خواص کلم چینی یا بوک چوی برای پسوریازیس و اگزما

کلم چینی یا بوک چوی بوک چوی دارای خواص ضد التهابی و ضد باکتریایی می باشد و با پاک سازی پوست صورت به درمان آکنه و جوش صورت کمک می کند. خواص ضد باکتریایی و التهابی بوک چوی به درمان بیماری های پوستی از جمله اگزما و پسوریازیس کمک می کند. مقادیر بالای ویتامین K موجود در بوک چوی باعث بهبودی سریع تر زخم های پوستی می شود. سلنیوم موجود در بوک چوی با افزایش تولید لنفوسیت های T به تنظیم سیستم ایمنی بدن کمک کرده و خطر ابتلا به بیماری های ایمنی را کاهش می دهد.

جوان سازی پوست صورت:

مقادیر بالای ویتامین C موجود در بوک چوی با افزایش کلاژن پوست برای درمان چین و چروک پوست مفید بوده و به جوان سازی پوست صورت کمک می کند.

لاغری و کاهش وزن:

کلم بوک چوی یکی از انواع سبزیجات کم کالری بوده و چون مقادیر بالایی فیبر دارد با کاهش اشتها و جلوگیری از پرخوری به لاغری و کاهش وزن افراد کمک می کند.

دیابت و قند خون:

برخی مطالعات نشان داده که مصرف انواع کلم ها از جمله کلم بوک چوی به تنظیم سطح قند خون در افراد مبتلا به دیابت کمک می کند.

معده و دستگاه گوارش:

در طب سنتی چینی از بوک چوی برای درمان زخم معده، یبوست، اسهال و سلامت دستگاه گوارش استفاده می شود.

روماتیسم و آرتروز:

بوک چوی یک منبع کولین است که به کاهش التهاب در بدن کمک کرده و برای پیشگیری و درمان آرتروز و روماتیسم مفید می باشد.

افراد مبتلا به کم کاری تیروئید بهتر است از مصرف بوک چوی خام اجتناب کنند:

کلم بوک چوی خام حاوی آنزیم میروسیناز می باشد که می تواند با جلوگیری از جذ ب ید عملکرد تیروئید را مختل کند به همین دلیل افراد مبتلا به کم کاری تیروئید بهتر است از مصرف بوک چوی خام اجتناب کنند.

ارزش غذایی کلم چینی پخته شده (۱۰۰ گرم):

کالری : ۱۲

چربی : ۰٫۲ گرم

کربوهیدرات : ۱٫۸ گرم

پروتئین : ۱٫۶ گرم

فیبر : ۱ گرم

خواص فوق العاده روغن هسته گوجه فرنگی برای اگزما و پسوریازیس

روغن هسته گوجه فرنگی سرشار از آنتی اکسیدان، استرول ها، اسیدهای چرب ضروری، ویتامین ها و مواد معدنی است. این ترکیبات فوق العاده، خواص شگفت انگیزی در درخشندگی پوست، ضخیم شدن تارهای مو، رفع ترک خوردگی شکم، درمان آکنه اسکار، جوش، آفتاب سوختگی، پیشگیری از پیری زودرس و بهبود بیماری های پوستی همچون اگزما و پسوریازیس دارد.

روغن هسته گوجه فرنگی:

آیا تا به حال نام روغن هسته گوجه فرنگی را شنیده اید؟ از خواص شگفت انگیز آن در زیبایی پوست و مو چه می دانید؟ روغن هسته گوجه برای بسیاری از مردم ناشناخته است، اما یک روغن حامل فوق العاده برای پوست و مو محسوب می شود. این روغن با استفاده از روش پرس سرد تهیه می شود. رنگ آن، نارنجی پر رنگ است و بوی تند گوجه را به همراه دارد.

ویژگی های روغن هسته گوجه فرنگی:

پیش از اینکه به سراغ خواص آن برویم، ابتدا مقدماتی در مورد ویژگی های آن بیان می کنیم.

این روغن همانطور که گفته شد دارای رنگ نارنجی پر رنگ، قرمز و یا قهوه ای و بوی تند گوجه می باشد. بافت آن نسبتا سنگین است، اما به راحتی به پوست نفوذ می کند. این محصول را می توان به مدت دو سال در خارج از یخچال و بیشتر از دو سال در داخل یخچال نگهداری کرد. پیش از استفاده بهتر است کمی از آن را بر روی قسمتی از مچ یا بخش خارجی آرنج تست کرد. برای افزایش طول عمر روغن بهتر است در یخچال نگهداری شود.

