برچسب: درمانی

استفاده درمانی داروی تتراکوزاکتاید برای درمان مشکل پوستی پسوریازیس

تتراکوزکتاید یک مشتق سنتزی از هورمون آدرنو کورتیکوتروپیک هورمون (ACTH) که از غده هیپوفیز پیشین ترشح می شود می باشد که از فرم کوتاه اثر آن جهت بررسی طبیعی بودن عملکرد غده فوق کلیه و از فرم طولانی اثر آن جهت درمان و کنترل برخی بیماری های التهابی و خود ایمنی استفاده می شود. تتراکوزکتاید برای درمان بیماری های پوستی که به گلوکوکورتیکوئیدها نیز پاسخ می دهند مانند پمفیگوس، اگزمای مزمن شدید و پسوریازیس به عنوان درمان های طولانی مدت استفاده می شود.

مکانیسم اثر:

تتراکوزکتاید به یک رسپتور خاص در غشای سلولی غده فوق کلیه (آدرنال) متصل شده و در افراد دارای فعالیت آدرنوکورتیکال نرمال باعث تحریک ساخت استروئیدهای آدرنال ( کورتیزول, کورتیزون, ترکیبات با خاصیت آدرنرژیک ضعیف و مقدار کمی آلدوسترون) میشود. این عمل در میتوکندری و از پیش ساز کلسترول انجام می شود.

تتراکوزکتاید در افراد مبتلا به نارسایی اولیه آدرنال تاثیر قابل ملاحظه ای در افزایش سطح پلاسمایی کورتیزول ندارد و به این ترتیب این بیماران غربالگری و شناسایی می شوند.

فارماکودینامیک:

تتراکوزکتاید در غده آدرنال مشابه هورمون ACTH عمل میکند و در صورت سالم بودن غده آدرنال یک تک دوز تزریقی از آن باعث ساخت هورمون های آدرنال خصوصا کورتیزول می شود. این افزایش سطح کورتیزول در خون قابل اندازه گیری است .

در صورت وجود اشکال در غده آدرنال افزایش سطح کورتیزول اتفاق نمی افتد و یا به مقدار اندکی افزایش می یابد. این تست تحت عنوان تست تحریکی سیناکتن شناخته می شود. (سیناکتن نام تجاری تتراکوزاکتاید است)

فارماکوکینتیک:

در تزریق وریدی یا عضلانی تتراکوزکتاید، در افراد سالم طی ۵ دقیقه افزایش غلظت پلاسمایی کورتیزول ایجاد می شود و پس از حدود ۴۵ تا ۶۰ دقیقه حداکثر تاثیر آن که به صورت افزایش غلظت کورتیزول خون است ایجاد خواهد شد. سپس توسط اندوپپتیدازهای سرمی غیرفعال شده و در ادرار دفع می شود.

هشدارها:

واکنش های حساسیتی شدید ممکن است در بیماران مبتلا به آسم یا سایر آلرژی ها ایجاد شود. این واکنش ها طی ۳۰ دقیقه بعد از مصرف دارو ظاهر می شود بنابراین تا ۱ ساعت بعد از تزریق دارو بیمار باید تحت نظر باشد. مصرف طولانی مدت ریسک ایجاد آلرژی را افزایش می دهد.

بیماریهای قلبی عروقی: در فشارخون بالا یا بیماریهای ترومبولیتیک باید با احتیاط مصرف شود.

بیماریهای کبدی: در بیماران مبتلا به سیروز کبدی افزایش اثربخشی دارو ممکن است ایجاد شود.

عفونت ها: در عفونت های حاد و مزمن ( واریسلا, قارچ ها, توبرکلوزیس, آمیبیازیز و …) باید با احتیاط مصرف شود.

در بیماری های زیر باید با احتیاط مصرف شود: میاستنی گراویس, کاتاراکت, گلوکوم, استئوپروزیس, بیماریهای سایکوتیک, نارسایی کلیه و هایپوتیروئیدیسم.

در درمان التهابات چشمی استفاده از تتراکوزکتاید توصیه نمی شود چراکه ممکن است عود مجدد التهاب را افزایش دهد.

