برچسب: درمان

درمان های موثر برای خارش زیر بغل و خلاص شدن از پسوریازیس آن

جوش قرمز و خارش زیر بغل احتمالا نشانه ای از پسوریازیس معکوس است. متاسفانه، درمان پسوریازیس معکوس در زیر بغل مشکل است زیرا مناطق زیر بغل مستعد ابتلا به سوزش و عرق کردن است. خارش زیر بغل ناشی از پسوریازیس اغلب با بثورات پوستی، برجستگی قرمز، تورم، التهاب، خشکی و پوسته پوسته شدن همراه است. این موارد باعث می شود شما سعی کنید برای رهایی از خارش زیر بغل خاراندن شدید این نواحی را انتخاب کنید این در حالی است که این خارش می تواند منجر به عفونت شود. داروهای خانگی موثری برای درمان خارش زیر بغل و خلاص شدن از پسوریازیس آن وجود دارد با ما همراه شوید تا در ادامه مطلب راه های درمان این خارش را بدانید.

تشدید پسوریازیس با اصلاح زیر بغل:

اگر بیماران پسوریازیس زیر بغل خود را با تیغ ریش تراشی اصلاح می کنند زمینه را برای خارش و ایجاد ضایعه فراهم کرده اند. این کار حتی ممکن است موجب سوختگی بعد از اصلاح شود. یکی از بهترین راه ها برای رهایی از خارش پس از اصلاح در بیماران پسوریازیس استفاده از ماشین ریش تراش به جای ژیلت ها است.

این نیز مهم است که مطمئن شوید پس از اصلاح، زیر بغلتان به خوبی مرطوب می شود. برای این کار ساده ترین راه این است که زیر بغلتان را در حمام اصلاح کنید و بعد از حمام مقدار کمی روغن نارگیل یا روغن جوجوبا را برای کمک به مرطوب سازی پوست و جلوگیری از خارش به زیر بغل خود ماساژ دهید.

پسوریازیس و التهاب زیربغل ها:

پسوریازیس می تواند زیر بغل را ملتهب و عفونی کند، که در این صورت درد در زیر بغل حس می شود و یا آسیب دیدگی و ملتهب شدن عضلات، تاندون ها و اعصاب در زیر بغل، ناراحتی یا درد در ناحیه زیر بغل را به وجود آورد.

اگر شما از پسوریازیس رنج می برید، استرس می تواند خارش زیر بغل را بدتر و بدتر کند. یک مطالعه در مورد اثرات استرس بر پسوریازیس نشان داد که سطح اضطراب بالا، باعث خارش می شود.

آلوئه ورا یا هیدروکورتیزون:

آلوئه ورا می تواند به تسکین خارش زیر بغل در بیماران پسوریازیس کمک کند. تحقیقات نشان داده است که آلوئه ورا را می توان به عنوان کرم ۱% هیدروکورتیزون استفاده کرد. متخصصین پوست معمولا کرم هیدروکورتیزون را برای کاهش خارش، تورم، التهاب، خشکی و حتی فولیکولیت توصیه می کنند.

بلغور جو دوسر برای درمان پسوریازیس زیر بغل:

برای رهایی از خارش زیر بغل ناشی از پسوریازیس می توانید از بلغور جو دوسر استفاده کنید. بلغور جو دوسر دارای خواص بسیاری است که می تواند به شما برای خلاص شدن از بثورات و پوسته پوسته شدن پوست کمک کند. متخصص پوست، دکتر دبرا جالیمان توصیه می کند برای حصول نتایج موثر در وان حاوی بلغور جو دوسر بخوابید. شما باید در حدود ۲ فنجان بلغور جو دوسر را به وان حاوی آب گرم اضافه کنید و برای رهایی از هر خارشی بر روی پوست حداقل ۲۰ دقیقه در وان دراز بکشید.

نشانه های پسوریازیس دور چشم و روش های درمان آن

خشکی پوست دور چشم و روی پلک، معمولا در طول ماه های زمستان رخ می دهد. اما می تواند نشانه ای از دیگر بیماری های پوستی مانند اگزما و پسوریازیس نیز باشد. این شرایط می تواند پوست اطراف چشم را خشک، پوسته پوسته و گاهی اوقات خارش دار کند. پوست زیر چشم ها و روی پلک نازک تر از بخش های دیگر بدن است، از این رو کمتر قادر است رطوبت را در خود حفظ کند به همین دلیل در برابر خشکی آسیب پذیر است. راه حل های طبیعی می تواند به شما کمک کند که از پوست ظریف اطراف چشم مراقبت کرده و از خشکی پوست دور چشم جلوگیری کنید. این راه ها را در ادامه به شما معرفی می کنیم.

