مشخص شده که درمان با استاتین باعث کاهش سطح نشانگرهای التهابی در اندوتلیوم عروقی می‌شود. بنابراین، بدیهی است که مدیریت کلسترول برای به حداقل رساندن خطر CVD ضروری است. علاوه بر این، نتایج مطالعه ترومبوز ضد التهابی نشان داد که مهار سایتوکاین‌های التهابی خطر CVD را کاهش می‌دهد. نتایج همچنین تأیید کرد که درمان ضد التهابی با استفاده از canakinumab باعث کاهش عود موارد CVD می‌شود.

کاناکینومب (Canakinumab) با نام تجاری ایلاریس (Ilaris) که نام اولیه‌اش «ACZ885» بود، یک آنتی‌بادی مونوکلونال است که اینترلوکین ۱ بتا را هدف قرار می‌دهد.

یافته های این مطالعه اهمیت درمان پسوریازیس را نه تنها به عنوان یک بیماری پوستی بلکه به عنوان یک بیماری سیستمیک برای جلوگیری از عوارض قلبی عروقی کشنده برجسته کرد. تمرکز بر چاقی، دیابت، دیس لیپیدمی، سندرم متابولیک و فشار خون بالا که اغلب با پسوریازیس مرتبط است و ارائه یک درمان یکپارچه توسط پزشکان برای کنترل بیماری این بیماران ضروری است. سیتوکین های التهابی، در درجه اول TNF-α، IL-17 و IL-23، باعث پسوریازیس و اختلال عملکرد عروقی می‌شوند. در نتیجه، این فرضیه وجود دارد که داروهای بیولوژیکی که این مولکول‌ها را هدف قرار می‌دهند می‌توانند به طور مثبت بر پاتوژنز پسوریازیس و خطر CVD تأثیر بگذارند.

بیماری‌های قلبی‌عروقی (CVD)، گروهی از بیماری‌ها هستند که بیماری قلبی و سکته مغزی را در برمی‌گیرند. دستورالعمل‌های پیشگیری از CVD، بر استفاده از نمرات خطر تأکید می‌کنند، معادلاتی که از متغیرهای بالینی برای برآورد احتمال وقوع نخستین حمله قلبی یا سکته مغزی بهره می‌برند، تا تصمیمات درمانی را در جمعیت عمومی هدایت کنند.

نوشته تاثیر مثبت داروهای بیولوژیک در کارکرد قلب بیماران پسوریازیس! اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

حجم بازار جهانی ماده اولیه «تفاسیتینیب»، سال گذشته در بازار جهانی ۳.۵ میلیارد دلار بود که تا سال ۲۰۲۸ به ۵.۵ میلیارد دلار خواهد رسید. همچنین بازار محصول نهایی آن، سال گذشته ۱۰ میلیارد دلار بود و تا سال ۲۰۲۸ به ۱۵ میلیارد دلار می‌رسد.

با توجه به قیمت جهانی این محصول، واردات هر کیلوگرم معادل ۳۰هزار دلار ارزبری به همراه دارد که با توجه به قیمت تمام شده ۳۸۰۰دلاری محصول تولیدی شرکت زیست‌تخمیر، سالیانه ۲۸۰ میلیون دلار در محصول نهایی و ۶۵۰هزار دلار در ماده اولیه برای کشور صرفه جویی صورت می‌گیرد. همچنین با راه‌اندازی این خط تولید، ایران در جمع ۱۰ کشور تولید کننده ماده تفاسیتینیب قرار گرفت.

«اداراون» ماده اولیه و داروی دیگری است که در خط تولید جدید شرکت دانش‌بنیان زیست‌تخمیر به تولید می‎‌رسد. این ماده دارویی در ساخت داروی آلساوا که برای کمک به بیماران مبتلا به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) و سکته مغزی ایسکمیک حاد کاربردی حیاتی دارد، مورد استفاده قرار می‌گیرد. ماده اولیه «اداراون» حجم بازاری معادل ۱.۵ میلیارد دلار در جهان دارد که تا سال ۲۰۲۸ به ۲.۵ میلیارد دلار خواهد رسید. همچنین بازار جهانی محصول نهایی، ۴ میلیارد دلار بود که تا سال ۲۰۲۸ به ۷ میلیارد دلار خواهد رسید.

