همانطور که قبلا ذکر شد، برای درک دلیل تظاهرات بیرونی پسوریازیس، باید به دنبال پیدا کردن منشا آن در داخل بدن باشیم. با توجه به نظریه هایی که توسط کایس ارائه شده است، منبع این بیماری در روده یافت می شود. اینجا جایی است که پسوریازیس آغاز می شود و تا زمانی که این واقعیت به طور کامل درک گردد، درمان بر اساس این فرض ادامه می یابد، با اعتماد به نفس کامل بر این باورم که این وضعیت همچنان ادامه دارد.
در ایجاد پسوریازیس، دیواره ها در مناطق خاصی از روده باید نازک و متخلخل باشند. هنگامی که این مورد اتفاق می افتد، مواد سمی که معمولا از طریق روده منتقل می شوند و در نهایت توسط بدن از طریق این دیواره ها دفع می شوند، وارد سیستم لنفاوی می شوند و در جریان خون نفوذ می کنند. سیستم تصفیه طبیعی بدن، عمدتا کبد و کلیه ها، پس از آن تلاش می کند تا این سمومی را که در خون ایجاد می شوند را فیلتر کنند. ممکن است مدتی طول بکشد، اما دیریا زود انباشت بیشترسموم در این ارگان ها می تواند به عدم کارایی موثر آنها شود. هنگامی که این اتفاق رخ دهد، سیستم های تصفیه ثانویه یا پشتیبان بدن تلاش می کنند تا به فرایند حذف کمک کنند. هنگامی که کبد، غده فیلتر کننده اصلی در بدن، با بار بیش از حد مواجه باشد، پوست باید به نجات آن برسد و به حذف سموم کمک کند. هنگامی که کلیه ها با بار بیش از حد سر و کار داشته باشند، ریه ها به کمک می آیند. این مفهوم به وضوح در آثار Henry Bieler, MD توضیح داده شده و در فصل بعد مورد بحث قرار می گیرد.
مرور مختصری بر آناتومی:
دستگاه گوارش، ناحیه ای که در ابتدا در بحث ابتلا به پسوریازیس درگیر می شود، در واقع یک لوله طولانی است که در طول آن، وظایف گوناگون از هضم مواد غذایی تا حذف مواد زائد انجام می گیرد.
هنگامی که غذا به دهان وارد می شود، آنزیم های خاص شروع به شکستن آن به اجزا کوچکتر می کنند تا برای جذب نهایی و جذب در روده کوچک آماده شوند. قبل از اینکه غذا به بخش پیچش و چرخش روده کوچک برسد، باید از بخش مستقیم لوله به نام مری عبور کرده و وارد معده شود. ممکن است انجام این کار به ساعت ها وقت نیاز داشته باشد، که در این حالت غذا توسط آنزیم های بیشتر و اسیدهای خاص قبل از عبور از بخش اول روده کوچک، دوازدهه، که تنها حدود دوازده اینچ طول دارد احاطه می شود.
دستگاه گوارش طبیعی:
سپس به بخش بعدی روده کوچک وارد می شود، که jejunum نامیده می شود، که آن نیز به نوبه خود به ileumمنتهی می شود. در همین نواحی است که به ویژه دوازدهه با ژیوموم روبرو می شود، و دیواره های روده ای در پسوریاتیک نازک و صاف می شوند و امکان انتقال سموم فراهم می شود. با این حال، ممکن است این انتقال در هر جای طول کانال گوارشی اتفاق بیفتد. این مورد نفوذپذیری روده ای نام دارد که معمولا تحت عنوان سندرم روده تحریک پذیر شناخته می شود.
برای تسهیل در درک سندرم روده تحریک پذیر، به آثار چشمگیر Zoltan P. Rona, MD, MSC از تورنتو کانادا ارجاع می دهم، که شرح مختصری از این بیماری شناخته شده را ارائه می دهد:
سندرم زخم نشتی نامی است که به یک اختلال بسیار رایج در سلامتی مربوط می شود که در آن نقص اساسی آلی (ضایعه) یک پوشش روده ای است که نفوذپذیرتر (متخلخل) از حد نرمال است. فضاهای غیر طبیعی بزرگ بین سلول های دیواره روده به مواد سمی اجازه ورود به جریان خون را می دهند که این مواد در شرایط سالم می توانند دفع شوند و از بین بروند. در این حالت روده نشت پذیر می شود که بدین ترتیب باکتریها، قارچ ها، انگل ها و سموم، پروتئین غیر متمرکز، چربی و مواد زائد که به طور طبیعی و در حالت سالم در جریان خون جذب نمی شوند، از طریق یک شکم آسیب دیده، بیش از حد نفوذ پذیر، متخلخل یا غلیظ عبور می کنند.
