پلک های خود را مرطوب کنید. کرم های مرطوب کننده می توانند خشکی و خارش را برطرف کنند. انواع مختلفی از کرم ها با نسخه و بدون نسخه در دسترس است. آنها برای درمان درماتیت خفیف بسیار موثر هستند.

از مهارکننده های کلسینورین استفاده کنید. این دارو برای درمان اختلالات التهابی، از جمله درماتیت آتوپیک و پسوریازیس استفاده می شود.

برای درمان التهاب و کاهش خشکی می توان کرم های پایه استروئیدی را مستقیماً روی پلک ها زد. برای موارد شدیدتر درماتیت یا اگزما، می توان کورتیکواستروئیدها را به صورت قرص مصرف کرد. نوع دارو به شدت علائم بستگی دارد.

افراد باید کرم های کورتیکواستروئید را با احتیاط استفاده کنند زیرا در صورت استفاده طولانی مدت ممکن است برخی از اثرات خود را از دست بدهند. در صورت استفاده طولانی مدت هنگامی که در نزدیکی چشم استفاده شود، خطر گلوکوم وجود دارد .

قرص های کورتیکواستروئید برای شدیدترین علائم تجویز می شوند، زیرا عوارض جانبی آنها می تواند جدی باشد. عوارض احتمالی مصرف آنها شامل فشار خون بالا، دیابت و پوکی استخوان است.

نوشته درماتیت پلک ناشی از درماتیت آتوپیک (اگزما) یا پسوریازیس اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

علاوه بر این، این اختلال می تواند منجر به مشکلات فک و صورت از جمله موارد زیر شود:

۱- ایجاد صدا در ناحیه فک هنگام غذا خوردن

۲- درد فک هنگام حرکت دادن آن

۳- عدم انطباق فک

۴- دندان قروچه

آرتریت پسوریازیس همچنین می تواند با انواع بیماری های لثه و مشکلات دندانی در ارتباط باشد. مطالعات نشان می‌ دهند که افراد مبتلا به این بیماری به مشکلات شدیدتر لثه دچار می شوند. علاوه بر این، بیماری لثه می ‌تواند منجر به بوی بد دهان مزمن، تغییر در بایت و در موارد شدیدتر، از دست دادن دندان شود. همچنین اختلال آرتریت پسوریازیس می تواند منجر به التهاب لثه شود. افراد مبتلا به این بیماری از مشکلات فک و صورت بیشتری رنج می برند که این امر منجر به آسیب دندان در اثر ساییدن و فشردن آن می ‌شود. دندانپزشک معمولاً آتل بایت را برای جلوگیری از آسیب و محافظت از دندان ها تجویز می کند.

تشخیص درگیری فک بر اثر آرتریت پسوریازیس:

پزشک ممکن است ترکیبی از آزمایشات پزشکی، بررسی سابقه پزشکی بیمار و معاینات فیزیکی را برای تشخیص مفاصل آسیب دیده به کار گیرد. این آزمایشات تشخیصی برای درگیری مفصل فک شامل موارد زیر هستند:

۱- آزمایش خون که می ‌تواند انواع دیگر آرتروز مانند آرتریت روماتوئید را رد کند.

۲- اشعه ایکس فک و سایر مفاصل

۳- اسکن ام آر آی

۴- معاینه فیزیکی فک

۵- معاینه پوست برای برای یافتن بثورات یا پوسته های نقره ای که نشانه پسوریازیس هستند.

۶- بررسی سابقه پزشکی و خانوادگی بیمار

روش های درمانی:

التهاب و پاسخ ایمنی بیش از حد فعال، باعث علائم آرتریت پسوریازیس از جمله علائم در فک می شود. درمان هایی که ممکن است به علائم مرتبط با فک در این بیماری کمک کنند، شامل موارد زیر هستند:

مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی:

ایبوپروفن، آسپرین و ناپروکسن می توانند موجب تسکین موقتی درد و التهاب شوند.

تزریق کورتیکواستروئیدها:

این داروها برای کاهش تورم و درد بسیار سریع عمل می کنند.

علاوه براین، داروهای دیگری نیز وجود دارند که در طولانی مدت با تغییر در نحوه عملکرد سیستم ایمنی بدن، درمان بیماری آرتریت پسوریازیس را هدف قرار می ‌دهند.

