دستگاه لیزر سینکرو وسکیو:

سینکرو وسکیو به واسطه قابلیت آزادسازی انرژی در میکروپالس‌ ها از مزیت بارز کاهش خونریزی زیر پوستی پس از درمان برخوردار است و میزان انرژی بیشتر در دسترس این امکان را فراهم می‌ آورد تا از بزرگترین نقطه یعنی ۱۲ میلی متر استفاده کرد. به این ترتیب رویکرد درمانی بهبود می‌ یابد، روند درمان، به ویژه برای ناراحتی‌ های گسترده‌تر، تسریع می‌ شود و راحتی بیمار تضمین می‌ گردد.

سینکرو وسکیو از فن‌آوری نوآورانه‌ای با نام تجاری رایت لایت نیز بهره می‌ گیرد که منبع نوری قرار گرفته در سری مخصوص دستگاه است که ویژگی‌ های تابش آن به لیزر رنگی شباهت دارد، اما ناحیه سطحی بسیار وسیع‌تری، بیش از ۶٫۳ سانتی متر مربع، را پوشش می‌ دهد.

مزایای دستگاه لیزر سینکرو وسکیو:

دستگاه سینکرو وسکیو به دلیل برخورداری از مزایای ویژه یک دستگاه لیزر رنگینه‌ای ساده نیست؛ از جمله مزایای این دستگاه می‌ توان به موارد زیر اشاره کرد:

ویژگی‌ های تابشی بهتر در طول موج ۵۹۵ نانومتر و قابلیت درمان تمام آسیب‌ های عروقی از عمیق‌ترین و ضخیم‌ترین موارد تا گونه‌ های سطحی‌تر و از بین بردن لکه‌ های رنگی سطحی، جای جوش، زگیل و پسوریازیس

افزایش یافتن فلوئنسی تا ۱۰ ژول بر سانتی متر مربع با نقطه‌ای به بزرگی ۱۰ میلی متر

سری رایت لایت برای درمان روزاسه و اریتروزیس ناحیه‌ای به بزرگی ۶٫۳ سانتی متر مربع را پوشش می‌ دهد که ۵٫۵ برابر از بیشینه سطح سری ۱۲ میلی متری به مساحت ۱٫۱۳ سانتی متر مربع بزرگتر است.

عملکرد دستگاه سینکرو وسکیو برای درمان پسوریازیس:

دستگاه سینکرو وسکیو از تکنولوژی IPL برای درمان بیماری های صدف و پیسی استفاده می کنند.

ویژگی‌ های تابشی بهتر و قابلیت درمان و از بین بردن لکه‌ های رنگی سطحی و پسوریازیس.

پایین بودن احتمال خونریزی زیر پوستی به دلیل تابش انرژی لیزر در میکروپالس‌ ها

دارای نور مستقیم برای درمان صدف

سری دستگاه لیزر با نقطه‌ هایی در اندازه‌ های گوناگون از ۵ تا ۱۲ میلی متر، دارای قدرت تشخیص نقطه اتوماتیک

آیا درمان دردناک است؟

خیر. اکثر بیماران کوچکترین درد یا ناراحتی را تحمل نمی‌ کنند. عده‌ای از بیماران مدت کوتاهی پس از درمان گرمای ملایمی را حس می‌ کنند که جزیی و زودگذر است. لیزر درمانی نیازی به بیهوشی ندارد.

آمادگی پیش از درمان چگونه است؟

لیزر درمانی آمادگی گسترده‌ای نیاز ندارد؛ صرفاً باید مطمئن شد که پوست محل درمان تمیز و خشک باشد و هیچ مواد آرایشی، لوسیون یا کرم حاوی SPF روی آن باقی نمانده باشد.

آیا لیزر درمانی با عوارض جانبی همراه است؟

اثرهای جانبی لیزر درمانی حداقل است و اکثر بیماران پس از عمل با هیچ عوارضی مواجه نمی‌ شوند. تعدادی از بیماران قرمزی ملایم و موقتی را در محل درمان تجربه می‌ کنند. اثرهای جانبی جدی‌تر مانند تاول و هیپرپیگمانتاسیون نادر و زودگذر است. عمل در موارد انگشت شمار موفقیت‌آمیز نیست.

نوشته کاربرد دستگاه لیزر سینکرو وسکیو برای درمان پسوریازیس اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

مرحله دوم آزمایش های انجام شده این داروی جدید بر روی انسان نشان می دهد که این دارو نسبت به روش های فعلی برای درمان این بیماری موثرتر بوده است. بیش از ۸۰ درصد از بیماران مبتلا به پسوریازیس با یک دوره درمان ۹ ماهه با این داروی جدید بهبود پیدا کرده و مشکلات پوستی شان برطرف شده است.

شرکت سازنده:

شرکت جانسون و جانسون، (Johnson & Johnson) شرکت آمریکایی و چندملیتی فعال در زمینه ارائه تجهیزات پزشکی، داروسازی، تولید کالا و خدمات بسته‌ بندی کالاهای مصرفی می‌ باشد. این شرکت در سال ۱۸۸۶ تاسیس شد. سهام عادی جانسون & جانسون، بخشی از میانگین صنعتی داو جونز است. این شرکت همچنین، در فهرست فرچون ۵۰۰ ذکر شده است.

دفتر مرکزی شرکت جانسون & جانسون، در نیوبرانزویک، نیوجرسی قرار دارد. این شرکت دارای ۲۵۰ شرکت تابعه است، که در بیش از ۵۷ کشور فعالیت می‌ کنند و محصولات آن، در بیش از ۱۷۵ کشور جهان، عرضه می‌ شود. شرکت جانسون و جانسون در طول سال مالی ۲۰۱۱ فروش دارویی معادل ۶۵ $ میلیارد دلار را رقم زده است.

روش کار guselkumab:

پژوهش ها نشان می دهد که داروی جدید guselkumab با مسدود کردن یک پروتئین خاص موسوم به interluekin ۲۳ که در بیماری پسوریازیس موثر است، به درمان این بیماری می پردازد، در حالی که داروهای قدیمی با به کارگیری روند سیستم ایمنی بدن به درمان آن اقدام می کنند.

کنت گوردون، متخصص پوست و استاد دانشگاه در این رابطه می‌ گوید: «مطالعات اخیر به کشف یک داروی جدید منجر شده‌اند که بر روی بسیاری از بیماران موثر بوده است. داروی توسعه یافته این امکان را فراهم کرده است که افراد با رهایی از عوارض بیماری به زندگی خود ادامه دهند». پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است که باعث خارش، خشکی و قرمزی پوست می‌ شود. این بیماری خطر ابتلا به افسردگی، بیماری‌ های قلبی و دیابت را افزایش می‌ دهد.

بر اساس آمار کنسرسیوم جهانی پسوریازیس، این بیماری نزدیک به ۳ درصد از جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار داده است. اما نیمی از بیماران به درمان خود نمی‌ پردازند. با این حال، بیشتر بیماران حاضر به پذیرش این بیماری به عنوان بخشی از زندگی خود نیست

نتایج آزمایشات داروی جدید guselkumab:

پژوهشگران در آزمایش های خود اثر داروی جدید موسوم به guselkumab را با داروی مهارکننده «ادالیموماب»، که شایع ترین داروی مورد مصرف در درمان بیماری پوستی پسوریازیس بوده، مقایسه کردند. آنها در این آزمایش ها، ۲۹۳ بزرگسال مبتلا به این بیماری که ۱۰ درصد پوستشان یا بیش از آن به این بیماری مبتلا بوده را در سه گروه تقسیم بندی کرده و به طور تصادفی دوز متفاوتی از این دو دارو و دارونما را به آنها ارائه کردند. قابل ذکر است دوره درمان آزمایشی این شرکت کنندگان ۵۲ هفته بوده است.

