آمار رسمی از تعداد مبتلایان به بیماری پسوریازیس در ایران

رئیس مرکز آموزش و پژوهش پوست و جذام دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفتگو با سایت درمانی پسوریازیس گفت: طبق آمارهای جهانی یک تا دو درصد جوامع دنیا به این بیماری مبتلا هستند بنابراین یک تا دو درصد جمعیت ۸۰ میلیونی ایران نیز به این بیماری مبتلا هستند.

آمار سازمان بهداشت جهانی:

براساس آمار سازمان بهداشت جهانی یک و نیم میلیون نفر در ایران به بیماری ‘پسوریازیس’ مبتلا هستند. بیماری پسوریازیس در اثر تکثیر بسیار سریع سلول های اپیدمی پوست بروز می کند که در این حالت ضایعات پوستی و پوسته ریزی ایجاد می شود. این بیماری در ۲۰ درصد از بیماران به همراه خارش پوست است و التهاب و پر خونی موضعی همراه با قرمزی پوست از علایم پسوریازیس است.

دکتر جمشید سلام زاده رئیس سومین همایش داروسازی بالینی ایران با بیان این مطلب افزود: بیماری های پوستی جزو بیماری هایی است که مراجعات سرپایی متعددی برای درمان آن به داروخانه صورت می گیرد.

شیوع پسوریازیس در نواحی مختلف دنیا متفاوت است. به نظر می‌رسد بخصوص در کشورهای اسکاندیناوی این بیماری بیشترین شیوع را داشته باشد. برآورد می‌ شود تا ۶ درصد از جمعیت این نواحی ممکن است به پسوریازیس مبتلا باشند، در حالی که بر عکس در میان اسکیموها، ژاپنی‌ ها و غرب آفریقا پسوریازیس بیماری نادری محسوب می‌ شود.

اما باید گفت پسوریازیس در ایران نیز جزو بیماری‌ های شایع پوستی بوده و به نظر می‌ رسد در شمال ایران حتی از شیوع بالاتری نیز برخوردار باشد. لازم به ذکر است یکی از اهداف سایت درمانی پسوریازیس علاوه بر تبادل دانش تخصصی، کمک به شکل گیری نهادهای مردمی و تشکل های دانشگاهی است که در تعامل و ارتباط سازنده با همدیگر مشکل ارائه خدمات نوین و درمانهای پیشرفته به بیماران نیازمند را برطرف نمایند.

با شناخت بهتری كه اخیرا از مبانی مولكولی داروهای گیاهی ایجاد شده است افقهای درمانی تازه ای نیز گشوده شده است، امروزه درمان پسوریازیس متحول شده و علاوه بر درمانهای تجربی با توسعه علم پاتوفیزیولوژی در این زمینه درمانهای موثرتری در دسترس است كه عوارض كمتری هم دارد. توجه به عوارض بیماری نیز در رویكرد جدید درمانی منظور شده است و در این سایت علمی تلاش شده مهترین الگوهای درمان جدید و رویكردهای تشخیصی نوین معرفی شود.

بیماران پسوریازیس از این ۶ اشتباه دوری کنید

بیماری صدفی یا پسوریازیس یا داءالصدف یک بیماری مزمن التهابی پوست است. این بیماری یک بیماری خودایمنی است که ظاهر پوست را پوسته دار و زشت می کند. گاهی شدت آن می تواند به معنای واقعی فلج کننده باشد. در این مطلب شما را با خطاهایی آشنا می کنیم که باعث تشدید علائم پسوریازیس یا همان بیماری صدفی می شود.

از آنجایی که پسوریازیس یک بیماری خودایمنی است علت آن مشخص نشده است. در این بیماری تکثیر سلول های پوست افزایش یافته و در نتیجه پوسته هایی ضخیم روی پوست ایجاد می شود که حالتی فلسی شکل و پوسته دار است. این بیماری باعث قرمزی و التهاب پوست می شود. عوامل متعددی در ابتلا به این بیماری نقش دارند که عوامل ژنتیکی از مهم ترین آنها محسوب می شوند. عوامل محیطی نیز در بروز این بیماری نقش دارند.

خطای شماره ۱: اضافه وزن

برای پیشگیری از بروز و تشدید علائم پسوریازیس نمی توان رژیم های غذایی سفت و سختی اعمال کرد. اما با این حال باید بدانید که چاقی مفرط و اضافه وزن یکی از عوامل مشکل ساز برای این بیماران است. بنابراین اگر دچار چاقی هستید، لازم است تحت نظر پزشک وزن تان را کاهش داده و سپس یک برنامه غذایی مناسب و سالم در پیش بگیرید. به عقیده متخصصان، رژیم غذایی مدیترانه ای جزو رژیم های خوب و مناسب برای سلامت پوست است. یادتان باشد که کاهش وزن و نزدیک شدن به وزن ایده آل باعث بهبودی بیماری می شود.

خطای شماره ۲: استفاده از صابون های قوی

صابون های قوی باعث تحریک پوست و تشدید رشد پلاک ها و پوسته های جدید پوستی می شوند. توصیه می کنیم افراد مبتلا به بیماری صدفی بعد از حمام حتما از کرم مرطوب کننده مناسب و لوسیون های بعد از حمام استفاده کنند. مرطوب نگه داشتن پوست مانع از خارش و تشدید بیماری می شود و باعث می شود فلس ها کمتر شوند.
هر چه بیشتر پوست را بخارانید، فلس ها بیشتر شده و خارش آن نیز بیشتر می شود. بنابراین از این کار بشدت اجتناب کنید تا از تشدید علائم جلوگیری شود
می توانید به جای صابون از ژل های پاک کننده چرب استفاده کنید. یادتان باشد که صابون ها باعث خشکی پوست می شوند. علاوه بر این لازم است که مدت زمان حمام کردن نیز کوتاه باشد.
در هنگام خشک کردن پوست از کشیدن حوله روی پوست خودداری کنید. بهتر است از حوله های نرم استفاد کرده و آن را به صورت ضربه ای و آرام روی پوست بزنید. برای موها نیز از برس های نرم استفاده کنید و حین خشک کردن موها، سشوار را با فاصله ۲۰ سانتی متری از سر بگیرید.