ماده دارویی اپرمیلاست که در ساخت داروی آن مورد استفاده قرار می‌گیرد، نخستین داروی خوراکی مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان پسوریازیس به شمار می‌رود ضمن این‌که در درمان بیماری کولیت اولسترایو در کودکان کاربرد دارد. با تولید آن در کشور، نیاز بیماران مبتلا به این بیماری تامین خواهد شد.

حجم بازار جهانی این ماده اولیه، ۲۰۰ میلیون دلار در سال ۲۰۲۳ بود و تا سال ۲۰۲۸ به ۳۵۰ میلیون دلار خواهد رسید. همچنین فرآورده دارویی حاصل از آن، سال گذشته بازاری ۱.۶ میلیارد دلاری در سال گذشته داشت که پیش بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۸ به ۳.۵ میلیارد دلار برسد.

در حالی که هرکیلوگرم از واردات ماده اولیه اپرمیلاست، معادل ۱۲۰۰۰ دلار ارزبری به دنبال دارد، این ماده توسط شرکت دانش‌بنیان زیست تخمیر به قیمت ۸۰۰ دلار معادل ۶ درصد قیمت نمونه خارجی در داخل کشور تولید می‌شود.

نیاز کشور سالیانه ۱۵۰ کیلوگرم از ماده اولیه اپرمیلاست است و ایران با تولید این ماده اولیه دارویی، در جمع ۵ کشور دارنده فناوری تولید آن قرار خواهد گرفت.

سحر بهمنی مدیرعامل شرکت دانش‌بنیان زیست‌تخمیر در حاشیه این مراسم با اشاره به این‌که قیمت تمام شده داروهای تولید و رونمایی شده شده ۲ تا ۶ درصد نمونه‌های وارداتی است، افزود: تلاش شده است تا با کاهش قیمت تمام شده بسیار پایین‌تر و کیفیت هم‌پای نمونه‌های خارجی، ضمن کمک به صرفه‌جویی ارزی، تسهیل دسترسی بیماران به داروهای مؤثر و ارتقای سلامت جامعه صورت بگیرد.

بهمنی ادامه داد: بهره برداری از این سایت تولید با دانش فنی بومی‌شده در شرکت و پتانسیل علمی بالا در واحد های تحقیق و توسعه، کیفیت و تولید شرکت ، کشور را جزو معدود کشور های تولید کننده این مواد اولیه دارویی قرار می‌دهد و در آینده نزدیک با تولید عملیاتی مولکول های دیگری که واحد تحقیقات به واحد تولید تحویل خواهد داد، ایران بین ۳ تا ۵ کشور تولید کننده مواد اولیه دارویی پرخطر قرار خواهد گرفت.

مدیرعامل شرکت دانش‌بنیان زیست‌تخمیر با بیان این‌که تاییدیه‌های ملی و بین المللی برای تولید این ۳ ماده اولیه دریافت شده است، افزود: این شرکت دانش‌بنیان، برای تولید مواد اولیه دارویی یادشده گواهی GMP را از وزارت بهداشت دریافت کرده است و با راه اندازی خط تولید سه ماده اولیه اداراوون، توفاسیتینیب سیترات و اپرمیلاست در سال نخست علاوه بر تامین بخش قابل توجهی از نیاز کشور، بالغ بر ۴۳ میلیون دلار صرفه جویی ارزی حاصل خواهد شد.

نوشته ایران در زمینه تولید چند داروی مهم پسوریازیس خودکفا شد اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

در حالی که نشان داده شده است واکسن mRNA کووید-۱۹ در بیش از ۹۰ ٪ از بزرگسالان سالم در آزمایش‌های بالینی، یک پاسخ ایمنی موثر ایجاد می‌کند، اما مشخص نیست که آیا پاسخ ایمنی در بیماران مبتلا به بیماری‌های التهابی با واسطه ایمنی (IMID) مناسب خواهد بود یا خیر.