نشانه های خشکی پوست و پسوریازیس دور چشم:

بیماری های پوستی مانند اگزما، درماتیت سبورئیک، درماتیت تماسی و پسوریازیس می تواند به پوسته پوسته شدن پوست، در اطراف چشم ها منجر شود. نشانه های خشکی پوست دور چشم و پلک عبارتند از پوسته پوسته شدن، خارش و قرمزی. این نشانه های در صورت مالش بدتر نیز می شوند. این عوامل ممکن است در ظاهر پوست شما نیز تاثیر بگذارد و باعث ایجاد ترک در پوست شود. در حالت دوم که پوست ترک می خورد شما در معرض خطر عوارض جدی تری مانند عفونت باکتریایی یا قارچی ثانویه قرار دارید.

درمان هایی خانگی برای خشکی پوست دور چشم:

مرطوب کننده ها:

یکی از راه های درمان خشکی پوست دور چشم به ویژه پسوریازیس استفاده از یک مرطوب کننده بعد از شستن صورت با یک پاک کننده ملایم است. مرطوب کننده یک امداد رسان سریع در برابر علائم و نشانه های خشکی پوست است. نکته مهم این است که به خاطر داشته باشید باید مرطوب کننده را سریعا بعد از شستشوی به صورت بمالید تا بتواند رطوبت وارد شده به پوست را قفل و حفظ کند.

آلوئه ورا:

آلوئه ورا به عنوان یک مرطوب کننده ملایم است که می تواند به ترمیم آسیب های ناشی از خشکی پوست اطراف چشم کمک کند. خواص ضد میکروبی آن می تواند در سرعت بهبود زخم موثر باشد. علاوه بر این، ممکن است در درمان علل خشکی پوست دور چشم مانند پسوریازیس و درماتیت سبورئیک کمک کننده باشد. شما می توانید آلوئه ورا به طور مستقیم به پوست خشک و پوسته پوسته شده خود بمالید. لازم نیست که آن را آبکشی کنید زیرا پس از مدتی جذب پوست می شود. برای سرعت بخشیدن به فرایند درمان خشکی این عمل را به صورت روزانه انجام دهید.

روغن نارگیل:

روغن نارگیل یکی دیگر از مرطوب کننده طبیعی موثر برای پوست های خشک اطراف چشم است. این ماده همچنین می تواند پوست را نرم کند. روغن نارگیل قادر به نفوذ در پوست است به همین دلیل آن را عمیقا مرطوب می کند. در حالی که یک لایه محافظ بر روی پوست نیز می باشد. روغن نارگیل را چند بار در روز بر روی پوست آسیب دیده بمالید. همچنین قبل از خواب نیز این کار را تکرار کنید. شما همچنین می توانید آن را به عنوان یک مرطوب کننده پوست بر روی پلک نیز استفاده کنید. این روغن برای تسکین خارش و پوسته پوسته شدن نیز مفید است. شما باید به آرامی روغن را به پوست خود ماساژ دهید. اگر مقدار کمی از ان را استفاده کنید، تقریبا به طور کامل به داخل پوست جذب می شود و پوست نیز چرب نمی شود. یکی دیگر از گزینه ها برای خشکی پوست دور چشم ترکیب روغن نارگیل با آلوئه ورا است. این ترکیب یک لوسیون برای درمان طبیعی خشکی پوست و پوسته پوسته شدن آن است. این مخلوط می تواند در درمان علل خشکی پوست مانند اگزما کمک کند.

کره کاکائو:

کره کاکائو یکی دیگر از درمان های مرطوب کننده و تسکین دهنده است. این ماده برای از بین بردن خشکی پوست دور چشم و جلوگیری از عوارضی مانند ترک خوردگی مفید است. یک مطالعه در مجله International Journal of Cosmetic Science منتشر شده که نشان می دهد که کره کاکائو در بهبود ظاهر پوست نقش مهمی دارد. برای استفاده از کره کاکائو در پوست ظریف اطراف چشم، سعی کنید آن با سایر محصولات مفید مانند، روغن کرچک یا روغن جوجوبا مخلوط کنید. روزانه این مخلوط را برای مرطوب کردن پوست و التیام خشکی و پوسته پوسته شدن به اطراف چشم بمالید.

شما همچنین می توانید یک لوسیون کره کاکائو برای پوست های خشک تهیه کنید. برای این کار ۱ قاشق چای خوری روغن نارگیل و ۲ قاشق چای خوری کره کاکائو و ۱ قاشق چای خوری روغن بادام شیرین را با یکدیگر مخلوط کنید. در این حالت مخلوط مایع است. اجازه دهید که مخلوط سفت شود. سپس از آن، مانند کرم، بر روی خشکی های اطراف چشم استفاده کنید.

روغن های طبیعی برای آبرسانی:

شما همچنین می توانید از روغن های طبیعی مانند روغن جوجوبا، روغن بادام شیرین و روغن آووکادو برای درمان خشکی پوست استفاده کنید. آنها یک لایه محافظ روی پوست ایجاد می کنند و مانع از خروج رطوبت پوست می شوند. شما فقط باید چند قطره از هر یک از روغن های بالا را برای حفظ خاصیت ارتجاعی (الاستیک) بر روی پوست بمالید. شما همچنین می توانید این روغن ها را با یک قطره از اسانس های دیگر مانند اسطوخودوس یا بابونه مخلوط کنید. عطر و بوی آرامش بخش این اسانس ها به کاهش استرس کمک خواهد کرد و ممکن است بیماری های پوستی دیگر مانند اگزما را مدیریت کند. هنگام استفاده از این روغن ها، دقت کرده و از ورود آن ها با چشم جلوگیری کنید.

