خبر فوری: داروی ایلومیا برای درمان پسوریازیس تایید شد

سازمان غذا و دارو ایالات متحده آمریکا داروی ایلومیا (tildrakizumab-asmn) یک آنتاگونیست اینترلوکین ۲۳ را برای درمان افراد بزرگسال مبتلا به پلاک های متوسط تا شدید بیماری پسوریازیس تایید کرد. کمپانی تولید کننده این دارو Sun Pharmaceutical Industries Ltd بوده که در گزارشی اعلام کرده  Ilumya یک داروی بیولوژیک است که برای درمان پسوریازیس در سال ۲۰۱۸ مورد تایید قرار گرفته و همچنین به عنوان درمان برای آرتریت پسوریازیس هم موفق عمل کرده است.

استفاده درمانی: پلاک های پسوریازیس

ایلومیا (یک داروی نسخه ای)، یک آنتی بادی مونوکلونال انسانی به حساب می آید که با خاصیت آنتاگونیستی اینترلوکین ۲۳، در درمان پلاک های متوسط تا شدید پسوریازیس که کاندید درمان سیستمیک (درمان خوراکی یا تزریقی) یا نور درمانی (درمان با استفاده از پرتو فرابنفش) هستند، موثر خواهد بود. اطلاعاتی در مورد ایمنی و تاثیر گذاری این دارو در کودکان زیر ۱۸ سال وجود ندارد.

دوره مصرف:

شرکت Tildrakizumab-asmn  می گوید Ilumya یک مهار کننده اینترلوکین انتخابی است که با تزریق زیر جلدی با دوز ۱۰۰ میلیگرم در هر ۱۲ هفته پس از تکمیل دوزهای اولیه انجام می شود.

تحقیقات بالینی در مورد داروی جدید تیلدرازوماب – اسمن:

اثربخشی تیلدرازوماب – اسمن برای پسوریازیس پلاکت متوسط تا شدید در برنامه توسعه بالینی فاز ۳ نشان داده شده است. دو آزمایش چند قاعده، تصادفی، دو سو کور، کنترل شده با کنترل پلاسبو به نام reSURFACE 1 و reSURFACE 2 شامل ۹۲۶ بزرگسال مبتلا به پسوریازیس پلاکت متوسط تا شدید با ۶۱۶ مورد تیلدرازوماب اسمن و ۳۱۰ دارونما بود.

هر دو مطالعه اثر گذاری دارو با مقادیر پایانی اثربخشی همراه بوده و بهبود بالینی قابل توجهی را نشان دادند. این میزان با حداقل ۷۵٪ کاهش در اندازه ذرات پسوریازیس و شاخص شدت در هفته دوازدهم همراه شد.

نتایج تحقیقات reSURFACE 1 و ۲ در سال گذشته در The Lancet منتشر شد، که توسط Medscape Medical News و سایت درمانی پسوریازیس گزارش شده است.

واکنش های ناخواسته و عوارض:

شایع ترین واکنش های ناخواسته مرتبط با تیلدرازیوماب – آسن شامل عفونت های تنفسی فوقانی، واکنش های محل تزریق و اسهال می شود. واکنشهای جانبی که در میزان کمتر از ۱٪، اما بیشتر از ۰٫۱٪ در سم زدای فعال و در مقادیر بالاتری نسبت به گروه های دارونما رخ داد، شامل سرگیجه و درد در اندام بود.

ایالات متحده آمریکا(FDA)داروی بیولوژیک guselkumab را برای پسوریازیس تایید کرد

به گزارش سایت درمانی پسوریازیس و به نقل از NBIC سازمان غذا و داروی آمریکا اعلام کرد داروی بیولوژیک guselkumab را با نام تجاری Tremfya و محصولی از شرکت Jansse- Biotech، برای بزرگسالان مبتلا به پلاک‌ های پسوریازیسی متوسط تا شدید که کاندید درمان سیستمیک یا فوتوتراپی هستند، تائید کرده است.

داروی guselkumab:

داروی guselkumab اولین و تنها داروی بیولوژیک تائید شده است که به‌طور انتخابی اینترلوکین ۲۳ را مسدود می‌کند. این اینترلوکین نقش کلیدی در پلاک‌های پسوریازیسی بازی می‌ کند.