روغن هسته گوجه سرشار از آنتی اکسیدان، استرول ها، اسیدهای چرب ضروری، ویتامین ها و مواد معدنی است. برخی از آنها شامل موارد زیر می باشند:

آلفا لینولئیک اسید

لینولئیک اسید

اولئیک اسید

پالمیتیک اسید

استئاریک اسید

ویتامین A

لیکوپن ایزومر

لوتئین

بتا کاروتن

ین E

پس از آگاهی از مواد مغذی تشکیل دهنده ی روغن هسته گوجه زمان آن رسیده تا از خواص شگفت انگیز آن در زیبایی پوست و مو بیشتر بدانید.

بهبود اگزما، پسوریازیس و التهاب:

از آنجا که این روغن دارای خواص ضد التهابی است، برای برطرف کردن بیماری های پوستی همچون اگزما و پسوریازیس نیز بسیار مفید است.

درخشندگی پوست:

یکی از بهترین فواید روغن هسته گوجه فرنگی، توانایی آن در درخشندگی پوست است. دلیل آن نیز، وجود کارتنوئیدها، فیتواسترول ها و آنتی اکسیدانهاست. ۵۵ درصد از این روغن را لینولئیک اسید تشکیل داده است. این اسید موجب افزایش کیفیت سبوم، درخشندگی پوست و پیشگیری از بسته شدن منافذ پوست می گردد.

درمان اسکار آکنه:

هسته گوجه حاوی آلفا و توکوفرول می باشد که هر دو ترکیبات ویتامین E می باشند. ویتامین E، یک آنتی اکسیدان قوی است که موجب بهبود سریع زخم ها می شود. می توانید چند قطره روغن هسته گوجه فرنگی را به کرم روزانه خود اضافه کنید تا اسکار آکنه های شما را برطرف کند.

پیشگیری از پیری زودرس:

روغن هسته گوجه سرشار از آنتی اکسیدان، ویتامین E و کارتنوئیدهایی چون لیکوپن ایزومر، لوتئین و بتاکاروتن است. همه ی اینها آنتی اکسیدان های فوق العاده ای هستند که رادیکال های آزاد مربوط به پیری زودرس را از بین می برند. استفاده از این روغن موجب از بین بردن چین و چروک های عمیق، خط و خطوط و لکه های پیری می شود.

رفع آفتاب سوختگی:

روغن هسته گوجه برای رفع آفتاب سوختگی فوق العاده است. خود گوجه نیز برای رفع سوختگی حاصل از آفتاب، کاهش تیرگی پوست و افزایش درخشندگی آن مفید است. به آرامی روغن هسته گوجه فرنگی را روی پوست آفتاب سوخته ی خود ماساژ دهید. حتی می توانید شب ها هنگام خواب و یا در زیر آرایش خود از آن استفاده کنید.

از بین بردن سلولیت:

سلولیت تورفتگی ها و برجستگی هایی هستند که بر روی پوست ران، باسن و بازوها ظاهر می شوند. یکی از روش های طبیعی برای کاهش سلولیت، ماساژ آن با روغن های حاملی چون روغن هسته گوجه می باشد.

کاهش ترک های شکم:

مصرف مداوم روغن هسته گوجه موجب از بین رفتن ترک های شکم می شود. نصف فنجان شی باتر را با دو قاشق غذاخوری روغن گوجه و ۲۰ قطره روغن اسطوخودوس مخلوط کنید و ۲ بار در روز بر روی شکم خود ماساژ دهید.

رفع خشکی و ترک خوردگی پوست:

روغن هسته گوجه فرنگی برای رطوبت رسانی به پوست های خشک بسیار مفید است. بافت نیمه سنگین آن موجب تغذیه ی پوست و نرم شدن آن می شود. ساختار آن به گونه ای است که پوست را چرب نمی کند، چرا که در عمق آن نفوذ می کند.

استفاده موضعی از گل داوودی برای مشکلات مزمن نظیر اگزما و پسوریازیس

قدمت دمنوش گل داوودی با اسم علمی این گیاه به طور سنتی Chrysanthemum indicum به هزاران سال پیش بازمی‌ گردد. برخلاف بسیاری از دمنوش‌ ها که تنها با استفاده از برگ‌ های گیاهان تهیه می‌ شوند، برای تهیۀ دمنوش گل داوودی از گل‌ های کامل این گیاه استفاده می‌ شود. این گل‌ها طیف وسیعی از آنتی‌اکسیدان‌ ها، ترکیبات ارگانیک، ویتامین‌ ها، مواد معدنی، اسیدهای آمینه و مواد شیمیایی آرام‌بخش را حاوی هستند که دمنوشی مغذی و پرخاصیت را به وجود می‌آورند. بیایید نگاهی عمیق تر به برخی از مزایای سلامت شگفت انگیز دمنوش گل داودی بیاندازیم.