کاهش استرس:

از آنجا که می دانید، استرس می تواند به شیوع اگزما و پسوریازیس کمک کند. راه هایی برای از بین بردن استرس وجود دارد. این راه ها عبارتند از:

استفاده از اسانس های آرامبخش در خانه

تکنیک های تمدد اعصاب

خواب شبانه کافی و خوب

این موارد به شما در کنترل عوامل موثر بر خشکی پوست دور چشم  کمک می کند.

درمان خشکی پوست دور چشم از داخل:

روش های دیگری نیز وجود دارد که می تواند خشکی پوست دور چشم را از داخل درمان کند. این درمان ها در طولانی مدت جواب می دهد.

روغن گل پامچال:

یک مطالعه در مجله International Journal of Cosmetic Science منتشر شده که نشان داد که مصرف روغن پامچال در بهبود رطوبت پوست و زبری در شرکت کنندگان این تحقیق موثر بوده است. این افراد از مکمل حاوی روغن گل پامچال به مدت ۱۲ هفته استفاده کردند. این روغن برخی از علت های زمینه ای خشکی پوست مانند پسوریازیس را نیز تسکین می دهد.

روغن ماهی:

روغن ماهی نیز می تواند ظاهر پوست خشک شده را نرم کرده و آن را بهبود بخشد. مطالعه ای که در مجله Journal of Dermatological Science منتشر شده نشان می دهد که روغن ماهی به طور قابل توجهی هیدراتاسیون پوست را افزایش و خارش پوست را در ۶۰ روز در جوندگان کاهش می دهد. پس روغن ماهی در کاهش از دست دادن رطوبت و خارش و بهبود هیدراتاسیون پوست موثر است. همانطور که برای مصرف هر مکمل غذایی دیگر با دکتر خود مشورت می کنید، حتما قبل از استفاده از این مکمل نیز با پزشک خود تماس بگیرید. علی الخصوص زمانی که از داروهای دیگر استفاده می کنید زیرا ممکن است مکمل روغن ماهی با آن داروها تداخل دارویی داشته باشد.

با نوشیدن چای سفید به درمان شدن پسوریازیس پوستتان کمک کنید

بر اساس نتایج مطالعه‌ای در دانشگاه کینگستون لندن، چای سفید دارای خواص ضد التهابی و آنتی‌ اکسیدانی است. بیشتر متخصصان پوست معتقدند آنتی‌اکسیدان‌ ها از پوست در برابر آسیب‌ های سلولی ناشی از رادیکال‌ های آزاد محافظت می‌ کنند و باعث حفظ سلامتی آن می‌ شوند. طبق یافته‌ های مرکز پزشکی دانشگاه مریلند، خواص ضد التهابی این آنتی‌ اکسیدان‌ها سبب استحکام بافت‌ های همبند می‌ شوند و به کاهش ضایعات پسوریازیس یا اگزما کمک می‌ کنند. به این ترتیب، می‌ توانید با نوشیدن چای سفید به درمان شدن پسوریازیس پوستتان کمک کنید.

چای سفید:

چای سفید شبیه چای سبز می باشد. فرایند تولید و تخمیر چای سفید کمتر از چای سبز می باشد، اما تغییر مزه هر دو تقریبا یکی است. چای سبز بیشتر مزه علف و چمن می دهد، ولی چای سفید فاقد این طعم می باشد. طعم چای سفید کم و مقداری شیرین می باشد. انواع مختلف چای سفید:

گل صد تومانی سفید ( white peony)

ماه طلایی (golden moon)

سوزن نقره ای (silver needle)

ابر سفید (white cloud)

چای سفید و پسوریازیس:

چای سفید حاوی اپی گالوکاتچین گالات (EGCG) است. پژوهشگران آمریکایی طی مطالعه‌ای توانستند تاثیر EGCG را بر محافظت از سلول‌ های مو به اثبات برسانند. هم‌چنین EGCG به عنوان عامل جوانی سلول‌ های پوست لقب گرفته‌ است و پژوهش‌ ها دریافته‌اند این آنتی‌ اکسیدان در درمان مشکلات پوستی نظیر پسوریازیس، چین و چروک، آکنه روزاسه، و جراحات مفید است. پژوهشی که در دانشگاه کنکوک کره جنوبی به عمل آمد، این آنتی‌ اکسیدان را به عنوان یکی از عوامل موثر در درمان درماتیت سبورئیک پوست سر بر شمرد.

چای سفید به دلیل آنکه حاوی مقدار بالایی فنول است، باعث افزایش الاستین و کلاژن (پروتئین‌های مهم موجود در بافت همبند) می‌ شود؛ و از این طریق، پوست را تقویت و از چین و چروک آن پیشگیری می‌ کند.

