برچسب: داروی

ایالات متحده با داروی زلجانز ایکس آر(Xeljanz XR) به درمان قطعی انواع آرتریت نزدیک شد

سازمان غذا و داروی آمریکا اخیرا خبر از تایید توفاسیتینیب سیترات (Tofacitinib Citrate) با نام تجاری زلجانز ایکس آر(Xeljanz XR) برای درمان انواع آرتریت متوسط تا شدید در بیمارانی داد که پاسخ‌دهی درمانی ناکافی یا عدم تحمل دارویی به متوترکسات داشته‌اند. همچنین داروی آرتریت روماتوئید Pfizer Xeljanz (tofacitinib) در برابر پسوریازیس ناخن در بیماران مبتلا به بیماری پلاک موثر است.

به گزارش سایت درمانی پسوریازیس، زلجانز ایکس‌آر، اولین و تنها داروی خوراکی از خانواده مهارکننده‌های ژانوس کیناز برای درمان آرتریت است. کوربو میشل، از بخش توسعه محصول شرکت فایزر می‌گوید: «فایزر در زمینه درمان‌های مبتکرانه در بیماری‌های التهابی و خودایمنی پیشروست. معرفی اولین و تنها مهارکننده خوراکی ژانوس کیناز برای درمان آرتریت، گام دیگری در این مسیر بوده است.»

توفاسیتینیب سیترات:

توفاسیتینیب سیترات، یک مهارکننده ژانوس کیناز نسخه‌ای است که شکل ایکس‌آر زلجانزا با دوز ۱۱ میلی‌گرم، هم‌اکنون اولین و تنها مهارکننده JAK خوراکی با الگوی مصرف یکبار در روز است که برای درمان آرتریت متوسط تا شدید تجویز می‌شود.زلجانزا/زلجانزا ایکس آر، می‌تواند به تنهایی یا همراه با متوترکسات تجویز شود.

زلجانز در بیش از ۴۵ کشور در سراسر دنیا برای درمان آرتریت متوسط تا شدید به‌عنوان درمان خط دوم پس از شکست درمانی به یک یا تعداد بیشتری از داروهای ضدروماتیک تعدیل‌کننده بیماری تاییدیه دارد.

مطالعات روی ۶۲۰۰ بیمار مبتلا به آرتریت:

ایمنی و اثربخشی زلجانز، طی مطالعات روی ۶۲۰۰ بیمار مبتلا به آرتریت متوسط تا شدید بررسی شد. بیش از ۱۹۴۰۰ بیمار در سال مواجهه دارویی، در سطح جهانی این برنامه مطالعاتی دخالت داشتند. زلجانز، تنها مهارکننده ژانوس کیناز است که در دستورالعمل ۲۰۱۵ کالج روماتولوژی آمریکا برای درمان آرتریت ذکر شده است.

آرتریت، یک بیماری اتوایمیون مزمن و التهابی است که باعث طیف وسیعی از علائم مانند درد و تورم در مفاصل به ویژه در مفاصل دست، پا و زانوها می‌شود. هر چند که دلیل اصلی آرتریت روماتوئید نامشخص است، به دلیل اشتباه سیستم ایمنی بیماران در برخورد با بافت خودی در این بیماری، یک اختلال اتوایمیون درنظر گرفته می‌شود.

برخی از افراد بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به آرتریت هستند؛ از جمله افراد با سابقه خانوادگی این بیماری، سیگاری‌ها و از جمله بیماران پسوریازیس.

میزان شیوع آرتریت روماتوئید در زنان تقریبا سه برابر بیشتر از مردان است. آرتریت روماتوئید نزدیک به ۷/۲۳ میلیون نفر در سراسر دنیا و ۶/۱ میلیون نفر از مردم آمریکا را مبتلا کرده است. بیشترین موارد این بیماری در بین سنین ۴۰ تا ۷۰ سالگی مشاهده می‌شود.