مراقبت از پوست و پسوریازیس:

مقدار قابل توجهی از بتا کاروتن در دمنوش گل داودی وجود دارد که به ویتامین A منجر می شود تا به اهداف مختلف بدن برسد. ویتامین A به طرق مختلف به عنوان یک آنتی اکسیدان رفتار می کند و بنابراین استرس اکسیداتیو و سلول های آسیب دیده در سیستم های بدن را از بین می برد. به همین علت، دمنوش گل داودی از لحاظ موضعی استفاده شده است، زیرا می تواند باعث بهبود پوست، قرمزی و شرایط مزمن مانند اگزما و پسوریازیس شود. این نیز به طور کلی باعث کاهش نشانه های پیری، و همچنین چین و چروک و لکه های قرمز، به لطف محتوای آنتی اکسیدانی گل ها می شود.

اعمال به عنوان عصب Relaxant:

برای نسل ها، این تنوع دمنوش باعث کاهش فشار خون، خنک شدن بدن و کاهش التهاب شده است که می تواند باعث آرامش شود. آنتی اکسیدان ها و مواد معدنی قوی موجود در دمنوش می تواند به بهبود عملکرد بدن شما کمک کند و هورمون های غیر ضروری هورمون در خون را از بین ببرند.

عامل ضد التهابی:

به عنوان یک عامل ضد التهابی، دمنوش گل داودی عالی برای کاهش تورم در گلو و کاهش سوزش در ریه ها است. نوشیدن این دمنوش در حالی که شما بیمار هستید، انتخاب عاقلانه است، زیرا به شما کمک می کند تا بدن را از عفونت و التهاب محافظت کنید. برخی از شایع ترین شرایط که در آن دمنوش کرم گل داودی استفاده می شود شامل قرمزی و خارش چشم، احتقان، شرایط تنفسی، گلودرد و حتی سردرد است!

تنظیم سیستم ایمنی:

ویتامین C و A هر دو در غلظت های بالا در دمنوش گل داودی یافت می شوند و هر دو این ویتامین ها برای سلامتی سیستم ایمنی بسیار مهم هستند. ویتامین C باعث تولید گلبول های سفید خون می شود و به عنوان آنتی اکسیدان برای محافظت در برابر رادیکال های آزاد محافظت می کند. همچنین چندین ماده معدنی در گل داودی، مانند منیزیم، کلسیم و پتاسیم وجود دارد که برای سیستم ایمنی بدن ضروری است.

جلوگیری از پوکی استخوان:

شما اغلب در مورد دمنوش که برای سلامت استخوان و پیشگیری از پوکی استخوان ایده آل است، نمی شنوید، اما محتوای مواد معدنی دمنوش گل داودی از راه های بسیاری از هم جدا می شود. عصاره گل داودی برای شناسایی شرایط از دست دادن تراکم مواد معدنی استخوان شناخته شده است، بنابراین شروع به نوشیدن این دمنوش در حالی که جوان هستید، اطمینان حاصل کنید که وقتی شما پیر می شوید، می توانید سالم و فعال باشید.

افزایش ریسک ابتلا به سلولیتیس با اختلالاتی مثل اگزما یا پسوریازیس

سلولیتیس (سلیولیتیس)، نوعی عفونت باکتریایی درمیس یا لایه زیرین پوست و همچنین بافت‌های زیر جلدی (لایه چربی و بافت نرم) پوست است. برخی انواع باکتری به طور طبیعی روی پوست وجود دارند و به صورت معمول باعث ایجاد مشکلی نمی ‎شوند. به هر جهت، اگر باکتری وارد عمق پوست شود، می‌ تواند باعث ایجاد عفونت گردد. باکتری می ‎تواند از میان بریدگی، خراش یا جای نیش حشرات وارد لایه زیرین پوست شود. مردم دچار اختلالاتی مثل اگزما یا پسوریازیس در ریسک بالاتری برای ابتلا به سلولیتیس قرار دارند.

علایم سلولیتیس:

اگرچه علایم سلولیتیس ممکن است در هر نقطه از بدن بروز یابد، احتمال آسیب دیدن پاها از همه نقاط دیگر بدن بیشتر است. نواحی آسیب دیده دچار موارد زیر می ‎شوند:

گرم

حالت افتادگی

التهاب

متورم

قرمز

دردناک

برخی از مردم ممکن است دچار تاول، رنگ پریدگی پوست یا نقاط برجسته شوند. آنها ممکن است به تب، لرز، تهوع یا حالت رعشه مبتلا گردند.

غدد لنفاوی ممکن است متورم شده و حالت افتاده پیدا کنند. اگر سلولیتیس به ناحیه پا آسیب رسانده باشد غدد لنفاوی ناحیه کشاله ران ممکن است متورم شده یا حالت افتادگی پیدا کنند.

علل سلولیتیس:

باکتری ‎های گروه استرپتوکوکی و استافیلوکوکی به شکل شایع در سطح پوست وجود دارند و به طور معمول ضرری به همراه ندارند، اما به هر جهت اگر آنها وارد پوست شوند می‎توانند سبب ایجاد عفونت گردند.