در هفته های شانزدهم و چهلم، اثر این داروها بر روی داوطلبان، در مقیاس صفر تا پنج درجه مورد اندازه گیری قرار گرفت. بخش قابل توجه و بالایی از بیمارانی که داروی جدید guselkumab را مصرف کردند امیتاز صفر (پاک شدن و از بین رفت پسوریازیس) یا یک (حداقل پسوریازیس) را در هر دو دوره کوتاه و بلند مدت به دست آوردند و نسبت به مصرف کنندگان داروی مهار کننده ادالیموماب و دارونما اثر بهبودی بیشتری را نشان دادند.

نوشته کشف یک داروی جدید موسوم به guselkumab برای پسوریازیس اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

شقایق دریایی و پسوریازیس:

شقایق دریایی جانور بومی منطقه کارائیب است. شقایق دریایی هنگام شکار، قبل از این که ماهی‌ های کوچک و دیگر طعمه‌ های خود را به سمت دهان ببرد، با استفاده از سلول‌ های نیش موجود در شاخک‌ هایش، سم را وارد بدن آنها کرده، آنها را بی‌ حس می‌ کند. مدت‌ هاست، پپتیدهای موجود در سم شقایق دریایی، توجه دانشمندان را به خود جلب کرده است. یکی از ترکیبات موجود در آن، اساس ساخت دارویی آزمایشی به نام دالازاتاید است.

داروی فوق العاده دالازاتاید در مرحله دوم آزمایش‌ های خود، یعنی در مرحله بالینی است و قرار است به درمان بیماری‌ خود ایمنی پسوریازیس بپردازد. این دارو به جای سرکوب کل سیستم ایمنی بدن، بسیار گزینشی عمل کرده و کانال یون‌ های موجود در برخی سلول‌ های ایمنی را که از کنترل خارج شده‌اند، مسدود می‌ کند.

ساختمان شقایق دریایی:

یک گونه معروف از شقایق دریایی به نام متریدیوم (Meridium) بدن استوانه‌ای کوتاهی دارد. روی صفحه دهانی که در بالا و بصورت مسطح است، تعداد زیادی شاخک های کوتاه و تو خالی در اطراف دهان، قرار گرفته‌اند. پایه یا صفحه پایی نیز برای چسبیدن جانور به اجسام سخت دریا، استفاده می‌ شود. مری لوله پهن است که به دهان و حفره داخلی (انترون) متصل می‌ شوند. در امتداد یک یا دو طرف مری شیار صاف و مژکداری به نام “سیفونوگلیف” وجود دارد که از آن آب به داخل انترون عبور می‌کند.

بر روی حاشیه داخلی و آزاد هر دیواره یک رشته ضخیم و چین خورده وجود دارد که تا پایین امتداد پیدا می‌ کنند بر روی آنها نماتوسیت‌ ها و سلولهای غده‌ای وجود دارند. سایر نماتوسیت‌ ها در شاخک ها یافت می‌ شوند. رشته‌ های معدی می‌ توانند از سوراخ های دیواره بدن یا دهان بیرون آیند و در گرفتار ساختن طعمه، کمک کنند. غدد تناسلی در امتداد جدارها، تشکیل می‌ شوند.

سطح خارجی بدن جانور از اپیدرم خشنی بطور کامل پوشیده شده و صفحه قاعده‌ای و شاخک ها، علاوه بر پوشش مزبور دارای مژک هستند و مری انترون از گاسترودرم مفروش شده‌اند. اپیدرم در جدارها دارای یک شبکه ‌عصبی و اعصاب است ولی اندامهای حسی موضعی وجود ندارند.

تغذیه شقایق دریایی:

غذای این جانوران از نرم تنان، سخت پوستان، بی مهرگان دیگر و ماهی ها تشکیل می‌ گردد. شکار های مزبور بوسیله نماتوسیت‌ ها فلج می‌ شوند و بوسیله شاخکها بسوی دهان برده می‌ شوند. دهان و مری نیز می‌ توانند وسیعا باز شوند و بعضی از شکارها را مستیقما بگیرند. غذا به داخل حفره داخلی (انترون) می‌آید و در آنجا بوسیله آنزیهای مترشحه گوارش می‌ یابد و بوسیله گاسترودرم جذب می‌ گردد، مواد زاید گوارش نیافته از راه دهان به خارج دفع می‌ شوند.

تولید مثل در شقایق دریایی:

جنس های نر و ماده از هم مجزا هستند. تخمک ها و اسپرم ها از غدد تناسلی بیرون می‌ آیند و از دهان به آب می‌ ریزند و عمل لقاح در آب صورت می‌ گیرد. تخم به صورت یک گاسترولای دراز مژک دار رشد می‌ کند. بزودی جدارها در لوله گوارش تولید ظاهر می‌ شود و بلاستوپور به دهان تبدیل می شود و مژک‌ های طویل محکم در انتهای مقابل دهانی می‌ رویند. این لارو به اطراف شنا می‌ کند و از جانوران میکروسکوپی تغذیه می‌ کند و سپس به کف آب می‌ رود و در آنجا بوسیله انتهای مقابل دهانی خود ثابت می‌ گردد. آنگاه با رشد و نمو شاخکها، جدارها و … لارو به شقایق دریایی کوچکی تبدیل می شود.

سایر خصوصیات شقایق دریایی:

بیشتر انواع شقایق‌ ها به صخره‌ها، صدفها و سطوح دیگر می‌ چسبند ولی بعضی از آنها می‌ توانند به سهولت حرکت کنند و تعدادی از انواع بسیار کوچک شقایق قادر هستند با تکان دادن شاخکهای خود شنا کنند و بعضی از انواع باریک هم، کف دریا را سوراخ می‌کنند و فقط شاخکها را رها می‌ سازند و در نتیجه صفحه دهانی‌ شان رو‌‌باز می شود.

شقایق‌ ها بوسیله ماهی ها، خرچنگ ها، سایر سخت پوستان، ستاره‌ های دریایی و نرم تنان خورده می‌ شوند. ماهی روغن، و ماهی پهن هم از شقایق استفاده می‌ کنند. بعضی از انواع نرم تنان نسبت به زهرهای شقایق‌ ها مصون بوده و حتی نماتوسیت‌ های خارج شده را در داخل بدن جای می‌ دهند.

دورنمای پسوریازیس چگونه است؟

پسوریازیس بر افراد مختلف به شیوه های متفاوتی تاثیر می گذارد. در كل، پسوریازیس پلاكی یك بیماری مزمن (پایدار) است كه از هر چند وقت اوج می گیرد و می آید و از بین می رود. با این وجود، برخی مطالعات نشان داده اند كه، در طول زمان، از هر ۳ نفر در یك نفر پسوریازیس پلاكی زمانی كاملا از بین می رود. برخی از افراد سالها از شر پسوریازیس خلاص بوده اند ولی دوباره شعله ور شده است.

همان طور كه می دانید، پسوریازیس قطره ای كه تداول كمتری دارد، معمولا بعد از چند ماه كاملا از بین می رود. اما اگر، دوره های تكرار شونده پسوریازیس قطره ای دارید، احتمال ایجاد پسوریازیس پلاكی در سالهای بعد در شما بیشتر است.

نوشته امید به درمان پسوریازیس با دارویی جدید از شقایق دریایی اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

پوست دوم و پسوریازیس:

به گزارش سایت درمانی پسوریازیس، رابرت لانگر، استاد مهندسی زیستی در موسسه فناوری ماساچوست و یکی از نویسندگان این پژوهش اظهار کرد: این پوست جدید مانند یک لباس نامرئی بوده که شما می‌ توانید آن را بر روی پوست خود قرار دهید.