داروی ایندومتاسین می تواند موجب تشدید پسوریازیس شما شود

التهاب مفصل یا آرتریت میتواند به علت بیماری های خود ایمنی و ایجاد روماتیسم، به علت عفونت مفصل و یا به علت استئو آرتریت یا آرتروز ایجاد شود. داروهای ضد درد و التهاب دسته‌ای از داروهای بسیار پر کاربرد در پزشکی هستند که برای کاهش درد و کنترل آن استفاده می‌شوند. مسکن‌ها با ساز و کارهای مختلف بر اعصاب مرکزی یا محیطی تاثیر می‌گذارند. داروی ایندومتاسین که در درمان درد مفاصل و التهاب برخی از بیماران تجویز می شود در برخی از بیماران پسوریازیس باعث تشدید بیماری آن ها می شود.

ایندومتاسین:

یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی برای درمان آرتریت است. این دارو برخی از موارد پسوریازیس را بدتر کرده است. سایر ضد التهاب‌ها معمولاً می‌تواند جایگزین شود. اثرات منفی دارو معمولاً کم است هنگامی که آن را به درستی استفاده کرده باشید. در هر حال عوارض جانبی آن معمولاً با منافع آن در ورم مفاصل پسوریاتیک همراه است.

نكات ذیل در مصرف ایندومتاسین باید مورد توجه قرار گیرد:

احتمال بروز خطرات شدید در مصرف كنندگان ایندومتاسین، به خصوص در دوره طولانی مدت را باید در نظر گرفت. این دارو در بیماران با ضایعات فعال و تاریخچه عود آن نباید مصرف شود.

ایندومتاسین در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، پرفشار خونی و مشكلات احتباس آب، باید با احتیاط مصرف شود. زیرا احتمال تشدید احتباس آب وجود دارد.

مصرف ایندومتاسین در سالمندان به علت احتمال بالای بروز حوادث سایكوتیك و اثرات سوء گوارشی باید با احتیاط صورت گیرد.

این دارو در بیماران با سابقه ابتلا به افسردگی، اختلالات روانی، صرع و سندرم پاركینسون باید با احتیاط شدید مصرف شود، زیرا ممكن است باعث تشدید موارد فوق گردد.

NSAIDs از جمله ایندومتاسین ممكن است باعث پنهان ماندن علائم عفونت گردند. بنابراین در فرد مبتلا به عفونت، باید با احتیاط كامل مورد مصرف قرار گیرند.

به علت اثرات هپاتوتوكسیسیته شدید و كشنده ناشی از مصرف ایندومتاسین، در صورت مشاهده هرگونه علائم واكنشهای شدید كبدی دارو درمانی باید قطع شود.

كورتیكوستروئیدها به همراه ایندومتاسین به دلیل افزایش احتمال بروز عوارض گوارشی با احتیاط باید صورت گیرد.

اشکال دارو:

این دارو بصورت کپسول ۲۵ میلی گرمی، قرص آهسته رهش ۷۵ میلی گرمی و شیاف‌های ۵۰ و ۱۰۰ میلی گرمی ارائه می‌شود.

مقدار مصرف دارو:

بزرگسالان: ابتدا ۲۵ تا ۵۰ میلی گرم، دو تا سه بار در روز. سپس یک هفته درمیان به میزان ۲۵ تا ۵۰ میلی گرم در هر نوبت افزایش می‌یابد. مقدار مصرف روزانه حداکثر ۲۰۰ میلیگرم می‌ باشد. پس از گرفتن نتیجه مقدار مصرف به پایین‌ترین دوز کاهش می‌یابد.

کودکان:۱/۵ تا ۲/۵ میلیگرم به ازای هر کیلو وزن بدن بطور روزانه در سه یا چهار نوبت. حداکثر مقدار مجاز ۴ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن می‌باشد. پس از گرفتن نتیجه مقدار مصرف به پایین‌ترین حد که علائم بیماری را کنترل کند کاهش می‌یابد.

