صحبت کردن با کسانی که بیماری‌های خاص دارند، درست مثل این است که از وسط میدان مین عبور کنید! به‌خصوص وقتی که طرف مقابل شما مبتلا به بیماری آشکاری مثل پسوریازیس باشد! چون هر لحظه ممکن است حرف ناخواسته‌ای بزنید که باعث ناراحتی طرف مقابل شود.
به نظر نمیاد تو مریض باشی!
مثلا به دوستی که پسوریازیس دارد، نباید بگویید: «به نظر نمیاد تو مریض باشی!»؛ چون ممکن است دوست شما شدیدا از این بیماری درد بکشد. در واقع، بعضی افراد مبتلا به پسوریازیس می گویند وقتی کسی چنین جمله‌ای به آن ها می‌گوید، می‌خواهند از شدت ناراحتی و عصبانیت فریاد بزنند، چون آن‌قدر درد می‌کشند که حتی راه رفتن، نوشتن یا حتی باز کردن یک کتاب برای آن ها تبدیل به چالش آزاردهنده‌ای می شود.
این که فقط جوش پوستیه!
یکی از جملات اشتباه دیگر که ممکن است بعضی ها استفاده کنند، این است: «این که فقط جوش پوستیه!». به نظر متخصصان، چنین جمله‌ای نه تنها اشتباه است، بلکه این معنا را القا می‌کند که انگار هیچ تفاوتی بین پسوریازیس و جوش یا خشکی پوست وجود ندارد. در صورتی که پسوریازیس باعث التهاب داخلی و پوستی می شود و افراد مبتلا به آن را در معرض ابتلا به بیماری های دیگر قرار می دهد. در واقع، آمار National Psoriasis Foundation نشان می‌دهد که افراد مبتلا به پسوریازیس، ۵۸ درصد بیشتر احتمال دارد که مشکلات قلبی را تجربه کنند و ۴۳ بیشتر ممکن است که دچار سکته مغزی شوند. حتی این افراد در معرض خطر ابتلا به بیماری کبد، دیابت، پوکی استخوان و بیماری های دیگر قرار می گیرند.
پسوریازیس را چگونه معرفی کنیم؟
در سال ۲۰۱۴، سازمان جهانی بهداشت به طور رسمی پسوریازیس را به عنوان یک بیماری مزمن، غیرمسری، دردناک و از بین برنده زیبایی که هیچ راه درمانی ندارد معرفی کرد.
باوجود این هنوز پسوریازیس در پرده‌ای از ابهام پیچیده شده است. در سال ۲۰۱۴، نظرسنجی انجام شده در فرانسه در ارتباط با این بیماری نشان داد چهار دهم مردم ترجیح می دهند از فرد مبتلا به پسوریازیس دوری کنند. ۲ درصد جمعیت فرانسه مبتلا به پسوریازیس هستند و این بیماری هر سن و جنسی را درگیر کرده است. در بیشتر موارد این بیماری خوش‌خیم بوده و تنها عوارض زیبایی دارد اما گاهی می تواند به شدت کیفیت زندگی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد.
پسوریازیس یک بیماری التهابی مزمن پوست است. این التهاب باعث تکثیر سریع سلول‌های اپیدرمی به نام کراتینوسیت‌ها می شود. این سلول‌ها به جای تجدید در ۲۸ روز در ۳ روز تکثیر می شوند و نتیجه آن حالت پوسته پوسته و قرمزی است.
در ۳۰ درصد موارد دلیل ابتلا به این بیماری زمینه خانوادگی آن است و به همین دلیل به نظر می رسد ژنتیک در آن دخیل باشد. غیر از این موضوع به نظر می رسد فاکتورهای محیطی از جمله استرس و شوک های احساسی، مصرف برخی داروها از جمله بلوک کننده های بتا یا برخی داروهای کاهنده فشارخون در آن دخیل باشد از آنجا که یک نوع پسوریازیس وجود ندارد روش‌های درمانی نیز بسیار متفاوت است. کرم‌های مرطوب‌کننده، فوتوتراپی، آب‌گرم، داروهای خوراکی و… درمان‌ها برحسب نوع پسوریازیس متفاوت است و میزان تاثیر آن نیز به سبک زندگی افراد وابسته است.
افسردگی در کمین بیماران پسوریازیس:
یکی از تحقیقات اخیر نشان می دهد که بیماران مبتلا به پسوریازیس ممکن است با افزایش خطر ابتلا به افسردگی روبه‌رو شوند. این تحقیق بر اساس مطالعه موردی بر روی ۱۲۳۸۲ نفر از بیماران انجام شده است تا رابطه بین افسردگی و پسوریازیس را بررسی کند. نتایج نهایی نشان داد ۱۶.۵ درصد بیماران مبتلا به پسوریازیس علائم مربوط به افسردگی ماژور داشتند و در واقع خطر ابتلا به افسردگی ماژور در بین این بیماران تا ۲ برابر بیشتر است.
حتی زمانی که عوامل خطری مثل سن، جنسیت، نژاد، شاخش توده بدن، فعالیت فیزیکی، سابقه کشیدن سیگار، سابقه سکته قلبی، سکته مغزی و دیابت در این مطالعه در نظر گرفته شد، باز هم افسردگی ماژور به طرز چشمگیری در بین افرادی که مبتلا به پسوریازیس بودند، مشاهده می شد.
به نظر سرپرست این تیم تحقیقاتی، دلیل ارتباط بین پسوریازیس و افسردگی می تواند این باشد که افراد مبتلا به پسوریازیس نسبت به واکنش های دیگران و فضای عمومی جامعه درباره بیماریشان نگرانی دارند و هر لحظه اعتماد به نفس شان بخاطر این موضوع پایین می آید و تصور بدی نسبت به خودشان پیدا می کنند. او معتقد است که مردم باید بدانند که پسوریازیس مسری نیست و لازم نیست با دیدن این افراد واکنش های عجیب و غریب نشان داد.
نقش کنترل استرس در کنترل پسوریازیس:
برای درمان کردن علائم پوستی پسوریازیس، روش‌های درمانی پوستی مختلفی وجود دارد که می تواند به افراد در چنین موقعیت کمک کند؛ اما بهتر است که ابتدا خود استرس را هدف بگیرید، نه پوست را. در واقع، درمان‌گر می تواند در مرحله اول از طریق شناسایی و ریشه‌یابی علت های استرس به شما کمک کند و در مرحله بعدی برنامه مشخصی برای مقابله با این علت های اصلی به شما بدهد. به نظر متخصصان این حوزه، این روش های درمانی مانع از بدتر شدن پسوریازیس در آینده می شود و از بروز ناگهانی واکنش های ناخوشایند جلوگیری می کند.