برای اینکه باکتری به لایه‌های عمیق‎تر پوست دسترسی پیدا کند، به مسیری برای ورود نیاز دارد که معمولاً از میان یک پارگی یا درز در پوست می‎گذرد. پارگی یا شکاف در پوست ممکن است بر اثر عوامل زیر ایجاد گردد:

بریدگی یا زخم برخی اختلالات پوست مثل اگزما، پای ورزشکار، یا پسوریازیس

اولسر

سوختگی

گزش حشرات

بریدگی هنگام اصلاح

برخی از مردم بدون وجود شکافی در پوست به سلولیتیس دچار می‎ شوند.

درمان سلولیتیس:

درمان‎ های زیر به طور معمول برای سلولیتیس توصیه می‎ شوند:

سلولیتیس تقریباً در همه موارد به سرعت به آنتی‎بیوتیک جواب می‎ دهد. انواع متفاوتی از آنتی‎بیوتیک ‎ها را می‎توان برای درمان سلولیتیس مورد استفاده قرار داد. نوع آنتی‎بیوتیک تجویز شده به نوع باکتری مسبب عفونت که دکتر ظن به وجود آن دارد، وابسته است. آنتی‎بیوتیک‎ها معمولاً برای مصرف در طول یک دوره ۵ تا ۱۰ روزه تجویز می ‎شوند، اما در عین حال ممکن است که در برخی موارد درمان تا ۱۴ روز ادامه پیدا کند.

برخی از مردم دچار سلولیتیس شدید نیازمند درمان در بیمارستان هستند، به ویژه اگر سلولیتیس حالت تخریب کننده داشته باشد، یا اگر بیمار دچار تب شدید گردد، یا استفراغ داشته باشد، یا اگر به دارو پاسخ ندهد، یا اگر با برگشت سلولیتیس مواجه شود. اغلب مردمی که درمان در مورد آنها در بیمارستان انجام می‌شود آنتی‎بیوتیک را به صورت تزریق داخل وریدی در ناحیه بازو دریافت می‎کنند.

تشخیص و پیامدهای سلولیتیس:

تشخیص سلولیتیس در اکثر مواقع به آسانی میسر است و به طور معمول نیازی به انجام تست‎های پیچیده ندارد. دکتر بیمار را معاینه کرده و علایم موجود در وی را مورد ارزیابی قرار می‎دهد. اگرچه اکثر موارد سلولیتیس بر اثر باکتری‎های استرپتوکوکی و استافیلوکوکی ایجاد می‎شود، دیگر مشکلات پزشکی مثل بیماری لایم ممکن است شبیه به سلولیتیس باشند، بنابراین پیگیری بالینی وضعیت پس از تشخیص سلولیتیس از سوی پزشک اهمیت دارد.

در صورت وجود زخم سر باز امکان نمونه‌گیری با سواب از سوی دکتر وجود دارد. این کار به تشخیص نوع باکتری مسبب سلولیتیس کمک می‌کند. به هر جهت، این نمونه‎ ها به آسانی و بر اثر وجود چند نوع مختلف باکتری که روی پوست زندگی می‎کنند، آلوده می‎شوند. پس از درمان، بیمار نیاز دارد تا برای پیگیری وضعیت خود به دکتر مراجعه کند تا بتوان کارآیی درمان را تأیید کرد.

درصد اندکی از بیماران ممکن است دچار پیامدهای جدی شوند که عبارتند از:

عفونت خون و سپسیس: اگر باکتری بتواند وارد جریان خون شود، بیمار در ریسک بالایی برای ابتلا به سپسیس قرار خواهد گرفت. فرد دچار سپسیس ممکن است تب، تپش قلب، تنفس سریع، افت فشار خون (هیپوتانسیون)، سرگیجه در هنگام ایستادن، کاهش جریان ادرار، و پوست سرد، رنگ پریده و عرق کرده داشته باشد.

انتقال عفونت به دیگر نواحی بدن: این مورد بسیار نامعمول است، اما باکتری مسبب سلولیتیس می‎تواند به دیگر نقاط بدن منتقل شود که این نقاط عضلات، استخوان‎ها یا دریچه‌های قلب را شامل می‎شود. اگر چنین اتفاقی رخ دهد، بیمار نیازمند درمان اورژانسی خواهد بود.

ورم مداوم: مردمی که برای مداوای سلولیتیس خود به طور کامل درمان نمی‎شوند، در ریسک بالایی برای ابتلا به ورم مداوم در ناحیه آسیب دیده قرار دارند.

در اکثریت موارد درمان سلولیتیس کارآمد و مؤثر است، و فرد با هیچ گونه عوارضی مواجه نخواهد شد.

