در این زمان، درمانی برای پسوریازیس وجود ندارد حداقل هنوز هم وجود ندارد. هنوز هم، متخصصین پوست برای درمان به بیماران خود روش های درمانی کنترلی ارائه می دهند.
جری بیگل عضو هیئت مدیره پزشکی بنیاد ملی پسوریازیس (NPF) و مدیر مرکز درمان پسوریازیس در مرکز نیوجرسی می گوید: “تعدادی از گزینه های جدید درمانی در خط لوله قرار دارند.” وی می گوید، برخی از این روش های درمانی، که در آزمایش های فاز ۳ قرار دارند، می توانند تاییدیه اداره غذا و داروی ایالات متحده (FDA) را دریافت کرده و در یک یا دو سال آینده به بازار بیایند.
مارك لبووه رئیس صندوق پزشکی NPF و استاد پوست در دانشكده ایكان می گوید: گسترش آزمایشات، یک مزیت بزرگ است، زیرا گزینه های بیشتر برای بیماران، بهتر است.
داروی بایمکیزوماب در حال تست بیولوژیکی است و در آزمایشگاه از سلول های زنده انسان یا حیوان ساخته می شود.
داروی بایمکیزوماب گزینه جدید از درمان پسوریازیس:
اینترلوکین ۱۷ یک سیتوکین است، پروتئین است که هنگام تعامل با گیرنده خود، پاسخ ایمنی را تحریک می کند که می تواند منجر به التهاب در افراد مبتلا به پسوریازیس شود. خانواده آن شش عضو دارد که از طریق IL-17F به عنوان IL-17A شناخته می شوند. دکتر باگل می گوید افرادی که دارای ضایعات پسوریازیس هستند، پروتئین های IL-17 در بدن خود نسبت به افرادی که پوست طبیعی دارند ، بسیار بالاتر است.
دو دارو که قبلا در دسترس بودند، secukinumab و Taltz، بودند که به طور ویژه تنها IL-17A را مهار می کنند، در حالی که A. UCB ، یک شرکت بیو دارویی جهانی، اکنون ۳ آزمایش برای یک یک داروی جدید به نام bimekizumab انجام داده که دو سیتوکین، IL-17A و IL-17F را هدف قرار می دهد، که از نزدیک با پسوریازیس ارتباط دارند و بسیاری از مناسبات بیولوژیکی را با یکدیگر به اشتراک می گذارند. لبووهل توضیح داد: امید این است که این سیتوکین ها مهار شود و التهاب ناشی از بیماری پسوریازیس را کاهش دهد.
براساس نتایج آزمایشات فاز ۱ و فاز ۲ ، bimekizumab گزینه عالی دیگری برای بیماران خواهد بود. در مطالعات ، تقریباً همه بیماران (۹۳ تا ۱۰۰ درصد) پاسخ مثبت نشان دادند. این داروها به آنها كمك كرد تا حداقل ۹۰ درصد پیشرفت در نمرات مورد استفاده برای سنجش درمان شدت بیماری را بدست آورند. علاوه بر این، نمرات آنها با استفاده از منطقه پسوریازیس و شاخص شدت (PASI) از هفته ۱۲ تا هفته ۶۰ حفظ شد.
بگل می گوید Bimekizumab همچنین کاملاً بی خطر است.
داروی بایمکیزوماب و آرتریت پسوریاتیک:
کارآزمایی های بالینی مرحله ۳ از بومیکیزوماب در مجموع چندین هزار بیمار پسوریازیس در حال انجام است. Bimekizumab همچنین برای درمان آرتریت پسوریاتیک ارزیابی می شود.
بیشتر درمانهای بیولوژیکی IL-17 با تزریق هر دو تا چهار هفته انجام می شود.