کاتچین موجود در چای‌ سفید نقش بسیار مهمی در این بخش بازی می‌ کند؛ یعنی می‌ تواند باعث کاهش التهاب و هم‌چنین کاهش خطر بیماری‌ های مربوط به التهاب مزمن شود.

طریقه مصرف:

مرتبا روزی دو فنجان چای سفید بنوشید. آنتی‌ اکسیدان‌ های موجود در چای سفید سموم بدنتان را دفع می‌ کنند؛ تجمع این سموم در بدن می‌ تواند تاثیر منفی بر سلامت پوست داشته باشد و باعث تشدید پسوریازیس شود.

هم‌چنین می‌ توانید از چای سفید به صورت موضعی نیز استفاده کنید؛ به این ترتیب که دو عدد چای سفید کیسه‌ای را در آب جوش قرار دهید و سپس این محلول را مدتی در هوای آزاد و یخچال بگذارید تا خنک شود. پنبه‌ای را به این محلول آغشته کنید و برای چند دقیقه روی محل ضایعات خود بمالید؛ بعد از آن می‌توانید بدنتان را با آب خنک بشویید.

چای سفید و تسویه کبد:

کاتچین (که در چای سبز هم وجود دارد) علاوه بر آن‌ چه پیش‌تر گفته شد، می‌ توان از بدن در برابر بیماری هپاتیت محافظت کند. طی مطالعه‌ای در کشور چین پژوهشگران دریافتند کاتچین موجود در چای می‌تواند از بروز عفونت هپاتیت ‌B پیشگیری کند.

پژوهشگران آمریکایی نیز ثابت کردند خواص ضد ویروسی کاتچین می‌تواند به توقف چرخه‌ی زندگی ویروس عامل هپاتیت B کمک کند. با وجود این، مصرف بیش از اندازه‌ی کاتچین می‌تواند برای کبد مضر باشد. بنابراین، برای حفظ سلامت کبدتان در مصرف چای‌ سفید کمی‌ احتیاط کنید یا با پزشکتان مشورت نمایید. استقبال از چای سفید و مصرف مرتب آن راهی عالی برای سم‌زدایی طبیعی از بدنتان محسوب می‌ شود. یک فنجان چای و این همه فایده!

چای سفید و آرتریت:

کسانی که چای سفید می نوشند، تراکم استخوانی بالاتری دارند. یکی دیگر از فواید چای سفید، جلوگیری از شکستگی های استخوانی و درمان آرتریت (ورم مفاصل) می باشد.

کاهش وزن:

چای سفید فاقد کالری می باشد. چای سفید، جلوی رشد سلول های جدید چربی را در بدن می گیرد و موجب تحریک آنزیم تجزیه کننده چربی (لیپولیز) می گردد. لیپویز باعث شکستن چربی های ذخیره ای در بدن و فرستادن آن ها به جریان خون می شود. اگر آنزیم لیپولیز نباشد، چربی تبدیل به کتون می گردد که محتوی مقدار زیادی انرژی می باشد.

ضد استرس:

چای سفید، استرس را کم کرده و فرد را آرام می کند.

مقایسه چای سفید و چای سبز:

مسلما با آگاهی از گونه‌ جدیدی از چای با این همه خاصیت، برای بسیاری از آدم‌ ها این پرسش پیش می‌ آید که کدام‌ یک از این چای‌ ها بهتر از دیگری هستند. بدون شک چای سبز به هزار و یک دلیل یکی از محبوبترین انواع چای است، ولی چنانچه چای سفید به این میزان گران‌ قیمت نبود، حتما می‌ توانست از همه‌ی چای ها پیشی بگیرد. چای سفید از چای سبز آنتی اکسیدان تر بوده و همچنین نسبت به چای سبز کافئین کمتری داشته و مزه آن نیز بهتر است.

از نظر دسترسی به این دو باید گفت چای سبز برنده‌ رقابت است! در هر لحظه و در هر جا می‌ توانید چای سبز را با بهترین کیفیت و بدون نیاز پرداخت هزینه‌ های هنگفت تهیه کنید؛ ولی پیدا کردن چای سفید با کیفیت درست مثل پیدا کردن آب وسط کویر است!

درمان‌ های طبیعی برای عارضه “آرتریت پسوریاتیک”

آرتریت پسوریاتیک (ورم مفاصل پسوریاتیک) بیماری مزمنی با مشخصه التهاب در مفاصل و پوست و در ارتباط با بیماری پوستی و ناخنی پسوریازیس است. پیشرفت بیماری آرتریت پسوریاتیک ممکن است با درمان‌ های سنتی کند شود و علائم آن تسکین پیدا کند. همچنین درمان‌های جایگزین می‌ تواند این درمان‌ ها را تکمیل کرده و به مبتلایان به این بیماری کمک کند که کنترل بیشتری روی بیماری‌ شان داشته باشند. از جمله درمان‌های طبیعی آرتریت پسوریاتیک شامل سرکه سیب،روغن درخت چای، جو دو سر، زردچوبه، کپسایسین و موارد دیگری بوده که در ادامه به آن ها اشاره می شود.