پیشگیری از سلولیتیس:

اگرچه برخی از موارد سلولیتیس قابل پیشگیری نیست، کارهایی هست که مردم می‎توانند برای کاهش خطر ابتلا به آن انجام دهند.

درمان بریدگی‌ ها و خراشیدگی ‎ها: اگر پوست بر اثر بریدگی، نیش حشرات یا تیغ اصلاح دچار پارگی یا خراش شود، باید برای کاهش خطر عفونت محل زخم را تمیز و ضد عفونی کرد.

کاهش احتمال خراش و عفونت پوست: خطر بروز خراشیدگی در پوست با کوتاه نگه داشتن ناخن‎ها به میزان قابل توجهی کاهش پیدا می‎کند.

مراقبت مناسب پوست: اگر پوست خشک باشد، استفاده از مرطوب کننده‎ها مانع از ترک برداشتن پوست می‎شود. افراد دارای پوست چرب نیازی به استفاده از مرطوب کننده ندارند. مرطوب کننده‎ها به پوستی که هم‎اکنون دچار عفونت است کمکی نمی‎کنند.

محافظت از پوست: پوشیدن دستکش و پیراهن آستین بلند در هنگام باغبانی، و عدم استفاده از لباس‎های آستین کوتاه در صورت وجود خطر خراشیدگی یا بریدگی کمک کننده است.

وزن در صورت چاقی: چاقی احتمال ابتلا به سلولیتیس را افزایش می‎دهد.

Source
Cellulitis: Symptoms, causes, and treatments
Last updated Wed 19 April 2017
By Christian Nordqvist
Reviewed by William Morrison, MD

اگزما و پسوریازیس را با کرم جنتامایسین کنترل کنید

کرم جنتامایسین با نام علمی (Gentamicin Cream) برای درمان بیماری‌ های پوستی مانند اگزما و پسوریازیس مورد استفاده قرار می‌ گیرد؛ همچنین کرم جنتامایسین با جلوگیری از رشد باکتری عامل عفونت، عفونت احتمالی پوستی ناشی از پسوریازیس را از بین می‌برد. در نظر داشته باشی که این دارو برای درمان عفونت‌های باکتریایی مؤثر است و برای عفونت‌های ویروسی و قارچی قابل استفاده نیست.

مقدار و روش مصرف کرم جنتامایسین:

قبل از شروع درمان با این دارو، بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور به شما کمک می‌کند تا اطلاعات جامعی را راجع به دارو به دست آورده و از عوارض جانبی احتمالی آن مطلع شوید. مقدار مصرف کرم جنتامایسین، ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد؛ دارو را دقیقاً همانطور که پزشک به شما تجویز کرده است، استفاده نمایید.

کرم جنتامایسین را به طور منظم و سر یک ساعت مشخص استفاده نمایید تا بیشترین اثربخشی را برای شما و درمان پوستتان داشته باشد. قبل از استفاده از کرم جنتامایسین ناحیه آسیب دیده را کاملاً بشویید و خشک کنید و سپس کرم را روی محل آسیب دیده بمالید.

این کرم تنها برای استفاده روی پوست است و نباید آن را روی پوست دور چشم، داخل چشم، بینی، واژن و دهان بمالید. برای جلوگیری از گسترش عفونت، قبل و بعد از استفاده از کرم جنتامایسین دستتان را بشویید و خشک کنید.

اشکال دارویی جنتامایسین:

پماد، کرم، قطره گوش، قطره چشم، آمپول

موارد منع مصرف کرم جنتامایسین:

به تاریخ انقضای کرم جنتامایسین توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام‌ شده است، از آن مصرف نکنید.

هرگز کرم جنتامایسین را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.

تداخل دارویی کرم جنتامایسین را چک کنید و اگر در حال استفاده از دارویی هستید که با این دارو تداخل دارد، با پزشک خود راجع به استفاده از داروهایتان مشورت نمایید.

مصرف کرم جنتامایسین در دوران بارداری و شیردهی:

در دوران بارداری و شیردهی، نباید دارویی را خودسرانه و بدون مشورت با پزشک استفاده کنید. داروها می‌توانند آثار مخربی روی جنین و یا خودتان داشته باشند.

تداخلات دارویی کرم جنتامایسین:

تداخل دارویی ممکن است عملکرد داروها را تغییر و خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. یک لیست از تمام داروها (ازجمله داروهای با نسخه / بدون نسخه و داروهای گیاهی) که استفاده می‌کنید تهیه کرده و آن را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید. دوز دارو مصرفی خود را بدون مشورت با دکتر خود تغییر نداده و یا مصرف دارو را ترک نکنید.