نکات قابل توصیه:

در صورت وجود هرکدام از موارد زیر قبل از مصرف دارو با پزشک مشورت شود:

سابقه آلرژی به دارو یا ترکیبات آن و آلرژی به سایر داروها و مواد غذایی و علائمی که ایجاد شده است ( راش پوستی, کهیر, خارش, اشکال در تنفس, سرفه, ادم صورت و زبان)

جاد موارد زیر سریعا به پزشک گزارش شود:

تاکیکاردی, برادیکاردی, ورم بازو یا پا, سرگیجه شدید و تغییرات دید و سردرد شدید

مقدار مصرف:

بزرگسالان

استفاده درمانی:

بیماری های نورولوژیک مانند MS

سندروم وست (انسفالوپاتی میوکلونیک نوزادی همراه با hypsarrhythmia)

بیماری های روماتیسمی:

درمان کوتاه مدت در شرایطی که تحمل پایینی به گلوکوکورتیکوئیدهای خوراکی دارند یا پاسخ بالینی کمی به آن ها داده اند.

بیماری های پوستی:

درمان طولانی مدت برای اختلالات پوستی که به گلوکوکورتیکوئیدها نیز پاسخ می دهند مانند پمفیگوس، اگزمای مزمن شدید، پسوریازیس

بیماری های دستگاه گوارش مانند کولیت اولسراتیو و آنتریت منطقه ای

شیمی درمانی: درمان کمکی برای تحمل بهتر داروهای شیمی درمانی

کودکان:

بررسی نارسایی آدرنال ( تست تشخیصی برای بررسی نارسایی اولیه آدرنال یا ثانویه ):

کوچکتر از ۱ ماه: ۰٫۰۱۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر دوز به صورت عضلانی یا وریدی

۱ ماه تا ۲ سال: ۰٫۱۲۵ میلی گرم عضلانی یا وریدی طی ۲ دقیقه

بزرگتر از ۲ سال:۰٫۲۵ تا ۰٫۷۵ میلی گرم عضلانی یا وریدی طی ۲ دقیقه

در صورت نیاز به دوز تحریکی بیشتر, ۰٫۲۵ میلی گرم با انفوزیون وریدی با دوز ۰٫۰۴ میلی گرم در ساعت طی ۶ ساعت تزریق شود.

بررسی هایپرپلازی مادرزادی غده آدرنال:

۱ میلی گرم به ازای هر متر مربع از سطح بدن در هر دوز . حداکثر دوز مجاز ۱ میلی گرم.

تداخلات دارویی:

استروژن، والپروات سدیم، هیدروکورتیزون، اسپیرونولاکتون، پریمیدون، فنی توئین، نیترازپام، دیازپام، فنوباربیتال، کلونازپام

موارد مصرف دارو:

بررسی نارسایی آدرنوکورتیکال، بیماری های درماتولوژیک، بیماری های خود ایمنی، بیماری های اندوکرین، همولیتیک

موارد منع مصرف دارو:

ازدیادحساسیت به این دارو و ترکیبات آن

عوارض جانبی دارو:

برادی کاردی، افزایش فشارخون، ادم محیطی، تاکیکاردی، راش، کهیر، قرمزی در محل تزریق، آنافیلاکسی، واکنش های حساسیتی، خونریزی آدرنال

مصرف در بارداری دارو:

C

فوری؛ سم مورچه آتشین درمانی برای بیماری پسوریازیس

به گزارش سایت درمانی پسوریازیس، سم مورچه آتشین می‌تواند جزئی کلیدی از تولید کرم‌های جدید برای درمان “پسوریازیس”، یک بیماری پوستی مربوط به اختلال در سیستم ایمنی بدن با نقطه‌های قرمز ضخیم و خارش، باشد که در حال حاضر هیچ درمانی برای آن وجود ندارد. این پژوهش در مجله “Scientific Reports” منتشر شده است.

مورچه آتشین (Fire ant) مورچه‌ای است که دردآورترین گزش را میان مورچه‌ها دارد و ۲۸۵ گونه از آنها در سراسر جهان موجود است. این مورچه نام‌های دیگری مانند مورچه زنجبیل، مورچه آتش‌های گرمسیری و مورچه قرمز دارد.

داءالصدف:

“پسوریازیس” (Psoriasis) یا “صدفک” یا “داءالصدف” یک بیماری پوستی مزمن خودایمنی است. این بیماری هنگامی رخ می‌دهد که دستگاه ایمنی بدن سیگنال‌های اشتباهی می‌فرستد. این سیگنال‌ها باعث افزایش سرعت چرخه رشد سلول‌های پوست می‌شوند؛ یعنی افزایش بیش از حد سلول‌های پوستی از میزان ریختن آن‌ها.

“پسوریازیس” واگیردار نیست. پنج نوع اصلی پسوریازیس، پلاکی، خالدار، معکوس، پوسچولار و اریترودرمیک می‌باشد و شایع‌ترین آن “پسوریازیس پلاکی” است که با ناحیه‌هایی قرمز رنگ با پوششی نقره‌ای و سفید از سلول‌های مرده پوست مشخص می‌شود.