خطای شماره ۳: خارش پوست حتی به مدت کوتاه

خارش چند دقیقه ای پوست می تواند باعث تشدید و ادامه دوره فلس ها به مدت دو تا سه هفته شود. در واقع خارش پوست یک دور باطل ایجاد می کند، یعنی هر چه بیشتر پوست را بخارانید، فلس ها بیشتر شده و خارش آن نیز بیشتر می شود. بنابراین لازم است که از این کار بشدت اجتناب کنید تا از انتشار و تشدید علائم جلوگیری شود.
حتما پزشک کرم ها و پمادهای مخصوص را در اختیارتان قرار می دهد. بنابراین می توان از پمادهای خاص در محل خارش یا کرم های مرطوب کننده قوی برای برطرف کردن مشکل استفاده کرد. یادتان باشد که نباید در برابر این بیماری تسلیم شوید. امروزه درمان های زیادی برای مقابله با این مشکل برای کودکان و بزرگسالان وجود دارد. حتما تحت نظر یک پزشک خوب و متخصص قرار بگیرید.

خطای شماره ۴: مصرف نوشیدنی های الکلی

افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، باید بشدت از مصرف نوشیدنی های الکلی بپرهیزند. اتانول باعث اختلالات فیزیولوژیکی می شود و در صورت مصرف این نوشیدنی ها، استرس زیادی به سلول ها وارد می شود که به سرعت واکنش نشان می دهند.
اگر متوجه شدید آفتاب باعث بهبود علائم پوست تان می شود، می توانید با حفظ اعتدال و در مواقعی که آفتاب شدید نیست، در معرض نور خورشید قرار بگیرید
علاوه بر این زیاده روی در مصرف نوشیدنی های الکلی باعث کاهش ذخیره ویتامین B بدن می شود که این مسئله نیز می تواند وضعیت پوست و احیای بافت ها را به هم بزند.

خطای شماره ۵: دوش نگرفتن بعد از ورزش

ورزش کردن بسیار خوب است، اما اگر فوتبال بازی می کنید یا هر ورزش دیگری انجام می دهید، بهتر است بلافاصله بعد از ورزش دوش بگیرید، چون تعریق باعث تحریک پوست می شود و بهتر است که برای دوش گرفتن تعلل نکنید. البته یادتان باشد که مدت زمان دوش گرفتن یا حمام تان نباید طولانی باشد.

خطای شماره ۶: ماندن طولانی مدت در معرض نور خورشید

در برخی افراد آفتاب باعث تشدید بیماری می شود، اما در برخی دیگر آفتاب مناطق مرطوب باعث بهبود ضایعات می شود. در هر حال آفتاب سوختگی علائم را تشدید می کند. اشعه های ماورای بنفش روی مکانیسم پوست که مسئول بروز التهاب و تجدید بیش از حد سلول های پوست است تاثیر می گذارند. در نتیجه باعث تشدید علائم و التهاب پوست می شوند.
توصیه می شود هنگام قرار گرفتن در معرض نور آفتاب دقت داشته باشید و احتیاط کنید. اگر متوجه شدید آفتاب باعث بهبود علائم پوست تان می شود، می توانید با حفظ اعتدال و در مواقعی که آفتاب شدید نیست، در معرض نور خورشید قرار بگیرید. در هر حال باید از افتاب گرفتن، برنزه شدن و همچنین سولاریوم بپرهیزید. یادتان باشد که یک لایه کرم ضدآفتاب با SPF حداقل ۳۰ بزنید.

استفاده از اشعه ماوراء‌بنفش در درمان پسوریازیس

اشعه ماوراء‌بنفش به طور موفقیت آمیزی در درمان بیماری هایی نظیر نرمی استخوان، پسوریازیس، اگزما، ویلتیگو، و یرقان به کار گرفته شده است. این روش درمانی نمی تواند عوارض جانبی ناشی از این اشعه را از بین برده ولی در این گونه درمان ها که تحت نظارت پزشکی هم صورت می گیرد باید اطمینان حاصل کرد که مزایای استفاده بیش از خطرات آن نباشد. با وجود این نقش موثر اشعه ماوراو‌بنفش و کاربرد درمانی آن، اغلب اثرات مضر آن به مراتب سنگین‌تر از مزایای استفاده از آن است. به مدت طولانی در معرض اشعه ماوراء‌بنفش قرار گرفتن، پوست، چشم و سیستم ایمنی شما را تحت تاثیر قرار می دهد.

درمان پسوریازیس با طیف خاصی از اشعه ماوراء‌بنفش:

اشعه خورشید از زمان های دور در درمان بیماری های مختلف پوستی به کار میرفته است. برهمین اساس دستگاه هایی ساخته شد که بخش های مفید این اشعه را تولید می کند. به درمان بیماری ها با این دستگاه نور درمانی یا فتوتراپی گفته می شود. در حال حاضر نور درمانی با اشعه ماورای بنفش باند باریک شایعترین روش نور درمانی در درمان بیماری های پوستی است. طول موج معمول اشعه ماورای بنفش نوع B بین ۳۲۰-۲۹۰ نانومتر است ولی اشعه ماورای بنفش باند باریک طول موج حدود ۳۱۱ نانومتر دارد. ثابت شده است که طول موج ۳۱۱ نانومتر مفید ترین بخش نور خورشید در درمان بیماری پسوریازیس است.