عوارض جانبی:

شایع‌ترین عوارض جانبی: اختلالات گوارشی، تهوع و اسهال، سردرد شدید هنگام صبح. خواب آلودگی، سرگیجه، ناراحتی عصبی، وزوز گوش و بیخوابیو بالا بردن فشار خون.

مصرف داروی اترتینات مانع از اهدای خون در بیماران پسوریازیس می شود

اهدای خون یک عمل داوطلبانه است. فرد می‌پذیرد که از خون خود به شخصی که نیاز دارد اهدا کند. میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا هر سال نیازمند دریافت خون می‌شوند. برخی افراد طی عمل جراحی به خون نیاز پیدا می‌کنند. برخی نیز پس از تصادف یا در اثر بیماری به خون یا اجزای آن نیاز می‌یابند. اهدای خون در تمامی این موارد می‌تواند کمک کننده باشد. پیش از اهدای خون، فرد یک فرم سابقه پزشکی محرمانه را پر می‌کند که شامل سوالاتی است که برخی از رفتارهای پرخطر آلوده کننده خون را مورد بررسی قرار می‌دهد. تمامی این اطلاعات به صورت محرمانه باقی می‌ماند. افرادی که برای مداوای پسوریازیس از اترتینات (Tigasone) استفاده کرده‌اند جزء گروه‌های پرخطری محسوب می‌شوند که نمی‌توانند خون اهدا کنند.

اهدای خون انواع مختلفی دارد:

خون کامل: این نوع رایج‌ترین نوع اهدای خون است که طی آن تقریبا خون کامل اهدا می‌شود. خون کامل اهدا شده سپس به اجزای خود-گلبول قرمز، پلاسما و پلاکت- تجزیه می‌شود.

پلاکت: در این نوع اهدای خون از روشی استفاده می‌شود که طی آن شخص اهدا کننده به یک ماشین متصل می‌شود تا پلاکت‌ها و مقداری از پلاسما را از خون فرد گرفته و باقی خون را به اهدا کننده برگرداند.

پلاسما: ممکن است همزمان با اهدای پلاکت، پلاسما نیز اهدا شود یا اینکه به تنهایی اهدا شود.

گلبول‌های قرمز دوگانه: این روش نیز مانند روش اول است که در آن فقط گلبول‌های قرمز جدا می‌شود.

خطرات احتمالی:

اهدای خون کاملا ایمن است. ابزار مورد استفاده در اهدای خون، نو، استریل و یکبار مصرف است و خطر عفونت وجود ندارد.

در صورتی که فرد، بزرگسالی سالم است می‌تواند بدون به خطر انداختن سلامتی‌اش، یک کیسه خون اهدا کند. بدن سالم مایعات از دست رفته را جایگزین می‌کند. پس از چند هفته گلبول‌های قرمز جایگزین می‌شوند.

چه انتظاراتی باید داشته باشید:

به دلیل عفونت‌های منتقل شونده از طریق خون همه افراد نمی‌توانند خون اهدا کنند. گروه‌های زیر جزء افراد پرخطری محسوب می‌شوند که نمی‌توانند خون اهدا کنند:

افرادی که سابقه تزریق مواد مخدر و برخی داروها را بدون تجویز پزشک داشته‌اند، مانند تزریق غیرقانونی استروئیدها یا مخدرها.

مردانی که از سال ۱۹۷۷ با همجنسان خود ارتباط جنسی داشته‌اند.

افرادی که از کنسانتره‌های منعقد کننده خون استفاده کرده‌اند.

افرادی که مبتلا به ایدز هستند.

افرادی که روابط جنسی نامشروع داشته‌اند.

افرادی که پس از تولد یازده سالگی خود مبتلا به هپاتیت شده ‌اند.

افرادی که برای مداوای پسوریازیس از اترتینات استفاده کرده‌اند.

افرادی که مبتلا به بیماری کروزفلد جاکوب هستند یا از بستگان خونی آنها شخصی مبتلا به این بیماری است.