این مطالعه سطح کافی آنتی بادی تولید شده در بیش از ۹۰ درصد از ۲۰۸ شرکت کننده سالم و ۳۷ بیمار تحت درمان با دارو‌های بیولوژیک را بررسی کردند؛ بررسی‌ها نشان داد در حالی که واکسیناسیون باعث واکنش سلول‌های CD۸ + T فعال در شرکت کنندگان سالم و بیماران مبتلا به بیماری‌های التهابی با واسطه ایمنی نشده است، اما این القا مشابه در بیماران مبتلا به متوترکسات دیده نمی‌شود. سلول‌های T بخشی دیگر از سیستم دفاعی ایمنی بدن هستند.

این یک مطالعه مشاهده‌ای است و به همین ترتیب نمی‌تواند علیت را ثابت کند. محققان اذعان می‌کنند این مطالعه حجم نمونه کمی داشته و تنها یک نوع واکسن mRNA کووید-۱۹ را ارزیابی کرده است و می‌توانست شامل بیمارانی باشد که قبلا مبتلا به بیماری کرونا بدون علامت شده‌اند.

محققان این مطالعه گفتند: اگرچه قطع دقیق ایمنی زایی که با اثر واکسن کرونا ارتباط دارد هنوز مشخص نشده است، اما یافته‌های ما نشان می‌دهد که ممکن است لازم باشد در بیماران مبتلا به بیماری‌های التهابی با واسطه ایمنی که از متوترکسات استفاده می‌کنند، استراتژی‌های مختلف مورد بررسی قرار گیرد تا احتمال بروز اثر ایمن سازی در برابر سارس-کوو ۲ همانطور که برای تقویت ایمنی به سایر واکسن‌های ویروسی نشان داده شده است. بررسی شود؛ برای مثال ثابت شده است که متوترکسات پاسخ ایمنی به واکسن آنفلوآنزا را کاهش می‌دهد.

نوشته متوترکسات می تواند اثرات واکسن کرونا را بی اثر کند اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

به گزارش پایگاه خبری ساینس، پسوریازیس یک بیماری التهابی مزمن پوستی است که دو تا سه درصد افراد سفید پوست را تحت تاثیر قرار می‌دهد. نتایج مطالعات نشان می‌دهد این بیماری خود ایمنی از نظر ژنتیکی با چاقی، دیابت و دیگر انواع سندرم متابولیک مرتبط است.

مهمترین علایم پسوریازیس ایجاد تکه‌های ضخیم قرمز رنگ پوستی و فلس‌های نقره‌ای رنگ است که بسیار دردناک بوده و سبب خارش می‌شود. این عارضه معمولا زانو، آرنج، پوست سر، کف دست و پا و کمر را تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ همچنین در اطراف ناخن، ناخن پا و داخل دهان نیز دیده شده است.

مطالعات جدید نشان می‌دهد با مهار یک پروتئین به نام “c-Jun” در مسیرهای سیگنال‌ دهی التهابی می‌توان علائم بیماری را به میزان قابل توجهی کاهش داد. بر اساس مطالعات این پروتئین نقش اصلی را در ایجاد التهاب ناشی از پسوریازیس ایفا می‌کند.

آزمایش‌های بالینی این روش در مدل‌های حیوانی موفقیت‌آمیز گزارش شده است.

نوشته عامل موثر در بروز بیماری پسوریازیس شناسایی شد اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

ذخیره تخمدان در بیماران مبتلا به پسوریازیس کاهش یافته است:

ما به طور تصادفی ۱۴ بیمار زن مبتلا به پسوریازیس و ۳۵ زن سالم را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادیم. یک مصاحبه ویژگی های جمعیت شناختی، سابقه زایمان و ویژگی های قاعدگی را بررسی کرد. شاخص شدت منطقه پسوریازیس (PASI) در بیماران بررسی شد. استروژن، هورمون محرک (FSH)، هورمون (LH)، هورمون محرک تیروئید و با سونوگرافی زنان، حجم تخمدان و تعداد فولیکول آنترال (AFC) در هر دو گروه مطالعه و کنترل اندازه گیری شد. این مقادیر با تغییرات PASI در گروه بیمار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج مطالعه نشان می دهد که بیماری پسوریازیس می تواند ذخیره تخمدان را کاهش دهند.بیماری پسوریازیس با یک روند التهابی ایمنی شناخته می شود که بر روی پوست و مفاصل تأثیر می گذارد اما منجر به شرایط التهابی سیستمیک می شود و به مکانیسم های آسیب شناختی سایر بیماری های التهابی مزمن کمک می کند.شواهد موجود نشان می دهد که زنان مبتلا به بیماری های التهابی مزمن مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) و سندرم آنتی فسفولیپید اولیه (PAPS) ذخیره تخمدان را کاهش داده اند.

