برچسب: آرتریت

مصرف قرص مرکاپتوپورین در آرتریت ناشی از پسوریازیس

قرص مرکاپتوپورین (Mercaptopurine) در درمان بیماری التهابی روده و آرتریت ناشی از پسوریازیس مصرف می شود. مرکاپتوپورین آنتی متابولیت و آنالوگ پورین است. در چرخه تقسیم سلولی به طور اختصاصی در مرحله S عمل کرده و با فعالشدن در بافتها باعث مهار ساخت DNA و تا حدی RNA می شود.

فارماکوکینتیک مرکاپتوپورین:

جذب این دارو از مجرای گوارش متغیر و ناقص ( تا ۵۰ در صد ) است. از سد خونی- مغزی عبور می کند اما نه به میزانی که برای درمان لوسمی مننژیال کافی باشد. متابولیسم دارو کبدی است. نیمه عمر دارو ۳ مرحله ای و به ترتیب ۴۵ دقیقه ، ۵/۲ ساعت و ۱۰ ساعت بوده و دفع آن کلیوی است.

عوارض جانبی مرکاپتوپورین:

کم خونی، مسمومیت کبدی با انسداد صفراوی، کاهش ایمنی، کاهش گلبول های سفید یا عفونت، ترومبوسیتوپنی، افزایش اسید اوریک خون، نفروپاتی ناشی از اسیداوریک، کاهش اشتها، تهوع و استفراغ، زخم گوارشی و استئوماتیت از عوارض جانبی مهم و نسبتاً شایع دارو می باشند.

هشدار ها مرکاپتوپورین:

مصرف دراز مدت مرکاپتوپورین در بیماری های غیر نئوپلاسمی، به علت اثرات بالقوه سرطان زایی دارو، با احتیاط فراوان انجام شود.

چون ممکن است اثرات مرکاپتوپورین دیررس باشد، توصیه می شود به محض مشاهده اولین علایم کاهش گلبول های سفید ( به خصوص گرانولوسیتوپنی ) یا ترومبوسیتوپنی درمان با دارو فوراً قطع شود. پس از بازگشت تعداد آن، درمان را می توان با نصف مقدار مصرف اولیه از سر گرفت.

کاهش گلبول های سفید و ترومبوسیتوپنی ( معمولاً خفیف ) ممکن است ۶-۵ روز پس از شروع درمان ایجاد و به مدت ۷ روز پس از قطع مصرف دارو ادامه یابد.

توصیه های دارویی مرکاپتوپورین:

در مواردی که بیمار mg/day600-300 آلوپورینول ( برای پیشگیری از هپراوریسمی یا کند شدن متابولیسم مرکاپتوپورین ) مصرف می کند، میزان مصرف دارو باید به ۴/۱ تا ۳/۱ مقدار مصرف معمول کاهش یابد.

در لوسمی حاد با وجود ترومبوسیتوپنی و خونریزی درمان می تواند ادامه یابد چون در بعضی موارد توقف خونریزی و افزایش تعداد پلاکت ها در حین درمان دیده شده است و در مواردی نیز تجویز پلاکت توصیه شده است.

امولسیون گیاهی ماساژ ایمو تن ضد پسوریازیس و آرتریت

امولسیون گیاهی ماساژ ایمو تن (Emo 10 Herbal Massage Emulsion) مولتی ویتامینی کامل از دل طبیعت ایران حاوی امگا ۳،۶،۹ به همراه ویتامین های K،E،D،A و.. شامل مواد موثره همچون آلیسین، کورکومین، منتول، آرابین باسورین، سینامیک آلدهید، اپی کاتچین، بتا بیزابولن، زینجی برن تیمو کینون می باشد.

امولسیون گیاهی ماساژ ایمو تن ضد پسوریازیس و آرتریت:

این محصول از بین برنده تمامی دردهای عضلانی مفصلی (ورم مفاصل) دردهای استخوانی، پوکی استخوان، ترمیم استخوان های شکسته، دردهای سیاتیکی ناشی از استئوآرتریت و آرتریت پسوریاتیک، سردردها و میگرن و دردهای دوران قاعدگی و دردهای دوران بارداری و … می باشد. این اختراع با تلفیق نانو امولسیون (نانو لیپوزوم ) و فناوری کربومری (ژله کننده) پایداری و حداکثر اثرگذاری را دارا می باشد. مکانیسم اصلی این ترکیب همانند تمامی داروهای غیر استوئیدی و سرکوب تمامی مسیرهای التهابی می باشد.