“پسوریازیس” در هر نقطه‌ای از بدن مانند زانو، آرنج، پوست سر و کف دست و پا می‌تواند مشاهده شود و با سایر شرایط جسمی جدی مانند دیابت، بیماری‌های قلبی و افسردگی در ارتباط است. حدود ۳۰ درصد از افراد مبتلا به “پسوریازیس” به آرتریت پسوریاتیک مبتلا می‌شوند.

باور بر این است که “پسوریازیس” یک بیماری ژنتیکی است و محرک‌های آن استرس، صدمه به پوست، برخی داروها و عفونت می‌باشد.

“پسوریازیس” اغلب در سنین جوانی شروع می‌شود، اما می‌تواند در هر سنی از دوران نوزادی تا سنین کهولت شروع شود. زنان و مردان تقریبا به یک نسبت به این بیماری مبتلا می‌شوند.

در حال حاضر این بیماری درمان قطعی ندارد، اما داروهای بسیاری وجود دارند که با استفاده از آنها، “پسوریازیس” کنترل می‌شود. انواع روش‌های کنترل “پسوریازیس” عبارتند از: درمان‌های موضعی، نور درمانی، داروهای سیستمیک، بیولوژیک و طب مکمل و جایگزین.

“پسوریازیس” اگر چه آزار دهنده است ولی در صورت درمان مناسب و رعایت دستورهای پزشکی، می‌توان با آن کنار آمد و بیماری را کنترل کرد. حدود ۲ درصد و بیش از ۱۲۵ میلیون نفر در سراسر جهان “پسوریازیس” دارند و ۲۹ اکتبر (۷ آبان) روز جهانی “پسوریازیس” است.

سم مورچه آتشین درمانی برای بیماری پسوریازیس:

حالا پژوهش جدید نشان داده است که یک ترکیب کلیدی در سم موجود در مورچه آتشین، می‌تواند با برخی از علائم “پسوریازیس”، با کمک به بهبود عملکرد دفاعی پوست، مقابله کند.

ترکیب سمی مورد نظر “سولپنوسین” (solenopsin) نامیده می‌شود، و چیزی که تیم پژوهشی را بیشتر هیجان زده کرده، شباهت آن به ترکیبی به نام “سرامید” (ceramide) است. این لیپیدهای طبیعی به طور کلی در اپیدرم و پوست سازی نقش مهمی ایفا می‌کنند و از حفظ رطوبت و نگهداری سلول‌های سالم در کنار یکدیگر حمایت می‌کنند. به همین دلیل آن را نیز می‌توان در بسیاری از محصولات مراقبت از پوست یافت.

اما با توجه به اظهارات “جک آربیسر”، استاد ترمیم پوست در دانشکده پزشکی دانشگاه “اموری” (Emory)، “سرامید”ها ناپایداری خود را دارند، زیرا تحت شرایط خاص آنها به یک مولکول التهابی تبدیل می‌شوند که “اسپینگوزین-۱-فسفات” (S1P) نام دارد.

بنابراین او و همکارانش از دانشگاه “کیس وسترن” مشغول به توسعه “سولپنوسین” شدند که درست مانند “سرامید” عمل کند، اما نتواند به “S1P” تجزیه شود. سپس آنها را به یک کرم پوستی تزریق کردند و به مدت ۲۸ روز موش آزمایشگاهی مبتلا به “پسوریازیس” را با این کرم تحت درمان قرار دادند.

این تیم متوجه شد که کرم حاوی “سولپنوسین” می‌تواند برخی از علائم کلیدی “پسوریازیس” را از بین ببرد و موش‌هایی را که در مقایسه با گروه شاهد، کاهش تقریبا ۳۰ درصدی علایم بیماری روی پوست نشان می‌دادند، بهبود بخشد.

این موش‌ها همچنین حدود ۵۰ درصد سلولهای ایمنی حمله کننده به پوست کمتری داشتند و وقتی تیم تحقیقاتی ترکیبات را به سلول‌های ایمنی بدنشان منتقل کرد، تولید سلول‌های التهابی را کاهش و تولید سلول‌های ضد التهابی را افزایش داد.

برخی از فعالیت‌های ژنی که توسط درمان‌های جاری افزایش یافته نیز توسط “سولپنوسین” تعدیل شده است.