اطلاعات جمع آوری شده نشان می دهد که وضعیت هورمونی زنان در دوران بارداری بر روند پسوریازیس تأثیر دارد و در مقابل پسوریازیس بر نتایج بارداری تأثیر دارد.

میانگین سن تشخیص در زنان مبتلا به پسوریازیس ۲۸ سال است، سن اصلی بارداری. بنابراین، بسیاری از بیماران زن مبتلا به پسوریازیس نگران اثرات سو بیماری بر باروری در آینده هستند. کاهش ذخیره تخمدان پدیده ای است که در زنان در اواسط تا اواخر دهه سی و بعضی اوقات مشاهده می شود و با کاهش کیفیت تخمک به خوبی اثبات می شود.

بر اساس مطالعات اخیر، کاهش ذخیره تخمدان در پسوریازیس ممکن است به دلیل کاهش فولیکول های مربوط در نتیجه افزایش تولید VEGF باشد.

زنان در اواسط تا اواخر دهه ۳۰ و اوایل ۴۰ سالگی بخش مهمی از جمعیت نابارور را تشکیل می دهند که بسیاری از آنها به درمان های گران قیمت از جمله فن آوری های کمک باروری احتیاج دارند. با توجه به یافته های ما که از ذخیره تخمدان کاهش یافته در پسوریازیس پشتیبانی می کند، افزایش آگاهی از اثرات پسوریازیس در ذخیره تخمدان و مراجعه سریع به متخصص زنان و زایمان در صورت خطر کاهش ذخیره تخمدان، می تواند برنامه ریزی و مدیریت بارداری را بهبود بخشد.

نوشته ذخیره تخمدان در بیماران مبتلا به پسوریازیس کاهش یافته است اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

قرار گرفتن در معرض مزمن سرب Cd – کادمیوم Pb و جیوه Hg منجر به افزایش استرس اکسیداتیو می شود. متداول ترین منابع آلودگی Cd در خاک و اجسام آب، فاضلاب صنعتی، کودهای آلی فسفر، کارخانه های فلزی، کارخانه های زغال سنگ است.

افزایش سطح Cd خون در بیماران پسوریازیس:

بیماران مبتلا به پسوریازیس شدید تمایل به افزایش سطح Cd خون دارند. مطالعه ای توسط افریدی و همکاران (۲۰۱۱) غلظت Cd را در خون ۴۱۸ فرد مبتلا به پسوریازیس که در منطقه نزدیک کارخانه سیمان زندگی می کنند اندازه گیری کرد. نشان داده شد که غلظت Cd در بیماران مبتلا به پسوریازیس در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری بیشتر است. علاوه بر این، سطح بالاتری از Cd در خون بیماران با مرحله شدید درماتوز گزارش شده است.

سی دی یک نگرانی عمده برای سلامت عمومی است و سیگار کشیدن یکی از منابع بالقوه قرار گرفتن در معرض سی دی است زیرا خواص طبیعی آن برای تجمع در گیاه تنباکو در نظر گرفته می شود. ارتباط شدیدی بین شدت پسوریازیس و سیگار کشیدن وجود دارد.

کاملاً مشهور است که قرارگیری شغلی در معرض فلزات سنگین یکی از رایج ترین موارد سمی است. ترکیبات سرب در صنعت مدرن نقش بسزایی دارند. سرب در بسیاری از محصولات، به عنوان مثال رنگها، شیشه های رنگی، لعاب های سرامیکی، جواهرات، اسباب بازی ها و برخی از مواد آرایشی مورد استفاده قرار می گیرد.

سرب همچنین باعث استرس اکسیداتیو شده و تعادل آنتی اکسیدانی را از بین می برد و قادر به جابجایی عناصر میکرو ضروری از سلولهای متالوآنزیم ها است.