لانگر اظهار کرد: ما موفق به ایجاد ماده ای شدیم که بسیار ایمن بوده و این فناوری جدید را بر روی انسان آزمایش کردیم و دریافتیم که این پوست جدید چسبنده بوده و از قدرت بالایی برخوردار است و همچنین استفاده از آن آسان است.

لانگر یکی دیگر از بنیانگذاران شرکت OLIVO در این پروژه با همکاران خود در هشت سال گذشته همکاری کرده است.

مواد تشکیل دهنده پوست دوم:

این فیلم مبتنی بر سیلیکون از دو کرم مختلف تشکیل شده که یکی پس از دیگری اعمال می شود. این ترکیب یک لایه پلیمری نامرئی را تشکیل می‌ دهد که پوست زیرین را تقویت کرده و همچنین یک لایه تنفسی در بالا فراهم میکند.

به گفته لانگر، چالش بزرگ آنها در این چند سال پیدا کردن ماده‌ای با تمامی این خواص (خاصیت کشسانی، نامرئی بودن، با دوام بودن، مرطوب کنندگی و چسبندگی بالا) بوده است. راه کلیدی برای رسیدن به آن از طریق ترکیب مواد شیمیایی ترکیبی است. ما صدها پلیمر را مورد بررسی قرار داده و در نهایت بهترین نوع آن را انتخاب کردیم.

پوست انسان در طول زمان و در نتیجه بیماری، پیری و شرایط محیطی تغییر می‌ کند. که این امر به از بین رفتن عملکرد پوست و تغییر ظاهری آن منجر می‌ شود. به همین منظور این پوست دوم برای حفظ و بهبود پوست و همچنین مبارزه با بیماری‌ های پوستی مانند پسوریازیس استفاده می‌ شود.

پوست دوم و مقاصد زیبایی:

پوست دوم همچنین می تواند برای مقاصد زیبایی نیز استفاده شود، برای مثال این پوست می تواند پوست اصلی را محکم کرده و میزان چروک ها را در دید افراد تا حد زیادی کاهش دهد، این پوست می تواند برای دور چشم نیز مورد استفاده قرار گیرد، همچنین برای پوشاندن محل زخم و غیره نیز مفید خواهد بود.

پوست دوم و آینده آن:

لازم به ذکر است که این محصول جدید برای هر دو جنبه پزشکی و آرایشی و بهداشتی استفاده می‌ شود. محققان این پژوهش بر این باورند که اگر این پوست تجاری سازی شود، مطمئنا از فروش بسیار بالایی مخصوصا در زمینه آرایشی و بهداشتی برخوردار خواهد شد. آنها همچنین معتقدند که این پوست جدید می‌ تواند به درمان بیماری های بسیار جدی نظیر پسوریازیس در آینده کمک کند و همچنین در عملهای جراحی و برای درمان مصدومان سوانح سوختگی نیز استفاده شود.

این پژوهش در مجله Nature Materials به چاپ رسیده است.

نوشته امیدواری محققان به درمان پسوریازیس با تولید پوست دوم اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

تاریخچه لیزر اگزایمر:

این لیزر در سال ۱۹۷۰ در موسسه فیزیک لبدوف در روسیه، توسط نیکولای باسوف (Nikolay Basov) و دو همکار دیگرش اختراع شد. آنها با استفاده از یک دیمر زنون (Xe2) که توسط شعاع الکترونی تحریک شده بود توانستند انتشار تحریک شده ای با طول موج ۱۷۲ نانومتر ساطع کنند و موفق به کشف این لیزر شدند. در سال های بعدی، گروه های دیگری در نقاط مختلف دنیا موفق شدند که این لیزر را با استفاده از هالید گازهای نوبل (اولین آنها XeBr بود) ارتقا دهند.

لیزر اگزایمر و پسوریازیس:

لیزر اگزایمر به راحتی در همه کلینیک های پزشکی یافت نمی شود و فقط تعداد محدودی از آنها در بازار عرضه شده است. اگرچه سازمان غذا و داروی آمریکا تنها مجوز به استفاده از لیزر اگزایمر برای درمان بیماری پسوریاس داده است، اما محققان به تازگی دریافتند که امکان استفاده از آن برای درمان مبتلایان ویتیلیگو نیز وجود دارد.

لیزر اگزایمر با دیگر لیزرهایی که برای آرایش و زیبایی مورد استفاده قرار می گیرند و در بیشتر مواقع عوارض جانبی برای بیمار به همراه می آروند، کاملا تفاوت دارد! لیزر اگزایمر با گسیل دسته ای از پرتوهای پرانرژی فرابنفش (امواج الکتروماگنتيک داراى طول موج ميان حدود ۵ تا ۴۰۰ نانومتر) از طریق هندپیس به محل مورد درمان، به رفع ضایعات پسوریازیس اقدام می کند. این دستگاه لیزر از جدیدترین تکنولوژی روز دنیا برخوردار است که شامل تغییر وسعت محل درمان، تغییر گسیل پرتوها، تغییر انرژی لیزر است و از همه مهم تر آنکه نور لیزر تنها در محل مورد درمان متمرکز شده و از آسیب رسانی به بافت های پوستی اطراف جلوگیری می کند.

با این روش لیزر اگزایمر، مبتلایان بیماری پسوریازیس از شر تزریق روزانه داروهای استروئیدی با عوارض جانبی نامحدود خلاص می شوند. تنها با گذشت چند جلسه لیزر درمانی برای ۱۵ هفته متوالی، بیماران شاهد برطرف شدن بیماری بوده و بار دیگر اعتماد بنفس لازم برای انجام فعالیت های اجتماعی را بدست می آورند.

تست های بالینی لیزر اگزایمر:

ما در این مطالعه به بررسی میزان اثربخشی لیزر Excimer در درمان پسوریازیس پرداختیم.

روش مطالعه:

این مطالعه به صورت یک مطالعه مداخله ای (Interventional) از نوع نیمه تجربی (Quasi-Experimental) انجام شده است. جمعیت مورد بررسی شامل ۳۹ نفر از افراد مبتلا به پسوریازیس تحت درمان با لیزر Excimer در کلینیک به سیمای تهران طی سالهای ۱۳۸۸ و ۱۳۸۹ بود که آنها را با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده (Simple Random) انتخاب نمودیم.

یافته ها:

۲ بیمار (۱/۵ درصد) دچار عوارض درمانی شدند که به صورت اریتم محل درمان بود. ۳۷ بیمار (۹/۹۴ درصد) از نتایج درمانی راضی بودند. اثربخشی در ۳۸ بیمار (۴۰/۹۷ درصد) دیده شد. بین اثربخشی درمان با جنسیت، سن، مدت بیماری و نوع پسوریازیس در بیماران ارتباط آماری معناداری مشاهده نگردید (P > 0.05).

نتیجه گیری:

در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که لیزر Excimer اثربخشی خوبی در درمان مبتلایان به پسوریازیس دارد و نیز روشی کم عارضه می باشد؛ لذا استفاده از آن درمان بیماران مبتلا به پسوریازیس توصیه می گردد.

مزایای استفاده از لیزر اگزایمر:

پاکسازی موثر – اغلب در جلسات کمتر از سایر روش های درمانی

تسکین طولانی مدت را فراهم می کند

سریع، آسان درمان فقط با چند جلسه و چند دقیقه

درمانی بدون پمادهای چرب عذاب آور و رژیم های مراقبت از پوست روزانه

روش کار و استفاده از لیزر اگزایمر:

لیزر اگزایمر همان لیزر رادیو اکتیو متمرکز، اما بدون درد بوده و باریکه ای از نور ماوراء بنفش است که به ضایعات پسوریازیس از طریق یک دست قطعه که به طور مستقیم بر روی پوست قرار میگیرد تابانده می شود. درمان دقیقا ضایعه را هدف قرار می دهد نه پوست سالم را، بنابراین می تواند با دوز بالا برای پاکسازی سریع و بهبودی پایدار نیز استفاده شود.