مشخصه ها:

از بین بردن خستگی بدن حین ماساژ

تسکین درد های عضلانی و مفصلی

ضد التهاب (همه ترکیبات)

ضد پسوریازیس (زیتون- کنجد- دارچین- زنجبیل)

بازسازی و ترمیم پوست های خشک و آسیب دیده (روغن زیتون و کنجد- زردچوبه)

تنظیم و تقویت سیستم ایمنی (سیر- زردچوبه- دارچین)

روش مصرف:

قبل از مصرف خوب تکان دهید. روزانه ۳ تا ۴ مرتبه مقدار کافی از محلول را در موضع استفاده کرده و در صورت امکان ماساژ داده شود و با باند کشی موضع را بسته و در حالت استراحت نگه دارید.

استفاده از این محصول محدودیت سنی ندارد.

این محصول جهت مصرف خارجی روی پوست سالم میباشد.

مصرف این فرآورده ابتدا باعث خنکی و سوزش موقت در موضع می گردد که خود به خود رفع خواهد شد.

از امولسیون گیاهی ماساژ هیشو آرپا (تمام نقاط بدن به جز چشم دهان و بینی) بدون هیچ گونه محدودیت و عوارضی میتوانید مدت طولانی از محصول استفاده کنید تا بهبودی حاصل گردد.

کمترین میزان مصرف برای کوچکترین ناحیه ۴ پاف و برای نواحی مثل زانو حداقل ۱۵ پاف و نواحی گسترده تر (کمر) بیشتر از این میزان مورد نیاز است.

در مدت زمان حدود ۱۰ دقیقه پس از ماساژ جذب کامل پوست خواهد شد.

قابل استفاده در دوران بارداری و شیردهی

هشدار مصرف:

این فراورده برای افراد کمتر از ۶ سال توصیه نمی شود.

از تماس فراورده با زخم باز و چشم و دهان جدا خود داری کنید.

این محصول جهت مصرف خارجی روی پوست سالم می باشد.

دور از دسترس اطفال قرار گیرد.

عدم تعادل (ان‌اف-کاپا بی) با بروز پسوریازیس و آرتریت روماتوئید ارتباط دارد

به گزارش سایت درمان پسوریازیس؛ محققان دریافتند که افزایش دمای بدن موجب تحریک و فعال شدن ان‌اف-کاپا بی یا «فاکتور هسته‌ای تقویت‌ کننده زنجیره سبک کاپا از لنفوسیت‌ های B فعال‌ شده» می‌ شود، در نتیجه این موضوع، سلول‌ ها برای پاسخ و واکنش به زخم یا عفونت تحریک می‌ شوند؛ عدم تعادل ان‌اف-کاپا بی موجب بروز بیماری‌های التهابی مانند بیماری کرون، پسوریازیس و آرتریت روماتوئید می‌ شود.

دمای بدن و میزان ان‌اف-کاپا:

در دمای ۳۴ درجه بدن، سرعت و میزان ان‌اف-کاپا بی کاهش می‌یابد اما در دمای بالاتر از دمای طبیعی بدن یعنی ۳۷درجه سرعت عمل ان‌اف-کاپا بی به شدت افزایش پیدا می‌کند.

پروتئین  آ-۲۰  چیست؟

محققان دانشگاه وارویک بررسی کردند که چگونه افزایش دمای بدن موجب افزایش سرعت عمل این چرخه می‌ شود، آنها احتمال دادند که پروتئین آ-۲۰ نقش بسیار مهمی در این زمینه ایفا می‌ کند.

پروتئین آ-۲۰ یک نوع پروتئین است که برای جلوگیری از بیماری‌ های التهابی ضروری است. برای اثبات این موضوع، محققان، پروتئین آ-۲۰ را از سلول‌ها حذف کردند و سپس دریافتند با این اقدام ان‌اف-کاپا بی کارایی و حساسیت خود را نسبت به کاهش دما از دست داد.

پروفسور دیود رند، محقق برجسته دانشگاه وارویک در مورد اینکه چگونه ساعت بدن تغییرات دمایی را کنترل می‌کند، توضیح می‌دهد که کاهش دمای بدن در مدت خواب چگونه با تاثیرپذیری از تغییرات کاری، پرواززدی یا اختلالات خواب می‌تواند موجب تشدید بیماری‌های التهابی شود.

در تحقیقات انجام شده دما تاثیری بر بسیاری از ژن‌های کنترل شده توسط ان‌اف-کاپا بی نداشت با این حال گروهی از ژن‌ها نیز بودند که تحت تاثیر دما تغییر شکل دادند، این ژن‌های حساس به دما نقش مهمی در واکنش به التهابات و تغییرات سلولی داشتند.

نتایج این مطالعات نشان می‌دهد در داروهای جدید باید تغییرات دمایی التهابات سلولی و بافتی با هدف‌گیری پروتئین آ-۲۰ در نظر گرفته شود.