دکتر رونا می گوید که سندرم روده تحریک پذیر “تقریبا همیشه با بیماری های خود ایمنی همراه است، و برگشت بیماری های خود ایمنی به درمان التهاب دستگاه گوارش بستگی دارد.” او به بیماری های مربوط به این دسته مانند لوپوس، آرتریت روماتوئید، مولتیپل اسکلروز، فیبرومیالژیا، سندرم خستگی مزمن، سرگیجه، بیماری کرون، کولیت اولسراتیو و دیابت اشاره داشت، که به طور مستقیم به دیواره بیش از حد نفوذ پذیرروده مرتبط هستند. با توجه به مشکلات نشت روده، ما نسبت به ویروس ها، باکتری ها، انگل ها و کاندیدا (عفونت های مخمری) مقاومت کمتری پیدا می کنیم. اینها تنها تعداد کمی از بیماری ها یا شرایطی هستند که در حال حاضر دقیقا مورد بررسی قرار گرفته اند که منشا آنها یک نشت روده ای می باشد.
جالب اینجاست که ادگار کایس اولین کسی بود که این توضیح را برای علت پسوریازیس، در بیش از شصت سال پیش ارائه داد. او این فرایند اسمزی را که در روده ها رخ می دهد، تحت عنوان سم زدایی که از طریق دیواره روده های نازک رخ می دهد توصیف نمود. اگر چه او به طور خاص به “نفوذپذیری روده” یا “روده نشت کننده” اشاره نکرد، کاملا واضح است که او همان پدیده را با استفاده از زبان روز خود توصیف کرده است.
چرا دیواره ها نفوذ پذیر می شوند
دکتر رونا علل زیر را در ارتباط با تخریب دیواره روده که باعث ایجاد سندرم روده تحریک پذیر می شود، ذکر می کند:
آنتی بیوتیک ها، زیرا آنها منجر به رشد بیش از حد غده های غیر طبیعی دردستگاه گوارش (باکتری، انگل، کاندیدا، قارچ) می شوند
الکل و کافئین، که تحریک کننده های قوی برای روده محسوب می شوند
غذاها و نوشیدنی های آلوده به انگل
مواد شیمیایی در غذاهای تخمیر شده و فرآوری شده
کمبود آنزیم
تجویزکورتیکواستروئیدها (پردنیزون)
رژیم غذایی غنی از کربوهیدرات های تصفیه شده (به عنوان مثال، آب نبات، کلوچه ها، کیک، نوشابه، نان سفید)
تجویزهورمون ها (قرص های کنترل زایمان)
میکوتوکسین های قالب و قارچی در دانه های ذخیره شده، میوه ها و کربوهیدرات های تصفیه شده
همچنین من موارد زیر را نیز اضافه می کنم، که به هر کدام از آنها خواهیم پرداخت:
یبوست مزمن
دفع نادرست
عدم دريافت روزانه میزان آب کافي
غذاهای دارای چربی اشباع فراوان
“nightshadeها”، به ویژه گوجه فرنگی، که دارای آنزیمی هستند که برای بیماران مبتلا به پسوریازیس، اگزامت و آرتریت به شدت مخرب می باشد
سیگار کشیدن
احساسات منفی مانند ناراحتی، ترس و اضطراب
افسردگی
اختلالات ستون فقرات
عوامل ارثی
بازسازی دیواره ها:
همانطور که می بینید، دلایل زیادی وجود دارد که موجب می شود تا دیواره روده شکننده و متخلخل شود. خبر خوب این است که ترمیم و احیاء این دیواره ها به خوبی در دسترس فرد معمولی قرار دارد، زیرا لومن داخلی (دیواره) که مانع ایجاد عناصر نامطلوب می شود هر شش روز تجدید و بازسازی می شود، که البته مصرف مواد مضر باید متوقف شده و سایر مواد سودمند مورد استفاده قرار گیرند.
دو ماده اولیه که به صورت داخلی استفاده می شود، که من با موفقیت آن را مورد استفاده قرار می دهم، پودر گشنیز و گوشت زعفران زرد آمریکایی هستند.هر دوی این مواد به صورت یک چای آماده شده و با هدف بهبودی دیواره های داخلی روده و تصفیه کامل کانال گوارش غذا مورد استفاده قرار می گیرند.
چین های ایجاد شده در سراسر روده:
مواد غذایی که در این مرحله از هضم chyme نامیده می شوند، به داخل ileum منتقل می شوند، طولانی ترین قسمت روده کوچک تقریبا بیست و سه فوت می باشد که در آن مواد مغذی جذب شده و مواد زائد به روده بزرگ و سپس کولون منتقل شده و در نهایت دفع می شود.
دیواره های بیشتر قسمت های روده بایستی در هر لحظه در معرض شرایط خاصی قرار داشته باشند که باید به جذب و حرکت محتویاتی که از طریق آن عبور می کنند، کمک می کند. این چین ها در نیمه انتهایی دوازدهه آغاز می شود و تا انتهای jejunum و همچننی تا نیمه ileum ادامه می یابد. این بخش ها بیشتر روی انعطاف پذیری duodenojejunal تمرکز دارند.