پس از ورود به برنامه لیزر اگزایمر و تشکیل پرونده، بیمار بر روی تخت مربوطه دراز خواهد کشید و همانند همه لیزر درمانی ها عینک مخصوص بر روی چشم های بیمار قرارداده خواهد شد و نهایتا پزشک با تنظیم دستگاه، لیزر درمانی را بر روی ضایعات بیمار شروع خواهد کرد . جلسات لیزر اگزایمر وقت گیر نیست و هر بار حداکثر ۱۵ دقیقه زمان خواهد برد .

موارد استفاده:

اگر شما دچار پسوریازیس خفیف تا متوسط پسوریازیس هستید و از درمان های سیستمیک و موضعی ناامید شده اید استفاده از روش درمانی لیزر اگزایمر پیشنهاد می شود. به طور سنتی مناطق سخت به درمان مانند دست، پا، زانو، آرنج، و پوست سر می تواند به راحتی با درمان لیزر اگزایمر درمان شود.

مدت زمان درمان:

البته، نتایج متفاوت خواهد بود. با این حال، افراد با پسوریازیس خفیف تا متوسط  اغلب می توانند تسکین خود را تنها در چهار الی ده جلسه درمان به دست آورند. شما ممکن است برخی بلافاصله نتایج را ببینید. درمان معمولا ۲ بار در هفته انجام می شود.

درد و عوارض:

بسیاری از بیماران احساس ناراحتی در طول جلسه های درمان با لیزر اگزایمر نمی کنند. چند گزارش مبنی بر احساس گرم شدن پوست، مثل یک آفتاب سوختگی خفیف، در محل درمان. گزارش شده است. که در برابر عوارض جانبی مرتبط با درمان های دیگر پسوریازیس، مانند پیری زودرس پوست، نازک شدن پوست، مقاومت در برابر داروها و عوارض جانبی سیستمیک بسیار ناچیز است.

لیزر اگزایمر نوعا عارضه خاصی ندارد فقط همان طور که ذکر شد بعد از هر جلسه درمان پوست آن ناحیه اندکی قرمز و ملتهب خواهد بود که ظرف چند ساعت تا یک روز برطرف خواهد شد و پزشک معالج نیز در این باب کرم برای بیماران تجویز خواهد کرد.
در صورت عدم رعایت دستورات پزشک معالج و در موارد نادر ممکن است التهاب این نواحی بیشتر از حالت عادی شود که در این موارد نیز با به تعویق انداختن جلسه بعد التهاب فروکش خواهد کرد .

مدت پاکسازی:

هر مورد منحصر به فرد است، اما افراد مبتلا به پسوریازیس که درمان با لیزر اگزایمر را تجربه کرده اند اذعان دارند که تسکین می تواند برای مدت زمان طولانی ادامه داشته باشد. استفاده از درمان های موضعی ممکن است به حفظ بهبودی شما بعد از درمان لیزر کمک کند.

تجربیات بیماران در استفاده از این روش درمانی:

در مورد درمان لیزر اگزایمر بیماران مختلفی تجربیات خود را در اختیار ما گذاشته اند:

“من از کودکی پسوریازیس داشتم. دکتر من در مرکز پوست بالینی به من گفت که او می تواند به من کمک کند رسیدن به بهبودی با لیزر اگزایمر منظور او بود. من شک و تردید کردم، اما در حال حاضر، برای اولین بار در ۱۰ سال، من می توانم لباس آستین کوتاه و لباس شنا بپوشم. این بهبودی که تجربه میکنم برای اولین بار در زندگی من است. ”

“لیزر اگزایمر تنها درمان است که تا کنون برای پوست سر من کار کرده است. من در ابتدا با تزریق، کرم، شامپو، داروهای خوراکی، سعی میکردم و هیچ یک از آن ها کار نمی کرد، اما از آنجایی که من لیزر درمان را شروع کردم، پوست سر من بیش از قبل به اندازه ۸۵٪ پاکسازی شده است. بدون درد که عوارض جانبی وجود ندارد. ”

“تعداد کمی از متخصصین پوست در ویرجینیای شمالی هستند که درمان با لیزر اگزایمر را می دانند، من خیلی سپاسگزار دکتر Stashower هستم که به من کمک کرد و من احساس بسیار بهتر دارم. ”

البته نتایج یک شخص به عوامل مختلف بستگی دارد. میزان پاسخ دهی به درمان وابسته به مکان ضایعات نیز می باشد همچنین ترکیب لیزر با کرم های مالیدنی یا دیگر داروهای موثر در درمان این بیماران می تواند نتایج بهتری را نیز سبب شود.

نوشته لیزر اگزایمر شما را از شر پسوریازیس نجات می دهد اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

سم آرسنیک برای درمان پسوریازیس:

این ترکیب به دلیل کاربرد داشتن در مواردی از آدم کشی ها شناخته شده اما این ماده سمی در گذشته استفاده دارویی نیز داشته است. مطالعه انجام شده در قرن ۱۹ روی قورباغه ها نشان می دهد آرسنیک با حمله به لایه بالایی پوست در درمان بیماری پوستی پسوریازیس موثر است.

همچنین از این ماده سمی در دهه ۱۹۵۰ میلادی در درمان مالاریا، بیماری «رقصاک»، سیفلیس استفاده می شده است. علاوه بر این عوارض جانبی این روش درمانی وحشتناک و گاهی اوقات مرگبار بوده است. اکنون آرسنیک هیچ خاصیت دارویی برای درمان بیماری پسوریازیس ندارد.

دیگر درمان های منسوخ شده پسوریازیس:

تاریخ پسوریازیس با درمان مشکوک و سمیت بالا همراه بوده است. در قرن ۱۸ و ۱۹، محلول فاولر، که شامل یک ترکیب آرسنیک سمی و سرطان‌ زا بوده، توسط متخصصین پوست به عنوان یک درمان برای پسوریازیس مورد استفاده قرار گرفته است. جیوه نیز برای درمان پسوریازیس در طول این مدت استفاده شده است. گوگرد، ید و فنل نیز معمولاً برای درمان پسوریازیس در طول این دوره مورد استفاده قرار گرفت که به غلط اعتقاد بر این بود که پسوریازیس یک بیماری عفونی است.

زغال سنگ TARS به طور گسترده‌ای با تابش نور ماوراء بنفش به عنوان یک روش درمان موضعی در سال‌های ۱۹۰۰ میلادی اولیه مورد استفاده قرار گرفت. در طول مدت زمان مشابه، موارد ورم مفاصل پسوریاتیک با آماده‌ سازی طلا به صورت داخل وریدی تجویز شده، به همان شیوه‌ای که آرتریت روماتوئید تحت درمان قرار می‌ گرفته است. همهٔ این‌ها با درمان‌ های موضعی و سیستمیک مدرن جایگزین شده است.

شکست پسوریازیس با تکامل ژن درمانی:

ژن درمانی نوعی روش درمان جایگزین است که در آن از ژن های فرد بیمار برای درمان یا پیشگیری از بیماری پوستی پسوریازیس استفاده می شود. به گفته کارشاسان پزشکی، در صورتی که این روش درمانی به تکامل برسد می تواند در آینده داروها و شیوه های مختلف کنترل پسوریازیس را منسوخ سازد.

به گزارش “سایت درمانی پسوریازیس” ژن درمانی به شیوه های مختلفی کار می کند. یک پزشک می تواند ژنی جهش یافته را که موجب بروز یک بیماری مشخص می شود را با یک کپی دقیق از ژن جایگزین کند. همچنین این روش می تواند شامل غیرفعال کردن یک ژن جهش یافته به منظور سرکوب رشد بیماری شود. ژن درمانی می تواند ارائه یک ژن سالم برای مقاومت بدن در برابر بیماری را نیز در بر بگیرد.