پروفسور مایک وایت، متخصص زیست شناسی از دانشگاه منچستر گفت که این مطالعه توضیحی را در مورد چگونگی ارتباط سلامت محیط و بدن ارائه کرده است. او می‌گوید: «واضح است که بیماری‌هایی نظیر آنفولانزا یا سرماخوردگی فصلی در زمستان که دمای هوا کاهش می‌یابد، شایع‌تر است؛ علاوه بر این تحقیقات نشان داده است موش‌هایی که در دمای بالاتری زندگی می‌کنند، کمتر از التهاب و بیماری سرطان رنج می‌برند. اکنون مشخص شده است که پاسخ‌های ایمنی بدن بسته به تغییرات دمایی متفاوت است.»

داروی ضدالتهابی و فاقد کورتون ناپروکسن برای آرتریت پسوریاتیک

ناپروکسن (Naproxen) متعلق به دسته ای از داروها است که به نام دارهای ضد التهاب فاقد کورتون معروف هستند. ناپروکسن در تسکین دردهایی نظیر آرتریت پسوریاتیک (التهاب مفاصل)، رگ به رگ شدن عضلات یا ضرب دیدگی استخوان، کمردرد، نقرس و دردهای قاعدگی کابرد دارد. این دارو با کاهش التهاب و تسکین درد به بهبود وضعیت بیماران آرتریت کمک می کند.

طرز عمل ناپروکسن:

ناپروکسن با مسدود کردن اثر آنزیم سیکلوکسیژناز، منجر به کاهش ساخت ماده ای شیمیایی به نام پروستاگلاندين در بدن می شود که مسئول ایجاد درد و التهاب در ناحیه ی آسیب دیده می باشند. در نتیجه با مهار آنزیم های سکلوکسیژناز و کاهش تولید پروستاگلاندين، درد و التهاب کاهش می یابد.

آرتریت پسوریازیس چیست؟

مبتلایان به پسوریازیس بیماری که تکه های پوستی قرمز، سفید یا نقره ای رنگ خارش دار در بدن ایجاد می کند ممکن است به آرتریت پسوریازیس هم گرفتار شوند. التهاب پوست ناشی از نقص سیستم ایمنی بدن است. سیستم ایمنی علاوه بر پوست ممکن است به مفاصل نیز حمله کند و باعث تورم و خشکی آنها گردد. تشخیص زودهنگام بیماری به پیشگیری یا محدود شدن بیماری کمک زیادی می کند.

پیش از مصرف ناپروكسن:

در صورت بارداری و یا شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید تا داروی مناسب شرایط شما را برایتان تجویز نماید.

در صورت سابقه ی آسم، حساسیت، زخم معده یا دوازدهه و بیماری های گوارشی(مانند کرون)، بیماری قلبی یا عروقی، لوپوس، مشکلات کبدی، کلیوی، بیماری پارکینسون، صرع و سایر موارد به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورتی که سابقه ی فشار خون بالا و يا وجود لخته در عروق را دارید، پزشک خود را مطلع نمایید.

از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجادکند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خوددر اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید.

در صورت سابقه ی حساسیت به داروهای ضد درد (مانند آسپرین،  ايندومتاسين،  سلکوکسیبوایبوپروفن و. . . ) به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورت سابقه ی قند یا کلسترول خون بالا به پزشک خود اطلاع دهید.

در افراد بالای ۶۵سال این دارو باید احتیاط بیشتر و تحت نظر پزشک مصرف شود.

در صورتی كه سيگاری هستيد، به پزشک خود اطلاع دهید.

نحوه ی صحیح مصرف ناپروکسن:

امروزه انواع مختلفی از قرص خوراکی ناپروکسن ساخته شده و در بازار دارویی موجود می باشد که معمولا نوع ساخت و روکش قرص، با هم متفاوت هستند. در نتیجه برای نصف کردن، حل کردن یا خرد کردن و همچنین نحوه ی مصرف دارو حتما بروشور موجود در جعبه را مطالعه نمایید زیرا برخی از قرص ها (مانند قرص های با روکش باز شونده در روده) نباید نصف یا جویده شوند.

در صورت مصرف طولانی مدت، مقدار و تعداد دفعات مصرف در روز را از پزشک خود بپرسید. نسبت به شرایط، ممکن ۵۰۰ میلی گرم تا ۱ گرم یعنی در یک تا دو نوبت در روز نیاز داشته باشید.

مقدار مصرف این دارو در اطفال با توجه به سن آنها محاسبه می گردد.

در صورتي كه ناپروكسن را بدون تجويز پزشك از داروخانه تهيه نموده ايد، مصرف آن را بصورت ٢٥٠ميلي گرم تا سه نوبت در روز و حداكثر تا سه روز ادامه دهيد.