آرتریت پسوریاتیک (ورم مفاصل پسوریاتیک):

به گزارش سایت درمانی پسوریازیس، این بیماری یک عارضه پیشرونده است که با گذشت زمان تشدید می‌شود. همچنین در صورتیکه آرتریت پسوریاتیک درمان نشود می‌تواند به آسیب دیدگیِ جدی مفصل‌ها منجر شود. ورم مفاصل پسوریاتیک نوعی آرتریت است که بیشتر افراد مبتلا به پسوریازیس یا افرادی با سابقه خانوادگی ابتلا به این بیماری، دچار آن می‌شوند. اغلب مبتلایان به این بیماری دچار درد و التهاب مفصل هستند. همچنین بروز لکه‌های قرمز، ملتهب و همراه با خارش روی پوست از مشخصه‌های دیگر این بیماری است.

درمان‌های طبیعی آرتریت پسوریاتیک:

از جمله درمان‌های طبیعی آرتریت پسوریاتیک شامل موارد زیر می‌شود:

سرکه سیب: استفاده از سرکه سیب روی لکه‌ های پسوریازیس می‌ تواند مفید باشد. هر چند استفاده از آن روی مناطقی از زخم‌ که دچار خونریزی یا ترک خوردگی شده‌، توصیه نمی‌ شود.

روغن درخت چای: این روغن ممکن است التهاب پوستی ناشی از آرتریت پسوریاتیک را تسکین دهد.جو دو سر: استفاده از جو دو سر هنگام حمام می‌تواند به تسکین لکه‌ های همراه با خارش ناشی از پسوریازیس کمک کند.

زردچوبه: زردچوبه به دلیل خواص ضدالتهابی‌اش شناخته شده است و می‌ تواند در این مورد نیز سودمند باشد.

کپسایسین: این ماده موجب تند شدن فلفل می‌شود و در مسدود کردن گیرنده‌ های درد مفید است.

آلوئه‌ورا: این گیاه می‌ تواند عامل تسکیل‌ دهنده‌ای برای لکه‌ های آزاردهنده پوست مبتلایان به پسوریازیس باشد.

روغن ماهی: درد مفصل با مصرف روغن ماهی کاهش می‌یابد. اسیدهای چرب امگا ۳ موجود در روغن‌ ماهی می‌تواند به از بین بردن التهاب کمک کند.

زنجبیل: ریشه زنجبیل نیز دارویی شناخته شده با خواص ضد التهابی است.

به گفته کارشناسان، افرادی که این روش‌های طبیعی را به کار می‌گیرند باید به خاطر داشته باشند که این درمان‌ها جایگزینِ درمان‌ تجویزی به حساب نمی‌آیند بلکه در مواردی با مشورت پزشک روش‌های کمکی برای بهبود و تسکین علائم بیماری هستند.

در عین حال درمان‌های جایگزین برای این بیماری شامل ماساژ درمانی و طب سوزنی می‌ شوند.

علاوه بر این، مبتلایان به آرتریت پسوریاتیک باید نسبت به حفظ وزن سالم و داشتن رژیم غذایی سالم هوشیار باشند.

این بیماران باید نکات تغذیه‌ای زیر را رعایت کنند:

مصرف مقدار قابل توجهی میوه و سبزی

تامین پروتئین مورد نیاز با مصرف گوشت و حبوبات

مصرف محصولات لبنی فاقد چربی یا با درصد چربی پایین

نوشیدن آب زیاد

خودداری از مصرف مواد قندی تصفیه شده و کربوهیدرات‌های بد

به گزارش سایت درمانی پسوریازیس، علائم بیماری آرتریت پسوریاتیک اغلب در زمان‌ های استرس یا خستگی تشدید می‌ شود. تغییر سبک زندگی در مبتلایان به این بیماری می‌ تواند استرس را کاهش دهد؛ زیرا استرس با افزایش التهاب مرتبط است و به همین دلیل به کار بردن روش‌ های آرام سازی و مدیتیشن، ورزش کردن، خواب کافی و دوش آب گرم برای تسکین علائم بیماری سودمند است.

کاهش پلاک های کرونری، راه درمان بیماری پوستی پسوریازیس

محققان در یک مطالعه به این نتیجه رسیده‌اند که بهبود و ارتقا در درمان پسوریازیس با کاهش قابل توجه در بار پلاک‌های کرونری در طول یک سال اتفاق می‌افتد. به گزارش سایت درمانی پسوریازیس، پلاک‌ های پسوریازیسی پوست، سیتوکاین‌ هایی مانند فاکتور نکروزدهنده توموری آلفا و اینترلوکین ۱۷ از خود بیرون می‌ دهند که ارتباط بسیار نزدیکی با آترواسکلروز دارند. محققان می‌ گویند با درمان این پلاک‌ های پسوریازیسی و کاهش شدت بیماری، پسرفت معنی‌دار از نظر آماری در پلاک‌ های زودرس غیرکلسیفیه رخ خواهد داد. به نظر می‌ رسد محققان به مشاهده مهیجی دست یافته‌اند.