رژیم غذایی منبع اصلی قرار گرفتن در معرض Cd برای افراد غیر سیگاری در نظر گرفته شده است، در حالی که دود سیگار منبع دیگری برای افراد سیگاری است. در این مطالعه، مشاهده کردیم که افزایش میزان Cd با مصرف مکرر ژامبون در بیماران مبتلا به پسوریازیس و مصرف مکرر محصولات شیرینی، سبزیجات فرآوری شده و کله پاچه ارتباط مثبتی با میزان بالاتر CD خون در شرکت کنندگان دارد. جالب توجه است، مصرف مکرر ماهی باعث کاهش غلظت خون Cd در بیماران پسوریازیس می شود.

سرب عنصری بالقوه سمی است که وقتی توسط بدن جذب شود، در خون و استخوان و همچنین در اندام هایی مانند کبد، کلیه، مغز و پوست تجمع می یابد. قرار گرفتن در معرض سرب در انسان می تواند از طرق مختلف رخ دهد که همگی شامل آلودگی محیط زیست و در نتیجه محصولات غذایی آلوده است.

اهمیت پیشگیری از قرار گرفتن در معرض سی دی، سرب و جیوه را به ویژه در بیماران پسوریازیس و ویتیلیگو نشان می دهد. نتایج به دست آمده ممکن است برای تنظیم توصیه های غذایی مفید باشد و برای جلوگیری از پسوریازیس و ویتیلیگو مفید باشد. تأثیر فلزات سنگین بر روی سیستم ایمنی چند جهته است اما به طور کامل درک نشده است و نیاز به تحقیقات بیشتر دارد.

تاثیرات جیوه بر پسوریازیس:

جیوه فلز سنگین بسیار سمی و بیش از حد تجمع پذیر است. Hg مسئول آسیب میتوکندریایی، پراکسیداسیون لیپیدها و تجمع مولکول های نوروتوکسیک است. کشاورزی، تخلیه فاضلاب شهری، استخراج معدن، سوزاندن و تخلیه فاضلاب صنعتی از منابع اصلی آلودگی جیوه هستند.

با توجه به یافته های قبلی جیوه می تواند به عنوان یک ماده چاق کننده احتمالی ظاهر شود، یک دلیل دیگر وجود دارد که چرا عادات غذایی در پسوریازیس مهم هستند. کاهش وزن در بیماران چاق منجر به کاهش ضایعات پسوریازیس می شود.

تاثیر فعل و انفعالات کادمیوم بر روی پسوریازیس:

تجمع بیش از حد عناصر سمی ممکن است اثرات سوئی داشته باشد. نسبت عناصر سمی و آنتی اکسیدانی در بیماران مبتلا به پسوریازیس و ویتیلیگو نشان می دهد که بیماران این عنصر سمی را به راحتی جذب می کنند. فعل و انفعالات کادمیوم با عناصری مانند روی، مس، آهن، منیزیم، کلسیم یا سلنیوم باعث تغییر در توزیع آنها می شود و این ممکن است منجر به کمبود آنها در بافتهای منفرد شود. تأثیر فلزات سنگین بر روی سیستم ایمنی چند جهته است اما به طور کامل درک نشده است و نیاز به تحقیقات بیشتر دارد.

رابطه سطح بالای فلزات سمی در تشدید و ایجاد پسوریازیس:

سطح بالای فلزات سمی می تواند استرس اکسیداتیو را که مسئول التهاب در بیماری زایی پسوریازیس و ویتیلیگو است، افزایش دهد. تجزیه و تحلیل چندگانه از تأثیر مصرف مکرر محصولات غذایی بر غلظت فلزات سمی نشان داد که عادات غذایی بر محتوای اجزای معدنی بررسی شده در خون بیماران پسوریازیس و ویتیلیگو تأثیر می گذارد.

نوشته رابطه سطح بالای فلزات سمی در تشدید و ایجاد پسوریازیس اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

اکنون محققان دانشگاه «نیوکاسل» در استرالیا با بررسی ۵۰۰ هزار سلول مختلف پوستی موفق به ابداع یک اطلس پوستی شدند. این محققان همچنین موفق به شناسایی مکانیسم های سلولی شدند که باعث ابتلا به وضعیت های مزمن پوستی می شود.

آنها متوجه شدند که سلول های پوست مبتلا به اگزما و پسوریازیس، مکانیسم های سلولی مشابهی با سلول های پوستی سالم در حال رشد دارند. محققان می گویند: این یافته ها می تواند به ابداع داروهای جدیدی منجر شود که بیماری های التهابی پوست را هدف قرار می دهند.