بهتر است ناپروكسن را همراه با يك ليوان شير یا پس از یک وعده غذای سبک مصرف نمایید تا عوارض گوارشی ناشی از آن کمتر شود.

در صورت فراموشی یک نوبت مصرف دارو، از مصرف نوبت فراموش شده صرف نظر نمایید و نوبت بعدی را طبق برنامه مصرف نمایید. به هیچ وجه مقدار دارو در یک نوبت را دوبرابر ننمایید.

توصیه های ناپروکسن:

ممکن است در ابتدای مصرف پزشک شما جهت کاهش احتمال بروز عوارض گوارشی، ناپروکسن را با مقدار کم تجویز نماید. با این حال در صورتی که نیاز به مصرف طولانی مدت این دارو دارید، پزشک می تواند همراه آن، از دارو های محافظت کننده از معده تجویز نماید تا عوارض کاهش یابد.

در صورت مصرف طولانی مدت، تحت نظر پزشک خود بمانید تا آزمایشات و معاینات دوره ای لازم، انجام شود.

در صورتی که مبتلا به آسم می باشید، ممکن است علائمی مانند خس خس سینه و مشکل تنفسی در شما با مصرف این دارو تشدید شود. در صورت بروز این عوارض، این دارو را قطع نمایید و به پزشک خود مراجعه نمایید.
‎

در صورتی که قصد عمل جراحی یا درمان دندانپزشکی را دارید به پزشک خود در مورد مصرف این دارو اطلاع دهید.

عوارض شایع ناپروکسن:

علائم گوارشی مانند سوء هاضمه، سوزش سردل، معده درد و. . . از علائم شایع داروهای NSAIDs می باشد که برای کاهش آنها مصرف دارو پس از غذا توصیه می شود. در صورت ادامه دار شدن این عوارض با پزشک خود مشورت نمایید.

جهت بهبود اسهال ناشی از مصرف این دارو، مصرف وعده های غذایی ساده و مایعات به مقدار کافی توصیه می شود.

در صورت بروز یبوست، رژیم سرشار از فیبر (میوه و سبزیجات) و مصرف مایعات به اندازه ی کافی توصیه می شود.

احساس تهوع ناشی از این دارو با مصرف وعده های غذایی سبک و پرهیز از غذاهای پرچرب و پرادویه کاهش می یابد.

در صورت مشکلات تنفسی، و هرگونه علائم حساسیت دارویی (مانند ورم صورت و دهان) به پزشک خود مراجعه نمایید.

در صورت مشاهده دفع خون یا مدفوع تیره، استفراغ حاوی خون یا شکم درد شدید، مصرف دارو را قطع و به پزشک خود مراجعه نمایید.

کاهش پسوریازیس و آرتریت پسوریاتیک با کرم کاپسایسین (Capsaicin)

پژوهش‌ های کلینیکی جدید نشان داده است که مصرف کرم‌های حاوی ۰/۷۵- ۰/۲۵ درصد کاپسایسین به صورت موضعی تا چهار بار در روز می‌ تواند در کاهش دردهای آرتریت، روماتیسم و کاهش آثار پسوریازیس، مؤثر باشد. ماده‌ اصلی فلفل، کاپسایسین، دارای خاصیت محرک، ضد دردهای عصبی موضعی، ضدورم، ضدآرتریت و ضدروماتیسم است.

کاپسایسین ضدآرتریت پسوریاتیک:

بعلت وجود ماده کاپسایسین اثر ضد درد بسیار قوی دارد و بعلت وجود فلفل اثر ضدالتهابی نیز دارد. از آنجایی که ساییدن ماده‌ای که باعث آزاد شدن گرما روی مفاصل دردناک ‌شود موجب تسکین درد مفاصل می‌ شود بنابراین به نظر نمی‌ رسد که چیزی همانند کرم کپسایسین بتواند به آرتریت شما کمک کند. کرم کپسایسین معمولا به عنوان یک مسکن درد بدون نسخه به فروش می‌ رسد.

بعضی از خواص فلفل:

مصرف خوراکی فلفل، دارای خواص محرک گردش خون، ضداکسیدان، کاهش‌دهنده‌ کلسترول و چربی خون است (که با این اثر می‌تواند باعث جلوگیری از تنگی و گرفتگی عروق شود). همچنین دارای خاصیت کاهش چسبندگی پلاکت می‌باشد که با این عمل، از لخته شدن خون و ایجاد سکته، جلوگیری می‌کند.

این آثار نیز با خوردن فلفل و گنجاندن آن در رژیم روزانه، می‌تواند بر بدن اعمال گردد.

فلفل حاوی مقدار زیادی ویتامین C می‌‌ باشد که باعث تقویت سیستم ایمنی بدن و جوانتر شدن پوست بدن می‌‌ شود. بالاترین میزان ویتامین C در فلفل دلمه‌‌ای قرمز می‌‌ باشد.