“آربیسر” می‌گوید: ما معتقدیم که “سولپنوسین” به بازسازی کامل عملکرد ایمنی پوست کمک می‌کند. نرم‌کننده‌ها می‌توانند پوست را هنگام ابتلا به “پسوریازیس” التیام بخشند، اما برای بازسازی عملکرد دفاعی پوست کافی نیست.

این روش به جای اینکه به عنوان یک درمان مستقل عمل کند، تیم تحقیقاتی می‌تواند با تکیه بر توسعه این روش، از “سولپنوسین” در ترکیب با درمان‌های موجود استفاده کند.

در صورت داشتن این نشانه‌ها مشکوک به پسوریازیس هستید!

به گزارش سایت درمانی پسوریازیس، بهروز باریک بین متخصص پوست و مو بیان کرد: از بیماری‌ های شایعی که حدود یک تا دو درصد از کل جمعیت را در برمی‌ گیرد پسوریازیس است که به نام‌ های دیگری مانند پسوریازیس و داءالصدف خوانده می‌ شود. پلاک‌ های قرمز رنگ همراه با پوسته‌ های سفید و صدفی از رایج‌ترین نشانه‌های بیماری پسوریازیس محسوب می‌ شود.

این متخصص پوست و مو در خصوص علت بیماری پسوریازیس عنوان کرد: علت این بیماری ژنتیکی است ولی ارتباط مهمی نیز با این بیماری و برخی از بیماری‌های دستگاه گوارش مانند کولیت اولسروز و بیماری کرون نیز وجود دارد همچنین از آنجایی که این بیماری یک بیماری خود ایمن محسوب می‌ شود بنابراین این عارضه با اختلالات روحی و روانی و استرس تشدید می‌ شود.

باریک‌بین اظهار داشت: در بیماری پسوریازیس زاد و ولد سلول‌های پوستی افزایش پیدا می‌ کند و در سطح پوست پلاک‌ های قرمز رنگ با پوسته‌ های سفید و صدفی به وجود می‌آید.

وی تاکید کرد: از قسمت‌های شایع درگیری در این بیماری کف سر است که در این صورت پسوریازیس به صورت پوسته‌ های قرمز و سفید رنگ که ممکن است خارش‌دار یا بدون خارش باشد خود را بروز می‌ دهد.

این متخصص پوست و مو با بیان اینکه نواحی دیگری مانند روی آرنج و روی مفاصل زانو ممکن است دارای پلاک‌های قرمز با پوسته صدفی باشند، افزود: اگر این پوسته‌ها را بکَنیم خیلی سریع شروع به خونریزی می‌ کنند که این به علت نازکی پوست در این قسمت‌ها است همچنین برخی اوقات این پلاک‌ ها تنها محدود به زانو و آرنج نیستند و در قسمت‌های مختلف بدن می‌تواند دیده شود که در این صورت پسوریازیس از نوع پلاک تایپ ژنرالیزه است.

باریک‌بین تأکید کرد: برخی انواع پسوریازیس می‌ توانند ناخن‌ها را درگیر کند که به صورت نقطه نقطه شدن ناخن یا بروز لکه‌های روغنی زرد رنگ از زیر ناخن یا جدا شدن ناخن از بسترش مشاهده می‌شود. از علائم دیگر این بیماری داشتن زبان جغرافیایی است که به تشخیص این عارضه کمک شایانی می‌ کند.

وی تصریح کرد: مبتلایان به پسوریازیس می‌ توانند دچار مشکلاتی مانند سندروم متابولیک، تری گلیسرید، کلسترول و قند خون بالا باشند. در موارد شدیدتر این عارضه با درگیری یا التهابات مفصلی نیز همراه است.

این متخصص پوست و مو بیان کرد: در موارد حاد این بیماری نیاز به همکاری متخصصین روماتولوژی و درماتولوژی با یکدیگر اهمیت پیدا می‌ کند که باید التهابات ناشی از پسوریازیس کاهش یابد تا از آسیب‌های دائمی مفصل پیشگیری شود.

باریک‌بین افزود: پسوریازیس انواع مختلفی دارد که بعضی از انواع آن به نام پسوریازیس پوست چولار معروف است که این ناراحتی می‌تواند با علائم شدید سیستمیک مانند تب و وضعیت عمومی بد فرد همراه باشد که در چنین مواردی نیاز است که فرد دچار این عارضه در بیمارستان بستری شده و تحت نظر متخصصین مربوطه قرار گیرد.

باریک‌بین افزود: پسوریازیس درمان قطعی نداشته و بیمار باید همیشه تحت مراقبت و درمان های لازم باشد.