اگرچه آزمایش های اولیه نتایج امیدوارکننده ای را ارائه کرده اند، ژن درمانی همچنان روشی ریسکی محسوب می شود زیرا پژوهش های بیشتری به منظور حصول اطمینان از ایمنی آن باید صورت بگیرند. کارشناسان پزشکی معتقدند که این روش درمانی برای درمان بیماری های علاج ناپذیر مانند سرطان، اختلالات وراثتی نظیر پسوریازیس و بیماری ویروسی خاص کارآمد است.

مزایای ژن درمانی:

درمان بیماری های علاج ناپذیر:

در حال حاضر، بیماری هایی مانند پسوریازیس هیچ درمان شناخته شده ای ندارند. بیشتر داروهایی که برای درمان یک بیماری علاج ناپذیر استفاده می شوند کنترل و کاهش علائم بیماری را هدف گذاری کرده و شامل از بین بردن ریشه بیماری نمی شوند. ژن درمانی برای هدف قرار دادن ریشه بیماری یعنی جهش سلولی شکل گرفته است. این روش درمانی از رشد سلول های جهش یافته جلوگیری می کند و از این رو بدن می تواند فرصت بهبود را کسب کند. جایگزینی سلول های معیوب با سلول های سالم عامل کلیدی در مبارزه با بیماری های علاج ناپذیر از جمله پسوریازیس است.

از بین بردن بیماری های ژنتیکی:

پزشکی مدرن راه درازی را پیموده است. با این وجود، درمانی برای علاج بیماری های ژنتیکی وجود ندارد. این اختلالات از فرد بیمار به نوزاد منتقل شده و چرخه باطل به اشتراک گذاری بیماری را موجب می شوند. از طریق ژن درمانی، حاملان بیماری های ژنتیکی می توانند درمان شوند و بر همین اساس نوزدان آنها سلامت به دنیا خواهند آمد. ژن درمانی می تواند ژن های معیوب را حذف کرده و نقطه پایانی بر انواع مختلف بیماری های ژنتیکی باشد.

معایب ژن درمانی:

نیاز به آزمایش های بالینی بیشتر:

همان گونه که پیشتر اشاره شد، ژن درمانی همچنان در مرحله آزمایشی قرار دارد. این تکنیک در میان کارشناسان همانند یک تابو باقی مانده است زیرا درمان تحت شرایط آزمایشی باقی مانده است. دانشمندان باید به طور کامل چگونگی کارکرد ژن های انسان را درک کنند. کارشناسان سلامت هیچ ایده ای درباره عوارض جانبی که بیماران پس از ژن درمانی با آنها مواجه خواهند شد، ندارند. با انجام آزمایش های بیشتر ما هرچه بیشتر با کارایی و عوارض جانبی این روش درمانی آشنا خواهیم شد.

نتایج کوتاه مدت:

آزمایش های اولیه نشان داده اند که آثار مثبت ژن درمانی کوتاه مدت هستند. این به دلیل آن است که پژوهش و آزمایش در این زمینه همچنان محدود باقی مانده است. برای پیگیری و ارزیابی اثر درمان آزمایش های بالینی باید ادامه یابند. اما شرکت های داروسازی اندکی وجود دارند که به بررسی مزایای بلند مدت ژن درمانی تمایل نشان می دهند.

موضوعات اخلاقی و مذهبی:

گروه ها و لابی های ضد ژن درمانی بر اساس اعتقادات اخلاقی و مذهبی علیه توسعه این روش درمانی فعالیت می کنند. حامیان آنها بر این باورند ژن درمانی روشی غیر طبیعی است و باید به طور کامل کنار گذاشته شود. فعالیت این افراد تاثیر قابل توجه ای بر پیشرفت پژوهش و آزمایش های بالینی این روش داشته است.

نوشته شیوه ای از درمان‌ پسوریازیس که مو را به تن راست میکند اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

تاریخچه:

کفیر برای اولین بار در قفقاز تولید شده و اسم آن ترکی است که از « کف » به معنای سرخوشی و شادی گرفته شده یعنی نوشیدنی نشاط آور که در ابتدا مثل سایر فرآورده های شیری به طور سنتی تولید می شد، اما امروزه این محصول به دلیل دارا بودن خواص ویژه به طور صنعتی تهیه می شود. کفیر فرآورده ای تخمیری است که تا حدودی به ماست شباهت دارد. با توجه به اینکه در هر فرآورده تخمیری از باکتری های لاکتیک و مخمرها استفاده می شود و با پیشرفت علم، خواص ویژه محصولات تخمیری ثابت شده و همچنین به دلیل اینکه کفیر تا حدودی برای مردم ناشناخته است، بنابراین اخیراً این محصول مورد توجه ویژه ای قرار گرفته است.

خواص درمانی کفیر:

این نوشیدنی تخمیری از مجموعه ای از باکتری های زنده و مفید برای بدن تشکیل شده است بطوریکه دانشمندان راز سودمندی کفیر را برای سیستم ایمنی و گوارش وجود این باکتری ها می دانند. به این باکتری ها « پروبیوتیک » اطلاق می شود. همچنین مخمرهای موجود در آن قادر به ساخت اسید فولیک بوده که کوآنزیم یک سری واکنش های حیاتی جهت تنظیم رشد سلول ها است. این محصول معجزه آسا در پیشگیری و درمان بیماری ها بسیار مفید بوده که مهمترین خواص درمانی آن در مراکز تحقیقاتی معتبر دنیا به ثبت رسیده است.

کفیر و پسوریازیس:

مصرف روزانه کفیر و به‌ علاوه استفاده موضعی آن در محل ضایعات پوستی پسوریازیس و اگزما بعد از چهارده روز اثرات بسیار مثبتی به بار می آورد. کفیر محصولی است که در راستای سالم سازی باعث طول عمر، بهبود سیستم گوارشی و مانع تکثیر باکتری های ترشح کننده سموم (که پوست و مو را خراب می کنند) می شود. بنابراین کسانی که کفیر مصرف می کنند پوست و موی سالم تری دارند.

در بیماریهای پوستی و جوشهای عصبی نوشیدن روزانه ۱ لیتر دوغ کفیر و برای اگزما و پسوریازیس همراه با مالیدن آن بر روی پوست به صورت ضماد در شب و شستن آن در صبح پیشنهاد می گردد. گزارشات رسیده از بیماران اگزمایی و پسوریازیس حاکی از بهبود علائم بیماری از جمله زخم، پوسته ریزی محل و خارش بعد از ۱۵ روز میباشد.

منع مصرف:

همه می توانند استفاده کنند حتی زنان شیرده و باردار، از طرفی به دلیل اینکه ارگانیسم های (اندامگان) کفیر قابلیت تجزیه لاکتوز شیر را دارند، بنابراین توصیه می شود افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز که نمی توانند شیر را هضم کنند کفیر را جایگرین شیر کنند.

روش نگهداری کفیر:

نکته مهم زمان مصرف کفیر است که باید باکتری های آن به اندازه کافی زنده و فعال باشند. در تولید محصول، به مصرف کنندگان تأکید می شود که آن را در یخچال نگهداری کنند چون در صورت نگهداری در خارج از یخچال باکتری ها فرصت تکثیر پیدا می کنند. همچنین نگهداری ماست در یخچال سبب حفظ خواص آن می شود.