نوشته مشکلات فک ناشی از آرتریت پسوریازیس اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

پسوریازیس یک بیماری خودایمنی مزمن:

پسوریازیس یک بیماری خودایمنی مزمن می باشد که با پچهای پوستی غیرنرمال مشخص می گردد. پچهای پوستی به طور تیپیک و شاخص، قرمز، خارش دار و فلس مانند همراه با پوسته ریزی می باشند.

پنج نوع اصلی پسوریازیس وجود دارد. یکی از انواع آن، نوع پلاکی یا پسوریازیس ولگاریس است که بیش از ۹۰٪ بیماران را شامل می شود. در دنیا میزان شیوع پسوریازیس بین ۱ تا ۳٪ تخمین زده شده است که در اروپا این درصد بیشتر و در قاره ی آفریقا کمتر است. پسوریازیس بیماری ژنتیکی است که با فاکتورهای محیطی، حمله های آن تشدید می یابد.

پسوریازیس و درمان های موجود:

پسوریازیس اغلب با افزایش ریسک آرتریت پسوریاتیک، لنفوما، بیماری قلبی – عروقی، بیماری کرون و از نظر روانشناختی با افسردگی همراه است. درمان های موضعی و سیستمیک متعددی برای پسوریازیس وجود دارد. متوترکسات، سیکلوسپورین و رتینوئیدها جزء درمان های سیستمیک کلاسیک و اصلی هستند. داروهای بیولوژیک گروه جدید درمانی می باشند . این داروها با تأثیر بر سیستم ایمنی بدن ریسک ابتلا به عفونت و سرطان را تشدید می کنند. برای مثال اتاترسپت یکی از داروهای بیولوژیک پرمصرف، احتمال ابتلا به سل را افزایش میدهد. شناخت عوارض جانبی داروها می تواند کمک بسزایی در پیشگیری از عوارض و نیز بهبود روند درمانی بیماران نماید. به علاوه کمک می نماید تا بهترین داروها با بیشترین اثربخشی و کمترین عوارض دارویی برای درمان بیماران انتخاب گردند. با توجه به اهمیت مطلب بر آن شدیم تا عوارض جانبی و واکنش های دارویی ناشی از داروهای غیر بیولوژیک درمان پسوریازیس را بررسی نماییم.

فراوانی عوارض جانبی ناشی از مصرف داروهای غيربيولوژيك در بيماران مبتلا به پسوريازيس مراجعه كننده به بخش پوست بيمارستان های شهدای تجريش و لقمان حكيم تهران در سالهای ۹۶-۱۳۹۵:

در این مطالعه ی توصیفی – مقطعی (Descriptive , cross sectional) پرونده ی ۱۰۰ بیمار مبتلا به پسوریازیس متوسط تا شدید تحت درمان در سالهای ۹۶-۱۳۹۵ در بخش پوست بیمارستان شهدای تجریش تهران و ۱۰۰ بیمار دیگر مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان لقمان حکیم تهران – به علت عدم دسترسی به پرونده ی بیماران – را مستقیما مورد مطالعه قرار دادیم. معیارهای ورود به مطالعه شامل بیماران مبتلا به پسوریازیس در هر رده ی سنی با تشخیص قطعی بیماری توسط متخصص پوست و نداشتن بیماری زمینهای مخدوش کننده بود. به بیماران در مورد نحوه انجام کار توضیح کامل داده شد.

داروهای سیستمیک (به جز بیولوژیک ها) در این بیماران به صورت خوراکی و تزریقی تجویز می شد. یافته های ثبت شده در ارتباط با بروز یاعدم بروز عوارض جانبی متعاقب مصرف داروها یادداشت شد. درجه و شدت عارضه و سطح سرمی بیومارکرهای آزمایشگاهی نیز در صورت وجود نوسان در این بیماران یادداشت شد.

این مطالعه به تصویب کمیته ی اخلاق داروسازی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم دارویی تهران رسید و هنگامی که به غیر از پرونده، خود بیمار را وارد مطالعه کردیم، به صورت داوطلبانه و آگاهانه وارد مطالعه شدند. جمع آوری داده ها به کمک پرونده های بیماران و نیز خود بیماران، تکمیل پرسشنامه و مصاحبه و مشاهدهی بیماران بود. توصیف و تحلیل آماری داده ها با استفاده از نسخه ی ۲۳ نرم افزار آماری SPSS Statistics انجام شد. با استفاده از آزمون آماری مربع کای برای مشاهده ی ارتباط شیوع عوارض با جنسیت و با کمک آزمون آماری T- Test برای ارتباط شیوع عوارض با سن صورت گرفت.