همچنین از نور درمانی با اشعه ماورای بنفش باند باریک میتوان در درمان بیماری های دیگر پوستی مثل درماتیت آتوپیک، لک و پیس، لیکنپلان، خارش و درموگرافیسم استفاده کرد. نور درمانی با اشعه ماورای بنفش باند باریک نسبت به نور درمانی با اشعه ماورای بنفش معمولی چهار مزیت دارد:

مدت اشعه درمانی کمتر ولی شدت آن بیشتر است؛

دوره درمان با باند باریک کوتاه تر است؛

احتمال پاسخ درمانی با باند کوتاه بیشتر است؛

پس از درمان با باند کوتاه بیمار مدت بیشتری در بهبودی میماند؛

آیا تاثیر اشعه ماوراء بنفش نوع A و نوع B بر روی بدن متفاوت است؟

اشعه ماوراء بنفش نوع (UVA) رنگدانه های ملانین را که در سطح بالایی سلولهای پوستی هستند، فعال می کند و باعث قهوه‌ای شدن پوست می شود که اغلب به سرعت هم ناپدید می شود. به علاوه (UVA) به لایه های عمیق‌تر پوست نفوذ کرده و بافت های همبند و عروق خونی را تحت تاثیر قرار می دهد. در نتیجه پوست به تدریج خاصیت ارتجاعی خود را از دست داده و شروع به چروک شدن می کند. بنابراین در معرض مقدار زیادی از اشعه (UVA) قرار گرفتن پیری زودرس را به دنبال خواهد داشت.

علاوه بر این، تحقیقات اخیر بر این نکته بسیار تاکید دارد که تابش دوز بالای این اشعه خطر توسعه سرطان های پوستی را افزایش می دهد. مکانیسم این آسیب (UVA) به طور کامل قابل درک نیست، اما طبق یک فرضیه معروف، اشعه‌ی (UVA) باعث افزایش تنش اکسیداتیو در سلول ها می شود.

اشعه ماوراء بنفش نوع (UVB) محرک تولید ملانین های جدید است که باعث افزایش شدید رنگدانه های تیره رنگ ظرف مدت چند روز می شود. این قهوه‌ای شدن پوست ممکن است مدت زیادی طول بکشد. (UVB) همچنین باعث تحریک سلول ها برای تولید اپیدرم ضخیم‌تر می شود . بنابراین (UVB) هم در تیره شدن پوست و هم در ضخیم شدن سلول های لایه بیرونی پوست (روپوست) تاثیرگذار است.

این عکس‌العمل ها را می توان نوعی واکنش دفاعی پوست برای جلوگیری از آسیب بیشتر اشعه های ماوراء‌بنفش دانست. اگرچه دوز بالای اشعه (UVB) باعث سوختگی می شود اما مکانیسم دقیق اثر اشعه (UVB) بر افزایش خطر ابتلا به سرطان هنوز ناشناخته است.

اشعه های ماوراء‌بنفش و چشم ها:

اشعه های ماوراء‌بنفش، علاوه بر پوست در اعماق مختلف چشم نیز نفوذ می کنند. در حالی که اشعه (UVB) به طور کامل توسط قرینه جذب می شود، اشعه (UVA) از لایه های سطحی عبور کرده و به لنز می رسد. در بزرگسالان تنها ۱ درصد از اشعه های ماوراء‌بنفش دریافتی به شبکه می رسد چراکه، قرینه و لنز که قبل از شبکه قرار دارند همانند فیلتر عمل می کنند. در مقابل نور مرئی به راحتی به شبکه نفوذ کرده، گیرنده ها را فعال می کند و باعث به وجود آمدن زنجیره‌ای از فرآیند های بیوشیمیایی برای تشکیل تصویری قابل مشاهده می شود.

اشعه های ماوراء‌بنفش و سیستم ایمنی بدن:

اغلب تحقیقات اخیر، بیشتر تمرکز خود را بر روی اشعه (UVB) قرار داده‌اند چراکه تاثیر آن در ایجاد نوسانات ایمنی بدن بیشتر از (UVA) است. اگرچه امروزه تمایل برای تحقیق راجع به تاثیر اشعه (UVA) بر بدن در حال افزایش است. اعتقاد بر این است که اشعه ماوراء‌بنفش توسط مولکولی در پوست جذب می‌شود که این امر منجر به وقوع تغیراتی در توزیع و فعالیت بعضی از مولکول ها و سلولهای کلیدی سیستم ایمنی بدن می شود.

این تغییر تعادل در پاسخ ایمنی در میان سلولها . آنتی بادی ها ممکن است باعث کاهش توانایی بدن در برابر برخی بیماری های خود ایمنی شود.

ارتباط بیماری پسوریازیس با بیماری کرون یکی از بیماری‌های التهابی روده

بیماری کرون یکی از بیماری‌های التهابی روده است که با التهاب دیواره روده مشخص می‌شود و می‌تواند هر قسمتی از لوله گوارش را درگیر کند؛ هرچند بیشتر روده باریک درگیر می شود. کولیت زخمی فرمی از بیماری التهابی روده است که روده‌ها به‌خصوص روده بزرگ شامل کولون و راست‌روده (رکتوم) را درگیر می‌ کند. حدود ۱۰ درصد از بیماران مبتلا به پسوریازیس دچار بیماری التهاب روده بزرگ مانند بیماری کرون یا کولیت زخمی می‌ شوند. یکی از محققان در این زمینه می‌ گوید: ما فکر می‌ کنیم همه این بیماری‌ ها علل ژنتیکی مشابهی دارند و آن بروز شکاف‌ هایی در دو سیتوکینن است – اینترلوکین ۱۲ و اینترلوکین ۲۳ – که به تنظیم سیستم ایمنی بدن‌ کمک خواهد کرد.

پسوریازیس و بیماری کرون:

پسوریازیس نوعی بیماری مزمن پوستی است که باعث می‌ شود سلول‌ های پوستی سریعا روی سطح پوست جمع شده و منجر به ضخیم شدن پوست، شکل‌گیری پوسته‌ های نقره‌ای و یا لکه‌ های قرمز و خشک و خارش‌دار می‌ شود. سوای این مسئله این بیماری می‌ تواند خطر تعدادی از مشکلات سلامت شما را هم افزایش دهد که یکی از آن ها بیماری کرون بوده که در ادامه در مورد آن بیشتر توضیح می دهیم.