این ارتباط پس از ایجاد تعادل میان عوامل خطر مرسوم بیماری‌ های قلبی‌ عروقی مانند استاتین درمانی، شاخص توده بدنی و استفاده از درمان‌ های سیستمیک پسوریازیس، مانند عوامل بیولوژیک، نیز همچنان برقرار باقی ماند.

کاهش در بار پلاک‌ ها بیشتر در زیرگروهی از بیماران دیده شد که با متوتروکسات یا یک عامل بیولوژیکی تحت درمان قرار داشتند. با توجه به آنکه این مطالعه، نوعی بررسی مشاهده‌ای طبیعی بود، محققان به دنبال آن یک مطالعه آینده‌نگر در مورد بیماران تحت درمان با مهارکننده‌ های فاکتور نکروز دهنده تومور انجام دادند.

آنها در این مطالعه هم ثابت کردند با درمان پسوریازیس، کاهش در پلاک کرونری که با سی‌تی آنژیوگرافی محاسبه شد، مشاهده می‌ شود.

روغن جوانه گندم برای درمان بیماری پوستی پسوریازیس خوب است

اگر شما دچار بیماری پسوریازیس و اگزما هستید می توانید این بیماری را با روغن معجزه گر جوانه گندم بهبود ببخشید. عالیترین و بهترین روغن برای زیبایی پوست روغن جوانه گندم است که خاصیت های فراونی دارد. علاوه بر آن وجود مواد مغذی مختلف در آن، سیستم ایمنی و سیستم عصبی بدن را بهبود می بخشد. این روغن تصفیه نشده از جوانه دانه گندم تهیه می شود و غنی از ویتامین E می باشد.

روغن جوانه گندم:

این روغن زرد رنگ، از هسته دانه گندم به دست می آید که یک چربی طبیعی محلول می باشد و عطر قوی دارد. اگرچه جوانه گندم تنها ۳ درصد از وزن دانه گندم را تشکیل می دهد اما تقریبا ۲۵ درصد از پروتئین ها، ویتامین ها و مواد معدنی دانه گندم در آن وجود دارد. این روغن بسیار حساس است که در صورت عدم مراقبت کافی، تجزیه می گردد.به عنوان مثال، نباید آن را تحت حرارت بالا  قرار دهید. در صورت مراقبت درست از آن، می توان عمر مفید این روغن را تا چندین ماه افزایش داد.

اسید لینولئیک، اسید پالمتیک و اسیدهای چرب استئاریک موجود در روغن جوانه گندم، اسیدهای چرب ضروری هستند که در تقویت سیستم عصبی و سیستم ایمنی بدن مؤثر هستند و به رشد سلول های سالم و بازسازی و ترمیم آنها کمک می کنند. این روغن های ضروری توسط بدن ساخته نمی شوند.

روغن جوانه گندم و پسوریازیس:

اکثر مرطوب کننده ها و کرمهای شب و روز که از پوست محافظت می کنند، دارای ویتامین E هستند. این روغن به بهبود گردش خون و به آفتاب سوختگی بسیار کمک می کند. برای درمان بیماری های پوستی مانند درماتیت، پسوریازیس و اگزما خوب است.

برای مبتلایان به پسوریازیس، روغن جوانه گندم بهترین روغن می باشد. افراد مبتلا به پسوریازیس می توانند دو بار در روز از این روغن استفاده کنند. بهتر است صبح ها  پس از حمام و شب ها قبل از خواب آن را مورد استفاده قرار دهید. به منظور افزایش کیفیت روغن جوانه گندم می توانید برخی از روغن های ضروری و اسانس ها مانند روغن اسطوخودوس و یا هر روغن خوش بوی دیگری را به انتخاب خود به آن اضافه نمایید.

دیگر خواص روغن جوانه گندم:

روغن جوانه گندم به دلیل خواص آنتی اکسیدانی، با پیری پوست مبارزه می کند و با بهبود جریان خون، باعث سلامت پوست می گردد.

وجود مواد مغذی مختلف در آن، سیستم ایمنی و سیستم عصبی بدن را بهبود می بخشد.

این روغن تصفیه نشده از جوانه دانه گندم تهیه می شود و غنی از ویتامین E می باشد. در واقع، در میان همه روغن های گیاهی، روغن جوانه گندم منبع ویتامین E است.

روغن جوانه گندم حاوی مقادیر بالایی از ویتامین A و D و سرشار از پروتئین و لسیتین می باشد.

از دیگر فواید این روغن می توان به درمان بیماری های پوستی مانند پسوریازیس و اگزما اشاره کرد.

روغن جوانه گندم با بیماری هایی مانند درماتیت و کاهش اسکار نیز مبارزه می کند و به شکل مؤثری سوختگی ها و زخم های پوستی را بهبود می بخشد.