جنتامایسین ممکن است با داروهای زیر تداخل دارویی داشته باشد، این داروها را همراه با کرم جنتامایسین استفاده نکنید: آنتی بیوتیک‌های آمینوگلیکوزید تزریقی (مانند آمیکاسین، آمپول جنتامایسین و توبرامایسین).

موارد هشدار و احتیاطات ویژه حین مصرف کرم جنتامایسین:

بعضی دارو‌ها را نمی‌توان در بعضی از شرایط تجویز نمود و بعضی دارو‌ها نیز در صورتی که نیاز به درمان تکمیلی باشد تجویز می‌گردد؛ بنابراین بهتر است که قبل از مصرف کرم جنتامایسین، پزشکتان از موارد زیر مطلع باشد:

در صورتی‌ که باردار هستید و یا درصورتی‌که به نوزاد خود شیر می‌دهید.

اگر در حال مصرف داروی خاصی هستید. این داروها شامل تمامی داروهای در دسترس است، چه برایتان تجویز شده است و چه بدون تجویز پزشک آن را مصرف می‌کنید نظیر داروهای گیاهی و داروهای مکمل.

در صورتی که قبلاً به هر نوع دارو از جمله آنتی بیوتیک ها (آمیکاسین، توبرامایسین) حساسیت داشته‌اید.

عوارض جانبی کرم جنتامایسین:

همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرف‌ کنندگان نیز هیچ نوع عارضه‌ای بروز نمی‌دهند. یکسری از عوارض بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین می‌روند. در‌ صورت بروز مستمر هریک از عوارض می‌بایست به پزشک اطلاع داده شود:

سوزش پوست

خشکی پوست

ورم و قرمزی پوست

نکته مهم: اگرچه حساسیت به این کرم بسیار نادر است، اما اگر متوجه چنین علائمی شدید، به پزشک مراجعه نمایید:

علائم آلرژیک شدید مانند راش؛ خارش پوست، قرمزی، تورم، خستگی، تنگی نفس؛ مشکل تنفس یا صحبت کردن، خشونت غیر معمول، تورم دهان، صورت، لب‎ها، زبان یا گلو

اگر شما هر علائم دیگری دارید که احساس می‌کنید به خاطر استفاده از کرم جنتامایسین می‌باشد، با پزشک خود مشورت کنید.

مصرف بیش از حد کرم جنتامایسین (مسمومیت دارویی)

این کرم را بیش از دوز تجویز شده توسط پزشک، مصرف نکنید.

اگر احساس کردید که فردی دچار مسمومیت دارویی شده است و علائمی مانند تنگی نفس یا غش و ضعف (از حال رفتن) در او دیدید، سریعاً با اورژانس تماس بگیرید.

شرایط نگهداری کرم جنتامایسین:

دارو را از دسترس کودکان دور نگه دارید.

دارو را در جایی خشک و خنک و به دور از گرما و تابش نور مستقیم نگه‌ دارید.

منع مصرف پیلینگ با وجود ویتیلیگو، پسوریازیس، اگزما و روزاسه

پیلینگ (Peeling) لایه برداری شیمیایی در قیاس با سایر روش های جوانسازی و بازسازی سطح پوست، تاریخچه مستند و طولانی تری دارد و از اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم بکار رفته است. با وجود بیماری های ویتیلیگو، پسوریازیس، اگزما و روزاسه پیلینگ منع مصرف خواهد داشت.

پیلینگ (Peeling) چیست؟

در طی دهه های گذشته با توجه به ارزان بودن این روش، آسان بودن و در عین حال اثربخشی خوب، مورد اقبال متخصصین پوست و نیز عموم جامعه بوده است. ترکیبات اسیدی و بازی مختلفی در پیلینگ شیمیایی بکار میرود. رایج ترین آنها ترکیبات اسید میوه یا آلفا هیدروکسی اسیدها (AHA)، بتا هیدروکسی اسیدها (BHA)، فنل و تری کلرو استیک اسید (TCA) می باشد.

پیلینگ می تواند سطحی یا عمقی باشد که بر حسب: نوع ماده پیلینگ، غلظت آن، PH و اسیدیته آن و مدت زمان ماندگاری پیلینگ روی پوست متفاوت می باشد.

روش انجام پیلینگ:

در انجام عمل پیلینگ شیمیایی پوست ابتدا باید پوست به طور کامل پاکسازی شود و هیچ نوع مواد آرایشی و مرطوب کننده بر روی پوست موجود نباشد. سپس با زدن مواد مخصوص شیمیایی لایه ای از پوست شروع به تخریب شدن می کند، بعد از گذشتن زمان مناسب طبق نظر متخصص پوست، مواد از روی پوست برداشته می شود، سپس با زدن کرم آنتی بیوتیک و قرار دادن یک پوشش مناسب بر روی پوست، کمک می شود تا ترمیم پوست انجام گیرد.