تعریف بیماری کرون:

بیماری کرون عبارت‌ است‌ از یک‌ بیماری‌ التهابی‌ ایلئوم‌ (قسمت‌ پایینی‌ روده‌ کوچک‌)، روده‌ بزرگ‌ و سایر نقاط‌ دستگاه‌ گوارش‌؛ و نیز التهاب‌ گره‌های‌ لنفاوی‌ و پرده‌ پوشاننده‌ روده‌ها.

علائم و نشانه ها:

درد شکمی‌ همراه‌ با دل‌ پیچه‌ خصوصاً پس‌ از غذا؛ درد گاهی‌ در قسمت‌ پایینی‌ شکم‌ در سمت‌ راست‌ است‌ که‌ با آپاندیسیت‌ ممکن‌ است‌ اشتباه‌ شود.

کاهش‌ اشتها و وزن‌

س‌ بودن‌ شکم‌ به‌ هنگام‌ لمس‌؛ وجود توده‌ شکمی‌ که‌ شاید لمس‌ شود.

گاهی‌ اجابت‌ مزاج‌ خون‌ آلود

عقب‌ماندگی‌ رشد در کودکان‌

علل و عوامل خطرساز:

ناشناخته‌ هستند. این‌ بیماری‌ می‌تواند با بروز عفونت‌ باکتریایی‌ تشدید شود اما موارد زیر در آن نقش دارند.

آلرژی‌ غذایی‌

خانوادگی‌ بیماری‌ کرون‌

سیگار کشیدن‌ هم‌ یکی‌ از عوامل‌ خطر باشد

درمان بیماری:

امکان‌ دارد اقدامات‌ تشخیصی‌ شامل‌ موارد زیر باشد:

۱) سیگموئیدوسکوپی‌ یا کولونوسکوپی‌ (اولی‌ عبارت‌ است‌ از دیدن‌ راست‌ روده‌ و قسمت‌ پایینی‌ روده‌ بزرگ‌ از داخل‌ با وسیله‌ای‌ مخصوص‌ که‌ سر آن‌ منبع‌ نور قرار دارد، و دومی‌ عبارت‌ است‌ از دیدن‌ داخل‌ روده‌ بزرگ‌ با یک‌ وسیله‌ فیبرواپتیک‌ انعطاف‌پذیر که‌ سر آن‌ منبع‌ نور قرار دارد)؛ عکس‌برداری‌ از روده‌ کوچک‌ و بزرگ‌ با اشعه‌ ایکس‌

۲) درمان‌ با هدف‌ بهبود علایم‌ صورت‌ می‌ گیرد.

انواع اصلی داروهایی که بطور معمول برای کولیت روده استفاده می شود عبارت از داروهای ضد التهاب و داروهایی است که علائم بیماری را از بین می برد. مصرف داروهای ضد التهاب اولین مرحله درمان بیماری التهاب روده است. این داروها شامل آمینوسالیسیلات ها و کورتیکو استروئیدها است. برای‌ تخفیف‌ علایم‌ می‌ توان‌ از گرما استفاده‌ کرد. برای‌ این‌ کار گذاشتن‌ بالشتک‌ های‌ گرم‌کننده‌ یا کمپرس‌ گرم‌ روی‌ شکم‌ مناسب‌ است‌.

۳) حمام‌ آب‌ گرم‌ نیز می‌ تواند به‌ کم‌ کردن‌ ناراحتی‌ کمک‌ کند.

۴) مراقب‌ خونریزی‌ به‌ هنگام‌ اجابت‌ مزاج‌ باشید.

۵) هرگونه‌ نمونه‌ مشکوک‌ را برای‌ بررسی‌ به‌ آزمایشگاه‌ ببرید.

۶) گاهی‌ جراحی‌ (ایلئوستومی‌) برای‌ در آوردن‌ ناحیه‌ ملتهب‌ روده‌ انجام‌ می‌ گیرد، اما درمان‌ غیرجراحی‌ ارجحیت‌ دارد.

پیشگیری:

در حال‌ حاضر نمی‌توان‌ از آن‌ پیشگیری‌ به‌ عمل‌ آورد.

مقابله با آرتریت پسوریاتیک با زنبور درمانی

زنبور درمانی یکی از شیوه‌ های طبیعی درمان در جهان است که از سال‌ های بسیار دور در میان مردم یونان و چین متداول بوده و امروزه نیز به دلیل گسترش عوارض جانبی و آثار سوء داروهای شیمیایی به عنوان یکی از شیوه‌ های درمانی کم‌خطر و غیرتهاجمی در اروپا و کشورهای آمریکایی شناخته می‌ شود. در این شیوه درمانی که در سال‌های اخیر در کشورمان، نیز رایج شده است، متخصصان زنبور درمانی از زنبور برای درمان انواع بیماری‌ ها استفاده می‌ کنند. متخصصان زنبور درمانی موفقیت این شیوه را در درمان بسیاری از بیماری‌ ها از قبیل بیماری‌ های سیستم عصبی، ام.اس، زونا، روماتیسم، آرتریت پسوریاتیک و افسردگی به اثبات رسانده‌اند. این شیوه بی‌ شک یکی از راه‌ های درمان طبیعی است که بیمار را از مصرف داروهای شیمیایی و شیوه‌ های درمانی طب رایج بی‌ نیاز می‌ کند. برای آشنایی بیشتر با این شیوه درمانی به ادامه مطلب در سایت مراجعه کنید.