آنتی‌ بادی مونوکلونال تائید شده به صورت تزریق‌ های زیرپوستی ۱۰۰ میلی‌گرمی، هر ۸ هفته یک بار، تجویز می‌ شوند. دوزهای آغازین آن در هفته صفر و ۴ تزریق می‌ شود.

به اعتقاد پژوهشگران، guselkumab نقطه عطف قابل توجهی در درمان پلاک‌ های پسوریازیسی متوسط تا شدید به حساب می‌ آید، زیرا مطالعات نشان داده‌اند که اغلب بیماران تحت درمان با این درمان اختصاصی اینترلوکین ۲۳ از هفته ۱۶ تا ۴۸ درمان، به پاک شدن کامل ضایعات و پلاک‌ها دست می‌ یابند.

تائیدیه سازمان غذا و دارو:

تائیدیه سازمان غذا و دارو براساس نتایج ۳ مطالعه فاز ۳ با حضور بیش از ۲۰۰۰ بیمار منتشر شده است. در این مطالعات، در هفته ۱۶ درمان، حداقل ۷ بیمار از ۱۰ بیمار درمان شده با guselkumab، به PASI 90 دست یافتند و بیش از ۸۰ درصد بیماران نیز به پاک شدگی کامل یا نیمه‌کامل پلاک‌ ها دست یافتند. بیمارانی که به PASI 90 در هفته ۲۸ درمان دست یافتند، تا هفته ۴۸ نیز پاسخ درمانی را حفظ کردند.

در آنالیزهای سربه‌سر که در هفته‌های ۱۶، ۲۴ و ۴۸ درمان انجام شد، اثربخشی guselkumab توانست بر نتایج به دست آمده از adalimumab برتری پیدا کند. همچنین بیمارانی که به درمان با ustekinumab پاسخ مناسبی نداده بودند هم به درمان با guselkumab واکنش خوبی نشان دادند.

فوری؛ سم مورچه آتشین درمانی برای بیماری پسوریازیس

به گزارش سایت درمانی پسوریازیس، سم مورچه آتشین می‌تواند جزئی کلیدی از تولید کرم‌های جدید برای درمان “پسوریازیس”، یک بیماری پوستی مربوط به اختلال در سیستم ایمنی بدن با نقطه‌های قرمز ضخیم و خارش، باشد که در حال حاضر هیچ درمانی برای آن وجود ندارد. این پژوهش در مجله “Scientific Reports” منتشر شده است.

مورچه آتشین (Fire ant) مورچه‌ای است که دردآورترین گزش را میان مورچه‌ها دارد و ۲۸۵ گونه از آنها در سراسر جهان موجود است. این مورچه نام‌های دیگری مانند مورچه زنجبیل، مورچه آتش‌های گرمسیری و مورچه قرمز دارد.

داءالصدف:

“پسوریازیس” (Psoriasis) یا “صدفک” یا “داءالصدف” یک بیماری پوستی مزمن خودایمنی است. این بیماری هنگامی رخ می‌دهد که دستگاه ایمنی بدن سیگنال‌های اشتباهی می‌فرستد. این سیگنال‌ها باعث افزایش سرعت چرخه رشد سلول‌های پوست می‌شوند؛ یعنی افزایش بیش از حد سلول‌های پوستی از میزان ریختن آن‌ها.

“پسوریازیس” واگیردار نیست. پنج نوع اصلی پسوریازیس، پلاکی، خالدار، معکوس، پوسچولار و اریترودرمیک می‌باشد و شایع‌ترین آن “پسوریازیس پلاکی” است که با ناحیه‌هایی قرمز رنگ با پوششی نقره‌ای و سفید از سلول‌های مرده پوست مشخص می‌شود.

“پسوریازیس” در هر نقطه‌ای از بدن مانند زانو، آرنج، پوست سر و کف دست و پا می‌تواند مشاهده شود و با سایر شرایط جسمی جدی مانند دیابت، بیماری‌های قلبی و افسردگی در ارتباط است. حدود ۳۰ درصد از افراد مبتلا به “پسوریازیس” به آرتریت پسوریاتیک مبتلا می‌شوند.

باور بر این است که “پسوریازیس” یک بیماری ژنتیکی است و محرک‌های آن استرس، صدمه به پوست، برخی داروها و عفونت می‌باشد.