میزان درد در پیلینگ پوست چه میزان است؟

میزان درد در پیلینگ پوستی، به عمق لایه برداری در روش درمانی بستگی دارد، هرچه میزان عمق در لایه برداری بیشتر باشد احساس سوزش و قرمزی پوست بیشتر می شود. در موارد عمیق لایه برداری بعد از انجام پیلینگ شیمیایی، طبق تجویز متخصص پوست، بیمار از داروهای مناسب استفاده می کند.

موارد منع مصرف انجام پیلینگ:

وجود عفونت فعال مانند تبخال

مصرف آکوتان در ۶ ماه گذشته

لایه برداری عمیق شیمیایی یا مکانیکی در ۱۲ ماه گذشته

وجود بیماری پوستی مانند ویتیلیگو، پسوریازیس، اگزما و روزاسه

عوارض پیلینگ:

تشدید آکنه

عفونت ثانویه باکتریایی، قارچی و ویروسی

اسکار پوستی

تغییرات رنگدانه ای موقت یا دائمی هیپوپیگمانته (روشن تر شدن) و هیپرپیگمانته (تیره تر شدن)

نکته مهم در انجام پیلینگ انتخاب صحیح بیمار و ماده موثر جهت پیلینگ می باشد و در صورت انتخاب ناصحیح، احتمال ایجاد عوارض بسیار بالا خواهد بود.

تاثیر زالزالک بر روی پسوریازیس و اگزما چگونه است؟

خواص زالزالک با نام علمی (Hawthorn) برای کنترل پسوریازیس بسیار پرشمار و عالی است. زالزالک هم مصارف خوراکی و هم مصارف موضعی دارد. از همه مهمتر اینکه سرشار از بیوفلاونوئید، پروآنتوسیانیدین و دیگر آنتی اکسیدان‌ هاست. شما حتی می‌ توانید محلول زالزالک را به صورت موضعی روی پوست قرار دهید. برخی ترکیبات ارگانیک، خواص ضد التهابی دارند بنابراین، زالزالک می‌ تواند خارش و قرمزی ناشی از مشکلات پوستی مانند اگزما یا پسوریازیس را کاهش دهد.

زالزالک:

این گیاه دارای دونوع زرد و قرمز (شغالی) می‌ باشد. زالزالک در ایران دراستانهای آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، کردستان، لرستان، گیلان، مازندران، مرکزی، کهگیلویه و بویراحمد، فارس، اصفهان، خوزستان، همدان، کرمانشاه، ایلام و استانزنجان می روید. این گیاه در لری گیرچ، در ترکی یمیشان و در زبان کوردی گوییژ نامیده میشود؛ در همدان و ایلام به گیویج و در نجف آباد به کوج و در مازندران به ولیک در زبان تاتی به آن کَری و گُچ معروف است.

تاثیر زالزالک بر روی پسوریازیس و اگزما:

در بسیاری از طب‌ های سنتی، زالزالک برای وضعیت‌ های روحی خاص مانند استرس، اضطراب و حتی افسردگی به کار می‌ رود. در مطالعه آزمایشی انجام شده در انگلستان که زالزالک را برای پرفشاری خون بررسی کرد، محققین، کاهش اضطراب در افرادی که زالزالک مصرف کرده بودند در مقایسه با گروه‌ های دیگری که دارونما مصرف کرده بودند را مشاهده کردند. زالزالک می‌تواند بر سطح هورمونی نیز تاثیر بگذارد، این می‌تواند دلیل خوبی برای این مسئله باشد که برخی فرهنگ‌ ها در گذشته معتقد بودند زالزالک، درمان دلشکستگی است.

ترکیبات ارگانیکی که در زالزالک یافت می‌شود با فلور روده‌ای واکنش داده و گوارش را بهبود می‌ بخشند. به علاوه، فیبر موجود در زالزالک، فرآیند هضم را بهبود بخشیده و به رفع یبوست، نفخ و درد کمک می‌ کند.

یعلاوه بر اینکه آنتی اکسیدان‌‌ ها سموم خطرناک را از بدن دفع می‌ کنند، ویتامین C موجود در زالزالک، فعالیت سلول‌ های سفید خونی را تقویت کرده و ضایعات پوستی پسوریازیس را کاهش می‌ دهد. زالزالک، حاوی ترکیبات فعال با خواص آنتی اکسیدانی است. آنتی اکسیدان‌ ها موادی هستند که با رادیکال‌ های آزاد مبارزه می‌ کنند. رادیکال‌ های آزاد، غشای سلولی را تغییر داده، باعث اشکال در DNA و همچنین مرگ سلول‌ ها می‌ شوند. رادیکال‌ های آزاد در پیری زودرس و بسیاری مشکلات سلامتی دیگر مانند بیماری قلبی نقش دارند. آنتی اکسیدان‌ های موجود در زالزالک با رادیکال‌های آزاد مقابله کرده و ممکن است آسیب ناشی از آنها را کاهش داده یا از آن جلوگیری کنند.