دوغ های کفیر موجود در بازار:

چرا خواص کفیر خانگی بسیار بیشتر از کفیر فروشگاهی می باشد؟ اصلی ترین تفاوت دقیقا به زنده بودن این باکتری ها، تنوع آنها و مقدار آن ها در هنگام مصرف برمی گردد. وقتی کفیر را در منزل با دانه های زنده کفیر تولید نمائید، به این کار اصطلاحا تولید کفیر خانگی یا کفیر طبیعی می گوبند، کفیر تولید شده در خانه کفیری تازه و سرشار از باکتری های زنده می باشد. که خواص پروبیوتیک آن بسیار بیشتر از کفیر تولید شده در کارخانه های لبنی می باشد، دلائل زیر علت این امر می باشد:

رای تهیه کفیر در کارخانجات لبنی به جهت پیچیدگی و هزینه بری کار با قارچ زنده، از باکتری های فریز شده و خشک شده استفاده می نمایند که اصطلاحا به آنها پودر استاتر می گویند، به جهت فرآیند خشک کردن دانه های کفیر برای ساخت استارتر کفیر، تعداد بسیاری از انواع باکتری های داخل دانه های زنده از بین می روند، در واقع از نظر نوع باکتری، کفیر کارخانه ای دارای انواع کمتری از باکتری های مفید می باشند.

در پروسه توزیع محصولات لبنی، در بهترین حالت، محصولات روز بعد از تولید به فروشگاه می رسند، و در سریعترین حالت، دو روز بعد از تولید به مصرف می رسند، همانطور که گفته شد، هر چقدر زمان مصرف کفیر از زمان تولید آن فاصله بگیرد، باکتری های کمتری زنده مانده و خواص پروبیوتیک کفیر کاهش می یابد.

در کارخانجات رعایت استاندارد یکپارچگی محصولات (هم طعم بودن کلیه محصولات هم شکل) یک الزام می باشد، که این با طبیعت پیچیده قارچ کفیر که با تغییر دما و زمان تخمیر در فرآیند تولید و توزیع، مزه آن به طور کلی تغییر پیدا می کند، چندان سازگار نیست، به همین جهت محصولات کفیر کارخانجات لبنی، محصولات دستکاری شده ای می باشند که معمولا مواد نگهدارنده و تثبیت کننده به آن افزوده می شود، این کار باعث کاهش کیفیت کفیر فروشگاهی و تاثیر سلامتی بخش آن می گردد.

پس به طور کل از نظر خواص، کفیر خانگی مانند هر محصول طبیعی دیگری دارای کیفیت و خواص بسیار بیشتری نسبت به نوع صنعتی آن می باشد.

طرز تهیه کفیر:

حال که به خواص بی شمار محصولات کفیر این دوغ خوشمزه و سلامتی بخش، که میتواند به عنوان یک ماده طبیعی جای انواع داروهای شیمیایی و کورتونی را برای بیماران پوستی پسوریازیس و اگزما بگیرد پی بردیم، وقت این است که طرز تهیه کفیر را یاد بگیریم تا با کمترین هزینه، یک دسر عالی و سلامتی بخش را به زنجیره غذائی روزانه خودمان اضافه کنیم. برای یادگیری همراه با جزئیات طرز تهیه کفیر اینجا کلیک کنید.

نوشته گزارشاتی مبنی بر کنترل بیماری پسوریازیس با مصرف کفیر اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

برادولوماب (brodalumab):

برادولوماب به اصطلاح آنتی بادی مونوکنال نامیده می شود که برای مسدود کردن عملکرد یک پروتئین به کار میرود این پروتئین به نام (interleukin 17 (IL-17 می باشد که منجر به پسوریازیس می شود. Brodalumab یک آنتی بادی مونوکلونال انسانی طراحی شده برای درمان بیماری های التهابی است.

شرکت سازنده:

شرکت امژن، (Amgen)، یک شرکت بیوتکنولوژی و داروسازی آمریکایی است، که به‌ عنوان بزرگترین شرکت مستقل، در زمینه ارائه خدمات و محصولات بیوتکنولوژی در جهان شناخته می‌ شود. Amgen یکی از اولین شرکت ها برای تحقق بخشیدن به وعده علم جدید با آوردن داروهای بی خطر و بدون عوارض بوده که داروی بیولوژیک برادولوماب ساخت این شرکت معروف آمریکایی است.

تحقیقات:

مطالعات جدید گزارش می دهند، دو داروی آزمایشی جدید نوید امید تازه ای برای درمان پسوریازیس و شرایط مرتبط آن مثل آرتریت پسوریازیس می باشند. در یک مطالعه، برادولوماب علائم پسوریازیس را در بیش از ۴۰ درصد از بیماران به طور ۱۰۰ درصد کاهش داد. در گزارشی دیگر همچنین، “کسنتیکس” پیشرفت بیماری پسوریازیس آرتریت را کاهش داد. به گفته پژوهشگر ارشد این پروژه دکتر مارک لبوهل، رئیس درماتولوژی در دانشکده پزشکی مونت سینا در شهر نیویورک؛ برادولوماب به طور چشمگیری قادر به پاک کردن پسوریازیس بود.

برای فاز ۳ مطالعات برادولوماب، (مرحله نهایی مورد نیاز برای تصویب به مواد دارویی ایالات متحده) محققان به صورت تصادفی بیش از ۳۰۰۰ بیمار مبتلا به پسوریازیس متوسط تا شدید را برای دریافت برادولوماب، استلارا یا دارو نما انتخاب کردند. به گفته لبوهل در حال حاضر استلارا بهترین داروی موجود در درمان پسوریازیس می باشد.

۴۴ درصد از بیمارانی که از برادولوماب استفاده میکردند به میزان ۱۰۰ درصد بهبودی داشتند در مقایسه با ۲۲ درصد که استلارا دریافت می کردند. علاوه بر این بیش از ۶۸ درصد بیمارانی که برادولوماب دریافت می کردند شاهد پاک شدن ۹۰ درصد بیماریشان بودند در مقایسه با ۴۷ درصد کسانی که استلارا مصرف کرده بودند.

یافته های بیماری در شماره ۱ اکتبر مجله پزشکی انگلستان به چاپ رسید.

برادولوماب و آرتریت پسوریازیس:

آمارها نشان داده ،حدودا ۳۰ درصد از افرادی پسوریازیسی مبتلا به آرتریت می شوند. در مطالعه ای دیگر، که بودجه آن توسط سازنده دارو نوارتیس تامین شد، بیش از ۶۰۰ نفر با آرتریت پسوریاتیک را شامل میشد. بیماران میبایست کسنتیکس یا دارونما مصرف میکردند. حدود ۵۰ درصد بیماران که کسنتیکس مصرف کردند نسبت به ۱۷ درصد از آن دسته که دارونما دریافت کردند بهبودی داشتند.

این مطالعات توسط داروسازی آمگن که با همکاری مشترک آتسارازنکا، موفق به تولید برادولوماب شده، تامین بودجه میشود.

نحوه مصرف:

برادولوماب هر دو هفته تزریق میشود و چون پسوریازیس یک بیماری مزمن است این درمان در طول عمر ادامه میابد.

عوارض احتمالی:

عوارض ناشی از برادولوماب شامل عفونت قارچی خفیف تا متوسط می باشد. به گفته لبوهل این عفونت به راحتی قابل درمان بود و هیچ کسی به خاطر عفونت درمان را متوقف نکرد.

نوشته تاثیر چشمگیر داروی برادولوماب در درمان پسوریازیس اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

شرکت سازنده:

پس از تأسیس شرکت توسعه آلفا، این شرکت فعالیت خود را با هدف ارتقاء تندرستی آغاز نمود. برای نیل به این هدف، مدلی با نام مدل رژولاین پایه‌ ریزی شد. این مدل که برای ارتقاء تندرستی در تمام زمینه‌ ها طراحی شده است، به تناسب نوع مشکلات و بیماری ها شامل مدل‌ های دیگری می‌ شود. مدل رژودرم در گام اول برای کمک به درمان و رفع مشکلات و بیماریهای پوستی طراحی شده است.