این میوه حاوی فلاونوئید است که یک آنتی‌ اکسیدان می‌‌ باشد. Violaxanthin  رایج‌ترین آنتی اکسیدان کاروتنوئیدی در فلفل زرد می‌‌ باشد.

کورستین یک آنتی اکسیدان پلی فنلی می‌‌ باشد که در طیف گسترده‌‌ای از گیاهان موجود است.

مطالعات نشان می‌‌ دهد که کورستین میتواند در پیشگیری از بیماری‌‌ های مزمن از قبیل بیماری‌‌ های قلبی و سرطان، سودمند باشد. لوتئولین نیز همانند کورستین یک آنتی اکسیدان پلی فنلی می‌‌ باشد که اثرات سلامت بخش سودمندی دارد.

فلفل منبع خوبی از ویتامین E می‌‌ باشد. این ویتامین همانطور که شناخته شده است نقش کلیدی را در جوان نگهداشتن پوست و مو بازی می‌‌ کند.

عوارض جانبی فلفل:

فلفل جزء گیاهان بدون خطر است، ولی ممکن است در بعضی افراد ایجاد حساسیت کند. همچنین مصرف بیش از اندازه آن، ممکن است باعث التهابات روی پوست بدن، غشای مخاطی و مخاط معده و روده گردد.

مصرف بیش از اندازه فلفل قرمز ممکن است به کبد و دستگاه ‌‌هاضمه آسیب برساند.

با توجه به اینکه ممکن است تندی فلفل در شیر ترشح شود، بهتر است مادران شیرده در میزان مصرف آن احتیاط را رعایت کنند.

چون فلفل قرمز محرکی قوی است، زنان حامله باید در مصرف خوراکی احتیاط را مراعات نمایند.

از تماس فلفل تازه یا خشک با چشم و زخم‌های پوستی خودداری شود.

راقب بود و اصلاً نباید زیاده روی شود و نباید دائم و روزمره استفاده شود. نوع سیاه ان مزاجش گرم تر  وقویتر است و حرارت زیادی تولید می کند.

ایبوپروفن داروی ضد التهاب غیر استروئیدی برای آرتریت پسوریازیس

ایبوپروفن (Ibuprofen) یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی NSAID است. ادویل Advil و مورتین Mortin معروفترین برند های آن هستند. از ایبوپروفن در درمان علائم آرتریت (انواع آرتریت های التهاب مفصلی) مانند روماتیسم مفصلی، اسپوندیلیت انکیلوزان، نقرس، تب، دردهای قاعدگی، سردرد، کمردرد، درد دندان، کرامپ های عضلانی، درد ناشی از کشیدگی رباط ها و پیچ خوردن مفاصل و آسیب های کوچک استفاده میشود. ایبوپروفن میتواند درد، تورم و خشکی ناشی آرتریت پسوریازیس را کاهش دهد.

ایبوپروفن چگونه اثر میکند:

مکانیسم اثر ایبوپروفن با واسطه مهار آنزیم سیکلواکسیژناز Cyclooxygenase است. این آنزیم موادی به نام پروستاگلاندین Prostaglandine را تولید میکند. پروستاگلاندین ها در بدن موجب درد و تورم و تب میشوند. پس ایبوپروفن میتواند با مهار تولید پروستاگلاندین ها موجب کاهش درد و تورم و تب شود.

مصرف ایبوپروفن چه اندازه است:

ایبوپروفن بصورت قرص های ۲۰۰ و ۴۰۰ میلیگرمی و شربت ۱۰۰ میلیگرمی توزیع می شود. این دارو را میتوان روزی ۴-۳ بار مصرف کرد. حداکثر دوز مصرفی ایبوپروفن بدون نسخه پزشک روزی ۱۲۰۰ میلیگرم است. این دارو را نباید برای درمان درد به مدت بیش از ۱۰ روز و برای درمان تب به میزان بیش از ۳ روز مصرف کرد.

در صورت ادامه درد و تب باید به پزشک مراجعه کرد. پزشک میتواند در صورت صلاحدید ایبوپروفن را با مقادیر تا ۳۲۰۰ میلیگرم و یا به مدت بیشتر تجویز کند.

قرص های ایبوپروفن را در قوطی های دربسته و دور از دسترس کودکان نگهداری کنید. دارو را در درجه حرارت اطاق و دور از روطوبت نگه دارید. اگر تاریخ مصرف دارو به سر رسیده است آن را مصرف نکنید.