“پسوریازیس” اغلب در سنین جوانی شروع می‌شود، اما می‌تواند در هر سنی از دوران نوزادی تا سنین کهولت شروع شود. زنان و مردان تقریبا به یک نسبت به این بیماری مبتلا می‌شوند.

در حال حاضر این بیماری درمان قطعی ندارد، اما داروهای بسیاری وجود دارند که با استفاده از آنها، “پسوریازیس” کنترل می‌شود. انواع روش‌های کنترل “پسوریازیس” عبارتند از: درمان‌های موضعی، نور درمانی، داروهای سیستمیک، بیولوژیک و طب مکمل و جایگزین.

“پسوریازیس” اگر چه آزار دهنده است ولی در صورت درمان مناسب و رعایت دستورهای پزشکی، می‌توان با آن کنار آمد و بیماری را کنترل کرد. حدود ۲ درصد و بیش از ۱۲۵ میلیون نفر در سراسر جهان “پسوریازیس” دارند و ۲۹ اکتبر (۷ آبان) روز جهانی “پسوریازیس” است.

سم مورچه آتشین درمانی برای بیماری پسوریازیس:

حالا پژوهش جدید نشان داده است که یک ترکیب کلیدی در سم موجود در مورچه آتشین، می‌تواند با برخی از علائم “پسوریازیس”، با کمک به بهبود عملکرد دفاعی پوست، مقابله کند.

ترکیب سمی مورد نظر “سولپنوسین” (solenopsin) نامیده می‌شود، و چیزی که تیم پژوهشی را بیشتر هیجان زده کرده، شباهت آن به ترکیبی به نام “سرامید” (ceramide) است. این لیپیدهای طبیعی به طور کلی در اپیدرم و پوست سازی نقش مهمی ایفا می‌کنند و از حفظ رطوبت و نگهداری سلول‌های سالم در کنار یکدیگر حمایت می‌کنند. به همین دلیل آن را نیز می‌توان در بسیاری از محصولات مراقبت از پوست یافت.

اما با توجه به اظهارات “جک آربیسر”، استاد ترمیم پوست در دانشکده پزشکی دانشگاه “اموری” (Emory)، “سرامید”ها ناپایداری خود را دارند، زیرا تحت شرایط خاص آنها به یک مولکول التهابی تبدیل می‌شوند که “اسپینگوزین-۱-فسفات” (S1P) نام دارد.

بنابراین او و همکارانش از دانشگاه “کیس وسترن” مشغول به توسعه “سولپنوسین” شدند که درست مانند “سرامید” عمل کند، اما نتواند به “S1P” تجزیه شود. سپس آنها را به یک کرم پوستی تزریق کردند و به مدت ۲۸ روز موش آزمایشگاهی مبتلا به “پسوریازیس” را با این کرم تحت درمان قرار دادند.

این تیم متوجه شد که کرم حاوی “سولپنوسین” می‌تواند برخی از علائم کلیدی “پسوریازیس” را از بین ببرد و موش‌هایی را که در مقایسه با گروه شاهد، کاهش تقریبا ۳۰ درصدی علایم بیماری روی پوست نشان می‌دادند، بهبود بخشد.

این موش‌ها همچنین حدود ۵۰ درصد سلولهای ایمنی حمله کننده به پوست کمتری داشتند و وقتی تیم تحقیقاتی ترکیبات را به سلول‌های ایمنی بدنشان منتقل کرد، تولید سلول‌های التهابی را کاهش و تولید سلول‌های ضد التهابی را افزایش داد.

برخی از فعالیت‌های ژنی که توسط درمان‌های جاری افزایش یافته نیز توسط “سولپنوسین” تعدیل شده است.

“آربیسر” می‌گوید: ما معتقدیم که “سولپنوسین” به بازسازی کامل عملکرد ایمنی پوست کمک می‌کند. نرم‌کننده‌ها می‌توانند پوست را هنگام ابتلا به “پسوریازیس” التیام بخشند، اما برای بازسازی عملکرد دفاعی پوست کافی نیست.

این روش به جای اینکه به عنوان یک درمان مستقل عمل کند، تیم تحقیقاتی می‌تواند با تکیه بر توسعه این روش، از “سولپنوسین” در ترکیب با درمان‌های موجود استفاده کند.