P(میزان فراوانی عوارض جانبی داروهای پسوریازیس در مطالعات قبلی) میزان ۰/۵ (با توجه به عدم گزارش دقیق و مشخص در مطالعات پیشین) درنظر گرفته شد و با در نظر گرفتن آلفا (خطای اول مطالعه به میزان ۰/۷ و با توجه به فرمول d (دقت)،

۲۰۰ نفر به روش غیر تصادفی از نوع Convenient وارد مطالعه شدند.

يافته ها:

میانگین سنی در بیماران مورد مطالعه برابر ۴۲ سال با انحراف معیار ۱۴/۲ بود. بیشترین فراوانی سنی بیماران گروه سنی ۲۵ تا ۳۴ سال را تشکیل داده و ۱۱۲ نفر (%۵۶) بیماران مذکر و بقیه مؤنث بودند.

٪۸۳/۵ بیماران سابقه ی خانوادگی پسوریازیس نداشتند. سابقه ی ابتلا به فشار خون بالا در ۱۱٪ بیماران وجود داشت. تشدید پسوریازیس در ۵/۴% (۱۰ بیمار) گزارش شد و ۹۴/۶ (۱۷۵ نفر) تغییراتی در پوست خود گزارش نکردند. عوارض جانبی ناشی از داروهای غیر بیولوژیک در جداول شماره ۱ تا ۴ نشان داده شده اند. اختلاف معناداری از نظر آماری بین شیوع عوارض و سن آنها مشاهده نشد (۰/۰۵>P).

بحث:

پسوریازیس پلاکی تحت عنوان پسوریازیس ولگاریس در هر سنی ممکن است فرد را درگیر کند ولی معمولا در سنین بین ۲۰ تا ۳۰ سالگی روی می دهد. به طور تقریبی ۱۵٪ از بیماران مبتلا به پسوریازیس در مواجهه با ابتلا به آرتریت سوریاتیک می شوند. می تواند عوارض اجتماعی و روانی قابل توجهی داشته باشد. سبب شناسی چندگانه این بیماری درمان آن را مشکل می سازد و می تواند تا سنین بزرگسالی ادامه یابد یا به صورت اولیه در سنین بزرگسالی بروز کند. هدف از درمان پسوریازیس با هر نوع بالینی بیماری، کاهش شدت و عود ضایعات پوستی و نیز بهبود ظاهر و جلوگیری از اختلال در کیفیت زندگی می باشد. درمان های چنددارویی برای افزایش اثر درمان و کاهش عوارض جانبی توصیه می گردد. چندین انتخاب درمانی از درمان های موضعی گرفته (مانند داروهای موضعی و نوردرمانی) تا درمان های سیستمیک غیر بیولوژیک و بیولوژیک ها در این زمینه وجود دارد.

متوترکسات هم چنان به عنوان پرمصرف ترین درمان سیستمیک در دنیا برای بیماران مبتلا به پسوریازیس متوسط تا شدید می باشد. تعداد زیادی از بیماران با متوترکسات خوراکی و تزریقی تحمل گوارشی ندارند و افزودن فولیک اسید خوراکی (۵-۱ میلی گرم روزانه) برای کم کردن عوارض جانبی به همراه درمان با متوترکسات لازم است. مطالعه ی Bressolle و همکاران که با هدف بررسی عوارض در افراد سالمند انجام گرفت نشان داد که در صورت کاهش کلیرانس متوترکسات، کلیرانس کراتینین هم کاهش می یابد” بنابراین، اندازه گیری کراتینین سرم در بررسی عملکرد کلیه و تنظیم دز دارو در رژیم درمانی در سالمندان ضروری می باشد.

در تحقیق Colombo و همکاران که با هدف بررسی عوارض جانبی در طول درمان با سیکلوسپورین در ایتالیا روی ۹۶۹ جوان مبتلا به پسوریازیس انجام گرفت، نشان داد که شیوع عوارض در زنان باردار بیشتر می باشد و عوارض با میزان شیوع بالای ۱٪ مانند سردرد، افزایش فشار خون، خستگی و کرامپ عضلانی، آرترالژیا و نارسایی کلیه می باشد که از میان عوارض
جانبی شایع سیکلوسپورین فقط پرفشاری خون در تمام گروه ها بیشترین شیوع را داشته است”.