شخص اهدا کننده همچنین تحت یک معاینه فیزیکی مختصر نیز قرار می‌گیرد تا فشار خون، نبض و دمای بدن او اندازه‌گیری شود. یک نمونه خون کوچک از انگشت شخص گرفته می‌شود تا میزان هموگلوبین خون فرد بررسی شود. در صورتی که غلظت هموگلوبین خون فرد طبیعی باشد، شخص می‌تواند خون اهدا کند.

تایید داروی تزریقی Siliq برای بزرگسالان مبتلا به پسوریازیس توسط FDA

به گزارش سایت درمانی پسوریازیس، داروی تزریقی (brodalumab) با نام تجاری Siliq برای بزرگسالان مبتلا به بیماری پوستی ملایم تا شدید پسوریازیس که به سایر درمان های پیشنهادی واکنش نمی دهند، توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده آمریکا (FDA) تایید شده است. با این حال در مورد افزایش ریسک رفتار خودکشی گرایانه این دارو هشدار داده شده است.

داروی تزریقی Siliq:

Brodalumab یک آتتی بادی منوکلونال می باشد که برای درمان بیماری های التهابی طراحی شده است.این دارو در فاز ۳ تست های کلینکی خود در نوامبر سال ۲۰۱۳ برای در مان بیماری پسوریازیس psoriasis گزارش شده است.

Brodalumab توسط شرکت Amgen طراحی شده است.Brodalumab یکی از پنج ترکیب انتی بادی مونوکلونال ضد التهابی می باشد که شرکت Amgen تحت یک قرارداد ۵۰ میلیون دلاری حاضر به شراکت در تحقیق و تجاری سازی آن با شرکت AstraZeneca شد. در نوامبر ۲۰۱ Amgen و AstraZeneca نتایج امیدوار کننده ای را برای این ترکیب گزارش دادند این شرکت ها اعلام کرده اند که این ترکیب در مرحله اولیه endpoint مطالعات در مقایسه با ترکیب دارویی دیگر به نام ustekinumab و دارو نما placebo، پاکسازی پوستی بالای از بیماری را نشان داد.

به هر حال در می ۲۰۱۵ Amgen در طی اعلامیه رسمی به همکاری خود برای تحقیق و توسعه این ترکیب پایان داد. چون گزارش شده که در بیماران مورد آزمایش “رفتار ها و تمایلات به خودکشی” مشاهده شده است. و شرکت AstraZeneca به تنهای مسئول برای هر گونه تحقیق و تجاری سازی ترکیب Brodalumab در همه مناطق (به جز مناطق خاصی از آسیا مانند ژاپن که شرکت Kyowa Hakko Kirin حق مالکیت این ترکیب را دارد) می باشد.

مشخصه بیماری پسوریازیس، پیدایش تکه های پوست قرمز و پوسته پوسته شدن است. این بیماری معمولا بین سنین ۱۵ تا ۳۵ سال آغاز می شود و یک اختلال خودایمنی است که بدن به اشتباه به سلول های سالم حمله می کند.

دکتر «جولی بیتز» مدیر بخش ارزیابی دارو در سازمان غذا و دارو آمریکا، در این باره می گوید: «پسوریازیس می تواند موجب بروز بثورات ملتهب و احساس ناراحتی در بیماران شود و تایید داروی کنونی می تواند گزینه درمانی دیگری برای این گروه از بیماران باشد.»

طبق اعلام سازمان غذا و دارو، این دارو با ممانعت از واکنش التهابی که در ابتلا به پسوریازیس نقش دارد عمل می کند. داروی Siliq براساس سه آزمایش بالینی که شامل بیش از ۴۳۰۰ بیمار بود به تایید رسیده است.

با این حال سازمان غذا و دارو آمریکا هشدار داده است که این دارو ریسک ایجاد تفکر خودکشی را نیز به همراه دارد.

مکانیسم اثر Brodalumab:

Brodalumab به رسپتور اینترلوکین ۱۷ متصل می شود و بنابراین با ممانعت از اتصال اینترلوکین ۱۷ به رسپتور باعث مهار سیگنال های التهابی می شود.