ترکیبات اصلی زهر زنبور:

نیش زنبور دارای ترکیبات مختلفی از قبیل: آنزیم ها، پروتئین ها و اسیدهای آمینه می باشد. این ماده بدون رنگ و دارای مزه شیرین و کمی تلخ می باشد. قابل حل در آب می باشد. اگر با هوا برخورد کند، تبدیل به کریستال سفید متمایل به خاکستری می شود. نیش زنبور دارای موادی می باشد که به سیستم اعصاب، قلب و غده فوق کلیه کمک می کند:

آنزیم ها: فسفو لیپاز A2- هیالورونیداز- اسید فسفا تاز

پپتیدها: آپامین – ملیتین- پپتید MCD- سکاپین- ترتیاپین- آدو لاپین

آمین های بیوژنیک: هیستامین- دوپامین- نوراپی نفرین- لکوترین

زهر زنبور عسل و آرتریت پسوریاتیک:

استفاده از زهر زنبور عسل یکی از روش های جایگزین و مناسب برای درمان آرتریت پسوریاتیک است. با توجه به جدول ترکیبات زهر زنبور Melittin که ۵۰% وزن خشک زهر را تشکیل میدهد یکی از مهم ترین مواد ضد التهاب (۱۰۰ برابر قویتر از Hydrocortisol) است.

Adolapin ماده دیگر موجود در زهر می باشد که از طریق مهار فعالیت آنزیم ‍‍Cyclooxygenase باعث اثر ضد التهابی و ضد درد می شود. Apamin از تشکیل Complement C3 جلوگیری میکند و کانال های پتاسیمی وابسته به کلسیم را بلوکه می کند و به همین دلیل انتقال عصبی را تشدید میکند. آنزیم Hyaluronidase نیز Scar تشکیل شده درد را از بین می برد.

NewPicture636

مشخص شده است ترکیبات زهر رنبور عسل مناطق مختلف و نسبت به فصل های مختلف با هم فرق میکند.

چگونگی روش زنبور درمانی:

ابتدا قبل از شروع درمان، باید میزان حساسیت بیمار را نسبت به نیش زنبور مورد بررسی قرار داد. این کار با استفاده از تزریق مقدار کمی نیش زنبور و توسط ۱ تا ۲ عدد زنبور انجام می شود.

زنبور درمانی به این صورت است که زنبور را با استفاده از موچین یا انبرک در سطح مورد نظر از بدن قرار می دهند تا آنجا را نیش بزند. برخی افراد به جای استفاده از خود زنبور زنده، تزریق نیش زنبور را در زیر پوست ترجیح می دهند.

نیش زنبور بعد از ۱۵ دقیقه رها می شود و بعد آن را با استفاده از موچین برمی دارند. بین ۲۰ تا ۴۰ نیش باید در هر جلسه زده شود و بیمار باید ۳ بار در هفته به مرکز زنبور درمانی مراجعه کند.

درمان با نیش زنبور برای بیماران آرتریت اثرات فوق العاده ای داشته است، از آن جمله افزایش استقامت، کاهش خستگی و همینطور کاهش تشنج و انقباض عضلات.

احتیاط کنید:

اگر شما دیابت، سیفلیس، سل یا آلرژی شدید دارید، از این نوع درمان استفاده نکنید.

بیماران بعد از زنبور درمانی چه احساسی دارند؟

آستانه تحمل درد ناشی از نیش زنبور در افراد مختلف، متفاوت است. معمولا بعد از چند ساعت، درد فروکش می کند. اما در برخی افراد نیز ممکن است یک هفته طول بکشد تا درد متوقف شود.
برخی اوقات گذاشتن یخ روی محل نیش زنبور موجب آرام شدن درد ناشی از آن می شود.

آیا احتمال خطر در این درمان وجود دارد؟

بیشتر مردم بعد از نیش زدن زنبور، درد و قرمزی محل نیش را تجربه می کنند. دیده شده است که حدود ۲۰ درصد از افراد بعد از درمان دچار خارش، کهیر، خستگی و عصبانیت می شوند. در اینجا توجه شما را به برخی از علائم و نشانه های بعد از درمان جلب می کنم. لازم به ذکر است که این علائم بسیار نادر و در حدود ۰/۸ درصد می باشند.

مرگ: تعداد کمی از افراد به علت نیش زدن زنبور می میرند. تحقیقات نشان داده است که این تعداد به کمتر از ۱۰۰ نفر در سال می رسد. مرگ به سبب وجود آلرژی شدید و یا شوک قلبی رخ می دهد.

آسیب به اعصاب بینایی: این علامت در افرادی بروز می کند که نیش زنبور در اطراف چشم و ابروی آنها وارد شده باشد.

آنسفالومیلیت یا التهاب مغز و نخاع: اگر نیش زنبور وارد سیستم عصبی شود، این عارضه به وجود می آید.

آلرژی دارد یا نه؟

در افراد دارای آلرژی به نیش زنبور، علائم زیر دیده می شود: درد، حالت تهوع و استفراغ، اسهال و سرگیجه، سخت نفس کشیدن و صدای خرخر، کاهش ناگهانی فشار خون و شوک.

نیش زنبور به بهبود و درمان این مشکلات و بیماری ها کمک می کند:

بیماری های خود ایمنی، بیماری های عصبی، ام اس (MS)، پینه و سختی پوست، آماس و ورم پستان، گرفتگی عضلات، زونا، نقرس، آسیب به آرنج، آسیب به زردپی، کمردرد، دردهای مزمن، اختلال اعصاب، کاهش کلسترول خون، روماتیسم و درد مفاصل، آرتریت یا ورم و التهاب مفاصل، افسردگی، بیماری های پوستی، دردهای قاعدگی، واریس یا بزرگ شدن رگ در پاها، سندرم خستگی مزمن، ناتوانی های جنسی.

زهر زنبور عسل، روشهای جداسازی و مصارف دارویی آن:

استفاده از سموم طبیعی در درمان بعضی امراض از دیرزمان ریشه در فرهنگ و تمدن بشری داشته و در این میان زهر زنبور عسل جایگاه ویژه ای دارد. شواهد و قرائن دال بر آن است که بشر در قرون قبل از میلاد با درمان با زهر زنبور آشنا بوده است. بابلی ها و مصری ها و ایرانیان و رومی ها از جمله اقوامی بودند که از زهر زنبور عسل به منظور درمان امراض گوناگون استفاده می کردند. ژرمن ها و اسلاوها در قرون وسطی زهر زنبور عسل را برای درمان نقرس بکار می بردند و گرد خشک شده زنبور عسل را داروی مدر خوبی می دانستند.