بعضی از داروهای ضد درد و یا داروهایی که برای کنترل علائم سرماخوردگی مصرف میشوند ممکن است حاوی ایبوپروفن یا دیگر داروهای ضد التهاب شبیه ایبوپروفن باشند. مصرف همزمان این داروها با ایبوپروفن میتواند احتمال بروز عوارض این دارو را افزایش دهد. پس اگر ایبوپوفن مصرف میکنید و قصد مصرف داروی دیگری را دارید با مطالعه اطلاعات نوشته شده همراه دارو از مواد تشکیل دهنده آن اطلاع پیدا کرده و یا از پزشک داروخانه بخواهید شما را در این زمینه راهنمایی کند.

دارو را در ساعات مشخصی از روز مصرف کنید تا احتمال فراموش شدن یک وعده کم شود با این حال در صورتی که مصرف یک وعده از ایبوپروفن را فراموش کردید به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید و در صورتی که زمان به یاد آوردن، همان زمان مصرف وعده بعدی باشد دوز مصرفی را دو برابر نکرده و فقط به مصرف دوز فعلی بسنده کنید.

هرگز ایبوپروفن را برای بدست آوردن نتایج درمانی بهتر بیش از آنچه پزشک تجویز کرده و یا به مدت بیشتر مصرف نکنید. در صورتی که مصرف ایبوپروفن موجب سوء هاضمه در شما میشود میتوانید آنرا بعد از مصرف غذا و یا با شیر مصرف کنید.

قبل از مصرف ایبوپروفن:

قبل از مصرف ایبوپروفن نکات زیر را در نظر بگیرید:

اگر به ایبوپروفن یا دیگر داروهای ضد التهاب حساسیت و آلرژی دارید آن را به پزشک خود بگویید.

به پزشک خود بگویید چه داروهای دیگر حتی داروهای گیاهی را مصرف میکنید. این داروها ممکن است با ایپوپروفن تداخل اثر داشته باشند.

ایبوپروفن را با دیگر داروهای ضد درد مصرف نکنید مگر پزشک برای شما تجویز کرده باشد.

اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف ایبوپروفن در دوران بارداری بخصوص در سه ماهه اول و سوم خطرناک است.

اگر قصد جراحی یا کار دندانپزشکی دارید به پزشک خود اطلاع دهید که ایبوپروفن مصرف میکنید.

اگر مشکلات زیر را دارید به پزشک خود اطلاع دهید : سابقه سکته مغزی یا قلبی، نارسایی قلبی، فشار خون، آسم، پولیپ بینی، بیماری کبد یا کلیه، زخم معده، لوپوس سیستمیک، مشکلات لخته شدن خون یا خونریزی زیاد و یا اگر سیگار میکشید.

مقابله با درد و خشکی مفاصل در آرتریت پسوریازیس با داروی دیکلوفناک

دیکلوفناک (Diclofenac) یا دیکلوفناک سدیم یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی NSAID است. ولتارن Voltaren رایج ترین برند تجاری دیکلوفناک است. این دارو تولید موادی که در بدن موجب التهاب میشوند را مهار میکند. از دیکلوفناک در کنترل علائم آرتریت پسوریازیس استفاده می شود. دیکلوفناک درد را از بین برده و التهاب را کاهش میدهد.

علائم آرتریت پسوریازیس چیست:

مهمترین علائم آرتریت پسوریازیس درد و خشکی در مفصل یا مفاصل مبتلا است. خشکی مفصلی معمولا بعد از مدتی استراحت یا بیحرکتی مانند زمان برخاستن از خواب بیشتر میشود. مفصل گرفتار شده ممکن است متورم و قرمز شود. در بعضی موارد مفصل ممکن است بعد از مدتی دچار تخریب شود ولی معمولا این تخریب مانند آرتریت روماتویید یا روماتیسم مفصلی شدید نیست.

آرتریت پسوریازیس مزمن و عود کننده است به این معنی که مداوم است و شدت آن کم و زیاد میشود.

یکی از علائم درگیری مفاصل در پسوریازیس التهاب تاندون ها است. این التهاب شایع بوده و معمولا به علت درگیر شدن بافت سینوویوم اطراف تاندون است. یکی از مناطق شایع التهای تاندون یا تاندونیت در پسوریازیس در انگشتان دست است. علامت التهاب تاندون های انگشتان دست تورم انگشت است. التهاب تاندون آشیل در محل اتصال آن به استخوان پاشنه هم از علائم پسوریازیس است.

در پسوریازیس ممکن است لیگامان ها یا رباط ها هم دچار التهاب شوند. بیمار دچار کم خونی میشود و ممکن است التهاب در چشم و بندرت در عروق یا ریه ایجاد شود.