فعالیت‌ های تحقیقاتی شرکت توسعه آلفا محدود به زخم و مشکلات پوستی نمی‌‌ شود، بلکه طیف وسیعی از مشکلات و بیماری‌ ها از جمله بیماریهای مزمن و صعب‌العلاج را در بر می‌ گیرد.

ترکیبات و مکانیسم اثر آلفا:

لاوسون، ماده‌ اصلی پماد آلفا است كه از گیاه (Lawsonia inermis) بدست می‌ آید. تحقیقات مختلفی که در مورد این گیاه و ماده‌ مؤثره‌ آن انجام شده است، خواص مختلفی را برای آن نشان داده‌ که از جمله‌ آنها می‌ توان موارد زیر را نام برد:

خاصیت ضد التهابی:

وجود التهاب در ضایعات پسوریازیس از جمله عواملی است که می‌ تواند ترمیم ضایعات را به تأخیر انداخته و کیفیت ترمیم را کاهش دهد. استفاده از گیاه (Lawsonia inermis) موجب می‌ شود که التهاب در زخم کنترل شده و کاهش یابد. بر خلاف اکثر داروهایی که امروزه استفاده می‌ شوند و از طریق سرکوب سیستم ایمنی التهاب را کنترل می‌کنند، این گیاه التهاب را بدون ایجاد عوارض جانبی کنترل می‌ کند و در نتیجه سرعت و کیفیت ترمیم زخم را افزایش می‌ دهد.

خاصیت آنتی‌ باکتریال:

وجود عفونت در زخم نیز از عواملی است که موجب عدم ترمیم مناسب ضایعات می‌ شود. خاصیت آنتی‌ باکتریال گیاه (Lawsonia inermis) باعث می‌ شود که بدون نیاز به استفاده از آنتی‌ بیوتیک‌های پیشگیرانه (پروفیلاکتیک)، از ایجاد عفونت پیشگیری شود و در نتیجه زخم با سرعت و کیفیت مناسب بهبود یابد.

افزایش سرعت ترمیم:

علاوه بر مواردی که پیشتر ذکر شد که همگی منجر به افزایش سرعت ترمیم ضایعات می‌شوند، استفاده از این گیاه موجب کاهش زمان لازم برای ترمیم لایه‌ های سطحی ضایعه نیز می‌ شود، بنابراین سرعت ترمیم ضایعه افزایش می‌ یابد.

افزایش کیفیت ترمیم ضایعه:

تحقیقات نشان داده است که استفاده از گیاه (Lawsonia inermis) باعث افزایش میزان بافت ترمیمی، افزایش میزان کلاژن و همچنین افزایش مقاومت زخم در برابر فشارها می‌ شود. مجموع این عوامل دست به دست هم داده و ترمیم با کیفیت ضایعات پسوریازیس را تضمین می‌ کنند.

کاهش وسعت ضایعات:

این گیاه علاوه بر افزایش کیفیت و سرعت ترمیم زخم باعث نزدیک شدن لبه‌ های زخم به یکدیگر می‌ شود که خود از عوامل مهم در بهبود مناسب ضایعات است.

جلوگیری از آسیب‌‌ رسانی رادیکال‌ های آزاد و خاصیت آنتی‌ اکسیدانی:

لاوسون با توجه به ساختمان شیمیایی خود، می‌ تواند با دریافت یك الكترون از رادیكالهای آزاد، رزونانس پایدار ایجاد كند.

روش مصرف:

موضع را با آب ولرم بشویید و اجازه دهید تا کاملا خشک شود. سپس توسط یک لایه از پماد به آرامی آن را چرب کنید. هنگام این کار از ماساژ اضافی پرهیز کنید چون ممکن است به خارش و حساسیت بیانجامد. می‌ توانید بعد از پانسمان روی آن را باز بگذارید (پانسمان باز) و یا برای جلوگیری از تماس پماد با لباس، روی موضع را با یک قطعه تنظیف یا گاز بپوشانید. در التهاب‌ های شدید پسوریازیس می‌ توانید با یک پوشش پلی اتیلنی (مانند کیسه فریزر) روى پانسمان را بپوشانید (پانسمان بسته) این کار باعث تاثیر بهتر آلفا می‌ شود. برای این کار، کیسه فریزر را از اطراف برش داده و از طرف داخل آن، روی سطح پوست (که قبلا با آلفا چرب شده) قرار دهید. سپس عضو را باندپیچی کنید. به جای کیسه فریزر از گاز وازلینه نیز می‌ توان استفاده نمود ولی تاثیر آلفا با پوشش کیسه فریزر بسیار بیشتر است. در زخم‌های پسوریازیس وسیع که پوست به چربی بیشتری نیاز دارد می‌توان از وازلین و آلفا به صورت مخلوط استفاده نمود. برای این کار مقدار آلفا باید حدود ۳ برابر وازلین باشد.

تعویض پانسمان:

هر ١٢ ساعت یک بار پانسمان را تکرار کنید. برای این کار ابتدا موضع را با آب گرم بشویید. هنگام شستشو، پوست را تحریک نکنید. پوست را با تنظیف نخی خشک کنید و پانسمان با آلفا را تکرار نمایید. به تدریج که التهاب پوستی پسوریازیس  بهبود می‌ یابد می‌ توان روى پانسمان را باز گذاشت. اگر امکان شستشو وجود ندارد با یک تنظیف آغشته به آب گرم، موضع را تمیز کنید.

دفعات مصرف:

برای پانسمان باز روزانه ۵ بار و برای پانسمان بسته روزانه ۲ بار

مدت مصرف:

تا زمان بهبودی التهاب یا ضایعات پوستی از پماد استفاده کنید.

توصیه‌ ها:

از تماس لباس‌های غیرنخی با موضع جلوگیری کنید.

قبل از استفاده از آلفا، شستشوی موضع و خشک کردن آن ضروری است. شستشو را با صابون‌های قالبی انجام دهید و از مایع دستشویی یا شامپو استفاده نکنید. به طور کلی این افراد باید از شستشو و حمام با آب بسیار سرد یا بسیار گرم پرهیز کنند.

غذاهایی مانند سوسیس و کالباس، پیتزا، بادمجان، سیر، ترشیجات، خیارشور، خرما، گردو، موز، پسته و ادویه به خصوص فلفل را در رژیم غذایی خود تا آنجا که ممکن است کم کنید.

ماساژ شبانه‌ شانه ها و پاها همراه با نفس عمیق و آهسته در جلوگیری از عود بیماری و سرعت بخشیدن به بهبودی، بسیار کمک می‌ کند.

نوشته ترمیم طبیعی ضایعات پوستی پسوریازیس با پماد آلفا اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

بیماری پوستی پسوریازیس:

بر اساس گزارش موسسه ملی سلامت ایالات متحده، در این کشور بیش از ۵ میلیون نفر به پسوریازیس مبتلا هستند. این بیماری در اثر یک واکنش غیر عادی سیستم ایمنی بدن که منجر به تکثیر و جایگزینی سریع سلول‌ های پوست می‌ شود، بروز می‌ کند. در نتیجه بر روی سطح پوست افراد مبتلا به پسوریازیس متنوباً لکه‌ های ضخیم و پوسته‌ داری ایجاد می‌ شود که ممکن دردناک یا خارش‌ دار باشد.

زمانی که پسوریازیس خفیف است، درمان‌ های پوستی یا نور درمانی با اشعه ماورای بنفش برای کنترل علائم کافی است. ولی بیماران با پسوریازیس حادتر غالباً به قرص یا داروهای تزریقی نیاز دارند که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می‌ کنند.