امروزه برغم پیشرفت هایی که در کشور های پیشرفته در مورد صنعت پرورش زنبور عسل به طور اعم و استخراج زهر زنبور عسل و استفاده از آن در صنایع دارو سازی به طور اخص صورت گرفته متاسفانه در کشور ما ایران علارغم وجود امکانات و آب و هوای مناسب در بعد تحقیقاتی هم مطالب مربوطه هم بسیار کم و سربسته ای می باشند.

بر طبق آخرین اطلاعات موجود هر گرم زهر خشک زنبور عسل در بازارهای جهانی به قیمت ۳۰۰ مارک خرید و فروش می شود. (معادل قیمت ۶ گرم طلا) برهمین اساس منطقی به نظر می رسد که سرمایه گذاری در این بخش و به کار گیری نیروهای متخصص می تواند در آینده ای نه چندان دور سود زیادی برای کشور عزیزمان به همراه داشته باشد.

دستگاه شوک الکتریکی جدید:

دستگاه شوک الکتریکی جدید، بعنوان اولین دستگاه سم گیر زنبور ساخت ایران به ثبت اختراع رسیده است. بعنوان یک طرح اولیه، حدود سه هزار ویال در چهار دوزاژ مختلف تهیه گشت. نتایج آزمونهای استریلیتی و Safety رضایتبخش بودند. مقایسه اسپکتروفتوگرامها و pH زهر زنبور عسل قبل از فرمولاسیون و پس از آن حاکی از عدم تغییر در ماهیت زهر زنبور عسل بود. این دستگاه پس از اخذ مجوز لازم از وزارت بهداشت، بررسی های بالینی در مورد اثرات درمانی زهر زنبور عسل ایران روی برخی از امراض خود ایمنی از قبیل مالتیپل اسکلروزیس و آرتریتهای مزمن پسوریازیس در حال انجام است.

کنترل پسوریازیس ناخن با مصرف روغن پونه کوهی

پونه کوهی از گیاهان دارویی است که در آشپزی و مصارف دارویی استفاده می شود و در طب و پخت و پز برای هزاران سال مورد استفاده قرار گرفته است پونه کوهی به طور معمول رشد می کند و ۵۰ سانتی متر قد دارد برگ بنفش آن حدود ۲ تا ۳ سانتی متر طول دارد. پونه کوهی دارای مواد شیمیایی مانند (تیمول، پینن، لیمونن، کارواکرول، اسیمن و کاریوفلن) است که به گیاه بوی منحصر به فرد و لذت بخش می دهد. نه تنها پونه به غذا عطر و طعم می دهد بلکه دارای خواص آنتی اکسیدانی قوی و ضد التهابی برای رفع مشکلات پسوریازیس ناخن می باشد.

پسوریازیس ناخن و روغن پونه کوهی:

ریختن چند قاشق چای خوری از روغن پونه کوهی در مقداری آب و فروبردن ناخن در آن موجب برطرف شدن مشکل می شود، همچنین می توانید روغن (مخلوط یک قطره با یک قاشق چای خوری روغن زیتون یا روغن نارگیل) رقیق کرده، و پس از آن بر روی ناخن و یا پوست بریزید.

چگونه می توان از پونه کوهی روغن درست کرد؟

استخراج روغن پونه کوهی نیاز به فرایند تقطیر خاصی دارد، با این حال، راه های ساده ای برای ایجاد روغن پونه کوهی در خانه وجود دارد. مواد لازم برای تهیه روغن پونه کوهی:

برگ پونه کوهی، خرد شده و یا له شده

روغن زیتون، روغن بادام و یا روغن هسته انگور

ظرف ایزوله ی کامل با درب

روش تهیه روغن پونه کوهی:

آب در یک ظرف بجوشانید. سپس از آن تا به جوش رسید، شعله را خاموش می کنیم.

روغن خود را از انتخاب کرده و به همراه برگ پونه خرد شده در ظرف سس بریزید.

ظرف را در آب گرم قرار دهید و اجازه دهید حدود پنج تا ۱۰ دقیقه گرما بگیرد. این گرم شدن به روغن کمک می کند تا روغن طبیعی پونه کوهی آزاد کند.

شیشه را از آب برداشته و آن را در کنار یک پنجره آفتاب گیر برای یک تا دو هفته قرار دهید. (لرزاندن شیشه در هر چند روز یکبار).

هنگامی که دو هفته گذشت روغن از برگ خارج شده و در ظرف باقی می ماند. روغن در جای خنک و تاریک نگهداری شود.

برای حفظ روغن، اضافه کردن چند قطره بیشتر از روغن دانه انگور مفید خواهد بود.

آنتی اکسیدان ها در رژیم غذای:

پونه حاوی غلظت بسیار بالایی از آنتی اکسیدان (بیشتر از ۷۵ میلی مول در ۱۰۰ گرم) است. آنتی اکسیدان ها به محافظت از سلول های بدن در برابر اثر رادیکال های آزاد و بهبود توانایی برای مبارزه با عفونت، کمک می کند.

خواص ضد باکتری پونه کوهی:

در تعدادی از مطالعات، فعالیت ضد میکروبی پونه کوهی نشان داده شده است گروهی از محققان پرتغالی نشان دادند که مرزنجوش اسانس رازیانه در برابر ۴۱ گونه از پاتوژن های غذایی لیستریا مونوسیتوژن مؤثر بود. روغن پونه کوهی خاصیت ضد میکروبی قوی دارد زیرا حاوی یک ترکیب ضروری به نام کاروکل است. گروهی از محققان انگلیسی و هندی گزارش دادند که اسانس پونه کوهی هیمالیا دارای خواص ضد باکتریایی قوی است که حتی می تواند سبب کشتن MRSA بیمارستانی شود.

خواص ضد التهابی:

یک عنصر فعال در پونه کوهی به نام بتا کاریوفلین شناخته شده که ممکن است در برابر اختلالاتی مانند پوکی استخوان و تصلب شرایین موثر باشد.