سال نو مبارک، نوروزتان بهترین

سال نو مبارک، نوروزتان بهترین

سایت درمانی پسوریازیس بعد از یک سال خاطره انگیز حلول سال تازه را به مخاطبان خود تبریک می گوید.
“سایت درمانی پسوریازیس” با گروهی متشکل از بهترین های فنی و اطلاع رسانی در صدد است روند رو به رشد خود را که در سال ۹۵ صعودی چشمگیر داشت همچنان ادامه دهد و در این راه نیازمند حضور و لطف دائمی شماست.

ما به عنوان یک رسانه مخاطب محور در سال پرخبر ۱۳۹۵ تلاش کردیم در مسیری درست گام برداریم و تا حد امکان باعث جلب رضایت شما شده باشیم چه خوب که با وجود برخی خطاهای طبیعی آنها را بر ما بخشیده اید و همچنان پیگیر و وفادار به ما هستید.

ما با قدر دانستن این لطف و محبت همچنان دست در دست شما به کار ادامه خواهیم داد تا در کنار سلامتی روزافزون سالی بهتر در انتظار همه ما باشد.

تبریک سال نو به حکم این روزها و آرزوی سلامتی وظیفه همیشگی ما در قبال شماست. به امید سالی که با شما خوب و خوش و خرم پیش برود، سالی پر پر از شادی توام با سلامتی همراه با موفقیت و مملو از عشق آرزومندم.

سال نو مبارک، نوروزتان بهترین.

یا مقلب القلوب و الابصار یا مدبرالیل و النهار
یا محول الحول و الاحوال حول حالنا الی احسن الحال

مسافرت یک راه حل درمانی برای مبتلایان به پسوریازیس

پسوریازیس نوعی بیماری پوستی است که در اثر اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن به وجود می آید. این بیماری سبب به وجود آمدن لکه هایی بر روی پوست می شود. دانشمندان بر این باورند که این بیماری می تواند دارای ریشه های ارثی در ژنتیک فرد باشد. تحقیقات نشان می‌ دهد مسافرت می‌ تواند نقش موثری در درمان بیماری‌ های پوستی از جمله پسوریازیس داشته باشد.

کارشناسان به افراد مبتلا به این بیماری توصیه می کنند علاوه بر استفاده از درمان های دارویی می توانند با دقت در انتخاب رژیم غذایی خود و نیز استفاده از نور آفتاب از شدت بیماری بکاهند. اما نکته جالبی که در تحقیقات جدید نشان داده این است که رفتن به مسافرت می تواند به عنوان یک راه حل درمانی برای این مبتلایان مورد استفاده قرار گیرد.

دانشمندان در توصیف این امر می‌ گویند مسافرت باعث دور شدن از موارد استرس‌ زا در زندگی روزانه می شود همچنین رفتن به مسافرت در فصول گرم سال می تواند باعث جذب بیشتر ویتامین D خورشید در بدن شود.

پسوریازیس در ایام سفر:

بیماری پسوریازیس از دسته بیماری های خود ایمنی پوستی است که فرد در اثر آن دچار لکه و برجستگی های قرمز رنگ دردناک بر روی بدن می‌ شود. علت این بیماری حمله سیستم ایمنی بدن به سلول های پوستی است که علاوه بر ایجاد مشکلات ظاهری در پوست، ممکن است به بیماری های قلبی عروقی و مشکلات کلیوی منتج شود.

در عین حال گرمای شدید و تعریق بدن می تواند باعث سوزش و التهاب نقاط آسیب دیده پوستی در این مبتلایان شود به همین دلیل کارشناسان توصیه می کنند افراد در حین سفر از پوست خود محافظت کنند و از قرار گرفتن در معرض تابش شدید نور آفتاب خودداری کنند زیرا سبب سوختگی شدید پوستی در آنها می شود. هر زمان که به سفر می روید نکات زیر را برای مراقبت از پوستتان به یاد بیاورید.

دقت در رعایت رژیم غذایی، استفاده مناسب از نور خورشید و دوری از استرس همگی می توانند باعث جلوگیری از شدت یافتن بیماری های پوستی از قبیل آکنه روزاسه، جوش، پسوریازیس و اگزما در افراد شود.

علاوه بر تمام موارد بالا این مورد بسیار مهم است و باید بدن شما آب کافی داشته باشد و غذاهای مناسب خورده شود. به یاد داشته باشید که نوشیدن آب زیاد مانع از کم آبی در بدن می شود و سموم موجود در بدن را دفع می کند.