالم می‌باشد.

نشانه‌ های بیماری لثه:

در آغاز بیماری، لثه قرمز رنگ و پرخون شده و همچنین لبه‌ های تیز لثه حالت تورم پیدا کرده و برجسته می‌ شود. قوام لثه نیز شل می‌ گردد و در هنگام خوردن میوه‌ های سفت و یا مسواک زدن خونریزی می‌ کند. معمولاً در این مواقع فرد از مسواک زدن خودداری می‌کند، ‌که این مسأله باعث شدیدتر شدن بیماری لثه می‌ گردد. در این حالت به بیماری لثه، التهاب لثه یا ژنژیویت می‌ گویند. وقتی بیماری ادامه پیدا کند،‌ لثه شروع به تحلیل رفتن می‌ کند. منظور از تحلیل رفتن لثه،‌ این است که لثه به طرف ریشه دندان کشیده می‌شود. به تدریج بیماری از لثه عبور کرده و به نواحی زیرین یعنی استخوانهای دور دندان سرایت می‌ کند و باعث تحلیل رفتن استخوان نیز می‌ شود. با شروع تحلیل استخوان، دندان ها بتدریج لق شده تا زمانی که با کوچکترین فشاری دندان کنده می‌ شود.

پسوریازیس چطور می آید:

به گزارش سایت درمانی پسوریازیس، پسوریازیس یک بیماری مرتبط با سیستم ایمنی بدن است. در طی این بیماری سیستم ایمنی با ارسال سیگنال‌ های معیوب موجب تسریع رشد سلول‌های پوست می‌شود.

در واقع در حالت عادی سلول‌ های پوست بطور دائم از لایه‌ های زیرین به طرف سطح حرکت کرده، در آنجا هسته‌ های خود را از دست داده و بصورت پوسته‌ های مرده از بدن دفع می ‌شوند. این روند بطور معمول حدود یک ماه به طول می‌ انجامد، اما در جریان پسوریازیس، چرخه حیات سلول‌ های پوست بر اثر همان اشکالات سیستم ایمنی، سرعت یافته، در نتیجه چندین لایه سلول مرده در سطح پوست تجمع پیدا می‌ کنند که همان پوسته‌ های پسوریازیس را تشکیل می‌ دهند.

نوشته افزایش خطر ابتلا به پسوریازیس با بیماری های مزمن لثه اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.