اگزما نوعی التهاب پوستی است که باعث خارش، خشکی و ترک پوست می شود. این بیماری در کودکان بیشتر دیده می شود، اما با بزرگ شدن بهبود می یابد. هیچ درمانی برای این وضعیت های پوستی وجود ندارد و درمان ها فقط می توانند علائم را تسکین دهند.

اکنون محققان در بخشی از یک تلاش جهانی برای تهیه اطلس جامع از سلول های انسان که از هر نوع سلول در بدن انسان نقشه برداری می کند، موفق به تهیه یک نقشه دقیق از پوست انسان شده اند.

آنها نحوه تکثیر سلول ها را در پوست سالم و نیز پوست بیماران مبتلا به اگزما و پسوریازیس مطالعه کردند. تجزیه و تحلیل بیش از ۵۰۰ هزار سلول پوستی نشان داد که این سلول های بیمار، از مسیرهای مولکولی مشابه ای همانند سلول های در حال رشد برخوردارند.

پروفسور «موزلیفه حنیفا»، نویسنده ارشد این مطالعه از دانشگاه نیوکاسل گفت: این اطلس سلول پوست، سیگنال های مولکولی خاصی را نشان می دهد که توسط پوست در حال رشد برای احضار سلول های ایمنی و تشکیل یک لایه محافظ ارسال می شود.

وی افزود: مشاهده اینکه سلول های پوستی اگزما و پسوریازیس سیگنالهای مولکولی یکسانی را ارسال می کنند که می تواند سلول های ایمنی را بیش از حد فعال کرده و باعث ابتلا به بیماری شوند، محققان را شگفت زده کرد.

این محقق خاطر نشان کرد که این موضوع هرگز پیش از این مشاهده نشده بود. کشف اینکه مسیرهای سلولی در حال رشد، دوباره ظهور می کنند، جهشی بزرگ در شناخت ما از بیماری التهابی پوستی است و مسیرهای جدیدی را برای ابدع روش های درمانی ارائه می دهد.

محققان گفتند که مطالعه آنها همچنین راه های جدیدی را برای تحقیق در مورد سایر بیماری های التهابی مانند آرتریت روماتوئید و بیماری التهابی روده باز می کند و می تواند «تأثیرات بزرگی» در داروهای بازسازی ، به ویژه برای قربانیان سوختگی های داشته باشد.

نوشته جهشی بزرگ در شناخت بیماری التهابی پوستی پسوریازیس اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

Anil Namboodiripad معاون ارشد رئیس و رئیس تجارت انحصاری این شرکت گفت که PPC-06 یک مولکول خوراکی با مکانیزم جدید عمل می کند که توانایی رفع نیازهای پزشکی برآورده نشده بیماران پسوریازیس را دارد.

این مقام مسئول گفت: “داده های برتر که ما امروز گزارش می دهیم این عقیده ما را پشتیبانی می کند که PPC-06 ممکن است به اولین داروی خوراکی تایید شده مونو متیل فومارات (MMF) برای درمان پسوریازیس پلاک متوسط ​​تا شدید در ایالات متحده تبدیل شود.”

وی اضافه كرد كه الزامات بیشتر توسعه بالینی با FDA آمریكا مورد بحث قرار خواهد گرفت تا از تأیید این محصول حمایت كند.

شایعترین عوارض جانبی گزارش شده لنفوسیتوپنی، ائوزینوفیلی و اختلالات گوارشی روده مانند اسهال، تهوع، درد شکم و استفراغ بود.

“با توجه به داده های بالینی مثبت در این مطالعه ، PPC-06 ممکن است به عنوان یک گزینه مهم درمانی برای بیماران مبتلا به پسوریازیس در یک بازار با درمان های خوراکی محدود باشد. ما از همه بیماران، محققان و کارکنان مطالعه که مشارکت مداوم ما کمک می کند، تشکر می کنیم ساگر مونجال، افسر ارشد پزشکی Promius Pharma، شرکت تابعه دکتر Reddy’s در ایالات متحده، به این هدف رسید.