پوست درخت غان برای درمان اگزما و پسوریازیس

توس یا غان (نام علمی: Betula بیتیولا) سرده‌ای از درختان برگریز و سخت‌ چوب است که در خانواده توسکایان قرار دارد و خویشاوندی نزدیکی با سرده درختان راش و بلوط دارد. باید بدانید که شیره، برگ‌ ها و پوست این درخت خواص درمانی دارد و برای رفع بسیاری از مشکلات مفید است. با ما همراه باشید تا با گوشه ای از دنیای خواص پوست درخت غان بر روی درمان مشکلات پوستی به ویژه اگزما و پسوریازیس آشنا شوید.

پوست درخت غان برای درمان اگزما و پسوریازیس:

پوست درخت غان تأثیر زیادی روی درمان مشکلات پوست و به ویژه اگزما یا پسوریازیس دارد. سی گرم پوست درخت غان را در یک لیتر آب ریخته و اجازه دهید با حرارت ملایم به مدت ده دقیقه بجوشد و سپس به مدت یک ساعت دم بکشد. محلول را صاف کنید و مناطقی که دچار این مشکلات هست (مانند پاها، دست‌ها، پوست سر و غیره) را شستشو دهید و یا دو بار در روز به صورت کمپرس استفاده کنید.

درخت غان برای کاهش وزن:

زمان آن است که کمی به فکر تناسب اندامتان باشید. برای این کار می‌ توانید از آب گیاه غان استفاده کنید. این گیاه برای دفع آب انبار شده در بدن موثر است به خاطر این که خواص دیورتیک دارد یعنی اینکه ادرارآور است. برای همین هم باعث کم شدن وزن بدن می‌ شود. علاوه بر این، این گیاه، پوست را آب‌رسانی کرده و سموم بدن را دفع می‌ کند. همین امر هم باعث مقابله با سلولیت می‌ شود.

برای هر یک فنجان آب جوش دو تا سه گرم برگ خشک درخت غان کافی است. روزانه نیم ساعت قبل از غذا دو تا سه فنجان از این دم کرده بنوشید. البته در برخی از داروخانه‌ها شربت درخت غان هم موجود است. می‌توانید بر اساس دستورالعمل نوشته شده روی شیشه از خواص آن بهره ببرید.

برگ‌های درخت غان برای تسکین آرتریت ها:

برگ‌ های درخت غان حاوی ترکیبات ضدالتهابی و مسکنی مانند آسپرین می‌ باشند. برای همین هم می‌ تواند باعث تسکین دردهای روماتیسم شود. از این گذشته این گیاه برای دفع توکسین ها یا همان سموم بدن که در عضلات انباشته می‌ شود بسیار موثر است. دو تا سه گرم برگ درخت غان را با یک فنجان آب جوش دم کنید. سی دقیقه قبل از هر وعده‌ی غذایی یک فنجان از این دم کرده میل کنید. دو تا چهار هفته این دوره را ادامه دهید.

دفع توکسین ها و سموم بدن با درخت غان:

آلودگی هوا، مواد غذایی چرب و حتی عمل تنفس باعث تجمع توکسین یا همان سموم در بدن می‌ شود. سمومی که از طریق مجاری طبیعی دفع نمی‌ شوند در محل دیگری جمع می‌ شود یعنی در پوست. شیره‌ی گیاه غان سرشار از آنتی اکسیدان ها است و باعث دفع توکسین ها می‌ شود. یک قاشق غذاخوری شیره‌ی گیاه غان را در یک لیتر آب بریزید و به مدت سه دقیقه بجوشانید.

سپس حرارت را کم کنید و اجازه دهید به مدت ده دقیقه بجوشد. در طول روز قبل از غذا از این جوشانده میل کنید. می‌توانید این دوره‌ی درمانی را به مدت سه هفته دنبال  کنید و یک هفته وقفه ایجاد کرده و دوباره از نو شروع کنید.

مقایسه داروهای بیولوژیکی برای درمان پسوریازیس

ایکسکیزوماب به کلوب مهارکننده‌های اینترلوکین ۱۷A تعلق دارد و ارجحیت خود را نسبت به یکی از بهترین داروهای بیولوژیک جهان در درمان پسوریازیس که تاکنون وجود داشته، یعنی یوستکینوماب، نشان داده است. نتایج یک مطالعه تصادفی شده برای مقایسه دو عامل بیولوژیک که در آلمان انجام شده، نشان می‌ دهد داروی ایکسکیزوماب ixekizumab، با نام تجاری Taltz و محصول شرکت Lilly، در مقایسه با یوستکینوماب ustekinumab، با نام تجاری Stelara و محصول Janssen، در بیماران مبتلا به پسوریازیس در هفته ۱۲ موثرتر است. البته خارش، درد پوست و عوارض جانبی مرتبط با درمان بین این دو دارو تفاوت قابل توجهی نشان نمی‌ داد.