حفاظت در برابر سرطان:

دانشمندان به این نتیجه رسیدند که پونه کوهی ممکن است به کاهش و یا جلوگیری از پیشرفت کانسر در بیماران مبتلا به سرطان سینه کمک کند. پونه کوهی دربیماری ها مانند (سرد، درد های عضلانی، آکنه، شوره سر، برونشیت، دندان درد، نفخ، سردرد، ناراحتی های قلبی، آلرژی، انگل های روده ای، گوش درد، خستگی، دفع حشرات و ناراحتی های پوستی) استفاده می شود.

عوارض روغن پونه کوهی:

برخی افراد ممکن است با خوردن روغن پونه کوهی (و یا حتی گیاه دارویی) دچار ناراحتی معده شوند، کسانی که به گیاهان از خانواده نعناع (نعناع، اسطوخودوس، مریم گلی و ریحان) حساسیت دارند باید از مصرف این روغن خوداری کنند، چون ممکن است یک واکنش آلرژیک ایجاد شود.
روغن پونه کوهی برای نوزادان و کودکان توصیه نمی شود، زنان باردار و شیرده نیز از مصرف روغن پونه کوهی هم به صورت موضعی و به صورت خوراکی خوداری نمایند، چون می تواند گردش خون در رحم مادر را کم کند. روغن پونه کوهی نیز دارای پتانسیل برای القاء قاعدگی است و ممکن است به نوزاد متولد نشده خطرناک باشد.

احتمال ابتلا به پسوریازیس و کنترل آن در ناحیه واژن

هیچ خانمی نمی‌ تواند خارش در ناحیه واژن را تحمل کند و اگر این التهاب با راش‌ های پوستی یا لکه‌ های غیرعادی همراه باشد، احتمال وجود بیماری پوستی پسوریازیس را نمی‌ توان رد کرد. یکی از بیماری‌ های پوستی خاصی که سلامت واژن را تهدید می‌ کند، پسوریازیس است.

هر کسی که با پسوریازیس در قسمت‌ های دیگر بدن‌اش مواجه شده باشد، خیلی خوب می‌ داند که التهاب و خشکی پوست ناشی از آن واقعا آزاردهنده است.

پسوریازیس در ناحیه واژن می‌تواند با قرمزی پوست آن و بثورات خارش‌ دار همراه شود. متخصصان معتقدند که بروز بیماری پوستی پسوریازیس عموما به اختلال در سیستم ایمنی بدن بر می‌ گردد و نمی‌توان عامل مشخصی را برای بروز آن مشخص کرد. برخی محصولات مثل صابون‌ها، پاک‌کننده‌ ها و… می‌ توانند التهاب پوستی را در این شرایط تشدید کنند و درنهایت بیماری را بدتر کنند.

ابتلای واژن به پسوریازیس معکوس:

به گزارش سایت درمانی پسوریازیس، متاسفانه راش‌ های پوستی قرمز و زبر می‌ توانند روی ناحیه تناسلی نیز تاثیر منفی بگذارند. شایع‌ترین نوع پسوریازیس که روی واژن خانم‌ها تاثیر می‌ گذارد، پسوریازیس معکوس نام دارد. درحالی که روش های مختلفی برای کنترل پسوریازیس وجود دارند،‌ کرم‌های موضعی استروئیدی و غیراستروئیدی می‌توانند به تسکین درد ناشی از آن کمک کنند. البته با توجه به حساس بودن پوست واژن، نباید از کرم‌هایی استفاده کرد که قدرت و غلظت زیادی دارند.

اگر با چنین حالت‌ هایی مواجه شدید، حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید. معمولا استفاده از استروئیدهای موضعی یا عوض کردن محصولات بهداشتی و آرایشی، می‌ تواند به تسکین درد و ناراحتی ناشی از پسوریازیس کمک کند. استروئیدهای موضعی، نوعی سرکوب‌ کننده سیستم ایمنی هستند که به سیستم ایمنی کمک می‌ کنند.

درمان های پزشکی خارش ناشی از پسوریازیس واژن:

خارش مزمن، خارش غیر قابل تحمل است که با دارو درمان می شود. دکتر شما یک کورتیکواستروئید موضعی تجویز می کند که شما می توانید روزانه به منطقه آسیب دیده اعمال نمایید. شما ممکن است نیاز به استفاده از این دارو برای چند هفته داشته باشید تا به طور کامل از این وضعیت خلاص شوید.

در صورتی که می خواهید از استروئید ها استفاده نکنید می توانید برای برطرف کردن قرمزی و خارش واژن از اسپری گیاهی سوریا استفاده کنید.

علاوه بر درمان، خارش واژن ممکن است با رعایت چند نکته بهبود یابد:

اجتناب از پوشیدن لباس های تنگ مانند جوراب شلواری و … به درمان خارش واژن کمک می کند.

اجتناب از خاراندن منطقه، زیرا می تواند سبب تحریک و خارش بیشتر واژن شود.

برای جلوگیری از خارش واژن از پوشیدن لباس یا لباس مرطوب برای مدت طولانی پرهیز کنید.

برای بهبود خارش واژن از مقاربت جنسی تا زمانی که علایم بهبود یابد خودداری کنید.

پوشیدن لباس گشاد زیر در روز و یا خارج کردن لباس در شب برای کاهش خارش واژن مفید است.

استفاده از لوسیون ملایم پوست و مواد پاک کننده برای پوست های حساس.

استفاده از یک مرطوب کننده و یا آب مبتنی بر لوبریکانت برای مبارزه با خشکی واژن.

برای بهبود خارش واژن باید از استفاده از عطر در نرم کننده های پارچه و خشک کردن لباس های شسته شده اجتناب کرد.

عدم استفاده از محصولات مانند محصولات مراقبت از پوست زنانه و صابون در منطقه آسیب دیده نیز به درمان خارش واژن کمک می کند.

شستن و تمیز کردن از ناحیه جلو به عقب بعد از استفاده از توالت برای جلوگیری از آلوده شدن ناحیه تناسلی به کرمک و آلودگی های پشت.