مکانیسم اثر دیکلوفناک:

مکانیسم اثر دیکلوفناک مهار آنزیم سیکلواکسیژناز Cyclo-oxygenase است. این آنزیم مسئول تولید موادی به نام پروستاگلاندین Prostaglandin است. پروستاگلاندین ها موجب بروز التهاب و درد میشوند. با مهار آنزیم سیکلواکسیژناز تولید پروستاگلاندین کم شده و در نتیجه درد و تورم کاهش میابد. دیکلوفناک پتاسیم هم وجود دارد و تفاوت آن با دیکلوفناک سدیم در اینست که زودتر جذب بدن شده و زودتر درد را از بین میبرد.

قبل از مصرف دیکلوفناک:

بعضی افراد با بعضی بیماری ها نمی توانند داروهای خاصی را مصرف کنند و یا در صورت نیاز به مصرف آن داروها باید نکات خاصی را رعایت کنند. به همین خاطر قبل از مصرف دیکلوفناک اگر مشکلات زیر را دارید به پزشک خود اطلاع دهید:

آسم یا هر آلرژی دیگر

سابقه حساسیت به داروهای ضد التهاب

زخم معده یا دوازدهه

بیماری التهابی روده مانند کولیت اولسرو یا بیماری کرون

سه ماهه اول و سوم بارداری

بارداری یا شیردهی

سن بالای ۶۵ سال

بیماری های کلیه و کبد

مشکلات قلب و عروقی یا فشار خون

مشکلات انعقاد خون

وجود پورفیری Porphyria که نوعی بیماری خونی نادر است

بیماری لوپوس سیستمیک

مصرف داروهای دیگر حتی داروهای گیاهی

اشکال دارویی دیکلوفناک:

دیکلوفناک بصورت قرص های ۲۵ و ۵۰ و ۱۰۰ میلیگرمی و شیاف ۵۰ و ۱۰۰ میلیگرمی و آمپول ۷۵ میلیگرمی و ژل موضعی یک درصد و قطره چشمی یک دهم درصد در دسترس است. این دارو را میتوان بصورت ۳-۲ بار در روز مصرف کرد. حداکثر دوز مصرفی دیکلوفناک ۱۵۰ میلیگرم در روز است.

چگونه دیکلوفناک را مصرف کنیم:

در مصرف دیکلوفناک به موارد زیر توجه کنیم:

قبل از شروع به مصرف دیکلوفناک کاغذی که از طرف سازنده در جعبه آن گذاشته شده مطالعه کنید. این نوشته اطلاعاتی را راجع به دارو و عوارض احتمالی آن در اختیار شما قرار میدهد.

دیکلوفناک را دقیقا همانطور که پزشک تجویز کرده مصرف کنید و برای کسب تاثیر بیشتر مقدار مصرفی را افزایش ندهید.

دیکلوفناک را هر روز فقط در ساعت مشخصی مصرف کنید. به این صورت احتمال اینکه یک وعده را فراموش کنید کمتر میشود.

اگر مصرف یک وعده دیکلوفناک را فراموش کردید آن را در اولین زمانی که به یاد آوردید مصرف کنید ولی اگر زمان به یاد آوری همان زمان مصرف وعده بعدی باشد مصرف را دو برابر نکرده و فقط وعده جدید را مصرف کنید.

اک را به مدت طولانی مصرف نکنید. در صورت نیاز به مصرف طولانی مدت این دارو پزشک معمولا داروهای دیگری را همراه با دیکلوفناک به شما میدهد تا دستگاه گوارش شما را در مقابل عوارض احتمالی مصرف دارو محافظت کند.

اگر آسم دارید ممکن است با مصرف دیکلوفناک مشکلات تنفسی یا خس خس سینه شما بیشتر شود. در صورت بروز این مشکل مصرف دارو را قطع کرده و به پزشک مراجعه کنید.

اگر دیکلوفناک مصرف میکنید و باید از داروی دیگری هم استفاده کنید از پزشک خود و داروساز بپرسید که داروی جدید با دیکلوفناک تداخل اثر نداشته باشد.

هر قرص دیکلوفناک را با یک لیوان پر آب مصرف کرده و تا حداقل ده دقیقه بعد از مصرف آن دراز نکشید.

اگر با مصرف دیکلوفناک معده شما ناراحت میشود آن را بعد از غذا یا با شیر یا آنتی اسید مصرف کنید.

پزشک معالج شما مقدار مصرفی دارو را در حداقل و زمان مصرف آن را هم کوتاه ترین مدت در نظر میگیرد تا عوارض آن به حداقل برسد. سر خود مقدار مصرفی یا زمان مصرف دارو را بیشتر نکنید.

اگر دیکلوفناک را برای کنترل علائم آرتریت یا التهاب مفصل مصرف میکنید توجه داشته باشد که تاثیر آن بعد از مصرف مداوم دارو به مدت دو هفته به حداکثر میرسد.