برتری ایکسکیزوماب در مقابل یوستکینوماب در کنترل پسوریازیس:

به گزارش سایت درمانی پسوریازیس: ایکسکیزوماب به کلوب مهارکننده‌های اینترلوکین ۱۷A تعلق دارد و ارجحیت خود را نسبت به یکی از بهترین داروهای بیولوژیک جهان در درمان پسوریازیس که تاکنون وجود داشته، یعنی یوستکینوماب، نشان داده است.

زمانی که کلاس جدیدی از داروهای بیولوژیک وارد بازار دارویی می‌ شود، بیماران اغلب می‌ پرسند: «چه چیز بیشتری نصیب ما می‌ شود؟ این سوال قابل توجیه است و بهترین راه برای پاسخ دادن به آن، این است که کارآزمایی سر به سر مستقیمی انجام شود.»

نتایج مذکور که در قالب مطالعه IXORAS فاز ۳b انجام شده، در بیست و پنجمین کنگره آکادمی درماتولوژی اروپا مطرح شد.

در دو مطالعه قبلی (UNCOVER-2 و UNCOVER-3) که در این زمینه انجام شده، داروی ایکسکیزوماب که آنتی‌بادی مونوکلونال با پیوستگی بالا است و به‌ طور اختصاصی به IL-17A متصل می‌ شود، نشان داده از اتانرسپت etanercep و پلاسبو در بیماران مبتلا به پسوریازیس متوسط تا شدید اثربخش‌تر است. نتایج این مطالعات در نشریه معتبر Lance منتشر شده است.

در مطالعه جدید، محققان ۱۳۶ بیمار را به‌ طور تصادفی به گروه ایکسکیزوماب، ۱۶۰ میلی‌گرم در ابتدا و سپس، تا ۸۰ میلی‌گرم، هر دو هفته یکبار به مدت ۱۲ هفته اختصاص دادند. آنها همچنین ۱۶۶ بیمار را به‌ طور تصادفی به دریافت مهار کننده اینترلوکین‌های ۱۲ و ۲۳، یوستکینوماب، با دوزی که براساس وزن آنها تعیین شد، موظف کردند.

نمرات میانگین شاخص شدت فعالیت پسوریازیس یا PASI بیماران در ابتدای مطالعه حدود ۸/۱۹ تا ۹/۱۹ گزاش شد. به عبارت دیگر، بیماران به شدت از سوی پسوریازیس تحت آزار قرار داشتند.
بسیاری از بیماران از خارش شکایت داشتند که میانگین نمره آن براساس مقیاس نمره‌دهی، ۲/۶ در ابتدا بود. میانگین وزنی بیماران ۸۵ تا ۹۰ کیلوگرم، میانگین سنی آنها ۴۲ تا ۴۴ سال و حدود دو-سوم بیماران نیز مذکر بودند.

پیامد اولیه مطالعه، بهبود ۹۰ درصدی در پسوریازیس (PASI 90) در هفته ۱۲ بود. این هدف به جای بهبود ۷۵ درصدی (PASI 75) در نظر گرفته شد، زیرا بسیاری از بیماران که به PASI 90 دست یافتند، می‌گویند کنترل زندگی آنها دیگر در دست پسوریازیس نیست.

در آنالیزهای لوجستیک رگرسیون، مشخص شد بیماران گروه ایکسکیزوماب، در مقایسه با گروه درمانی یوستکینوماب، به‌طور قابل توجهی بیشتر به PASI 75 دست یافتند. این مهم پس از تعدیل آنالیزها از نظر وزن، منطقه درگیر، شدت بیماری و دیگر فاکتورها به دست آمد. هیچ اختلاف قابل توجهی میان دو گروه از نظر پاسخ ۴ نمره‌ای خارش، مقیاس نمره‌دهی خارش و مقیاس آنالوگ دیداری درد پوستی دیده نشد. از سوی دیگر، عوارض جانبی مرتبط با درمان نیز بین دو گروه درمانی اختلاف معنی‌داری نداشتند.

چالش های این مقایسه:

البته، این موضوع که مطالعه مذکور فقط ۱۲ هفته به طول انجامیده، یکی از محدودیت‌ های آن است. جالب است که بدانیم سرنوشت بیماران پس از ۲۴ هفته و یک سال چگونه خواهد بود.

نکته مهم دیگر در این مطالعه، این بود که بیماران اجازه داشتند پیش از ورود به مطالعه با مهارکننده‌های TNF هم درمان شده باشند. هر دوی داروها در این بیماران به خوبی عملکرد خود را نشان دادند، حتی در بیمارانی که به مهارکننده‌های TNF هم پاسخ درمانی مناسبی نداده بودند، هرچند پاسخ درمانی کمتر خواهد بود.

این مطالعه از آن جهت اهمیت دارد که دو عامل بیولوژیکی بسیار خوب را که اینترلوکین‌ های متفاوت را هدف قرار می‌ دهند، با هم مقایسه کرده است. هرچند در این مقایسه، کفه ترازو به سمت ایکسکیزوماب پائین آمده، یوستکینوماب نشان داد در هفته ۱۲ بیشترین فعالیت را داشته است. بنابراین به نظر می‌ رسد طول مدت مطالعه کافی نبوده است.