کاهش کلسترول بالا با زالزالک:

تحقیقات نشان می‌ دهد که زالزالک می‌ تواند کلسترول LDL (بد) و تری گلیسیرید را کاهش دهد. در یک مطالعه استرالیایی ۸ هفته‌ای، بیماران دچار به چربی غیر طبیعی در خون با میوه زالزالک درمان شدند. مطالعه نشان داد که زالزالک به طور همزمان، سطح کلسترول HDL را بالا برده و کلسترول LDL را کاهش می‌ دهد.

مزایای چای زالزالک برای پسوریازیس:

آنتی اکسیدان هایی که در این چای یافت می شوند قادر به خنثی سازی رادیکال های آزاد در سراسر بدن هستند، از جمله سلول های پوستی که از استرس اکسیداتیو محافظت می شوند. آن می تواند ظاهر چین و چروک، لکه های مرتبط با پیری و ضایعات پسوریازیس را کاهش دهد.

چای زالزالک چطور تهیه می شود؟

تهیه چای زالزالک در خانه یک روش ساده و خوشمزه برای تقویت سلامتی است.

یک کتری آب را برای جوشیدن بر روی اجاق گاز بگذارید.

زالزالک های رسیده، تقریبا ۱ قاشق غذا خوری از انواع آن ها را در هر فنجان آب اضافه کنید.

بگذارید که مخلوط به مدت ۸ تا ۱۰ دقیقه در آب باقی بماند (هر چه طولانی تر شود،  قوی تر می شود)

انواع توت ها را از چای بیرون بیاورید و گرم مصرف کنید.

اگر مایل هستید، عسل را هم می توانید اضافه کنید.

عوارض جانبی بالقوه:

عوارض جانبی ممکن است شامل ناراحتی معده، تعریق، خستگی، تهوع، اضطراب یا سرگیجه شود. عوارض جانبی جدی‌تر، شامل تنگی نفس، واکنش‌های حساسیتی شدید، اختلالات قلبی و نوسان خلق و خو می‌شود. بنابراین، قبل از گنجاندن زالزالک در رژیم غذایی خود با پزشک مشورت کنید.

برگ بارهنگ خارش و تورم ناشی از اگزما و پسوریازیس را درمان می کند.

بارهنگ با نام علمی (Plantago major) که به نام لسان الحمل هم شناخته می شود؛ گیاهی چند ساله‌ از خانواده بارهنگیان است. بارهنگ فواید دارویی و درمانی زیادی برای بدن دارد که ما در این مقاله از سایت درمانی پسوریازیس به طور کامل خواص برگ بارهنگ برای خارش و تورم ناشی از پسوریازیس و اگزما و دیگر خواص آن برای پوست و مو را برسی می کنیم.

خواص بارهنگ برای پسوریازیس:

بارهنگ دارای خواص ضد التهابی قوی بوده و با پاک سازی پوست به درمان پسوریازیس کمک می کند. اسید اولانیولیک موجود در بارهنگ دارای خواص ضد ویروسی قوی بوده که کبد را در برابر ابتلا به بیماری های کبدی محافظت می کند. همچنین مصرف خوراکی دمنوش بارهنگ خواص سم زدایی قوی داشته و با سم زدایی از کبد به درمان کبد چرب کمک می کند.

ترکیبات مهم:

این ترکیبات عبارت هستند از: ایریدوئید گلوکزید از جمله آکوبین (رینانتین)، موسیلاژ به میزان حدود ۵/۶ درصد که حاوی دست کم چهار پلی ساکارید می ‏باشد. تانن ‏ها، کومارین از جمله آسکولتین، فلاونوئید از جمله آپی ژنین، اسید سیلی سیک به میزان دست کم یک درصد و املاح روی و پتاسیم. طبع بارهنگ سرد و خشک است.

طرز مصرف:

برای کنترل پسوریازیس پوست سر آب برگ بارهنگ یا روغن بارهنگ و یا ضماد برگ بارهنگ را روزانه دو بار بر روی موها و پوست سر و بدن بمالید و بگذارید یک ساعت بماند، سپس با آب گرم بشویید.

عوارض مضرات بارهنگ:

گیاه بارهنگ ممکن است در بعضی افراد باعث آلرژی شود. زیاده روی در مصرف بارهنگ می تواند باعث کاهش فشار خون و اسهال شود.

توجه داشته باشید در دوران بارداری بهتر است از دانه بارهنگ استفاده نکنید چون روغن آن باعث تحریک رحم شده و ممکن است باعث سقط جنین شود. همچنین پیش از مصرف هر گونه خوراکی در دوران بارداری حتما با پزشک خود نیز مشورت کنید.