برای کمک به درمان خارش واژن و برای جلوگیری از گسترش بیماریهای مقاربتی باید هنگام رابطه جنسی از کاندوم استفاده کرد.

فواید روغن کرچک برای پلاک های پسوریازیس و آرتریت پسوریاتیک

روغن کرچک (Castor oil) یکی دیگر از گیاهان دارویی با سابقه ای بیش از ۴۰۰۰ سال است که این خود گواه ویژگی های خاص این گیاه است، این گیاه با سابقه کهن حاوی دانه های روغنی است که هنگام تهیه روغن ۶۰ تا ۷۰ درصد آن را تشکیل می دهند، روغن تهیه شده از دانه ها اشباع نشده بوده و دارای خواص درمانی و زیبایی بی نظیری برای پسوریازیس و بهبود درد مفاصل ناشی از آن هستند که در ادامه به شرح آنها خواهیم پرداخت. امید است مطلب حاضر مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد و ما را هم از دعای خیر خود بی نصیب نگذارید.

گیاه کرچک:

گیاه کرچک با نام علمی (Ricinus Communis) گیاهانی یک پایه بوده و روی گل آذین خوشه، به رنگ سبز و در بعضی از انواع گلهای یک پایه قرمز بدون گلبرگ. گلهای نر به رنگ زرد مایل به سبز با پرچم خامه ای و روغن دار برجسته در خوشه ای تخم مرغی شکل به طول حداکثر ۱۵ سانتی متر. گلهای ماده، در قسمت فوقانی خوشه به رنگ قرمز و برجسته قرار گرفته اند.

میوه کرچک به صورت کپسول کروی و خاردار متمایل به سبز (یا قرمز-ارغوانی) می باشد که در هنگام رسیدن سخت و شکننده می شود و دانه ها به شکل بیضوی پهن و و به شکل دانه های لوبیا و دارای پوسته براقی می باشند.

که درون آنها یک مغز کرم یا سفید بسیار روغنی قرار دارد. دانه گیاه متمایل به رنگ قهوه ای و تا حد زیادی سمی بوده، ریسین یک پروتئین بسیار سمی است که در دانه های کرچک وجود دارد. پوست این دانه ها حاوی این سم است که یکی از کشنده ترین سموم طبیعی دنیا است. دانه های کرچک دارای یک زائده زگیل مانند به نام Caruncle هستند، که نوعی از Elaiosome است. ترویج و پراکندگی دانه های Caruncle توسط مورچه ها صورت می پذیرد.

مصرف روغن کرچک در بیماران پسوریازیس:

روغن کرچک با دارا بودن وزن مولکولی کم به سرعت جذب پوست شده و باعث حفظ رطوبت پوست می شود و با مواد غذایی که به همراه دارد پوست را تغذیه می کند، هنگام شب ابتدا دست و پاها را با استفاده از صابون گلیسرینه شستشو کنید تا پوست هم تمیز و هم مرطوب شود سپس با استفاده از روغن ضایعات خود را چرب کرده و بپوشانید.

مسکن درد مفاصل در آرتریت پسوریاتیک:

به منظور تسکین درد مفاصل می توان این روغن را به تنهایی و هم به صورت ترکیب با روغن نارگیل و سیاه دانه استفاده کرد که تاثیر فوق العاده ای در تسکین و همچنین درمان درد خواهد داشت، برای این منظور ابتدا محل مورد نظر را با استفاده از آب گرم و صابون شستشو و پس از خشک کردن محل با روغن یا ترکیب روغنی مورد نظر چرب کرده و گرم نگهدارید.

روغن کرچک و دفع سموم کبد:

روغن کرچک استفاده های زیادی در پزشکی و درمانی دارد و همچنین کاربردهای مختلف دیگری نیز دارد. عصاره الکلی برگ های کرچک، بر روی موشهای آزمایشگاهی نشان داده است که از کبد در مقابل آسیب دیدگی از سموم حفاظت می کند. یکی از کاربردهای روغن کرچک دارویی مصرف آن به عنوان یک داروی ملین است،

روغن کرچک یک ملین طبیعی و قوی است. عصاره های متانولیکی برگها در تست ضدمیکروبی در مقابل باکتری های بیماری زا در موشها آزمایش شده و موشها خواص ضد میکروبی نشان داده اند. لازم به ذکر است که عصاره ها سمی نمی‌باشند. پوسته هسته لوبیایی شکل کرچک در دوزهای پایین تر بر روی سیستم اعصاب مرکزی تاثیر گذاشته است.

در دوزهای بالاتر موشها به سرعت مرده اند. عصاره آب پوست ریشه کرچک علایم درد را در موشها نمایان می کند. خواص ضد حساسیتی یا آنتی هیستامینی و ضد التهابی نیز در عصاره الکلی پوسته کرچک دیده شده است.

روغن کرچک ملین و ضد یبوست:

این روغن دارای خاصیت دیگری نیز است که در طب قدیم و طب جدید از خاصیت سم زدایی و ضد یبوست قوی این روغن مورد توجه قرار دارد، در انجام رادیوگرافی و تهیه تصویر از مفاصل برای خالی کردن معده و روده از بیمار درخواست می شود تا قبل از انجام عکسبرداری از روغن کرجک استفاده کنید که این امر باعث خالی شدن معده و روده از محتویات می شود همچنین با بوی نا مطبوعی که دارد باعث استفراغ و خروج سریع سم و یا مواد زائد مصرف شده توسط فرد نیز می شود.

دیگر خواص درمانی روغن کرچک:

تقویت مژه و ابرو

یکی از بهترین ها برای از بین بردن موخوره

تقویت و رشد مو

چین و چروک پوست

ملین و ضد یبوست

ضدعفونی‌کننده

از بین برنده خشکی ، ترک دست و پا

مسکن درد مفاصل

نکته ی مهم:

مصرف خوراکی روغن کرچک به افرادی که دچار مشکلات گوارشی و ناراحتی های روده ای هستند توصیه نمی شود.