در صورتی که دیکلوفناک را فقط در صورت بروز درد مصرف میکنید قبل از اینکه شدت درد به حداکثر خود برسد آن را مصرف کنید. مصرف دارو وقتی شدت درد زیاد شده است تاثیر زیادی نخواهد داشت

مصرف دیکلوفناک در زمان بارداری میتواند موجب بروز بیماری های قلبی عروقی در جنین شود. پس این دارو نباید در زمان بارداری بخصوص در سه ماهه اول و سوم مصرف گردد.

انواع آرتریت پسوریاتیک و نحوه تشخیص و علائم آن

آرتریت پسوریاتیک (PSA) یک نوع از ورم مفاصل است که در افراد مبتلا به پسوریازیس رخ می دهد. آرتریت پسوریاتیک از آن جا که یک بیماری مفصلی است، می تواند خفیف یا شدید باشد. این بیماری در بین افراد سنین ۲۰ تا ۵۰ سال شایع است. علت PSA ناشناخته است. با این حال، متخصصان معتقدند که ژن ها در ابتلا به آن نقش مهمی دارند.

انواع آرتریت پسوریاتیک:

پنج نوع مختلف از PSA تا به حال شناسایی شده است.

PsA به صورت متقاون: این نوع از آرتریت به صورت قرینه در مفاصل هر دو طرف بدن ایجاد می شود. این نوع از آرتریت پسوریاتیک به آرتریت روماتوئید (RA) شباهت دارد. با این حال، آرتریت پسوریاتیک خفیف تر از RA است و باعث تغییر شکل کمتری در مفاصل می شود. این نوع از آرتریت متقارن، می تواند فرد را کاملا ناتوان کند.

PsA به صورت نامتقارن: این نوع آرتریت به صورت نامتقاون در مفاصل دو طرف بدن مشاهده می شود و می توان گفت تنها در یک طرف بدن رخ می دهد. مفاصل مبتلا به این نوع آرتریت درد دارند و قرمز می شوند. PsA نامتقارن معمولا خفیف است.

PsA اینترفاالنژیال دیستال غالب (DIP): آرتریت پسوریاتیک اینترفاالنژیال دیستال غالب در مفاصل نزدیک به ناخن شکل می گیرد. این مفاصل، به نام مفاصل دیستال شناخته می شوند. خوشبختانه این نوع آرتریت تنها در پنج درصد از موارد رخ می دهد. به طور کلی DIP، نوع کلاسیک PSA است.

PsA اسپوندیلیت: این نوع آرتریت بر روی ستون فقرات تاثیر می گذارد. در این بیماری کل ستون فقرات از گردن تا پایین کمر ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرند. PsA اسپوندیلیت می تواند حرکت دادن مفاصل را بسیار دردناک کند. دست ها، پاها، ران ها، بازوها و لگن نیز ممکن است با PSA اسپوندیلیت درگیر شوند. التهاب ستون فقرات علامت اصلی PsA اسپوندیلیت در پنج درصد از افراد مبتلا به PSA است.

آرتریت Mutilans: یک نوع شدید از PSA است و می تواند به زخم بستر شبیه باشد. کمتر از پنج درصد از افراد مبتلا به این بیماری، به این نوع از آرتریت پسوریاتیک مبتلا هستند. آرتریت mutilans معمولا بر روی دست و پا تاثیر می گذارد. اما ممکن است در گردن و کمر نیز درد ایجاد کند.

علائم PSA عبارتند از:

خستگی

خشکی صبحگاهی مفاصل

تکه های فلس مانند پوست، این نشانه ممکن است هنگامی که آرتریت شعله ور می شود بدتر شود.

سوراخ سوراخ شدن ناخن

جدایی ناخن از بستر خود

متورم و حساس شدن مفاصل

دردناک شدن عضلات و تاندون ها

قرمزی و درد چشم

تشخیص آرتریت پسوریاتیک:

برای تشخیص PsA نیاز است که علل دیگر ورم مفاصل، مانند RA و نقرس حذف شوند. این کار را می توان با چند آزمون زیر انجام داد:

فاکتور روماتوئید (RF) یک آنتی بادی است که می تواند در زمان ابتلا به آرتریت روماتوئید در بدن وجود داشته باشد. این فاکتور معمولا در PsA وجود ندارد. آزمایش خون می تواند به پزشکان کمک کند که این آنتی بادی را در بدن تشخیص داده و تفاوت بین PSA و RA را متوجه شوند.

عکس اشعه ایکس از دست می تواند نشان دهد که علت درد فرسودگی مفاصل ناشی از ساییدگی انتهای استخوان است یا خیر. این علامت معمولا بعد از پیشرفت PsA رخ می دهد.

آزمایش میکروسکوپی مایع مفصلی می تواند وجود نقرس را رد کند. کریستال های اسید اوریک در بدن افراد مبتلا به PsA وجود ندارد.