نقطه شروع:
با توجه به اطلاعاتی که توسط کایس ارائه شده است، زمانی که این چین ها صاف می شوند، همان طوری که در پسوریاتیک نازک شده اند، در این حالت امکان عبور سموم از طریق دیواره ها و در نهایت انتقال آنها به جریان خون فراهم می شود. از جنبه آناتومیک، آنها دایره های plicae (دریچه هایKerckring) نامیده می شوند.
اگر چه انتقال این سموم عمدتا در خلال خمش دوازدهه رخ می دهد، اما این نفوذ سموم احتمالا ممکن است در سراسر طول روده کوچک و بزرگ برای افراد مبتلا به پسوریازیس اتفاق بیفتد. بنابراین، این ایده در این رویکرد جدید جهت این بیماری دو برابر می شود: (۱) قطع یا کاهش ترجیحی مصرف آلاینده های دستگاه گوارش و (۲) تقویت این دیواره های متخلخل روده.
چرا دیواره روده نازک می شود؟
در رساله ی ۱۹۶۸ برای بخش تحقیقات پزشکی بنیاد ادگار کایز، Frederick D. Lansford Jr، MD، گزارش داد که صاف شدن دیواره های روده همیشه یک دلیل ثابت ندارد، اما اغلب به دلیل عدم هماهنگی نامناسب در سیستم های حذف کننده می باشد.
بدون تردید، برخی از شرایطی که سبب تضعیف حذف می شوند، با یکدیگر همپوشانی دارند و سبب ایجاد سم می شوند و بدین ترتیب افزایش اسید های موجود در خون می شوند که باید همیشه قلیایی باشد. مقدار اسید خون باید کاهش یابد. این مبنای این روش رژیم درمانی است که در متن های بعدی سایت ارائه خواهد شد.
روند تولید سموم که من در اینجا به آن ارجاع می دهم تنها از طریق همان عناصری که قبلا با اثر سمی بر روی بدن مانند مونوکسید کربن، اکسید نیتروژن، هیدروکربن ها، سیکلامات و بسیاری دیگر شناخته شده است، صورت نمی پذیرد بلکه همچنین مواد دیگری نیز وجود دارد که شایع تر هستند، اما کمتر مشکوک هستند، که در این راستا می توان به خصوص به غذاهای خاصی که لزوما روی افراد معمولی تاثیر نمی گذارد، اما در موارد پسوریاتیک تاثیر زیادی دارد. این مواد به عنوان آلرژن ها عمل می کنند و زندگی افرادی را که از پسوریازیس رنج می برند را به یک زندگی جهنمی تبدیل می کنند. بنابراین کنترل این بیماری در وحله اول با یادگیری نحوه شناسایی آن دسته از غذاهایی که موجب واکنش های بیش از حد سمی در بدن می شوند و و نیز اولویت بخشیدن به اجتناب از مصرف آنها با هر هزینه ای، قابل انجام است.
چرا دیواره روده مختل می شود؟
هنگامی که دیواره های روده از قبل نازک و به خطر افتاده باشد، آنها نسبت به عفونت تخمیری قارچی حساسیت بیشتری خواهند داشت. مخمری که در چین های روده (به علت سطوح بالای pH اسیدی که از خوردن بیش از حد غذاهای دارای مخمر فراوان، به ویژه شکر و محصولات آرد سفید یا از مصرف بیش از حد آنتی بیوتیک ها جمع می شود می تواند از مخمر طبیعی و مفید به مخمر قارچی تغییر پیدا کند. این مخمر قارچی جدید دارای ریشه هایی (ریزوئید) می باشد که می تواند برای جستجو برای غذا در دیواره نفوذ کرده و به تغذیه از مواد مغذی حاصل از خون بپردازد بنابراین مسیرهای عبور برای ماکرومولکول های سمی جهت تهاجم به سیستم گردش خون به وجود می آید. نتیجه “pinholes” منبع اصطلاح ” روده نشت کننده” می باشد. مواد زائد یا سموم که معمولا به خارج از بدن منتقل می شوند، اکنون می توانند مسیری جهت ورود به خون پیدا کنند. مخمرهای قارچی را از بین ببرید و بدین ترتیب روده بهبود می یابد و از نشت بیشتر در خون جلوگیری می کند. بهترین روش این است که از مصرف مواد غذایی که اساسا موجب بروز مشکل می شوند – مصرف بیش از حد کربوهیدرات ها و قند – اجتناب کنیم و به جای مصرف بیشتر مواد غذایی که به ما در رفع مشکل کمک می کنند – مانند روغن زیتون و سیر و همچنین ماست ارگانیک ساده با بافت های زنده – بپردازیم و بدین ترتیب شانس بازیابی بسیار افزایش خواهد یافت.