Alessandro و همکاران ایمنی و اثربخشی اسیتر تین را در مطالعه ی گذشته نگر روی ۴۶ بیمار مبتلا به پسوریازیس پلاکی متوسط تا شدید ارزیابی کردند. بیمارانی که ابتدا با دز ۱۰ میلی گرم در روز با نئوتیگازون تحت درمان بودند و به تدریج دز دارو افزایش یافت، بهترین اثر درمانی با کمترین عوارض جانبی را مشاهده کردند؛ در واقع بروز عوارض جانبی بالینی و آزمایشگاهی تا حد زیادی به دز این دارو بستگی دارد.

پسوریازیس مانند متوترکسات و سیکلوسپورین از ابتدا آزمایشات مربوط به کبد، کراتینین سرم و فشار خون بیماران مورد بررسی قرار گیرد.

عوارض جانبی شایع در یافته های این مطالعه شامل عوارض مخاطی، مانند خشکی پوست و غشای مخاطی و ریزش مو می باشد. در نمونه های دیگر سطح تری گلیسیرید سرمی به خاطر مصرف دارو افزایش یافت که در مطالعات پیشین هم مشاهده شده.

یافته های این مطالعه نشان می دهد که مصرف داروهای خوراکی رژیم درمانی پسوریازیس در بیماران با بروز عوارض جانبی همراه است. پیشنهاد می گردد در بیماران تحت درمان با داروهای خوراکی رژیم درمانی

تشکر و قدردانی:

از همکاران محترم در بیمارستان شهدای تجریش و بیمارستان لقمان حکیم و نیز جناب آقای دکتر علیرضا خاتمی که در اجرای پایان نامه به اینجانب کمک نمود کمال تشکر را دارم.

نوشته فراوانی عوارض جانبی ناشی از مصرف داروهای غيربيولوژيك در بيماران مبتلا به پسوريازيس اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

اجزای فرآورده:

در هر کپسول فیتوآرتریت، عصاره خشک زرد چوبه ۱۵۷/۵ میلی گرم، کندر ۱۵۰ میلی گرم، عصاره خشک زنجبیل ۱۵۰ میلی گرم و عصاره گیاه پنجه گربه (Cats claw) ۵۰ میلی گرم موجود است.

زرد چوبه: روغن های فرار (۵/۵%-۱/۳%) مانند مونوترپنها، سزکوئی ترین ها و استراسیدهای چرب حاوی سزکویی ترین مانند تومرون، آرتومزون، زینجیبرن، مواد رنگی کورکومین، دس متوکسی کورکومین و بیس دس متوکسی کورکومین.

زنجبیل: روغن های فرار ۳%- ۲/۵% مواد زرینی، کتون های فنولی غیر فرار، جینجرول ها، زین جی برن، زین جی برول، برنئول، سینئول و فلاندن درن.

کندر: حاوی ۶۰% صمغ و ۹% -۵% روغن فرار و ترکیبات ترپنوئید اسید بوزولیک و اسید آلفا بوزولیک می باشد.

پنجه گربه (Cat’s claw): حاوی آلکالوئیدهای پنتاسیکلیک اکسین دل (ایزوپترویترویودین Isopteropodine، پترویودین، Ptropodine، آلدالوئیدز Aldaloides، میترافیلین، رینکوفیلین و گلیکوزیدهای اسید کینویک) می باشد.

موارد منع مصرف و احتیاط:

۱- زردچوبه در بیماران با سابقه سنگ صفرا و مبتلا به زخم معده نباید با دوزهای بالا مصرف شود.

۲- مطالعات نشان می دهد که زنجبیل و گیاه پنجه گربه بر تجمع پلاکتی اثر متقابل داشته و مانع ایجاد لخته خونی می شود. بنابراین با ترکیبات ضد انعقاد مانند آسپرین، هپارین و وارفارین (کومادین) نباید همزمان مصرف شود.

۳- به علت اثر کاهنده گلوکز خون دربیماران دیابتی که مصرف داروهای کاهنده قند خون دارند باید با احتیاط مصرف شود.