تحقیقی در مسیر دستیابی به یک درمان واقعی:

محقق ارشد دکتر مارتین فوسِنِگِر توضیح داد: هدف از این تحقیق جدید ایجاد سلول‌های “طراح” بود که بتوانند آغاز شعله‌ور شدن پسوریازیس را تشخیص داده، آن را کنترل کرده و نهایتاً بعد از مهار علائم، آن را “غیر فعال” کنند.

گروه وی توانستند سلول‌های کلیه (عضو بدن) را طوری از لحاظ ژنتیکی مهندسی کنند که بتوانند اثرات پروتئین‌ های خاص التهابی که باعث شعله‌ور شدن پسوریازیس می‌ شوند را شناسایی کرده سپس دو پروتئین ضد التهابی دیگر (IL4 و IL10) را به طور وافر تولید کنند که به طور طبیعی هم در بدن وجود دارند.

زمانی که محققان این سلول‌ ها را در بدن موش‌ هایی با شرایط مشابه پسوریازیس کار گذاشتند دریافتند که این درمان نه‌ تنها علائم جدید شعله‌ور شدن را مهار کرده بلکه زخم‌ های موجود را نیز التیام داده است. پروفسور فوسنگر استاد زیست‌ فناوری و زیست‌ مهندسی “موسسه فدرال فناوری زوریخ” در کشور سوئیس تاکید کرد که تاکنون این روش درمانی تنها بر روی موش‌ های آزمایشگاهی تست شده و این تحقیق صرفاً یک بررسی اثبات مفهوم (یعنی اثبات وجود یا امکان‌پذیری چیزی) می‌ باشد.

فوسنگر اضافه کرد که نتایج بدست آمده از بررسی حیوانات غالباً قابل استفاده برای انسان نیستند و حتی اگر این روش درمانی به طور کامل برای استفاده انسان تغییر داده شود، احتمالاً یک دهه طول می‌ کشد تا در دسترس بیماران قرار بگیرد. دکتر دُریس دِی، یک متخصص پوست در بیمارستان لِنِکس هیل در نیویورک تایید کرد که هنوز موانع زیادی باقی مانده. ولی ایده چنین روش درمانی را “بسیار خلاقانه” توصیف کرد.

دی گفت: اگر نتیجه این روش درمانی ثمربخش باشد، نزدیک‌ ترین اقدام به کشف یک درمان واقعی برای پسوریازیس خواهد بود که من تا به حال دیده‌ام.

مایکل سیگِل، مدیر برنامه‌های پژوهشی بنیاد ملی پسوریازیس گفت: این مطالعه، رویکرد درمانی جالبی را ارائه می‌ دهد. دیدن بکار گرفتن دانش مدرن برای ایجاد درمان‌ های جدید بسیار دلگرم کننده است. بسیاری از بیماران پسوریازیس بیماریشان را درمان نمی‌ کنند، یا درمانشان متناسب با شدت بیماریشان نیست. در حال حاضر داروهای جدیدی به نام داروهای بیولوژیک که در برابر پسوریازیس نسبت به داروهای قدیمی‌ تر موثرترند، وجود دارد. وی افزود: ولی با این حال نیاز به درمان‌ های بهتر به شدت احساس می‌ شود.

درمان های موجود و ادامه راه:

دانشمندان می‌ گویند داروهای بیولوژیک سیستم ایمنی بدن را سرکوب می‌ کنند، در نتیجه خطر بروز عفونت‌ های شدید و بعضی سرطان‌ ها را افزایش می‌ دهند. علاوه بر این، پسوریازیس یک بیماری نامتجانس می‌ باشد و درمان‌ های مشخص برای همه افراد موثر نیست و یا در دسترس همه نیست. با این حال برای تبدیل شدن سلول‌ های طراح به یک گزینه درمانی باید به بسیاری از مجهولات پاسخ داده شود. این سلول‌ها احتمالاً باید از بدن خود بیمار گرفته شوند (و بعد از لحاظ ژنتیکی، مهندسی شوند) تا احتمال اینکه سیستم ایمنی بدن به آن حمله کند به حداقل برسد. زنده نگه داشتن این سلول‌ ها در داخل بدن برای مدت طولانی می‌تواند چالشی جدی باشد.

قرار نیست که این سلول‌ ها مستقیماً به بدن تزریق شده و آزادانه در خون شناور باشند. وی توضیح داد: ما ابتدا باید این سلول‌ها را درون ریزبسته‌ هایی قرار داده و سپس دستگاه حاصل شده را در بدن بیمار قرار دهیم، به این صورت می‌توانیم بر روی سلول‌ ها کنترل داشته و هر زمان که نیاز باشد آن‌ ها را خارج کرده یا جایگزین کنیم.

حتی اگر تمام این‌ مشکلات برطرف شود، هنوز سوالاتی از لحاظ جنبه‌ عملی آن در مورد امکان‌ پذیری و هزینه باقی می‌ ماند. پسوریازیس فراتر از یک مسئله‌ زیبایی است و افراد مبتلا که به درستی بیماری خود را کنترل نمی‌ کنند، با پزشک خود مشورت کنند. داروهای جدیدی وجود دارد که برای درمان علائم پسوریازیس بسیار موثرند.

بر اساس گزارش بنیاد ملی پسوریازیس حدود ۳۰% از بیماران دچار آسیب دردناک مفاصل و خستگی می‌ شوند که به نام آرتریت سورایاتیک شناخته می‌ شود. تحقیقات قبلی نیز پسوریازیس را با افزایش خطر ابتلا به افسردگی و مشکلات فیزیکی مانند دیابت و بیماری قلبی مرتبط دانسته‌اند.

نوشته تحقیقاتی برای مهار خودکار عوامل شعله‌ور شدن پسوریازیس اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

داروی جدید ixekizumab و پسوریازیس:

این دارو در فاز سه بالینی، منجر به بهبودی‌ هایی در بیماران مبتلا به پسوریازیس شده است. پسوریازیس می‌ تواند تأثیر عمده ای بر زندگی افراد مبتلا بگذارد و عزت نفس و اعتماد به نفس بیماران را کاهش دهد. به گفته محققان دانشگاه منچستر انگلستان، نتایج آزمایش با این دارو نشان داد تنها تاثیرات فیزیکی این دارو مثبت نبوده بلکه کیفیت زندگی روانی بیماران نیز بسیار بهبود یافته است.

در این باره تحقیقی بر روی ۲۵۰۰ بیمار مبتلا به پسوریازیس متوسط تا شدید صورت گرفته است. نیمی از مبتلایان ixekizumab دریافت می‌کردند و نیمی دیگر تحت درمان با دارونما بودند. پس از ۱۲ هفته درمان، در ۴۰ درصد کسانی که دارو دریافت کرده بودند در مقایسه با کسانی که تحت درمان با دارونما قرار گرفتند، ۹۰ درصد بهبودی گزارش شد.

محققان ضمن اعلام پیشرفت‌های اخیر در درمان بیماری پسوریازیس می گویند داروی جدید نشان می‌ دهد باید هدفی واقع بینانه برای تکمیل آزمایش‌ ها و رسیدن به راه قطعی درمان پسوریازیس داشته باشیم.

مکانیسم عمل Ixekizumab:

Ixekizumab به اینترلوکین ۱۷ و بلوک های آن خود را متصل می کند. این مکانیزم شبیه به یکی دیگر از آنتی بادی ضد پسوریازیس، به نام brodalumab می باشد.

به گفته محققان دانشگاه منچستر انگلستان، این دارو ممکن است نمایانگر آستانه جدیدی از امید باشد. این دارو ممکن است «به طیف وسیعی از بیماران، حتی آنهایی را که در حال حاضر بهترین درمان ممکن را دریافت می‌کنند» یاری برساند.

نوشته درمان و کنترل پسوریازیس با داروی جدید ixekizumab اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.