نوشته اولین داروی خوراکی مونو متیل فومارات برای درمان پسوریازیس اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

موارد متوسط ​​تا شدید پسوریازیس با داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی درمان می شوند. این تجزیه و تحلیل از ثبت بین المللی PsoProtect نشان داد که بیش از ۹۰٪ بیماران پسوریازیس از عفونت با ویروس کرونا جدید زنده می مانند.

دکتر Satveer Mahil، مشاور متخصص پوست در انستیتوی گفت: “ما می توانیم به بیماران خود اطمینان دهیم که بقا در افراد مبتلا به پسوریازیس زیاد است و عوامل خطرساز در بیماران پسوریازیس مشابه افراد عمومی است.

بر اساس یک خبر منتشر شده از موسسه تحقیقات ملی بهداشت انگلیس، ثبت برای ایجاد چگونگی تأثیر پسوریازیس و داروهای مورد استفاده در درمان آن بر شدت COVID-19 ایجاد شد.

پسوریازیس نوعی بیماری پوستی است که گمان می رود مربوط به یک مشکل سیستم ایمنی بدن باشد. باعث ایجاد لکه های قرمز و پلاک های پوسته ای پوست می شود که با پوسته های نقره ای پوشانده شده اند.

این یافته ها اخیراً در مجله آلرژی و ایمنی شناسی بالینی به صورت آنلاین منتشر شده است.

برای این مطالعه، محققان ۳۷۴ مورد از ۲۵ کشور را که در آنها بیماران پسوریازیس COVID-19 داشتند بین مارس و ژوئیه سال ۲۰۲۰ برسی کرده، تجزیه و تحلیل کردند. حدود ۷۱٪ داروهای بیولوژیک و ۱۸٪ داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می کردند. حدود ۹۳٪ به طور کامل از COVID-19 بهبود یافتند، ۲۱٪ در بیمارستان بستری شدند و ۲٪ نیز فوت کردند.

هلن مک آتیر مدیر عامل انجمن پسوریازیس است. وی گفت ، “از ابتدای همه گیری، ما اهمیت پیشگیری را برای رفع بسیاری از نگرانی های ابراز شده توسط افراد مبتلا به پسوریازیس درک کردیم. ثبت PsoProtect برای کمک به ما در درک بیشتر روابط متقابل پسوریازیس حیاتی است، بنابراین بیماران می توانند در این زمان دشوار آگاهانه ترین انتخاب را در مورد مراقبت و درمان خود انجام دهند. “

نوشته ۹۰٪ بیماران پسوریازیس از عفونت با ویروس کرونا زنده می مانند اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

بر اساس یافته های یک مطالعه منتشر شده در Dermatologic Therapy، بیماران مبتلا به پسوریازیس ۴ هفته پس از درمان با سم بوتولینوم، بهبود قابل توجهی در نمره کل بالینی خود (TCS) تجربه کردند.

محققان یک مطالعه اثر سم بوتولینوم را در ۸ بیمار مبتلا به پسوریازیس پلاک پایدار و برخی ضایعات غیرقابل درمان را برسی کردند (۶ بیمار فقط تحت درمان موضعی و ۲ بیمار تحت درمان بیولوژیک بودند). برای هر بیمار، محققان حداکثر ۲ پلاک با حداکثر قطر ۵ سانتی متر مربع انتخاب کردند. شرکت کنندگان یک تزریق نوروتوکسین بوتولینوم به شکل ۵ واحد در سانتی متر مربع با حداکثر ۵۰ واحد دریافت کردند. ارزیابی بالینی، اندازه گیری TCS و ثبت عکس در هفته های ۱، ۲ و ۴ پس از درمان BoNT-A انجام شد.

تمام پارامترهایی که ارزیابی شدند برای نمره TCS بهبود نشان دادند به ویژه ۲ بیمار کاهش قابل توجهی در خارش را گزارش کردند.

محققان نوشتند، هیچ عارضه جدی رخ نداده است و هیچ عارضه جانبی مستقیماً مربوط به BoNT گزارش نشده است. بعلاوه، هیچ یک از شرکت کنندگان در دوره مشاهده مشارکت خود را قطع نکردند. محققان اظهار داشتند: “نتایج ما ۴ ماه پس از درمان بهبود قابل ملاحظه ای را در همه بیماران نشان داد.”