عوارض جانبی:

مصرف مستمر زرد چوبه می تواند موجب تحریک دستگاه گوارش شود. در افراد حساس ممکن است موجب بروز بثورات جلدی، اسهال و سوزش سر قلب شود.

مصرف در دوران بارداری و شیردهی:

مصرف کپسول فیتوآرتریت در خانم های باردار و شیرده مجاز نمی باشد.

موارد مصرف:

کاهش درد در مفاصل.

مقدار مصرف:

۲باردرروز هرنوبت۱ کپسول فیتوآرتریت با کمی آب بعد از غذا میل شود.

نوشته رفع درد، خشکی و سفتی مفاصل ناشی از آرتریت پسوریاتیک با كپسول فيتوآرتريت اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

استانین ها و کارایی آن ها:

استاتین‌ ها گروهی از داروهای کاهنده کلسترول خون هستند که با مهار آنزیم کاهنده اچ‌ام‌جی-کوآ (HMG-CoA reductase) عمل می‌ کنند. استاتین‌ ها معمولاً در پیشگیری از بروز بیماری‌ های قلبی عروقی ناشی از افزایش چربی خون استفاده می‌ شوند.

محققان بیمارستان عمومی ماساچوست در بوستون دریافتند که استاتین‌ ها مرگ و میر بیماران مبتلا به اسپوندیلیت آنکیلوزان و آرتریت پسوریاتیک را تا یک سوم کاهش می‌ دهد.

اسپوندیلیت آنکیلوزان شکلی از آرتریت است که با التهاب مفاصل در ستون فقرات و گاهی اوقات مناطق دیگر بدن همراه است. علایم اسپوندیلیت آنکیلوزان شامل درد و سفتی کمر بوده که اغلب در اواخر نوجوانی یا اوایل بلوغ آغاز خواهد شد .در موارد شدید، التهاب طولانی مدت می‌تواند به کلسیفیکاسیون منجر شود.

کلسیفیکاسیون(Calcification) به معنی جمع شدن کلسیم در یکی از بافت‌ های بدن است.

ورم مفاصل پسوریاتیک یک شکل مزمن آرتریت است که با التهاب پوست و مفاصل همراه است. علائم آن شامل درد و تورم مفصل بوده و اگر درمان نشود، این شرایط می‌ تواند به آسیب مفصل منجر شود .شروع ورم مفاصل پسوریاتیک معمولا بین سنین ۳۰ تا ۵۰ رخ می‌ دهد.

با این وجود پژوهش‌ های جدید نشان می‌ دهد که مصرف استاتین‌ ها علت مرگ و میر ناشی از این مشکلات را تا ۳۳ درصد کاهش می‌ دهد.

هر دو بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان و پسوریازیس خطر مرگ ناشی از بیماری‌ های قلبی عروقی را افزایش می‌ دهد.

در حالی که استاتین‌ ها با کاهش کلسترول خطر ابتلا به بیماری‌ های مختلف را کاهش می‌ دهد، مطالعات جدید نشان داده‌اند که این داروها همچنین خواص ضدالتهابی دارند که این امر به نفع سلامت قلب و عروق است.

تحقیقات دانشمندان ماساچوست در بوستون آمریکا:

لازم به ذکر است که این دو نوع خاص از آرتریت‌، یعنی اسپوندیلیت آنکیلوزان و آرتریت پسوریاتیک، خطر مرگ بر اثر بیماری‌ های قلبی عروقی را بالا می‌ برند. در این مطالعه، ۲ هزار و ۹۴ نفر از بیماران مبتلا به اسپوندیلیت آنکیلوزان و آرتریت پسوریاتیک مورد بررسی قرار گرفتند که بین سال‌ های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۴ میلادی از استاتین‌ ها استفاده می‌ کردند. اطلاعات مربوط به آنان دقیقا با ۲ هزار و ۹۴ نفر از بیماران دیگر مقایسه شد که استفاده از استاتین‌ ها برایشان در نظر گرفته نشده بود. آمار نهایی نشان دادند که استفاده از استاتین، خطر مرگ بر اثر همه علت‌ ها و بیماری‌ ها را در بین این بیماران ۳۳ درصد کاهش می‌ دهد.

نوشته کاهش ۳۳ درصدی مرگ و میر ناشی از آرتریت پسوریاتیک با مصرف استانین ها اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.