محققان اظهار داشتند: “این نتایج با مطالعات دیگری که بهبود پلاک های پسوریازیس را پس از تزریق BoNT نشان داده اند ، مطابقت دارد. این بهبود در ضایعات پسوریازیس سرسخت با یکبار استفاده از یک محصول با مشخصات ایمنی بالا، هدف جدیدی را در درمان پسوریازیس پیشنهاد می کند. ” آنها نتیجه گرفتند که برای ارزیابی بیشتر این درمان بالقوه برای پلاک های پسوریازیس، آزمایشات کنترل شده بزرگی لازم است.

نوشته آیا سم بوتولینوم سازوکار ایجاد پسوریازیس را به هم می ریزد؟ اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

التهاب مزمن در افراد مبتلا به پسوریازیس با ایجاد پلاک در عروق قلب همراه است که خطر بیماری عروق کرونر را افزایش می دهد. در درمان بیولوژیک، بیماران تزریق های مبتنی بر پروتئین را برای کاهش التهاب دریافت می کنند.

دکتر Nehal Mehta، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: “این اولین بار است که یک مطالعه تصویربرداری بر روی انسان نشان می دهد که یک سال التهاب مداوم و درمان نشده می تواند به عروق قلب آسیب برساند و ما می توانیم این آسیب را معکوس کنیم.” وی رئیس آزمایشگاه التهاب و بیماری های قلب و عروق در انستیتوی ملی قلب، ریه و خون ایالات متحده است.

Nehal Mehta افزود: “التهاب درمان نشده خطرناک است. شما فقط منتظر یک حمله قلبی یا سکته مغزی هستید.”

این مطالعه بر روی یک نوع پلاک کرونر خطرناک به نام هسته نکروزه غنی از لیپید متمرکز شده است. از سلولهای مرده و بقایای سلول تشکیل شده و مستعد پارگی است. پارگی پلاک می تواند منجر به حمله قلبی یا سکته شود.

این مطالعه شامل ۲۰۹ بیمار ۳۷ تا ۶۲ ساله مبتلا به پسوریازیس بود. برای دریافت درمان بیولوژیک (۱۲۴ بیمار) انتخاب شدند و ۸۵ بیمار به گروه کنترل تقسیم شدند و کرم های موضعی و نور درمانی دریافت کردند.

پس از یک سال درمان، سی تی اسکن نشان داد که بیمارانی که تحت درمان بیولوژیک قرار گرفتند، ۸٪ کاهش پلاک کرونر داشتند، در حالی که در گروه کنترل افزایش جزئی داشتند.

این یافته ها حتی پس از سازگاری محققان با عوامل خطر قلبی عروقی و شدت پسوریازیس نیز وجود داشت. این مطالعه در ۱۵ سپتامبر در مجله Circulation Cardiovascular Imaging منتشر شده است.

Nehal Mehta در یک خبرنامه ژورنالی گفت: “داشتن پلاک ملتهب که مستعد پارگی است، طی ۱۰ سال خطر حمله قلبی را ۵ برابر می کند.”

Nehal Mehta خاطرنشان کرد: درمان با استاتین های کاهش دهنده کلسترول پلاک کرونر را تقریبا ۶ تا ۸ درصد کاهش می دهد. وی افزود: “به همین ترتیب، درمان ما با بیولوژیک پلاک بعد از یک سال پلاک کرونر را به همان میزان کاهش داد. این یافته ها نشان می دهد که درمان بیولوژیک برای درمان پسوریازیس ممکن است به همان اندازه استاتین درمانی در عروق قلب مفید باشد.”

به گفته محققان، همراه با بیماران مبتلا به پسوریازیس، یافته های این مطالعه می تواند برای افرادی که دیگر بیماری التهابی مزمن مانند اچ آی وی، لوپوس و آرتریت روماتوئید دارند، که همچنین خطر بیماری قلبی را افزایش می دهند، پیامدهایی داشته باشد.

Nehal Mehta گفت: “ما قبلاً هرگز نتوانسته ایم ترمیم پلاكی ملتهب مانند این را در انسان نشان دهیم. درمان بیولوژیك التهاب سیستمیك و فعال سازی سیستم ایمنی بدن را كاهش می دهد و تأثیر مطلوبی در بهبود سلامت كلی عروق دارد.”

نوشته کمک برخی از داروهای پسوریازیس به پیشگیری از بیماری های قلب اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.